Μετά από δυο απίθανα ταξίδια στη Λατινική Αμερική τις προηγούμενες χρονιές, φέτος πραγματοποιήσαμε δίμηνη εξόρμηση στη ευρύτερη περιοχή της Ινδοκίνας. Το πλάνο ήταν Αθήνα-Κάιρο-Ταϋλάνδη - Βιρμανία (Μπούρμα) – Καμπότζη – Λαός – Βιετνάμ και ακολουθήθηκε με θρησκευτική ευλάβεια.
11 συνολικά πτήσεις με ελεεινές ασιατικές low cost εταιρίες, άπειρα 12+ωρα ταξίδια με λεωφορεία της γραμμής , πεζοπορίες σε ζούγκλες, βουτιές στον Mekong παρέα με ελέφαντες, κόμπρες και ιγκουάνα μέσα στα bungalows και ατελείωτο περπάτημα.
Ύστερα από μια άθλια διανυκτέρευση στη Μπανγκόκ, φτάσαμε στη Γιανγκόν της Βιρμανίας νωρίς το μεσημέρι.
Η μεγαλύτερη πόλη και πρώην πρωτεύουσα της Βιρμανίας με πληθυσμό λίγο μεγαλύτερο από αυτόν της Αθήνας. Τεράστιο πολιτισμικό σοκ. Απόλυτο χάος στους δρόμους (κάτι που συναντήσαμε σε όλες σχεδόν τις πρωτεύουσες πλην της Βιεντιάν), τεράστιες λαϊκές αγορές με τρόφιμα και ασύλληπτα έντονες μυρωδιές, και ένα χειμαρρώδες ανθρώπινο ποτάμι που κινείτο αδιάλειπτα. Βόλτα στις υπέροχες χρυσαφένιες παγόδες, φαγητό στους δρόμους και ώσμωση με τους ντόπιους οι οποίοι είναι εξαιρετικά ευγενικοί και χαμογελαστοί. Καθίσαμε κάποιες μέρες και αναχωρήσαμε βόρεια για το μυστικιστικό Bagan ( από το Pagan…). Λεωφορείο φυσικά, χωματόδρομοι, γκρεμοί και παρανοϊκοί - μέθυσοι οδηγοί.
Το Bagan όμως εντελώς εξωγήινο, βγαλμένο από ταινία, τοποθετημένο στις όχθες του ποταμού Ayeyarwady, μια πεδιάδα με 10,000 αρχαίους βουδιστικούς ναούς . Τόπος ιδιαίτερα πνευματικός, πολιτιστικό κέντρο της αυτοκρατορίας της Pagan και πόλος έλξης μοναχών από ολόκληρο το βουδιστικό κόσμο.
4 μέρες ενδοσκόπησης και εκστατικής ενατένισης ενός εκ των πιο απόκοσμων τοπίων στη γή, ανάβαση στο Mount Popa με μοναχούς οδηγούς και παιχνίδια με τις μαϊμούδες. Μείναμε Βιρμανία 10 μέρες συνολικά και καταλήξαμε πως είναι με διαφορά η πιο όμορφη απ όλες τις χώρες της Άπω Ανατολής που επισκεφτήκαμε. Καθόλου διαβρωμένη από τον τουρισμό με μέρη απάτητα ακόμη και ένας λαός βαθιά αφοσιωμένος στο διαλογισμό μα ταυτόχρονα μειλίχιος και εξωστρεφής. Επόμενος προορισμός η Καμπότζη.
Οδικώς από Ταϋλάνδη, πέρασμα από τα σύνορα πεζοί και άφιξη στο ιστορικό Siem Reap. To Siem Reap είναι μια πόλη στη βορειοδυτική Καμπότζη, ιερή Μέκκα των Backpackers λόγω του θρυλικού Angkor Wat. Ενός συμπλέγματος αρχαίων ναών μες την πυκνή τροπική ζούγκλα (ή τροπικής ζούγκλας μέσα σε αρχαίους ναούς), το οποίο χτίστηκε τον 12ο αιώνα προς τιµήν του Βισνού, του θεού που τηρεί την τάξη του κόσµου. Το γυρίσαμε μέσα σε 3 μέρες και κυριολεκτικά ΧΑΖΕΨΑΜΕ. Το Μάτσου Πίτσου μπροστά του είναι, χωρίς υπερβολές, πετρούλες και γκαζόν. Εκεί έχουν γυριστεί και σκηνές από ένα Tomb Raider, γι αυτό και συρρέουν απροσπέλαστες ορδές Ασιατών φωτοκομάντο.
