snake plitsken festival + warmup (οι shellac και οι αλλοι)

[BURNIN AMBITION]

καποιος επρεπε να το πει οτι μονο σνεικ πλιτσκεν

λοιπον στα δικα μας και ολιγον γρηγορα γιατι ειμαι κομματια και ποσταρω μονο και μονο γιατι ειναι ντροπη να μην υπαρχει θρεντ

στα του λαιβ τηςπεμπτης στο αν κλαμπ. οποιος δεν ηρθε πραγματικα ειναι αξιος της μοιρας του. και δεν ειναι υπερβολη αυτο.
ας ξεκινησουμε με τους μποκο.
πρωτη φορα που τους ειδα λαιν ηταν στους αφγκαν γουιγκς (α ψεματα πρεπει να τους ειχα δει και στη μιναρελα πριν απειρα χρονια μια φορα). παντα μαρεσαν σαν μουσικη, αλλα πχ στους αφγκαν γουιγκς ηταν για τα σμπαρα. την επομενη που τους ειδα ηταν καλυτεροι μεν αλλα παλι τιποτα που να δικαιολογει το ονομα τους και τη φημη τους. χτες ομως ηταν οι πραγματικοι μποκομολετς που ολοι γνωριζουμε και αγαπαμε. γαμηστερο παιξιμο δεμενοι πορωση κομματαρες, σε καποια φαση σκεφτομουν να αρχισω να τους τρολαρω να παιξουν κρειζι γουοτερ αλλα λεω γαματο. φοβερη εμφανιση κερδισαν δικαιοτατα τπο ζεστοτατο χειροκροτημα του κοσμου

και μετα το τελος του κοσμου ηρθε. σελακ. καταρχας η πιο ερωτευσιμη ηχοληπτρια εβερ.
κατα δευτερο δεν εχω ακουσει καλυτερο ηχο μπασου. ποτε και πουθενα και με οτι μπασο θελετε. δεν υπηρχε απλα. εν τω μεταξυ μου κανε εντυπωση. μονο πενα, και μαλιστα βαραγε με τετοιο τροπο που ειχε σκαψει το ξυλο και ειχε κανει κατι κουρμπες κατω απο τις χορδες νααααα. ηχαρα και ο αλμπινης στην κιθαρα τι να λεμε τωρα. ντραμερ οδοστρωτηρας. δεν ηταν οτι επαιζε τιποτα τρελοκαι φανφαραδικο. και εκει ειναι η ουσια τωνσελακ. απλα πραγματα αλλα με μια εξωγηινη καυλα. παιζαν σαν να ηταν νατερνταλ και ηταν λιγο πριν τους επιτεθει το μαμουθ και τους σκοτωσει. ο ντραμερ εσπαγε μπακετες με ρυθμο μια μπακετα ανα 2 τραγουδια. βασικα δεν τις εσπαγε, τις δδυελυε και λιγο πριν σπασουν επαιρνε το τειπ που χε για να μη γλυστρανε και τις τυλαγε μπας και αντεξουν. μα καλα δεν τον πληρωνει ο αλμπινης?
ο μπασισταροθεος ομως ηταν ολα τα λεφτα. ο βραχος και η γη της μπαντας. ηταν φασεις που επαιζε απλα τεταρτα και νομιζες οτι θα μπορουσες να ακους μνο αυτο για μια αιωνιοτητα. γκρουβ δεσιμο προσωπικοτητες, ουσια, ολα αυτα απεκτησαν μια εντελως καινουργια υποσταση.
θα μπορουσα να πω κιαλλα πολλα. σαν μουσικος (μα τι μουσικος ρε κεφτε ντραμερ εισαι) (μα οχι, παιζω και πιανο), ηταν η επιδραστικοτερη πανω μου, συναυλια που εχω παει ποτε.
αντε γεια. και πηρα και μπασοπενα

σημερα πλισκεν. οι μετς ειχαν το δυσκολο εργο να ειναι η επομενη μπαντα που ειδα μετα απο σελακ. και ομως δεν με εκαναν να βρισω καθολου. φοβεροι ολοι τους. τρομερος ντραμερ με φοβερη ενεργεια, γενικα γαμω τα σπασαν ολα. οπως ομως ειπε και π παυλος (οχι ο κανονικος, ο αλλος) και θα συμφωνησω μαζι του, δεν εχουν κομματια. παρολο που εγω καυλωνα, ε πανω κατω ιδιο πραμα ηταν ολα. αλλα γενικα πολυ τους γουσταρα.

