11η Rock Συνάντηση Κιάτου | 25-26/7/2015 | 1000Mods, Exarsis

[Dr.Gonzo]

Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

Παίρνουμε με Μήτσο αμάψι από Δυτική Αθήνα.
Φτάνουμε αργά το απόγευμα Ψηλόκαστρο.
Μπύρες, καφές, βουτιά. Η θάλασσα λάδι ζεστό. Σουρουπώνει.
Σκάμε Κιάτο, έχει νυχτώσει. Από το κτιριακό συγκρότημα των παλιών αποθηκών σταφίδας ακούγεται ΘΡΑΣ.
Μπύρες από το περίπτερο, γρήγορα! (Ο περιπτεράς πρέπει να έβγαλε τα έξοδα του 15'...)
ΕΨΑΡΣΙΣ στην σκηνή. Ο κόσμος απλώμενος, αρχίζει να πυκνώνει. Στον παραλιακό δρόμο, στην είσοδο του χώρου, ακόμα μαμάδες με καροτσάκια, παιδάκια που παίζουν. Ατμόσφαιρα πάρτυ.
Αγκαλιές με ΛΗΤΣ.
Η μπάντα με πάει αλλού, στο παρελθόν. Από ένα σημείο κ μετά η κάβλα δεν φεύγει και το headbanging του επιληπτικού δεν σταματάει.
Φάρος αγάπης Λητσ με κοιτά με μπύρα στο χέρι και τα μάτια του χαμογελούν: Μαλάκα φάση Exodus...
Όταν το μηχάνημα ρίχνει "καπνό" ανάμεσα στα φώτα της σκηνής, κοιτάζω με προσοχή, φαντάζομαι καπάκια να βγαίνουν οι Kreator του 89'...
Ήχος μέτριος, αλλά η μπάντα σε τρομερή φόρμα!
Τραγουδιστής με σκηνική παρουσία, επικοινωνία, ΘΡΑΣ φωνητικά 10/10. Leadας να γαζώνει και να μας καβλώνει. Παιχτούρα.
Μπασίστας κεφάλαιο. Ναι, για το μαλλί από τα χοιροστάσια της κολάσεως. Και για τον σάπιο 80s ΘΡΑΣ τόνο - πεντακάθαρος, με τα μεσαία αποκεφαλισμένα (λεβέντη μου!) και ψηλά τα πρίμα για σάπια ατάκα.
Όλη η μπάντα γάμησε, παίζοντας ένα στυλ ...πλέον πιο underground κι από το underground.
Συνέχιζα να πίνω μπύρες και να κλαίγομαι που έκοψα τότε... πρώτη φορά την μαλλούρα.

Μοδς στην σκηνή... γελάνε και τα μουστάκια μου.
Ο κόσμος πολύς, αλλά δεν παίζει στριμωψίδι, οι ηλικίες πολύ νεαρές - ντόπια νεολαία;.. Όμορφο για αλλαγή, όλο οι ίδιες καραφλομουσάτες σκατόφατσες... βαρεθήκαμε να βλεπόμαστε...
Η μπαντάρα δεν έχει τον καλύτερο ήχο που θα μπορούσε, αλλά είναι οι 1000Mods... δεν γίνεται να έχουν κακό ήχο.
Μπροστά στην σκηνή έχει πια τζέρτζελο, εγώ μετά από καιρό ακούω πάλι κομμάτια που με έχουν συνοδέψει σε πολύ προσωπικές στιγμές τα τελευταία χρόνια και είμαι στην φάση μου. (Μαλακισμένα το ξέρετε οτι σας αγαπάω...)
Σε μια φάση Λάμπρος σκίζει δέρμα μπότας. Η μπάντα τζαμάρει, καπνίζει νευρικά δύο πακέτα τσιγάρα για κανά μισάωρο πάνω στην σκήνη... και μόλις το κιτ στηθεί πυρετωδώς με νέα μπότα, όλα συνεχίζονται από εκεί που έμειναν.
Το κοινό χειροκροτεί, επιδοκιμάζει.
Ένας τύπος χωρίς μπλούζα και με μουστάκια Lee Van Cleef μου δίνει μέσα στο μπάχαλο από την μπύρα του... "το ξέρω ότι το χρειάζεσαι" λέει σταθερά η φωνή του. Ίσχυε και τον ευχαριστώ και εδώ.
Το ιδιαίτερο λάηβ τελειώνει.
Χαιρετούρες με γνωστούς και φίλους, χαιρετούρα σε υπέροχο τύπο - Άλεξ από VIC (να ζήσει η Ήπειρος ρε μουνιά!) και ευχές να τα σπάζανε την επόμενη στον ίδιο χώρο. Αν κάποιος τους είδε γράφτε τι έγινε.
Σουβλάκια, παλιά Εθνική, Πρωτεύουσα και όλη την Κυριακή απίστευτος πόνος/πιάσιμο στο σβέρκο. 100% επιτυχία.