Στη συνέχεια περάσαμε μια τρομερή εβδομάδα στην Phnom Penh (πρωτεύουσα), με επισκέψεις στα Killing Fields του Pol Pot και των Ερυθρών Χμερ, ξυδιάζοντας ασταμάτητα με ντόπιους αλκοολικούς και τρώγοντας ό,τι μπορείτε να φανταστείτε και από όπου μπορείτε να φανταστείτε.. .
Τις επόμενες μέρες κατευθυνθήκαμε νότια σε κάτι νησάκια να κάνουμε και καμιά βουτιά διότι η θερμοκρασία και η υγρασία ήταν απάλευτες… Τουρκουάζ νερά, τροπική βλάστηση αλλά σαν τις κυκλάδες μας ΠΟΥΘΕΝΑ. Βρήκαμε και ζωντανή κόμπρα κάτω από ένα καναπεδάκι στο Bungalow που μέναμε και μας κόπηκε το γέλιο.
Λίγες μέρες εκεί και πτήση για το άγριο Λάος. Άφιξη στην ήσυχη Βιεντιάν, περιήγηση στα αξιοθέατα της πόλης την οποία διασχίζει ο μέγας Mekong και ανταλλαγή εμπειριών με άλλους μπακπακερς. Μετάβαση στα βόρεια πάλι και στην φανταστική Luang Prabang . Πεζοπορίες σε χωρία ιθαγενών Χμονγκ, βουτιές σε καταγάλανους και πεντακάθαρους καταρράκτες , παιχνίδια με ελέφαντες στο νερό, βόλτες στις πολύχρωμες αγορές τους και κορώνα γράμματα τα στομάχια μας με τα βρώμικά τους… Λάος μείναμε 10 μέρες περίπου αλλά ήθελε άλλες 10 σίγουρα γιατί είναι αρκετά μεγάλο και οι μετακινήσεις ιδιαίτερα δύσκολες. Το λατρέψαμε.
15 μέρες Βιετνάμ. Άφιξη στο χαοτικό Ανόι άμεση αλληλεπίδραση με τους εκδηλωτικότατους ντόπιους, μπλέξιμο στο δαιδαλώδες old quarter, φίδια , οστρακοειδή, εντόσθια , ζουζούνια για κυρίως πιάτο, μπυρίτσες με θέα στην υπέροχη λιμνούλα με την κόκκινη γέφυρα, μαυσωλείο Ho Chi Minh και οργάνωση εκδρομής στο Halong Bay. Ο κόλπος του Halong Bay περιλαμβάνει 2000 περίπου νησίδες οι οποίες αποτελούνται από ασβεστόλιθο ηλικίας πάνω από 500 εκατομμύρια χρόνων. Εντυπωσιακό αν και το πετύχαμε μες την ομίχλη και την υγρασία. Σε κάποια σημεία μου θύμισε τα φιορδ στο Μπέργκεν.
Τέλος διασχίσαμε κεντρικό Βιετνάμ κατευθυνόμενοι νότια για την αρχαία πόλη Hoi An. Την ομορφότερη πόλη της Νοτιοανατολικής Ασίας με διαφορά. Φανταστικά διατηρητέα κτήρια , απομεινάρια της γαλλικής Ινδοκίνας και χιλιάδες φαναράκια παντού! Λιώσαμε μια εβδομάδα σε μια πόλη που ενώ μοσκοβολούσε Ασία αισθανόσουν πως βρίσκεσαι στο Trinidad της Κούβας. Οι κάτοικοι βυθισμένοι στην μόνιμα θερινή τους ραστώνη, τα έντονα χρώματα, τα εξωτικά φρούτα και αυτή η ώχρα του ουρανού λίγο πριν το σούρουπο εύκολα μας καθήλωσαν και κλαίγαμε κατά την αναχώρηση…
Για Ταϋλάνδη δεν γράφω, βαριέμαι και δεν μου είπε και τίποτα. Μείναμε μια εβδομάδα και χαζολογούσαμε σε ναούς τρώγοντάς τα ομολογουμένως κορυφαία φαγητά τους. Οι τιμές των hostel κτλ δεν είναι καν άξιες αναφοράς. Μιλάμε για 5-7 δολάρια την ημέρα. Οι μετακινήσεις επίσης οικονομικές αν είσαι κομάντο και φαγητό + αλκοολ τσάμπα. Συνολικά απίθανη εμπειρία. Ερωτεύτηκα Ασία που δεν το περίμενα και δεν βλέπω την ώρα να ξαναπάω. Αυτά ΠΟΛΥ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ……….