μετα ο τονυ αλεν τιναξε στον αερα το χρονοδιαγραμμα της μεγαλης σκηνης, αλλα δε βαριεσαι. νταξ η μπαντα ειναι του ντραμερ καιτα τυμπανα σχεδον δεν τα ακουγες. αλλα ο μαγκας εφτιαξε μια μηχανη γκρουβ. τρομερα παιξιματα απο ολους, ο μπασιστας ηταν ολα τα λεφτα, και ειχε κανει και ενα δασος ολοκληρο. γενικα περασαμε σουπερ.
αις ειτζ δεν πηγα καν να δω γιατι μαντχανι.
oi mudhoney λοιπον τον εβγαλαν και μας τον εδωσαν να τον φαμε κανονικα. σετλισταρα, τσιτα γκαζια, ηρθαν τα γαμησαν ολα και εφυγαν. και νταξ απλα τελοιοτητες. και ας μην επαιξαν λετ ιτ σλαιντ μη γαμησω

savages ακομα να καταλαβω τι τους βρισκει ο κοσμος. κατι χαζογκομενακια που οκ απλα παιζουν. αν ηταν ντρες δεν θα τους δινατε δευτερη αυτια με τιποτα. ηχος στα τυμπανα οτι χειροτερο εχω ακουσει ποτε. το ταμπουρο ειχε τοσα πολλα οβερτοουνς που ελεγες οτι ειναι ξερω γω βαθυ. δεν υπηρχε αυτο το πραμα. γενικα ηταν ετσι φτιαγμενος ο ηχος τους τιγκα στα ριβερμπο κτλ για να καμουφλαρει τις μαλακιες που κανανε. αντεξα 5 κομματια και εφυγα να χαλαρωσω. μου παν οτι μετα επαιξαν καλυτερα. αλλα νταξ

an oi savages htan to mhden, oi horrors ηταν υπο το μηδεν. τι ηταν αυτο το πραγμα. ειλικρινα.

εφυγα και πηγα trail of dead που μας γαμησαν υπεροχα και ας μην κουγαμε τη φωνη γιατι οι του πλιτσκεν μιναρανε ομορφα. καγκελο τοσο κοντα στη σκηνη και τα ηχεια τοσο στο πλαι, ειναι οσο πιο φειλ παει. δεν ακουγοταν τιποτα στις πρωτ

[BURNIN AMBITION]

συνεχεια:

πρωτες σειρες. πραγματικα τοσο μικρη αρενα, δεν δικαιολογει το να ειναι τοσο πλαγια τα ηχεια, μπροστα δεν ακουγες καθολου φωνη. οτι ακουγες ηταν απο ενισχυτες. δεν χαλαστικα καθολου για να ειμαι ειλικρινης, φοβερη ενεργεια απο ολους τους μας συνεπηραν. ειδικα ο ντραμερ ο ψηλος (οχι ο αλλος ο σωσιας του ακη) ηταν παιχτρονι τεραστιο. 2 μετρα παλικαρι να το βλεπεις να κανει φουλ μελερ να γυρναει τη μπακετα πισω απο το κεφαλι και να τα σκαει στα τυμπανα σαν οδοστρωτηρας, σε φουλ γκαζι, ε νταξ τρελαινεσαι. φοβερη μπαντα. ναναι καλα

