Page 1 of 4 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 57

Thread: Όρος Όλυμπος - Mount Olympus

  1. #1
    Ξυδόμπαρμπας Raven Lord's Avatar
    Join Date
    Sep 2003
    Location
    100% τυρί
    Posts
    19,920

    Default Όρος Όλυμπος - Mount Olympus

    Ένας must προορισμός για κάθε ορειβάτη όλων των βαθμίδων εμπειρίας. Ήταν στα πλάνα εδώ και 2-3 χρόνια να βρω κάποιον που έχει ξανακάνει τη διαδρομή για να με πάει μέχρι το Μύτικα (την ψηλότερη κορυφή). Μόνος δεν θα το δοκίμαζα πρώτη φορά. Σέβομαι πολύ τα βουνά για να κάνω απερίσκεπτες ενέργειες. Τελικά έκατσε η φάση με έναν πελάτη μου αρχικά, με τον οποίο στη συνέχεια αρχίσαμε να κάνουμε και λίγη παρέα. Ο τύπος έτυχε να υπηρετήσει στο ΚΕΟΑΧ (ορεινοί καταδρομείς) από όπου ξεκινάει η μία - απο τις πολλές διαδρομές - για τις γνωστότερες κορυφές.

    https://www.google.gr/maps/place/%CE...4a0c78ad2351ac



    Η διαδρομή ξεκινά από την κεντρική πύλη του στρατοπέδου ΚΕΟΑΧ Βρυσοπούλες (περιπου 40km από Ελασσόνα), όπου με μια ταυτότητα μπορείς να περάσεις αφού δώσεις και μια εκτίμηση για τη μέρα και ώρα επιστροφής, ώστε να σε αναζητήσουν αν συμβεί κάτι. Αφού διασχίσεις τα κτίρια του στρατοπέδου,

    ακολουθεί μια ανάβαση περίπου 3.5 km κατά μήκους του lift του χιονοδρομικού, η οποία είναι αρκετά δύσκολη για κάποιον που βρίσκεται σε κακή φυσική κατάσταση αφού σε αυτή την απόσταση το υψόμετρο ανεβαίνει 700m!

    Στο τέλος του χιονοδρομικού βρίσκεται το καταφύγιο ανάγκησς "Κώστα Μιγκοτζίδη" (https://www.google.gr/maps/place/%CE...ba42748fb3caf2), όπου εγκατασταθήκαμε για να διανυκτερεύσουμε.

    η θέα από το καταφύγιο:


    ποζεριές:


    Μετά από μερικές ώρες ανάπαυσης και αφού το παρασκευιάτικο απόγευμα ήταν ουσιαστικά ελεύθερο, αποφάσισα να πάω στην κοντινή κορυφή του Αγίου Αντωνίου (2860m σύμφωνα με το gps του κινητού) - φαίνεται αμυδρά στη φωτογραφία του καταφυγίου, δεξιά της στέγης, το καταφύγιο ανάγκης Αγίου Αντωνίου το οποίο βρίσκεται ακριβώς στην κορυφή. Αποφάσισα να το κόψω ευθεία πάνω αφού η κλίση φαινόταν να το επιτρέπει. Πλησιάζοντας:


    Μετά από κανα μισάωρο και άλλα 450m μέτρα υψομέτρου έφτασα εδώ:


    όπου έβλεπες μεχρι τα παράλια της πιερίας








    Οι ριπές του ανέμου έπιαναν τα 8 μποφόρ άνετα. Μετά την εξερεύνηση, άρχισε η επιστροφή κατά την οποία αποφάσισα να πάρω το μονοπάτι γιατί η κλίση της πλαγιάς δεν ήταν ιδανική για κατέβασμα. Τελικά, το έκοψα τρέχοντας γιατί ανεβαίνοντας αναρωτιόμαστε πώς γίνεται να τρέχουν στον ορεινό μαραθώνιο σε τέτοια σημεία (ο μαραθώνιος Φαέθων ήταν πριν μια βδομάδα). Πίσω στο καταφύγιο, πλακωθήκαμε στα τσίπουρα για να κοιμηθούμε νωρίς αφού η επόμενη μέρα έπρεπε να ξεκινήσει πολύ πρωί.
    Last edited by Raven Lord; 21-07-2015 at 13:46.
    Rock or Nothing

  2. #2
    Ξυδόμπαρμπας Raven Lord's Avatar
    Join Date
    Sep 2003
    Location
    100% τυρί
    Posts
    19,920

    Default

    Σάββατο 6.15 εγερτήριο, καφές, πρωινό και συνέχεια για να συναντήσουμε το Δία. Ο άνεμος χειροτέρεψε αισθητά κατά τη διάρκεια της νύχτας και το κρύο ήταν τσουχτερό για 18 Ιουλίου.