*Ο φίλος Μήτσος τράβηξε και μερικές φωτογραφίες φτιαχτικές (κάντε του και λάηκ και πλοκ στο φμπ):
https://www.facebook.com/media/set/?...8905382&type=3

[Boom!]

Επιστροφή σε rock συνάντηση Κιάτου μετά από πόσα χρόνια κι εγώ δε θυμαμαι. Και τότε τους Mods είχαμε δει σε ένα θεατράκι κάπου στα πέριξ. Πολύς κόσμος στις αποθήκες, που μάλλον δεν πολυσκάμπαζε από τη φάση, αλλά ήρθε να στηρίξει το τοπικό event.
Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα, με παιδάκια να τριγυρνούν πέρα δώθε και μικροπωλητές με μπαλόνια μπομπ σφουγγαράκης να προσπαθούν να σπρώξουν την πραμάτεια τους, το σκηνικό μιας thrash μπάντας να βαράει δίχως έλεος, εν μέσω σύννεφων καπνού έμποιαζε κάπως σουρρεάλ, αλλά πέρα από αυτό, είναι γεγονός ότι οι Exarsis στάθηκαν παραπάνω από τίμια.
Mods δε βαριέμαι να βλέπω ποτέ, παρά τα προβλήματα που προαναφέρθηκαν η βραδιά κύλησε ομορφότατα. Αν δεν έσκαγε το μπάτσικο να ξενερώσει το λαό, ίσως να τους απολαμβάναμε να τα σπάνε για μερικά κομμάτια έξτρα.
Κανείς δεν πτοήθηκε πάντως και η συνέχεια της βραδιάς ορίστηκε για ψαγμένη πιτσαρία του Βραχατίου, όπου ακολούθησε μάχη πάνω από τα πιάτα.

[Leech]

Σάββατοπρωί ξύπνημα με ημικρανία και σαπίλα ατέλειωτη όλη μέρα. Κατά τις 8 παρά σκάει τηλ από Μπουμ και με πριζώνει. ΘΑ ΠΑΜΕ.
Φτάνοντας Κορινθία βλέπουμε ότι το ηβέντ έχει πρώτο ανταγωνιζμό από Μποφίλιου την ίδια ώρα κάπου στο Κοκώνji. ΑΣΕ ΜΑΣ ΚΟΥΚΛΙΤΣΑ ΜΟΥ και προχωράμε.
Λίγο πριν την παραλία Κιάτου, τρώμε την ήττα. Στις Βρυσούλες Ψυλοκάστρου παίζει την ίδια στιγμή Αθηνά Κατσίβαλjη και αμέσως φανταζόμαστε Σπύρο Βαλιμήτη να την αναγγέλλει
Παύση για 2 λεπτά. Τελικά ΘΡΑΣΕΡ ΕΙΣΑΙ και σκάμε μύτη στην αποθήκα.