συνοψιζοντας εχω να πω οτι αξιζει ενα μεγαλο μπραβο για το στησιμο της φασης. χρονοδιαγραμμα αψογο (οκ στη μεγαλη σκηνη απο τον τονι αλλεν και μετα ειχαμε 40λεπτα καθυστερηση αλλα λογικο με τοσα ατομα και στησιμο που επρεπε να γινει, δεν μας χαλασε), ομορφος χωρος και ας μην ειχαν προνοησει για χωρο παρκιν, το παραταγες οπου ναναι, πουθενα ουρες (το να περιμενεις 3 λεπτα για μπυρα δεν το λες και ουρα) φοβερα σουβλακια, τουαλετες μια χαρα χωρις ουρα, και το καλυτεροτερο απολα για το οποιο εγω δινω τα ρεστα μου, ειναι τα τεραστια σαμπ που ειχαν βαλει στην αρενα απο κατω και δουλευαν οπως πρεπει και σε εφτιαχναν οσο δεν παει (το οτι οι σαβατζις αποτελουν εξαιρεση σε αυτο ειναι αυτονοητο, εδω βαλαν ριβερμπ δεκα δευτερολεπτων στο ταμπουρο ξερω γω στα σαμπ θα ηταν νορμαλ?)
Μπορει να με χαλαει πολυ η χιπστεριλα του φεστιβαλ, μπορει να με χαλαει το οτι ειναι η φαση λιγο τα βαζουμε ολα σε ενα τσουβαλι (και ελεκτρονικα και γκραντζ και ποστ πανκ και νοιζ και οτι θες) αλλα στην τελικη ειναι ενα προσεγμενο φεστιβαλ οπου καμια σχεση δεν εχει με αρπακολατζηδες τυπου λωρη, με τιμιο εισιτηριο καλη οργανωση και πολυ καλο γενικα ηχο.
το πως θα παει στο μελλον ειναι ενα στοιχημα που καλουνται να κερδισουν γιατι, δεν ειχε και τον τρελο κοσμο κατα τη γνωμη μου, οποτε δεν ξερω κατα ποσο θα βγουν οικονομικα. τους το ευχομαι. επισης αν δεν ξεφουσκωσει ηφαση, το αλλο στοιχημα που θα πρεπει να κερδισουν ειναι πως θα το διαχειριστουν αν πχ του χρονου εχει διπλασιο κοσμο. θα ειναι τα πραγματα σωστα οπως φετος (απο ουρες στα ταμεια κτλ κτλ εννοω)

υγ1. κονταν σορυ που παλι σας εχασα ηθελα αλλα πολυ νωρις ρε γαμωτο αν σκεφτουμε οτι θα τελειωνε η φαση 2+ με τους τρειλ οφ ντεντ
υγ2. αγωνιστικους χαιρετισμους σε λατρεια παυλαρα, μπουμ τον αλλο παυλο (ο πορν νομιζω ειναι εδω) και οποιον αλλο ξεχασα
υγ3. λαστ ντραιβ και ας μη γαμησω ποτε (αν δε βαρεθω ανεβαζω πορωτικη φωτο)
υγ4. μαντχανι και δεν θα γαμησω ποτε (στις δεκα μουτζες λεω τυην ιστορια)
υγ5 αφιερωμενο σε μιτσμαν. στο γυρισμο εβαλα αναιλειτορ και καταλαβα οτι καλα ολα αυτα αλλα ειναι μια τριχα απο τααρχιδια του μεταλ μας (γραφικος κιετς)
υγ6. ο ντραμερ των σελακ ειναι ο κρειμερ του seinfeld αληθεια
υγ7. μου εχουν ξεφυγει κιαλλα υστερογραφα αλλα τι να κανουμε οτι θυμηθω το κανω εντιτ. σε λιγο ανεβαζω και φωτος
υγ8. να ευχαριστησω δημοσια τον τσιμπουκλανο που με εψησε να δω σελακ και αθελα του εγινε το πιο επιδραστικο στοιχειο στις μουσικες(?) μου περιπλανησεις (μα πως τα λεω ετσι)



(last drive και ας μη γαμησω ποτε)
(o κρειμερ)















