The Conjuring 2 (2016)

[Dr.Gonzo]

Παρακολούθησα με ταπεινές προσδοκίες και με περίμενε ευχάριστη έκπληξη! Αν είστε φαν του είδους και αντέχει το πετσί σας δυνατές τρομάρες (ο Wan δεν αστειεύται), ορμάτε στους σινεμάδες. Εξυπακούεται ότι μία τέτοια ταινία παίζει το καλύτερο χαρτί της μέσα στην κινηματογραφική αίθουσα και όχι στο λάπτοπ μεσημεριάτικα...
Η διανομή είναι πολύ καλή, οι χαρακτήρες ισορροπούν διασκεδαστικά ανάμεσα σε ρεαλιστικούς έως υπερβολικούς. Ο ρεαλισμός αρκεί για να κερδίσει το ενδιαφέρον σου ενώ τα πιο... πολύχρωμα στοιχεία προσφέρουν ψυχαγωγία, αποτυπώνοντας χιπ Αμερικάνους κυνηγούς φαντασμάτων στο γραφικότατο Λονδίνο των 70's. Η ποιότητα παραγωγής γενικά γαμεί και δέρνει, δεν με άφησε πουθενά παραπονεμένο από παραφωνίες ή ελλείψεις, ειδικά η ατμόσφαιρα της εποχής και το vintage της όλης φάσης είναι σκέτη απόλαυση...
Η πλοκή είναι βατή και καλοκουρδισμένη, η ταινία από την αρχή της φροντίζει να σε απαλλάξει από την ανάγκη επίλυσης κάποιου υπερπερίπλοκου μυστηρίου και ...σε παίρνει από το χεράκι, σφιχτά, για να σε οδηγήσει στον απώτερο σκοπό της: Να έχεις την τρίχα συρματόβουρτσα επί δύο γαμημένες ώρες.
Κάπου μετά το πρώτο μισό, άρχισα κάπως να ...προσαρμόζομαι στον αδυσώπητα βαρύ ρυθμό της ταινίας. Μέχρι τότε σχεδόν... παρακαλούσα για λίγο "ελαφρύ" διάλογο και πλοκή, για να πάρω μια ανάσα από τους αλλεπάλληλους τσαμπουκάδες.
Δεν παίρνω γενικά χαμπάρι από jump scares, μάλιστα τα βρίσκω και κάπως φτηνό τέχνασμα. Η επιτυχία του Wan λοιπόν έρχεται από ένα ευρύτερο πλαίσιο τεχνικών. Σου κόβει (κυριολεκτικά) την ανάσα από τον ρυθμό του, τα κάδρα και τις σκηνές του, από το πώς σου δίνει χώρο να μπεις μέσα στις σκηνές του. Ταυτόχρονα ο χρόνος και η πλοκή τρέχουν, μέχρι να σε χτυπήσει από το πουθενά η τρομάρα, σαν γαμημένος κουβάς με παγάκια!
Δεν είναι κάποια αποκάλυψη η ταινία, μάλιστα διαβάζω κριτικές που λένε ότι είναι τίμια αλλά όχι τόσο δυνατή όσο η πρώτη (την οποία είχα δει σπίτι με 15 νοματαίους χάρβαλο, δεν μπορώ να συγκρίνω). Για το είδος της όμως, την προτείνω ανεπιφύλακτα. Πρέπει να είσαι πολύ απαιτητικός θεατής (ή αρκετά ψυχάκιας) για να βγεις από την αίθουσα και να τολμήσεις να πεις "μεχ"....

[00i00]

δειχνει αρκετα τρομαχτικο!!!!!! θα το δω

[Κυρία Μαριάννα]

Δεν το είδα στο σινεμά, δεν ήξερα καν πως έπαιζε αυτή την περίοδο, οπότε το κατέβασα και το είδα αφού αμέσως πριν έβαλα το 1ο για να το θυμηθώ και την προηγούμενη είχα δει το Αναμπελ που σχετίζονται.
Νομίζω πως είμαι προς το meh, για να πω την αλήθεια.
Στα μισά που λέει ο Gonzo συμφωνώ, απλά δεν είχε το κάτι παραπάνω που θα ήθελα και σίγουρα δεν είχα καμιά αίσθηση σηκωμένης τρίχας καθ όλη την διάρκεια.
Δεν είναι πως φταίει η ταινία αλλά μετά το Ju On που είχα δει πριν πόσα χρόνια και ακόμη με τρομάζει, νομίζω χρειάζομαι κάτι τέτοιου επιπέδου για να μην με χαλάσει κάτι.
Όπως και να 'χει, χθες πάλι συζητούσα για αυτή με τον γαμπρό μου και του πρότεινα να την δει αλλά χωρίς να του δώσω πολλές πολλές ελπίδες -σε σχέση μάλιστα με αυτά που είχε διαβάσει-.

Meh, λοιπόν και αυτό.

[00i00]

δεν το καταλαβες

[Κυρία Μαριάννα]

...ή απλά είμαι ατρόμητη!

[00i00]

ολοκληρος παντοδυναμος ΔΑΙΜΟΝΑΣ και εκανε ολον αυτον τον σαματα για της πουτσας τον χαβα
και εχασε στο τελος λολ

[Parasight]

Spoiler

Μάθαν το όνομά του αφού

Γι'αυτό δεν καταφέρνω τίποτα μάλλον στη ζωή μου, όπου πάω συστήνομαι.

[00i00]

που τους το ειπε ο ιδιος ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ

το οτι ειναι βασισμενο σε ''πραγματικια'' υποθεσις με κανει να σκεφτομαι ακομα πιο εντονα την λυσις της θερμοπυρηνικης καταστροφης

[Dr.Gonzo]

//όλο το θρεντ// = το φόρουμ που αγάπησα

[When Black Roses Bloom]

//όλο το θρεντ// = το φόρουμ που αγάπησα