Τσα! με αφορμή το σχόλιο μου στο ποστ για την Πράγα, το οποίο μου ξαναθύμισε τα τελευταία μου κατορθώματα στα ταξίδια μου εις το εξωτερικό, ετοίμασα αυτό το μικρό ποστ για να γιορτάσω τον 1 μήνα από την επιστροφή μου από το Βέλγιο και συγκεκριμένα από την Αμβέρσα. Σε αντιδιαστολή με το προηγούμενό μου ταξίδι, το οποίο για όσους δεν θυμούνται ήταν στην Ρίγα, αυτό αποδείχτηκε ένα εξαιρετικά φθηνό ταξίδι. Και αυτό για 2 λόγους. Ο πρώτος ήταν ότι ο φίλος που με φιλοξενούσε δεν μου επέτρεψε να πληρώσω σχεδόν τίποτα κατά την παραμονή μου στο Βέλγιο και ο δεύτερος ότι οι Βελγίδες δεν ΒΛΕΠΟΝΤΑΙ. Πράγμα που θα με είχε γλιτώσει από κάποια επιπόλαια έξοδα που προέκυψαν, αν συνέβαινε και στην Ρίγα. Αλλά απ' την άλλη στην Ρίγα θα ξαναπάω για τις ομορφιές της πόλης και τις γυναίκες, αλλά και τις μπύρες που ήταν καλές. Ενώ στο Βέλγιο θα ξαναπάω γιατί πρέπει να ξαναπιώ αυτές τις μπύρες και να δω την Μπριζ.

Όπως καταλαβαίνεται οι μπύρες στο Βέλγιο είναι θεϊκές - και σε βοηθάνε να ξεπερασεις το σοκ με τις γυναίκες μιάς και τις βλέπεις ομορφότερες μετά από μερικές/αρκετές μπύρες. Ίσως να φταίει ότι το σύστημά μου έχει απηυδήσει με τις ντόπιες κατουρόμπυρες που μας βάζουν εδώ πάνω και με τις τιμές που ζητάνε για κάτι αξιοπρεπές. Ίσως να υποβόσκουν άλλα για τα οποία ξεσπάω στις μπύρες. Η αλήθεια είναι κάπου στην μέση...μισογεμάτο το ποτήρι. Αν και αρκετές Δανέζες στην Κοπενχάγη είναι παραπάνω από συμπαθής εμφανησιακά...

Αμβέρσα λοιπόν, η πρωτεύουσα της Φλάνδρας. Το Ολλανδικό κομμάτι του Βελγίου. Βασική γλώσσα επικοινωνίας τα Ολλανδικά και πλούσιο λιμάνι. Μερικές λέξεις κλειδιά είναι το εμπόριο διαμαντιών. Α και οι μπύρες. Να σας ενημερώσω λοιπόν πως όπου και να πιείτε μπύρα δεν υπάρχει περίπτωση να είναι μαλακία. Αλλά απ την άλλη μην το πάρετε και τοις μετρητοίς. Στα 2 βράδυα που έμεινα στην πόλη είχα την τύχη να πάω σε καμιά 10αριά μπαρ. Βρήκαμε με τον φίλο 3 μεταλάδικα, εκ τον οποίων το ένα είχε την πιο ωραία γυναίκα - και μπαργούμαν - που είδα 3 μέρες στο Βέλγιο και η οποία ήταν Ολλανδέζα, τελικά.. Έκτός της μπαργούμαν όμως άξιζε και σαν μέρος. Αρκετό κόσμο, κάποιο λαιβ πριν πάμε και μεις και φάτσες μακρυμάλλικες με ταττου και γενικά όχι πολύ χιπστερ γλιτσες φαση. Μικρό σχετικά μέρος με μερικά τραπέζια και κάπνισμα εξω. Μπύρες γύρω στο 2 ευρω οι μικρές βαρελίσιες. Αυτή η τιμή πάνω κάτω έπαιζε παντού. Το άλλο μέρος στο οποίο πήγαμε ήταν φάση χύμα φτηνό μπαρ κάπως παρακμιακό, σαν το noname στον Πειραιά, με ένα υπόγειο στο οποίο έπαιζε ιλέκτρογκοθ...με 4-5 άτομα κάτω και 2 παρεές επάνω. Για κάψιμο ήταν ενδιαφέρον..είχε και ενα μπιλιάρδο στην μέση επάνω με κάποιου είδους ντόπιου παιχνιδιού το οποίο δεν βγάλαμε άκρη πως θα μπορούσε να παίζεται και δεν ασχοληθήκαμε περισσότερο. Χρόνος παραμονής 1 μπύρα. Το τρίτο μέρος ήταν κεντρικά αλλά κλειστό. Οπότε δεν το τσέκαρα. Γενικά όλα ήταν κοντά στην μεγάλη εκκλησία που είναι τεράστια, αλλά δυσκολεύομαι να θυμηθώ ονόματα και αν βρεθεί κανείς ας με ρωτήσει και ίσως μπορέσω να μάθω. Πολλά όμορφα σοκάκια γεμάτα παναγίες και χριστούς στις γωνίες. Σε κάθε γωνία σχεδόν. Σε μία καθολική εκκλησία που μπήκαμε πάθαμε πλάκα με το πόσο πλούσια και γεμάτη αγαλματα κλπ ήταν μέσα. Δεν είχα ξαναμπεί σε καθολική. Δεν μπήκα βέβαια στην μεγάλη που έχουν, αλλά πήρα μια εικόνα...σκεπτόμενος τις αποικίες. Μιας και ανέφερα τις παναγίες, υπάρχει μία μπυραρία η οποία είναι γεμάτη τέτοια αγάλματα και όταν λέμε γεμάτη παίζει να χει πάνω από 100 αγάλματα μέσα της και εσύ κάθεσαι τρως, πίνεις και πιάνεις και την κουβέντα με γκομενάκια ενώ οι παναγίες σε παρατηρούν άγρυπνες. Ενδιαφέρον μέρος και απο μπύρες και από μεζέδες. Σερβις όχι και το καλύτερο μιάς και είχαν μπερδέψει τα μπούτια τους αλλά οκ, άμα έχεις συνηθίσει το κοπενχαγίσιο όλα τα υπόλοιπα σου φαίνονται πολυτέλειες. Επισκεφθήκαμε και άλλο ένα μπαρ το οποίο είχε λαιβ μπλουζ ροκ και γενικά έπαιζε κόσμος "ροκ". Εκεί τριγύρω υπήρχαν και άλλα μαγαζιά στα οποία είτε μπήκαμε είτε δεν μπήκαμε. Αναλόγως τα γούστα σας.