ε ενταξει γαμηστεμε. π[αλι ειχα γραψει 7 υστερογραφα και ποσα ακομα και το εκοψε το φορουμ .τσαμπα λογοκρισια., ε φτιαχτε το ρε πια, τι δεν θελετε ποστ σεντονια? και ουτε μια ειδοποιηση απο το φορουμ να κοψω λεξεις?
εσεις χανετε.
απο ολα τα υπεροχα υστερογραφα απλα γιοα να μη χαθει, ο ντραμερ σελακ ειναι ο κρειμερ απο σαινφελντ

μου γαμησατε ολα τα υστερογραφα. καληνθχτα

[Taksitzhs]

Κοιτα εισαι λιγο υπερβολικος, οι Savages δεν ειναι μηδεν, αλλα ειναι μονο αισθητικη και vibe, ουσια δυσαναλογα λιγη. Βγαζουν μια προσωπικοτητα κι αυτο τους το αναγνωριζω, αλλα οκ, ας γραψουν λιγη μουσικη αντι να παιζουν με ριβερμπ και να σταματησουν να κλεβουν Qotsa και Joy Division. Το τριτο καινουργιο που επαιξαν ειχε γαματη μπασογραμμη παντως, γενικα το ριθμ σεκσιον τους σωζει και ας κραζεις τα τυμπανα, το ταμπουρο επιτηδες το εχουν να ακουγεται ετσι.

[Ghoul]

εγώ είδα αυτό το βίντεο και στεναχωρέθηκα λίγο που τους έχασα, ενώ ταυτόχρονα απορώ τι στο μπούτσο λέτε τέλοσπάντων.




ας πει και κάποιος σοβαρός για The Twilight Sad.

[Taksitzhs]

Κλεβω JD και βαζω και το χερι μπροστα να μη φαινεται... απ ευθειας στο πορτοφολι. Ε ρε She Past Away που σας χρειαζεται ρεεεεε..... κατσαπλιαδες.

Κοιτα, το vibe οπως ειπαμε το εχουνε και εξαιρετικες περφορμερς ειναι, ναι. Δεν αντιλεγω πως εβγαλαν πολυ θεληση κι εχουν μελετησει τα οργανα τους, αλλα ως εκει. Δεν δικαιολογειται το οτι επαιξαν πανω απο Mudhoney. The Twilight Sad ηταν καλοι αλλα ατυχης η επιλογη να παιξουν τοσο νωρις, δεν ηταν να τους βλεπεις με νταλα ηλιο. Αν ηταν σουρουπο θα ταιριαζαν καλυτερα, ας ηταν εστω στη θεση των απαραδεκτων Iceage που κοιμηθηκαν -κυριολεκτικα- πανω στα οργανα τους. Μονο ο τραγουδιστης κατι εκανε κι αυτο επειδη ηταν ντιρλα.

[BURNIN AMBITION]

ωραια ολα οσα λετε. καταρχας εντος ολιγου θα παω να κανω εντιτ το δευτερο ποστ για να συνεχιστει η ροη του σρεντονιου οπως πρεπει, και μετα θα κανω εντιτ και εδω να απαντησω 2-3 πραγματα. αναμεινατε στο ακουστικο σας. ευχαριστω

[Taliban]

σαν μουσικος (μα τι μουσικος ρε κεφτε ντραμερ εισαι) (μα οχι, παιζω και πιανο),

Σε αγαπαω συναδελφε <3

[tsimpouklano]

Καταρχάς να πούμε πως, όταν ο πορωτικός πάει συναυλία, το ζούμε λες και ήμασταν όλοι εκεί, πίνοντας μπύρες και ακούγοντας μουσική.

Spoiler

Επίσης, στο παρακάτω τραγούδι, καθε φορά που το ακουω προσπαθώ να καταλαβω η εισαγωγή τι.στον.πουτσο μου θυμίζει.

Και τέλος, επειδή βλέπω φωτόζ και όλους με μπύρες σε πλαστικό που σημαίνει είχε σταντ. Πόσο είχε; Αλκόολ απέξω έβαζες ή έπαιζε έλεγχος;

[Parasight]

Μα δεν ήταν Σνέικ Πλίτσκεν, Σνέικ Πλίσκεν ήταν...