Το ηβέντ μυρίζει τόσο συγκινητικά επαρχία που φέρνει δάκρυα. Τρώω φλασμπάκσ από '98-'99 που σε παρόμοια φάση είχα δει τις Τρύπες στις φυλακές Ορωπού. Βλέπω ένα μπλουζόνι Άιρον Μάνκι να πλησιάζει. Είναι ο Γκόνζος. Αγκαλιές.
Στην αυλή της αποθήκας δεν έχει ούτε μπύρες και ο περιπτεράς απ'όξω μάλλον σήμερα το πρωί θα αγόρασε νέο παπάκι με το τζίρο που έκανε. Οικογένειες με τα παιδάκια τους, παππούς απ'έξω ψήνει καλαμπόκι, πλανόδιος με μπαλονάκια μπομπσφουγγαράκι, άκυροι τύποι που σκάσανε από περιέργεια, μια ακόμα πιο άκυρη θειά με περνάει για λοκάλι και με ρωτάει οδηγίες για το πώς να πάει στο λάιβ ΦΑΚ ΓΙΕΑ. Και πάνω απ'όλα η νεολαία του Κιάτου που έσκασε μύτη να στηρίξει. πόσο τατσντ ρε φίλε.

Στα του λάιβ ΕΨΑΡΣΙΣ δώσανε πόνο και Τραγ είναι ανώτερος από τον προηγούμενό τους, ειδικά στις τσιρίδες (τον άλλονα δεν τον άντεχα, σόρι). Κοντά μια ώρα ΜΟΝΟ ΘΡΑΣ και πόρωση.
ΜΟΔΣ για μένα είναι η κορυφαία ελληνική στόνερ μπάντα (ναι, τους βάζω πάνω κι από στόκους πια), και για να μην περάσεις καλά σε λάιβ τους, πρέπει να είσαι τουλάχιστον κουφός. Ακόμα κι αν o ήχος είναι μεχ και τρώνε και ένα εικοσάλεπτο μέχρι να αλλάξουν μπότα γιατί ο Λαμπ από το πολύ κοπάνημα τη διέλυσε.

Στο δρόμο του γυρισμού, κατά τη μία στο Κιάτο να μην υπάρχει ούτε ανοιχτό περίπτερο. Και πού θα φάμε?
Λίγο μετά το ένδοξο Κοκώνji, κάνω στον Ντίνο "στρίψε εδώ αριστερά". Κοσμικό Βραχάτι μπάι Νάιτ και της καργιόλας από κόσμο, μετωπική σύγκρουση με κολασμένες πίτσες και στο διπλανό κλαμπ να παίζει στη διαπασών όπεν ερ σκυλοχιτάρες από ξεχασμένα 90ς.

Τιλ νεχτ τάιμ, σαπόρτ γιορ λόκαλ στόνερς.

[Taksitzhs]

μετωπική σύγκρουση με κολασμένες πιπίτσες και στο διπλανό κλαμπ κλπ κλπ

Αυτο διαβασα και ημουνα ετοιμος να κανω αλλα μετα προσεξα καλυτερα.

[Tyler_Durden]

Λίγο άκυρο και (αν)υπαρξιακό το ποστ που θα κάνω, αλλά για κάποιο λόγο στο συγκεκριμένο θρεντ τα ποστ Λίτς και Γκόντζου ήταν πόστ που μου θύμησαν το παλιό ER το οποίο πέρα απο χωσίδια και μπινελίκια (όπως στερεοτυπικά το θυμόμαστε) είχε και τέτοιες πορωτικότατες περιγραφές για μουσική και παρεϊστικες φάσεις. Όχι, δεν είναι άλλο ενα μιζεροπόστ "που πήγε το ER κλπ", άλλωστε αυτα τα έχουμε πει 4500 φορές. Απλά προσωπικά, μου λείπουν πολύ τέτοια ποστ στο forum πλεον, και ήταν εξαιρετική ανάσα ανάμεσα στην νεροβραστίλα και την επίμονη βλακεία αρκετών νέων χρηστών που παίζουν πια τη βασική μπάλα στο φόρο.

[Parasight]

πορωτικότατες περιγραφές για μουσική και παρεϊστικες φάσεις.

Στο επόμενο επεισόδιο αυτό το σκ στη Δράμα θα είμαστε κι εμείς