Όρος Όλυμπος - Mount Olympus
Ένας must προορισμός για κάθε ορειβάτη όλων των βαθμίδων εμπειρίας. Ήταν στα πλάνα εδώ και 2-3 χρόνια να βρω κάποιον που έχει ξανακάνει τη διαδρομή για να με πάει μέχρι το Μύτικα (την ψηλότερη κορυφή). Μόνος δεν θα το δοκίμαζα πρώτη φορά. Σέβομαι πολύ τα βουνά για να κάνω απερίσκεπτες ενέργειες. Τελικά έκατσε η φάση με έναν πελάτη μου αρχικά, με τον οποίο στη συνέχεια αρχίσαμε να κάνουμε και λίγη παρέα. Ο τύπος έτυχε να υπηρετήσει στο ΚΕΟΑΧ (ορεινοί καταδρομείς) από όπου ξεκινάει η μία - απο τις πολλές διαδρομές - για τις γνωστότερες κορυφές.
https://www.google.gr/maps/place/%CE...4a0c78ad2351ac
Η διαδρομή ξεκινά από την κεντρική πύλη του στρατοπέδου ΚΕΟΑΧ Βρυσοπούλες (περιπου 40km από Ελασσόνα), όπου με μια ταυτότητα μπορείς να περάσεις αφού δώσεις και μια εκτίμηση για τη μέρα και ώρα επιστροφής, ώστε να σε αναζητήσουν αν συμβεί κάτι. Αφού διασχίσεις τα κτίρια του στρατοπέδου,
ακολουθεί μια ανάβαση περίπου 3.5 km κατά μήκους του lift του χιονοδρομικού, η οποία είναι αρκετά δύσκολη για κάποιον που βρίσκεται σε κακή φυσική κατάσταση αφού σε αυτή την απόσταση το υψόμετρο ανεβαίνει 700m!
Στο τέλος του χιονοδρομικού βρίσκεται το καταφύγιο ανάγκησς "Κώστα Μιγκοτζίδη" (https://www.google.gr/maps/place/%CE...ba42748fb3caf2), όπου εγκατασταθήκαμε για να διανυκτερεύσουμε.
η θέα από το καταφύγιο:
ποζεριές:
Μετά από μερικές ώρες ανάπαυσης και αφού το παρασκευιάτικο απόγευμα ήταν ουσιαστικά ελεύθερο, αποφάσισα να πάω στην κοντινή κορυφή του Αγίου Αντωνίου (2860m σύμφωνα με το gps του κινητού) - φαίνεται αμυδρά στη φωτογραφία του καταφυγίου, δεξιά της στέγης, το καταφύγιο ανάγκης Αγίου Αντωνίου το οποίο βρίσκεται ακριβώς στην κορυφή. Αποφάσισα να το κόψω ευθεία πάνω αφού η κλίση φαινόταν να το επιτρέπει. Πλησιάζοντας:
Μετά από κανα μισάωρο και άλλα 450m μέτρα υψομέτρου έφτασα εδώ:
όπου έβλεπες μεχρι τα παράλια της πιερίας
Οι ριπές του ανέμου έπιαναν τα 8 μποφόρ άνετα. Μετά την εξερεύνηση, άρχισε η επιστροφή κατά την οποία αποφάσισα να πάρω το μονοπάτι γιατί η κλίση της πλαγιάς δεν ήταν ιδανική για κατέβασμα. Τελικά, το έκοψα τρέχοντας γιατί ανεβαίνοντας αναρωτιόμαστε πώς γίνεται να τρέχουν στον ορεινό μαραθώνιο σε τέτοια σημεία (ο μαραθώνιος Φαέθων ήταν πριν μια βδομάδα). Πίσω στο καταφύγιο, πλακωθήκαμε στα τσίπουρα για να κοιμηθούμε νωρίς αφού η επόμενη μέρα έπρεπε να ξεκινήσει πολύ πρωί.
... Κάπου εκεί πάλευα με τους φόβους και την αδρεναλίνη, γι'αυτό δεν έχω και ιδιαίτερα πολλές φωτογραφίες από τα δύσκολα σημεία. Κάποιες ενδεικτικές από το ανέβασμα και το κατέβασμα. 
)