[Taksitzhs]

Επίσης, στο παρακάτω τραγούδι, καθε φορά που το ακουω προσπαθώ να καταλαβω η εισαγωγή τι.στον.πουτσο μου θυμίζει.

Και τέλος, επειδή βλέπω φωτόζ και όλους με μπύρες σε πλαστικό που σημαίνει είχε σταντ. Πόσο είχε; Αλκόολ απέξω έβαζες ή έπαιζε έλεγχος;

Το Love Will Tear Us Apart ρε συ, γι αυτο εκανα αυτο το σχολιο περι Joy Division. Οπως και το πιο ενδιαφερον σημειο στο I Am Here ειναι το Feel Good Hit of the Summer. Αλκοολια περναγες μεσα, τη πρωτη μερα πιο δυσκολα (τη δευτερη ουτε καν κοιταξαν τη τσαντα μου), προσωπικα δε το επιχειρησα αλλα ειδα αλλους που ειχαν φλασκια και ιστοριες και κερασαν με το καλο (χικ).

Πιο συγκεντρωμενα, Σελλακ ητο πανηγυρι με τη καλη εννοια. Οι Bokomolech παιξανε υπεροχα, η φωνη ειναι το δυνατοτερο λαιβ ατου τους πιστευω, εχω την εντυπωση πως παιξαν κι ενα καινουργιο, να με διορθωσει καποιος αν κανω λαθος. Σελλακ πολυ κεφι, παρτυ και χορος, κυριολεκτικα, σε φασεις εβλεπες να παιζει και στειτζνταηβινγκ που κολλαγε παραδοξως με το φηλ γκουντ συναισθημα που επικρατουσε. Υπερτιμιο σετ, παιζει να επαιξαν μια ωρα και 45, να με διορθωσει ξανα καποιος αν απατωμαι γιατι δε κρατησα λογαριασμο τι ωρα βγηκανε.

Πρωτη μερα για Twilight Sad, Iceage, Savages και Mudhoney τα ειπαμε, Mudhoney ευκολα καλυτερη μπαντα της μερας, απαραδεκτο το οτι επαιξαν 45 λεπτα, γελαει ο κοσμος. Dalhous ηταν στους καλυτερους της μερας, γαμησε σπιτια με ambientoabstract καταστασεις, μαγνητιζε τη προσοχη σου απ το πρωτο δευτερολεπτο. Beardyman ειχε τη φαση του, Austra υπερβατικο ηλεκτροποπ, δε την ηξερα και εμεινα ψιλομαλακας, θα τσεκαρω τι παιζει με τη φαση της τις επομενες μερες. Horrors ΥΠΝΟΣ, κακους δεν τους ελεγες βασικα αλλα ηταν μουσικη να παιζει στο μπακραουντ ενω πινεις το βερμουτακι σου. Trail of Dead καλοι αλλα δεν ημουν καθολου σε φαση και βαρεθηκα σε ενα σημειο, Squarepusher οσο ειδα μιλαμε για πολυ μπλακ μεταλ, γενικα αυτο το πριονέ ηλεκτρονικο ειναι οτι πιο κοντα οσο περιεργο κι αν σας ακουγεται. Κριμα γιατι ηθελα να δω παραπανω και το αμαξι αναχωρουσε, η συνεχεια σε επομενο ποστ ή εντιτ, να πιουμε πρωτα το καφε μας.

[Art In Haste]

Επιστροφή στα πάτρια μετά το ταξίδι αστραπή και να πω και γω την μαλακία μου.

Έφτασα στην πρωτεύουσα νωρίς το πρωί της παρασκευής με 3 ώρο ύπνο λόγω Riot - τα σπάσαν - και προερχόμενος από πολύ δυσκολες τελευταίες εβδομάδες με αποκορύφωμα τις τελευταίες 2 και την κούραση να έχει φτάσει στο κόκκινο. Δε γαμείς, νέα παιδιά είμαστε - γκουχου γκουχου - και θα τα καταφέρω έλεγα.