Στα αξιοθέατα τώρα. καταρχήν ο καθεδρικός, ο κεντρικός σταθμός των τραίνων, εκεί δίπλα και τα διαμάντια, όλα τα παλιά κτήρια και γενικά μια μεσαιωνική ατμόσφαιρα που υπάρχει στο παλιό κέντρο με τα στενα σοκάκια κλπ. Υπάρχει σε κάποιο σημείο ένα τούνελ που συνδέει την απο δω πλευρά της πόλης με την απο κει, που δεν έχει και τίποτα το ιδιαίτερο αλλά έτσι για την φάση να περπατήσεις κάτω απ το ποτάμι και πρέπει να παίζουν και κάτι παρκα απ την άλλη. Επίσης εκει από την πλατεία μπροστά από την είσοδο του τούνελ υπάρχει ένας πεζόδρομος με μαγαζάκια και ωραία καφέ. Γενικά ωραία καφέ με μουσική και χρώματα και επενδυση και χαρακτήρα υπήρχαν παντού. το ίδιο και τα μπαράκια. Μου έκανε εντύπωση προερχόμενος από τον μουντό Βορρά. Ένα άλλο πράγμα που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι πλέναν τα ποτήρια και απλά τα άφηναν να στραγγίξουν με τις σαπουνάδες - τουλάχιστον στο ροκάδικο και νομίζω και αλλού το είδα. Επίσης η πόλη διέθετε έναν οχυρωματικό τοίχο με κανάλι. Το κανάλι έγινε δρόμος περιμετρικά του κέντρου και ο τοίχος κατεδαφίστηκε εκτός από ένα σημείο το οποίο βρίσκεται μέσα σε ένα παρκιν αυτοκινήτων στο 3ο υπόγειο, κάτι τέτοιο. Μια βόλτα στην προκυμαία για να μας φυσήξει λιγος καθαρός αέρας και περπατώντας να πάμε προς την άκρη του κέντρου που βρίσκεται το τεράστιο οικοδόμημα που φιλοξενεί το μουσείο αντ ντε στρουμ. Στον δρόμο προς τα εκεί έχει και ένα μικρό παλατάκι/καστράκι που είναι ομορφούλι. Το μουσείο είχε κλείσει όταν πήγαμε αλλά το πανόραμα στον 10όροφο ήταν ανοιχτό και μας πρόσφερε την θέα όλης της πόλης από ψηλά απλόχερα. Καθώς ανεβαίνεις με τις κυλιόμενες σκάλες εξελλίσεται στις πλευρές μία έκθεση με θέμα την καταστροφή του Βελγίου στον Α' Π.Π. Αρκετά δυνατό.

Η μόνη ουσιαστικά άσχημη εικόνα που έχω, αλλά μάλλον είναι προσωπικό θέμα ήταν η ρεντ λαιτ ντιστρικτ. Πρώτη φορά βρέθηκα σε αυτή την αγορά κρέατος και ένιωσα μια μικρή αηδία. Όχι πως δεν το σκέφτηκα, αλλά δεν νομίζω ότι θα το επέτρεπα στον εαυτό μου να γίνει πελάτης. Θλιβερή κατάσταση και ας είναι νόμιμη και λοιπά. Μπακουροπαρέες να τριγυρνάνε μεθυσμένοι και μη, να παζαρεύουν και να τρέχουν τα σάλια. Απ' την άλλη το αρχαιότερο επάγγελμα λένε...με το κεντρικό αστυνομικό τμήμα να βρίσκεται στο κέντρο του τετραγώνου γύρω απ το οποίο υπάρχουν οι βιτρίνες.

Αφησα το μουσείο του Ρούμπενς και των διαμαντίων (και των κόμικς ήταν Αμβερσα και ίσως και μερικά ακόμα καθώς δεν υπήρχε άλλος χρόνος και εντάξει ίσως και να ξαναπάω κάποια στιγμή γιατί μ' άρεσε η πόλη. Αυτά τα ολίγα και αν θυμηθώ κάτι θα συμπληρώσω.