    Ακουλουθούν άλλα 2km έντονης ανάβασης μέχρι τον αυχένα κατά μήκος του "δρόμου" (κάτι ανάμεσα σε δρόμο και μονοπάτι) που κάνει το γύρο του αγίου Αντωνίου. Στο τέλος, όπου και συναντιούνται τα μονοπάτια για τις κορυφές, τελειώνει και το δύσκολο από άποψη φυσικής κατάστασης, τμήμα της διαδρομής. Έχοντας περάσει τα 2700m υψομέτρου, δε μένει και πολύ ανηφόρα ακόμη. Ακολουθούν λίγες χιλιάδες μέτρα ανάμεσα στις ράχες και τα αλπικά λειβάδια, χωρίς έντονες κλίσεις. Εκεί πετύχαμε και τα πρώτα χιόνια.


    Αφήσαμε την κορυφή "σκολιό" στα αριστερά μας (στο φόντο της φωτογραφίας) και μετά από σύντομη και εύκολη πορεία καταλήξαμε στη "σκάλα" όπου συναντήσαμε τα μονοπάτια από Λιτόχωρο και είναι κομβικό σημείο για την εκκίνηση της ανάβασης προς Μύτικα.




    Μετά από αυτό αρχίζουν τα δύσκολα. Προσωπικά, έχω και ένα θέμα με την υψοφοβία, αλλά πώς θα ξεπεράσεις τους φόβους σου αν δεν τους αντιμετωπίσεις? Τεσπα, από τη σκάλα, ξεκινάει ένα 45λεπτο τουλάχιστο, αρκετά δύσκολου επιπέδου, με πολλά σημεία όπου απαιτείται κανονική αναρρίχηση/καταρρίχηση, όχι με την καλύτερη θέα για άτομα με τέτοιου είδους φοβίες ... Κάπου εκεί πάλευα με τους φόβους και την αδρεναλίνη, γι'αυτό δεν έχω και ιδιαίτερα πολλές φωτογραφίες από τα δύσκολα σημεία. Κάποιες ενδεικτικές από το ανέβασμα και το κατέβασμα.


    (απέναντι ο στόχος)


    και τώρα τα δύσκολα...






    (ναι, από εκεί κάτω ανεβήκαμε )






    Τελικά, κατάφερα να φτάσω στα 2900m περίπου. Αφού πέρασα τον τελευταίο αυχένα (στην πρώτη μύτη του Μύτικα) και είδα φάτσα απέναντι την ψηλότερη μύτη. Απελπίστικα, όταν έπρεπε να πιαστώ από ένα συρματόσχοινο για να περάσω την τελευταία ράχη με δεξιά και αριστερά χαοτικούς γκρεμούς, οπότε πήρα το (δύσκολο) δρόμο της επιστροφής. Ήθελα να συναντήσω το Δία, αλλά τελικά κατάφερα να γαργαλίσω λίγο τα φρύδια του. Κάτι είναι κι αυτό.
    Πίσω στη σκάλα, μέχρι να πέσει η αδρεναλίνη. Για τις επόμενες ώρες ένιωθα σα να πήρα κόκα.