Συνάντηση και γνωριμία με φίλτατο Ταξιτζή και μετά από μερικές μπύρες παίρνουμε τον δρόμο για το φεστ. Αρχική ένσταση ο άκυρος χάρτης που βάλαν στην σελίδα μια και σου έδινε την εντύπωση πως ο χώρος είναι επί της πειραιώς αλλά δεν. Αρχική εικόνα του χώρου αρνητική μια που βρεθήκαμε να περπατάμε σε ένα χωράφι και ο χώρος έδινε την εντύπωση πως έμπαζε από παντού. Αρχική αρνητική εντύπωση τα αρκετά λεπτά που πέρασαν μέχρι να καταφέρω να μπω μέσα με το 2ημερο εισιτήριο μια που ενώ ήμασταν μόλις 10 άτομα στην ουρά υπήρχε μια αρκετή καθυστέρηση. Σε απάντηση για πέρασμα αλκοοόλ, τους μπρος και τους πίσω μου τους ψάξαν και δεν είχαν, εμένα δεν με ψάξαν και είχα.

Φτάσαμε πάνω κάτω την ώρα που βγήκαν οι Metz από τους οποίους και απλά άκουσα κανά 2 τραγούδια μέχρι να καταφέρω να μπω μέσα. Ήθελα να δω Twilight Sad και κινήθηκα απευθείας προς τα εκεί. Πλάγια η σκηνή, ο ήχος όχι και οτι καλύτερος, ο ήλιος χτυπούσε, και παρότι η εμφάνιση τους υπήρξε τίμια δεν ήταν για εκείνη την ώρα. Θα τους προτιμούσα μετά τους Mudhoney και πριν κάτι άλλο ώστε να υπάρξει λίγη ξεκούραση/χαλάρωση.

Αποχώρηση από Twilight Sad πριν το τέλος τους για να δούμε λίγο τον χώρο και να συναντήσω Kontan/Azza που πάντα είναι χαρά και ευτυχία να τους βλέπω. Αρκετή ώρα χαβάλε στις καντίνες δηλαδή με το σουβλακοσύννεφο να μας περιβάλλει. Δυστυχώς και γω δεν είδα Afformance, που έχω και να δω 5μιση χρόνια, μια που η ώρα τους ήταν απαγορευτική.

Επιστροφή στην Republic stage για Iceage. Ίσως θα ήταν καλύτερα να μην έμπαινα στον κόπο. Κακοί, κιθάρα/μπάσο/ντραμς βαριεστημένοι, τραγουδιάρης κόκκαλο και μάλλον πρέπει να έχει δει οτι dvd nick cave έχει κυκλοφορήσει ποτέ. Δρόμο από κει πολύ πιο σύντομα από όσο υπολόγιζα και για αρκετή ώρα αναλώθηκα σε χαιρετούρες, αγκαλιές, με άλλους συντοπίτες που κατέβηκαν για το φεστ. Αφού ο Tony Allen είχε πάει το πρόγραμμα πίσω είχαμε κάποιο κενό κατά το οποίο τιμήσαμε την απροσδόκητα καλή Austra. Σίγουρα θα υπάρξουν και ακροάσεις των δίσκων της σύντομα.

Mudhoney, τα λόγια είναι περιττά. Δεν χρειάζεται να πω τίποτα βασικά, τα σπάσαν από την αρχή ως το τέλος.

Γρηγορή αναγόμωση μπύρας και παραμένω στην κεντρική σκηνή για Savages. Δεν θα μιλήσω αρνητικά, κιθάρα/μπάσο/ντραμς μου άρεσαν και οι κόπελες δείχναν πως γουστάραν, τραγουδιάρα επίσης αλλά η φωνή της κουράζει πολύ σύντομα και ήταν το μοναδικό που με ξενέρωσε στην εμφάνιση της.

