Λοιπόοοον.
Πέρα από τα ρεζιλίκια και τα ξενερώματα επειδή κρατήθηκε το "Entombed" ως όνομα (έστω και με το επίθεμα A.D.) και δεν υπήρξε κάποιο νέο όνομα όπως κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πάρα πολύ καλό δισκάκι, το οποίο μάλιστα κυκλοφορεί έναν ολόκληρο χρόνο μετά την ολοκλήρωσή του λόγω ακριβώς της αλλαγής ονόματος και όλα τα νομικά που συμπεριλαμβάνονται.
Παρ'ό,τι μιλάμε πια για σύνθεση χωρίς κανένα ιδρυτικό Entombed μέλος, θα ήταν λίγο αφελές να πούμε ότι δε θυμίζει καθόλου Entombed. Άλλωστε οι Elgstrand και Dahlstedt μόνο χθεσινοί δεν είναι στη μπάντα (ενώ προσπαθούμε πάντα να μη θυμόμαστε ποιους αντικατέστησαν, για να είμαστε ξεκάθαροι ). Οι ομοιότητες βέβαια δεν είναι σε καμία περίπτωση στην πολυμορφία, γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πιο μονόχνωτο album. Μουσικά λοιπόν θα λέγαμε ότι εξερευνείται μια αρκετά συγκεκριμένη Entombed πλευρά, η οποία όμως πάντα ήταν παρούσα. Mid-tempo (κατά την πλειονότητα των κομματιών) heavy/death metal ρυθμοί με άκρως ενδιαφέροντα riffs και πάντα σκοτεινή ατμόσφαιρα. Κερασάκι σαφώς η χαρακτηριστική γκαρίδα του LG, ίσως o σημαντικότερος παράγοντας που θυμίζει παλιές δόξες ηχητικά.
Πιστεύω ότι αν γίνει ακρόαση ανεξάρτητα και ανεπηρέαστα από όλον τον σχετικό ντόρο, έχουμε ένα απολαυστικό και γεμάτο album, από αυτά που δε γράφονται κάθε μέρα. Δεν ξέρω τι (μπορούμε να) αναμένουμε στο μέλλον από αυτό το σχήμα, προσωπικά προσεύχομαι κάθε βράδυ να τα βρουνε κάποια στιγμή Nicke, Uffe και Alex και να έρθει ο κόσμος όλος ανάποδα. Μέχρι τότε, καινούριο δίσκο Death Breath παρακαλώ.