    Ξεκούραση στο καταφύγιο και πάλι κάτω στα συνηθισμένα.


    bye, Όλυμπος (για την ώρα)...
    Rock or Nothing

  3. #3
    You are my detonator. Phantom Duck's Avatar
    Join Date
    Jun 2004
    Location
    Forever War
    Posts
    10,976

    Default

    "ΨΨΨΨ αυτά είναι, από αύριο τρέξιμο και αγοράζω ποδήλατο, πρέπει να κάνω τέτοιες φάσεις"

    5 ώρες μετά με doritos και κοακόλα παίζοντας στον υπολογιστή:

    "γάμησέ το πάω για μπύρες"

  4. #4
    Administrator KoiliaSamprela's Avatar
    Join Date
    Jun 2009
    Location
    Αθενς
    Posts
    11,775

    Default

    δλδ τι φάση καλή φυσική κατάσταση πρέπει να έχεις? γιατί έχω ξεροχύσει να πω την αλήθεια.
    Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ

  5. #5

    Default

    Δεν μας μίλησες για σουβλιστό βίσωνα στο καταφύγιο και ανησυχώ δε σου κρύβω..
    All alone, or in twos,
    The ones who really love you
    Walk up and down outside the wall.
    Some hand in hand
    And some gathered together in bands.
    The bleeding hearts and artists
    Make their stand.
    And when they've given you their all
    Some stagger and fall, after all it's not easy
    Banging your heart against some mad bugger's wall.

  6. #6
    Χορχόδειλας BLiTzER's Avatar
    Join Date
    Jul 2003
    Location
    Black Light District
    Posts
    10,220

    Default

    Όμορφα! Έζησα για ένα ημερολογιακό έτος στο Λιτόχωρο, οπότε είχα κάποιες στενές επαφές με το βουνό (και τα συρματόσχοινα και τα πλακόστρωτα "μονοπάτια" των 50 πόντων ^^), αλλά, πιτσιρίκος γαρ, ποτέ τόσο ψηλά.
    Life begins at 45°.

  7. #7
    Ξυδόμπαρμπας Raven Lord's Avatar
    Join Date
    Sep 2003
    Location
    100% τυρί
    Posts
    19,920

    Default

    @σαρμπελ και λοιποί ενδιαφερόμενοι, για να μην δημιουργήσω αποτρεπτική εντύπωση, να ξεκαθαρίσω ότι μέχρι τη σκάλα μπορούν να ανέβουν ΟΛΟΙ (όταν δε συντρέχει κάποιος λόγος υγείας βεβαίως). η δυσκολία έγκειται στη μεγάλη κλίση, οπότε ο καθένας μπορεί να παίξει με το ρυθμό ανάλογα με τη φυσική του κατάσταση. μετά τη σκάλα ως το μύτικα, η διαδρομή είναι δύσκολη από άποψη επικινδυνότητας οπότε από εκεί και πέρα συνεχίζουμε με δική μας ευθύνη. είδα αρχάριους να ολοκληρώνουν την ανάβαση, αλλά από την άλλη έχει σκοτωθεί (πολύς) κόσμος και αρκετοί έμπειροι ορειβάτες. προσωπικά, αν δεν είχα μια σχετικά μεγάλη εμπιστοσύνη στη σωματική μου κατάσταση, ότι δηλαδή μπορώ να κρατήσω το βάρος μου με χέρια, πόδια εύκολα και για αρκετή ώρα αν χρειαστεί, δε θα το δοκίμαζα.

    @τσιμπου, όταν αράξαμε καταφύγιο, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν πόσο τέλειο θα ηταν να άναβες φωτιά κάτω από τα αστέρια και να έψηνες με συνοδεία τσίπουρου. υπάρχει ένα μικρό προβλημα όμως... δεν υπάρχει ξύλο ούτε για δείγμα σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων

    θα επανέλθω με οδηγίες και συμπεράσματα.
    Rock or Nothing

  8. #8
    . Ghoul's Avatar
    Join Date
    Aug 2003
    Location
    κάτι σας θυμίζει
    Posts
    5,608

    Default

    ωραίος ρέιβεν. είναι απωθημένο ο μύτικας. μαζεύουμε εμπειρίες και ελπίζουμε να το επιχειρήσουμε μέσα στην επόμενη χρονιά. είχα δει φωτογραφίες ενός φίλου και μου είχε περιγράψει ένα σημείο λίγο πριν την κορυφή που έπρεπε να κάνεις ένα αλματάκι στο χάος για να συνεχίσεις. δεν το πέρασες αυτό ε;
    Last edited by Ghoul; 22-07-2015 at 23:03.

    We are left alone staring into the abyss, into the laughing face of madness.