Για τους Horrors είχα υψηλές προσδοκίες, αν και βέβαια μόνο ο πρώτος δίσκος τους με είχε κερδίσει και τα υπόλοιπα δεν μου είχαν αρέσει. Αν δεν κάνω λάθος νομίζω πως απομακρυνθήκαμε με βήμα ταχύ μετά το 2ο-3ο κομμάτι. Και πάλι καλά για να δούμε AYWKUBTTOF. Είχα να ασχοληθώ μαζί τους από το 2002-2003, πάντα τους εκτιμούσα αλλά ως εκεί. Ωραία δυνατή εμφάνιση, θα τους συνιστούσα σε όλους αλλά μάλλον ούτε τώρα θα αλλάξει η σχέση μου μαζί τους.

Μετά το πρόγραμμα είχε Squarepusher, η κούραση όμως είχε αρχίσει να με κυριεύει και εκείνη τη στιγμή βρέθηκε μεταφορικό μέσο. Χρόνος για ένα γρήγορο ποτό ακόμα αλλά κανένα κουράγιο για θόρυβο/ορθοστασία και αυτό το είπιαμε στην φάση καναπέδες/μαξιλάρες μέχρι να πάρουμε τον δρόμο του γυρισμού και να ξεραθούμε.

Όπως είπα είχα 2ημερο εισιτήριο. Σάββατο ξύπνήσα σχετικά καλά αν και μετά από μόλις 6 ώρες ύπνου που ύπο άλλες συνθήκες θα ήταν υπεραρκετές όχι όμως όσες θα χρειαζόμουν. Αισθανόμουν απλά νεκρός και με μια μέρα αρκετά φορτωμένη μέχρι την στιγμή που προγραμμάτιζα να κατέβω στο φεστ για Thee Oh Sees αρχικά. Οι σκέψεις άρχισαν να με κυριεύουν, είσαι πτώμα και αύριο ξημέρωμα πετάς πάλι νωρίς και μετά από ανύπαρκτο ύπνο για πίσω, ο καιρός γαμιέται, δεν θες να δεις πολλές μπάντες σήμερα, αυτές που θες να δεις τις έχεις δει όλες όπως και να χει, έχεις να βρεθείς Αθήνα πάνω από 5 χρόνια, ευκαιρία να βρεθείς με φιλαράκια που έχεις να δεις χρόνια να τα πεις ήρεμα και ωραία.....Ε δεν ήθελε και πολύ, γείωμα το φεστ, χαλάλι το εισιτήριο, στην τελική το είχα πάρει νωρίς και πλήρωσα όσο θα πλήρωνα για την μια μέρα αν το έπαιρνα από την είσοδο.

Γενικά μπράβο στα παιδιά, καλή δουλειά, θέλει ακόμα περισσότερη βέβαια, όπως είπε ο Μπέρνις δεν ξέρω τι κόσμο χρειαζόντουσαν/μάζεψαν αλλά σίγουρα δε φαινόταν αρκετός. Μοναδικές ενστάσεις αυτές που ανέφερα στην αρχή αρχή. Έυχομαι ακόμα καλύτερα για του χρόνου με υγεία, χαρά, και ειρήνε σε..μπερδεύτηκα.

Γνώρισα και κανονικό παύλο, ταξιτζή, είχε προηγηθεί και γνωριμία με Ρα την προηγουμένη, όλα καλά και ωραία.

ΥΓ. Μούτζωσα 2ο ποστ Μπέρνι για να πει την ιστορία.

[Taksitzhs]

Κριμα που δε τα καταφερες για Σαββατο.. αφου περασες καλα αυτο εχει σημασια εν τελει.

