Eπανακυκλοφόρησε το μεγαλυτερο μέρος της δισκογραφίας των Comsat Angels σε μια διαδικασία που κρατάει τέσσερα πεντε χρόνια. Σήμερα μου ήρθε το προτελευταίο άλμπουμ που περίμενα από δαύτους και είπα να πω λίγα πραγματάκια πολύ περιλήπτικα για όσους ενδιαφέρονται.
Οι Comsat Angels είναι μια Βρετανικη post-punk μπάντα απ'το Sheffield που ξεκίνησε δειλά δειλά στα τέλη των '70ς και ήταν ουσιαστικά ενεργή μέχρι τα μέσα της δεκαετίας που μας πέρασε (αν μετράμε σωστά). Δεν θέλω να παρομοιάσω τον ήχο τους με κάποιον άλλου σχήματος αφού και ιδιαίτερα πολυδιάστατος ύπηρξε αλλά και δεν έμεινε στάσιμος καθόλη τη διάρκεια της πορείας τους. Αν πρέπει ντε και καλά να το κάνω όμως, ας πούμε πως η Renascent που επανεκδίδει το back catalogue τους, έκανε το ίδιο για τους The Sound, τους Wild Swans & τους Ηοuse of Love.
Στο μυαλό των περισσοτέρων οι πρώτοι τρεις (για κάποιους οι πρώτοι δύο) δίσκοι ύπηρξαν και οι καλύτεροι. Αν και δεν είμαι τεράστιος φαν του ντεμπούτου μπορώ να πω πως το δεύτερο ονόματι Sleep no More είναι αριστούργημα και χτυπά πρωτιές σε τοπ 10s του ιδιώματος και της εποχής με συνοπτικές διαδικασίες. Εχει μέσα και ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια (δείτε παρακάτω) ανεξαρτήτως ιδιωμάτων κτλ κτλ αρα δε μπορώ και δεν θέλω να είμαι αντικειμενικός. Είναι ένα οριακά ψυχεδελικο post-punk αλμπουμ με την φωνή του Stephen Phellows να φτάνει τα επίπεδα συναισθηματικής φόρτισης που σου προκαλεί ο Αndrew Borland (των the sound) και όχι δεν υπερβάλω καθόλου. Σκοτεινό, ατμοσφαιρικό και αρκούντως ηλεκτρικό. Το Fiction του 1982 είναι κάπως ανισο αλλά έχει μερικές τεράστιες συνθέσεις και έναν '80s αέρα που για κάποιο λόγο τον οποίον δεν μπορώ να κατανοήσω πλήρως, λειτουργει θετικά 30 σχεδόν χρόνια μετά απ'την κυκλοφορία του.
Κλείνοντας και συμπληρώνοντας την πρώτη τριάδα, υπάρχει ένα φανταστικό live για λογαριασμό του bbc καθώς και μια συλλογή (To Before) με διάφορα demos και outakes που τραβάν μέχρι τα τέλη '80ς και αν και δεν έχουν καμμιά φοβερή παραγωγή (μαζευαν ακόμα και από bootlegs για να τα συλλεξουν ούτε οι ίδιοι δεν τα είχαν) είναι ότι πρέπει εφόσον εντρυφήσατε και απολαυσατε τα όσα ακούσατε μέχρι εδώ.
Προσπερνώντας τελείως τους mid 80s δίσκους τους, οι επανακυκλοφορίες συνεχίζουν με τα My Mind's Eye και The Glamour του '92 & '95 αντίστοιχα. Ηχητικά είναι κάπως πιο soundtrack-ικά και γενικά στέκονται μια χαρά αν και το όνομα της μπάντας προβληματίζει. Και πάλι βέβαια οι εξαιρετικές ερμηνείες του Stephen Phellows σε συνδυασμό με τα πολύ προσεγμένα κιθαριστικά και το ''δυοδεκαετιεςπισω'' μπάσσο του Kevin Bacon (οχι ο γνωστός εννοείται) τα καθιστούν αξιοπρεπή γι'αυτό που είναι.
Κλείνοντας οι συγκεκριμένες επανεκδόσεις βρίσκονται σε αρκετά χαμηλες τιμές και ειδικά η δεύτερη παρτίδα (όπου αφορά αυτά που έκαναν στα '90ς μαζί με την συλλογή) έρχεται σε εκδόσεις των 2cds με άπειρα ακυκλοφόρητα και λοιπά καλούδια γι'αυτούς που τα μαζεύουν. Δεν συνοδεύονται βέβαια με το αντίστοιχο βιβλιαράκι-εξιστόρηση των όσων είχαν συμβει όπου ήταν χαρακτηριστικό των τριών πρώτων οπότε φαντάζομαι αυτό είναι το σόρρυ τους.
http://www.renascent.co.uk/