  9. #9
    Ξυδόμπαρμπας Raven Lord's Avatar
    Join Date
    Sep 2003
    Location
    100% τυρί
    Posts
    19,920

    Default

    το πέρασα.

    edit: στο σημείο οι ορειβατικοί σύλλογοι έχουν κάνει κάποιες "βελτιώσεις". το αλματάκι ουσιαστικά είναι ένα μικρό βήμα και δε φαίνεται πια χάος κάτω γιατί με κάποιο τρόπο έχουν σφηνώσει βράχια στο κενό - ο τύπος που μας πήγε, είπε ότι το ανατίναξαν πριν κάποια χρόνια για να κλείσει το κενό. εξακολουθεί να είναι τρομακτικό όμως, αφού έχει πλάτος λίγα εκατοστά και από τις δύο πλευρές γκρεμό. επίσης, δεν μπορείς να πιαστείς από κάπου με τα χέρια, οπότε πρέπει να περάσεις γρήγορα και να γραπωθείς από τον απέναντι βράχο.
    Last edited by Raven Lord; 22-07-2015 at 13:00.
    Rock or Nothing

  10. #10
    Ξυδόμπαρμπας Raven Lord's Avatar
    Join Date
    Sep 2003
    Location
    100% τυρί
    Posts
    19,920

    Default

    συμπερασματικά, ο όλυμπος είναι τρελή εμπειρία. από τη μία τρομακτικός και δύσκολος, αλλά από την άλλη εθιστικός και σίγουρα δεν έχω τελειώσει μαζί του. καταρχήν, πείσμωσα για την κορυφή. από τη μία δεν ξέρω τι θα κάνω με την υψοφοβία, αλλά από την άλλη αν δεν είχα φάει τα γκρέμια της σαμοθράκης τον ιούνιο, δε θα περνούσα καν τη σκάλα, οπότε νομίζω ότι το πρόβλημα βελτιώνεται σιγά σιγά. έπειτα, παίζει και νέος στόχος, να ξεκινήσω από τη θεσσαλική πλευρά και να βγω λιτόχωρο, και ίσως αν βολεύει να περάσω από οροπέδιο των Μουσσών, με 1-2 διανυκτερεύσεις στα ενδιάμεσα καταφύγια.
    σίγουρα, απαιτείται τεράστιος σεβασμός. οι καιρικές συνθήκες αλλάζουν μέσα σε λίγα λεπτά ακόμη και το καλοκαίρι, ενώ ο άνεμος είναι ικανός να σε πετάξει από τα βράχια χωρίς να το καταλάβεις, οπότε είναι λίγος ο καιρός που μπορείς να τον επισκεφθείς με σχετική ασφάλεια. σκεφτείτε ότι έχει συμβεί θάνατος από υποθερμία ιούνιο μήνα. από την άλλη με ένα gps κινητού και ένα χάρτη ή αεροφωτογραφία περασμένο, είναι δύσκολο έως αδύνατο να χαθείς, ακόμη και με ομίχλη, άρα υπό καλές καιρικές συνθήκες μπορεί εύκολα να κυκλοφορήσει και ο άπειρος hiker.

