Universe217 - Change

[commissar]

1. Undone
2. Counting Hours
3. Here Comes
4. Rest Here
5. Burn
6. Call
7. Change

Χθες ήταν το live για την παρουσίαση του νέου δίσκου, πάλι από τη Ván Records. 4η φορά που τους βλέπω και κάθε φορά το σοκ είναι ίδιο με τη φωνή της Τάνιας. Κλείνει η παρένθεση του ΕΡ και γυρνάμε στα γνωστά ( ; ), το ομώνυμο είναι η τελειότητα σε νότες και ζωντανά ήταν συγκλονιστικό σε συνδυασμό με το (αναμενόμενο) encore με το never.

Μοναδική ένσταση το packaging, νομίζω ότι λίγο αδικούν τον εαυτό τους και την αισθητική τους όταν βάζουν τον δίσκο σε ένα απλό κομμάτι χαρτόνι χωρίς ένα βιβλιαράκι, δεν χρειάζεται να έχει 20 σελίδες και στίχους και liner notes, ας είναι φωτογραφίες συνοδευτικές του artwork ξέρω γω.

Στο bandcamp το ακούτε και το παραγγέλνετε.

* 9/4 παίζουν στη Θεσσαλονίκη
** Ο drummer είναι "ομοιότητες aka σωσίες" με το omonoia των allochiria
*** Στο χθεσινό λάιβ ήταν να παίξουν support οι mother of millions αλλά ακυρώθηκε γιατί οι poem (των οποίων ο 2ος δίσκος κυκλοφόρησε και αυτός χθες) είναι σε περιοδεία με τους amorphis.

[tsimpouklano]

Μοναδική ένσταση το packaging, νομίζω ότι λίγο αδικούν τον εαυτό τους και την αισθητική τους όταν βάζουν τον δίσκο σε ένα απλό κομμάτι χαρτόνι χωρίς ένα βιβλιαράκι, δεν χρειάζεται να έχει 20 σελίδες και στίχους και liner notes, ας είναι φωτογραφίες συνοδευτικές του artwork ξέρω γω.

Και το ep έτσι ήταν και δεν κρίβω ότι απογοητεύτηκα λίγο. Free δίναν κάτι "σαν αφίσες", 30x30, που αν θυμάμαι καλά είναι συμπληρωματικό του artwork.

[manos g]

Καλησπερα και ευχαριστουμε πραγματικα για το support. 2 κουβέντες για το θεμα που αναφέρεις γιατι το έχουμε σκεφτει αρκετά.
Το βυνιλιο μας έχει ενα αρκετα ποιο special packaging, με στρογγυλεμενες γωνίες, βαρύ χαρτι, vynilsleeve etc.
Το cd ειναι με μια ποιο απλή λογικη για να μπορουμε να το δινουμε σε αρκετα χαμηλη τιμη (5ευρω)
προσπαθώντας να σεβαστουμε τους ανθρωπους που έρχονται να μας δουν, αυτο και τιποτα αλλο.
Εδω και τουλαχιστον 3 χρόνια τα cd μας λοιπον τα πουλάμε 5 ευρώ.
Έχει γινει ειδική συννενοηση με την Van records για αυτο το θεμα, και για ολες
μας τις κυκλοφοριες μαζι τους (3) εχουμε ακουλουθησει την ιδια τακτική.

Οποτε ναι, στο μυαλό μας η κυκλοφορια μας ειναι το βυνιλιο, που ειναι και αυτό σε μια πολυ προσβασιμη τιμή (10 ευρώ),
και το cd ειναι οπως πρεπει να ειναι ωστε να ειναι καλαισθητο και να μπορουμε να το δινουμε σε λογική τιμή.
Δεν γινεται και online να ειναι οι τιμες οι ιδιες με αυτές του live, για διαφορους λογους, αλλά νομίζω οτι εχουμε
καταφερει να διατηρησουμε αυτο το |προνομιο| των τιμών στο live μας, κατι που ειναι για εμας, ιδιαιτερα σημαντικό, κριμα που σου έβγαλε κάτι άλλο,
τυπου "πρόχειρο", δεν εγινε με τετοιο σκοπό.

Με αλλα λογια ειναι ετσι, για να μην στοιχιζει τα διπλασια, χωρις ομως να αισθανομαστε οτι το απαξιώνουμε η συμβιβαζομαστε, υπαρχει το βυνιλιο.

Ετοιμαζουμε παντως και μια αρκετα special κυκλοφορια, που θα εχει αυτή την δυναμική που λες.
Btw, και επειδη που και που μας ρώτανε φιλοι αυτο,
στιχους δεν έχουμε βαλει ποτε σε κυκλοφορια γιατι αλλαζουν με το περασμα του καιρου, και φωτογραφιες της μπαντας κτλ, νομιζω καθολου δεν μας ενδιαφερει αυτο.

[Snipah]

Συγκλονιστικοί χτες-όπως κάθε φορά άλλωστε- Το βινύλιο παίζει ολη μερα σημερα , το σιντι δεν έχει ανοιχτεί ακόμα, κρίμα που δεν εχει βιβλιαρακι όπως λετε αλλα δεν το λες κ 'πρόχειρο' ρε παιδιά..ντιζτζιπακ σιντι κιόλας..

[BURNIN AMBITION]

οτι ειπε ο βδελας απο πανω. συγκλονιστικοι απλα. τι να λεμε τωρα καθε συναυλια αγγιζει την τελειοτητα

[Leech]

Παρά τις απανωτές ακροάσεις τις τελευταίες μέρες, δεν μπορώ να πω ότι το'χω χωνέψει ακόμα, κυρίως επειδή μου δίνεται η εντύπωση πως σε κάθε κομμάτι υπάρχει και κάτι υπόγειο που εξελίσσεται παράλληλα και δεν μπορείς να το σχηματοποιήσεις με τη μία. Όχι ότι οι U217 είχαν ποτέ τυπικό ή απλοϊκό songwriting (ή οτιδήποτε τέτοιο) αλλά εδώ μου φαίνεται πως το πήγανε ένα επίπεδο παραπέρα.
Η δική μου ένσταση είναι τα περιστασιακά ουρλιαχτά της Τάνιας, όχι επειδή δεν πείθουν ή είναι κακά, απλά δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Από κει και πέρα μάλλον συνθετικά έχουμε κάτι πολύ μεγάλο εδώ. Αλλά το Never με είχε στείλει για τσάι στην πρώτη ακρόαση, εδώ παιδεύομαι ακόμα, παρότι δεν υπάρχει το παραμικρό ψεγάδι.
Το Rest Here το νιώθω σαν κάτι που μεγάλωσε μαζί μας, μιας και η μπάντα το παίζει κάποιο καιρό στα λάιβ και μου ήταν εξ αρχής οικείο.