Περιληπτικα, τη δευτερη μερα ειδαμε Liturgy που ηταν καλυτεροι απο εκεινο το αισχος στο Χελλφεστ πριν κατι χρονια, τετραδα πλεον και με κανονικο ντραμμερ, ειχαν τα σκαμπανεβασματα τους αλλα ικανοποιητικοι παρολα αυτα. Τζουρες απο Steve Gunn, Morgan Delt και Pharoahe Monch, ειχαν τη φαση τους αλλα καμια σχεση με τη θετικη ενεργεια των Thee Oh Sees, για τους οποιους φανηκε να εχει σκασει αρκετος κοσμος. Κοσμος να γουσταρει μπροστα, απο μαντραχαλαδες που ιδρωναν τις φανελες τους μεχρι πιπιτσες που λικνιζονταν στο ρυθμο, ο τραγουδοκιθαριστας δε μεγαλη μορφη, εβγαζε οσο γελιο και κεφι χρειαζεται η ζωντανη περσονα τους. Τα διπλα τυμπανα μονο δε μου φανηκαν και τοσο απαραιτητα, προσεδιδαν βεβαια μια αλφα εντυπωση στο συνολο οπως και να το παρεις. Το μονο κακο οτι το ληξαν λιγο περιεργα, αφησαν για το τελος καποια πιο χαλαρα κομματια κι εκει που λες θα κανουν το μπασιμο τους λενε τελος χρονου.

Στη συνεχεια EW, με μια κιθαρα αυτη τη φορα γιατι η Λιζ εβγαζε τα αντερα της στο ξενοδοχειο. Να πω την αληθεια ηταν η αγαπημενη μου μπαντα στο φετινο Πλισσκεν, αν ηθελε ενα κλικ παραπανω σε ογκο σιγουρα ηθελε, αν επαιξαν λιγο σιγουρα παιξανε, αλλα ο Λουκουμας ειχε πολλα κεφια. Μπετα να σπανε, γη κομμενη και με Claythanas τρομερη προσθηκη στο μπασο, μου θυμισε πως πρεπει να τσεκαρω το Die Screaming καποια στιγμη, αν και το καλυτερο Satans Satyrs ειναι χωρις πλακα το ντεμο. Μια ωρα παιξανε αλλα μου φανηκε δεκα λεπτα, ο ηχος τουλαχιστον ηταν οπως επρεπε, μια κιθαρα μεν αλλα με τετοιο ογκο που αν επαιζε και η Λιζ θα θρηνουσαμε θυματα. Α και στο πισω μερος του τζην μπουφαν ειχε το γερμανικο σταυρο, οχι σβαστιγγα το αλλο το κλασσικο, υστερα απο τη κουβεντα που καναμε μου ηρθε λιγο περιεργα, ειμαι βεβαιος πως αν το βλεπαν αλλοι πιο θερμοι ισως αν στραβωναν περισσοτερο.

Στη συνεχεια ειδα λιγο Andy Stott και Ariel Pink που δε με κερδισαν, ηθελα να ακουσω κατι τελειως διαφορετικο μετα τους Wizard. Cult of Youth ομως ηταν απιστευτοι, πολυ πιο ζωηροι απ οτι τους περιμενα, ουτε που καταλαβα ποση ωρα παιξαν, και για αλλη τοση να ανεβαιναν παλι δε θα παιρνα χαμπαρι. Mogwai το τελος πριν τη κανω για αλλες πολιτειες, παιξαν καπου στη μια ωρα και δεκα λεπτα με ηχο απιστευτο, ο καλυτερος που ειχε μπαντα στο Πλισσκεν με διαφορα. Παροτι τους εβλεπα σε αποσταση με τρελο αερα ακουγα τα παντα δυνατα και καθαρα, η μπαντα τρελο κεφι εν τω μεταξυ, σε φασεις χοροπηδουσαν. Καθε φορα που ερχοντουσαν παντα κατι τυχαινε και δεν τους ειχα δει ποτε ως τωρα, χαλαλι η αναμονη, εδωσαν αψεγαδιαστη εμφανιση. Συνεχεια με Goatsnake ομως σημερα, οσοι πιστοι προσελθετε.

[tsimpouklano]

Για πείτε λίγο, από mudhoney τι ακούμε;



οοοοοοοοοοο ααααααααασεετοοοοοοοοοοον

[regularpaul]

ε με την σειρα απο την αρχη και οπου φτασεις
απο το 1ο ep superfuzz bigmuff ξεκιναμε, παρε την πιο γεματη εκδοση που εχει και τα πρωτα singles

[Art In Haste]

Καλά ξεκίνησες, Piece of Cake και My Brother The Cow σίγουρα.