    μερικά tips για τους ενδιαφερόμενους:
    - απαραίτητα τα καλά ορειβατικά παπούτσια και οι κάλτσες. οι διαδρομές είναι πολύ ανηφορικές, με κοφτερές πέτρες. και αν στο ανέβασμα αυτό μεταφράζεται απλά σε μειωμένη πρόσφυση και έξτρα κούραση, στο κατέβασμα μπορεί να προκύψει κανα εξαρθρωμένο γόνατο. επίσης, βολεύουν τα ισοθερμικά ρούχα, αφού είναι ελαφρά, πιάνουν λίγο χώρο και είναι χρήσιμα για κρύο και ζέστη. το καλοκαίρι οι διαφορές της θερμοκρασίας είναι μεγάλες.
    - να υπολογίζετε περίπου 3 λίτρα νερό ανά ημέρα, το οποίο πρέπει να έχετε μαζί σας. τουλάχιστο από τη θεσσαλική πλευρά δεν υπάρχουν καθόλου πηγές και τα καταφύγια ανάγκης δεν είναι σίγουρο ότι θα έχουν αποθέματα. έτυχε εκεί που μείναμε να έχει πολύ νερό λόγω μαραθωνίου, αλλά αμφιβάλω ότι αυτό είναι ο κανόνας. εμείς είχαμε μαζί μας 12 λίτρα (3 άτομα) και καταναλώσαμε περίπου τα 9 από αυτά σε 30 ώρες. οπότε ένα εξτρα βάρος στο σακίδιο 4-5 κιλά λόγω νερού, είναι σιγουράκι.
    - από φαγητό, όπως προανέφερα το ψήσιμο αποκλείεται αφού δεν υπάρχουν ξύλα και δε νομίζω κάποιος να θέλει να υπερφοτώσει το ήδη βεβαρημένο σακίδιο με κάρβουνα. γκαζάκια υπάρχουν στα καταφύγια (μιλάω πάντα για τα ανάγκης, τα υπόλοιπα είναι με πληρωμή και είναι οργανωμένα σαν hostels) και συνήθως κάποιο σκεύος, οπότε καφές και τσάι μπορούν να ετοιμαστούν. να προτιμάτε φαγητό που συσκευάζεται εύκολα σε μικρό χώρο, δε χαλάει και έχει υψηλή ενεργειακή αξία. οι παραδοσιακές ελληνικές πίτες είναι ιδανικές (τυρόπιτα, χορτόπιτα, τραχανόπιτα κτλ. δεν είναι τυχαίο ότι αποτελούσαν το στάνταρ των βοσκών), φρούτα που ενυδατώνουν και έχουν πολλούς υδατάνθρακες, ψωμί, παξιμάδια, μέλι. από φακελάκια καφέ, τσαγιού και ζάχαρης, παρτε και κανα εξτρα, όπως και καμιά κονσέρβα για να αφήσετε στο καταφύγιο. μπορεί κάποιος να τα χρειαστεί.
    - σκηνή και sleeping bag σε περίπτωση διανυκτέρευσης, επίσης απαραίτητα. δεν είναι σίγουρο ότι τα καταφύγια ανάγκης θα είναι ανοιχτά ή ότι δε θα είναι γεμάτα και ο ύπνος με 8 μποφόρ και 10 βαθμούς στην καλύτερη, μάλλον είναι αδύνατος στην ύπαιθρο.
    - από εργαλεία, σουγιάς και ένα ραβδί είναι αρκετά. άντε και κανα πιρούνι άμα είσαι κυριλέ.
    μ'αυτά και μ'αυτά, μαζεύονται καμιά 10αριά+ κιλά στο σακίδιο, γεγονός που δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την ανάβαση.

    για την ανάβαση στο μύτικα:
    - αφήνουμε τα πράγματα στη σκάλα. το σακίδιο μπορεί να περιορίσει σημαντικά την κίνηση και να γαμήσει τελείως το κέντρο βάρους του σώματος. παίρνουμε το πολύ ένα μικρό μπουκάλι νερό σε κάποια τσέπη που δεν εμποδίζει.
    - έχουμε σταθερά πάντα τα 3 άκρα, ειδικά σε σημεία με κλίση αρκετά μεγαλύτερη από 45 μοίρες.
    - αν φυσάει από την πλευρά αυτή, δεν το επιχειρούμε καν. έρχονται ριπές που ξεπερνούν τα 100km/h και εύκολα σε βγάζουν από τη θέση ισορροπίας.
    - υπάρχουν αποκολλημένα κομμάτια βράχου σε όλη τη διαδρομή. πολλοί ορειβάτες έχουν πέσει γιατί τους χτύπησε κάποια πέτρα που μετακίνησε κάποιος σε υψηλότερο επίπεδο.
    - τα βράχια γλιστράνε εξαιτίας των αποσαρθρωμένων χαλικιών.
    - κρατάμε το σώμα κοντά στο βράχο. η τριβή μπορεί να μας σώσει. σε περίπτωση γλιστρήματος δε θέλουμε το κέντρο βάρους του σώματος να φύγει προς την πλαγιά.
    επαναλαμβάνω, ο φόβος δεν είναι ντροπή. αν κάποιος θεωρεί ότι "δεν το έχει", δεν το προσπαθεί. σκεφτείτε ότι σκοτώνεται κατά μέσο όρο ένας ορειβάτης το χρόνο και τα περισσότερα δυστυχήματα (περίπου 60%) αφορούν πτώση. επίσης, περίπου 4/10 γίνονται ιούλιο και αύγουστο (όταν έχει και περισσότερη κίνηση, αλλά το επιτρέπει κι ο καιρός).

    πάρτε κ ένα χάρτη της περιοχής με σημειωμένη τη διαδρομή μας.
    Rock or Nothing

  11. #11
    Ξυδόμπαρμπας Raven Lord's Avatar
    Join Date
    Sep 2003
    Location
    100% τυρί
    Posts
    19,920

    Default

    Επιστροφή στο βουνό των θεών, δύο χρόνια μετά την πρώτη επίσκεψη. Το πλάνο έλεγε ότι αυτό έπρεπε να γίνει πέρσυ το Σεπτέμβριο, αλλά οι γαμημένες κοινωνικές υποχρεώσεις μου κατέστρεψαν το τέλειο 3ήμερο που είχα στη διάθεσή μου. Δεν πειράζει, κάλλιο αργά παρά ποτέ.

    Και αυτή τη φορά επιλέχθηκε αντιεμπορικό μονοπάτι - τουλάχιστο για ανάβαση. Γενικά, προσπαθήσαμε να δούμε μερικά βασικά μέρη από τα οποία δεν είχαμε ξαναπεράσει - ήτοι οροπέδιο Μουσών, θρόνο του Δία κτλ εκεί γύρω - και να το συνδυάσουμε με το φαράγγι του Ορλιά στο οποίο παίζουν και βάθρες για κανα μπάνιο, ειδικά στην επιστροφή. Αυτή η διαδρομή είναι η πιο hardcore από άποψη υψομετρικής διαφοράς, δηλαδή η είσοδος του φαραγγιού βρίσκεται περίπου στα 300-350μ (ανάλογα με το σύστημα αναφοράς) και η κατάληξη - κορυφή Προφήτη Ηλία - στα ~2800μ. Έπρεπε δηλαδή στα 20+ χλμ της απόστασης να ανέβουμε 2500μ σχετικού υψομέτρου, το οποίο μεταφράζεται σε μία αξιόλογη μέση κλίση. Αν λάβει κανείς υπόψη ότι υπάρχουν και κατωφέρειες στο ενδιάμεσο, η απόλυτη υψομετρική διαφορά είναι καμιά 300αρια μέτρα μεγαλύτερη. Εδώ παίζει η αποτύπωση της πορείας: https://drive.google.com/open?id=1yV...Xk&usp=sharing

    Το σχέδιο έλεγε για 2 διανυκτερεύσεις, η πρώτη σίγουρα στο καταφύγιο Πετρόστρουγκας και η 2η στο οροπέδιο ή ξανά στην Πετρόστρουγκα, ανάλογα με τις αντοχές και τους χρόνους. Οι πληροφορίες που είχα για τα μονοπάτια και τις αποστάσεις προέρχονταν κυρίως από το hellaspath.gr, οπότε σχεδιάσαμε τα μέρη της διαδρομής βάσει αυτών.


    ...to be continued
    Rock or Nothing

  12. #12
    Ξυδόμπαρμπας Raven Lord's Avatar
    Join Date
    Sep 2003
    Location
    100% τυρί
    Posts
    19,920

    Default

    1η μέρα, κατά τη μία το μεσημέρι η αρχή του μονοπατιού:




    Η ανάβαση μέχρι την κορομηλιά (~1000μ υψόμετρο) είναι σχεδόν παράλληλη με το φαράγγι - ρέμα του ορλιά. Στη διαδρομή παίζουν βάθρες και καταρράκτες, οπότε δε χάθηκε η ευκαιρία για μια βουτιά μετά από σχεδόν μία ώρα περπάτημα.






    Όλο το πρώτο μέρος της διαρομής περνάει μέσα από πυκνά δάση φυλλοβόλων και έχει μια καθόλου ευκαταφρόνητη κλίση.


    Μετά από 6χλμ περίπου, 600μ ανάβασης και 2 ώρες καθαρής πεζοπορείας ("χάθηκε" και άλλη μία ώρα στις βάθρες), φάνηκε το καταφύγιο της κορομηλιάς, το οποίο (όπως είχε σημειώσει και κάποιος στην αρχή του μονοπατιού) ήταν κλειστό και είχε εικόνα εγκατάλειψης.


    Σύμφωνα με το gpx αρχείο του hellaspath, είχαμε 2-3 χλμ ακόμη για την Πετρόστρουγκα, αλλά εκεί άρχισα να την ψιλιάζομαι ότι κάτι δεν πάει καλά, αφού υψομετρικά έπρεπε να ανέβουμε άλλα 1000μ. Προφανώς - όπως επιβεβαίωσα και μετά - αυτός που ανέβασε τη διαδρομή, δεν ανέβασε τα υψόμετρα, οπότε είχα περασμένη την προβολή του μονοπατιού στο επίπεδο... Ευτυχώς, χρόνος υπήρχε για τη δύση του ήλιου. Το άλλο που δεν είχα σκεφτεί είναι μήπως και η Πετρόστρουγκα ήταν κλειστή. Κάπου εκεί αρχίσαμε να προετοιμαζόμαστε ψυχολογικά για το γεγονός ότι ενδεχομένως θα έπρεπε να διανυκτερεύσουμε έξω. Από προμήθειες, νερό και ρούχα ήμαστε κομπλέ, αλλά δεν είχαμε φορτωθεί σκηνή για να μειώσουμε το βάρος στα σακίδια το οποίο ήταν ήδη αρκετό.
    Rock or Nothing

  13. #13
    Ξυδόμπαρμπας Raven Lord's Avatar
    Join Date
    Sep 2003
    Location
    100% τυρί
    Posts
    19,920

    Default

    Μετά από κανα μισάωρο για φαγητό και ξεκούραση στην Κορομηλιά, ξεκίνησε το 2ο και δυσκολότερο μέρος της ανάβασης της 1ης μέρας. Μέσα σε 6-7χλμ - απόσταση την οποία δεν ήξερα ακριβώς - έπρεπε να ανέβουμε άλλα 1000μ υψομετρικά. Το δάσος άλλαξε 3 φορές από δάσος οξυάς σε δάσος κωνοφόρων, αλλά καταφύγιο πουθενά. Ευτυχώς στη διαδρομή ένας ορειβάτης επιβεβαίωσε ότι είναι ανοιχτό. Μετά από πολύ κούραση - είχαν προηγηθεί 13-14 χλμ ζόρικης ανάβασης - ξεπρόβαλλε η όαση μέσα από τα δένδρα κατά τις 7 το απόγευμα.

    Το καταφύγιο βρίσκεται περίπου στα 2000μ με τρελλή θέα στο αιγαίο, αλλά το κρύο είχε γίνει ήδη τσουχτερό για άραγμα στη βεράντα (το βράδυ η θερμοκρασία έπεσε κάτω από 10 βαθμούς). Φαγητό, ξεκούραση, τσιπουράκι και ύπνος νωρίς το βράδυ γιατί η επόμενη ανάβαση θα ξεκινούσε από το πρωί.







    Πρωινό με αυτή τη θέα άξιζε πάντως:


    Rock or Nothing

  14. #14
    Ξυδόμπαρμπας Raven Lord's Avatar
    Join Date
    Sep 2003
    Location
    100% τυρί
    Posts
    19,920

    Default

    Μέρα 2η, 08:50. Καιρός αίθριος, θερμοκρασία 10οC.
    Τώρα πια το δάσος αποτελείται από αιωνόβια κωνοφόρα (πεύκα κυρίως). Δεν ήξερα ότι θα έχει τόσο δάσος και πάνω από τα 2000μ.




    Μετά από καμιά ώρα στο δασικό μονοπάτι, ξεκίνησαν τα αλπικά λειβάδια. Στάση για πάστωμα με αντηλιακό.


    Εδώ είχαμε και το πρώτο μας random encounter.


    Ένα ζαρκάδι με το μικρό του, δε φάνηκαν να ενοχλούνται ιδιαίτερα από την παρουσία μας. Απλά κράτησαν μια σταθερή απόσταση ασφαλείας.

    Η πλαγιά άρχισε να έχει μια ανυπόφορη κλίση και συνέχισε έτσι για καμιά ώρα ακόμη μέχρι τα 2500μ - μια κορυφή την οποία δε γνωρίζω/θυμάμαι πώς λέγεται. Και τώρα τα δύσκολα από άποψη υψοφοβίας.


    Αυτή είναι η άποψη από την κορυφή. Το μονοπάτι ακολουθάει τη ράχη με γκρεμούς δεξιά κι αριστερά και ριπές ανέμου πολλών χιλιομέτρων την ώρα. Όχι και το καλύτερο θέαμα για το πρόβλημά μου. Το οροπέδιο αχνοφαίνεται στο βάθος. τελοσπάντων, τα μάτια στο μονοπάτι και τσούκου τσούκου φτάσαμε. Μη λέμε και μαλακίες, το μονοπάτι είναι τελείως βατό. Με λίγη προσοχή μπορεί να το ανέβει ο καθένας. Μόνο η ιδέα ότι η γαμημένη φοβία μπορεί να σε κοκκαλώσει ανά πάσα στιγμή με ανησυχούσε. Τέλος καλό, όλα καλά. Μετά από συνολικά 20+ χλμ ανάβασης (από πετρόστρουγκα το οροπέδιο απέχει 6-7 χλμ), το θέαμα σε αποζημιώνει για όλη την κούραση της ανάβασης.


    Θρόνος του Δία (Στεφάνι) και προφήτης Ηλίας


    Ο θρόνος του Δία από το καταφύγιο Γ. Αποστολίδης


    Το καταφύγιο Χρ. Κάκαλος, όπου έπαιξε καφεδάκι και άραγμα. Είναι και η πιο χύμα φάση στο οροπέδιο.


    Έξω από το Χρ. Κάκαλος


    Πηγαίνοντας προς τη βάση του θρόνου.


    Το Στεφάνι από τη βάση...


    ...και το γκρέμι από την άλλη μεριά


    Το Στεφάνι από το Χρ. Κάκαλος. Εννοείται στην κορυφή (2907μ, η τρίτη ψηλότερη του Ολύμπου) μπορούν να ανέβουν μόνο επαγγελματίες αναρριχητές.

    Έκανα και μια καταδρομική τρέχοντας στο αη Λια (~2800μ) όπου στην κορυφή υπάρχει αυτό το ημι-υπόγειο εκκλησάκι.




    Ο χιονάνθρωπος του Ολύμπου (σπάνιο φωτογραφικό υλικό).

    (ναι, εγώ είμαι κατεβαίνοντας).

    Ξεκούραση κανα 20λεπτο στο Αποστολίδης για να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για Πετρόστρουγκα (αφού μας "έπαιρνε" άνετα από χρόνο και κούραση).
    Rock or Nothing

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2017
    Posts
    654

    Default

    Ωραία πράγματα.
    Έχω ανέβει στον Όλυμπο πάνω από 30 φορές, σε όλες τις κορυφές από όλες τις διαδρομές, είναι όντως μαγευτικό βουνο.
    Ζήλεψα γιατί λόγω υποχρεώσεων έχω κάποια χρόνια να ανέβω.
    Διάβασα όσα έγραψες και όντως καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό σου. Βέβαια τρομακτικό και δύσκολο δε θα τον έλεγα...ούτε οτι σου φτάνουν τρία λίτρα νερό κατακαλόκαιρο... έχει τύχει να ξεμείνω και να ζητήσω από άλλον ορειβάτη
    Δοκίμασε όχι τόσο κλασικές διαδρομές άλλη φορά όπως Κίτρος-Φλάμπουρο, Μπαρμπαλά ή Καλόγερο.
    Μοναδική στιγμή για εμένα όταν άλλαξα το μιλένιουμ στον Αγιαντώνη σε χιονοθύελλα.
    Καλές αναβάσεις.

Similar Threads

  1. Compact κάμερα Olympus
    By Κάπταιν Τζίμη in forum The Marketplace
    Replies: 0
    Last Post: 09-02-2015, 15:44
  2. Replies: 3
    Last Post: 28-01-2012, 03:33
  3. Replies: 1
    Last Post: 07-09-2011, 02:08
  4. Μανούρα στο Άγιο Όρος
    By Parasight in forum The Politics Of Ecstasy
    Replies: 26
    Last Post: 29-12-2006, 19:18
  5. Από πού βγήκε ο όρος "Spam"
    By wraithmare in forum General Discussion
    Replies: 18
    Last Post: 12-11-2004, 12:55

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •