Οι ιστορίες του χαρη του μπλουζμεν (teaser trailer)

[hlektrologos_amhxanos]

Αθήνα , Περιστέρι , 20 - 6 - 2011
"Χτύπησε το κινητο του γυρω στις 6 το πρωι. Ήταν ο Αρτέμης , ο συμπαθεστατος γερος απο το μουσικο παλιατζιδικο στο μοναστηρακι.
"Ναι ?" ρωτησε βαριεστημενα ο Χαρης,.."Την φεραμε , την φεραμε " απαντησε ο αρτεμης.Αμεσως σαν να τον χτυπησε ηλεκτροσοκ ,ο Χαρης ξυπνησε και αρχισε να ντυνεται..Μπήκε με βιασύνη στο παλιο citroen zx του 1997 και αρχισε να κατευθυνεται με ταχυτητα προς το μοναστηρακι


To be continued....

[tsimpouklano]

[rat_poison]

O χρήστης Arthur_Zen επιθυμεί να γίνετε φίλοι

Αποδοχή - Aπόρριψη

[Ra Pariah]

Στις έξι το πρωί μόνο γάλα θα μπορούσαν να του φέρουν.

Spoiler

Επίσης, αν σε ξυπνήσουν στις έξι το πρωί, απαντάς νυσταγμένα, όχι βαριεστημένα.

Spoiler

Συνέχισε παρόλα αυτά.

[fromashesrise]

τετοιο cliffhanger απο εποχες λοστ ειχαμε να ζησουμε

[hlektrologos_amhxanos]

χωρις να χρονοτριβησει καθολου εφτασε στο μαγαζι του κυρ αρτεμη.
-Καλημερα αγορι μου στην φεραμε την κιθαρα ! αργησαμε λιγακι λογω τελωνειου αλλα μικρο το κακο !
-κυρ αρτεμη δεν εχω λογια να σας ευχαριστησω...μια ζωη υποχρεος σας ειμαι..
(δυνατο γελιο κυρ αρτεμη )-ααα , οχι εμενα.....τον τελη αγορι μου , τον τελη..

(Τελης "captain" Σταματιου , θρυλικος ροκ κιθαριστας στα 70ς...
πλεον στα 60 του κινειται στην αφανεια και δουλευει ως ατυπος εισαγωγεας μουσικων οργανων μεσω του μαγαζιου του αδερφου του, αρτεμη σταματιου)

η κιθαρα που αποκτουσε μολις ο χαρης ηταν μια κιθαρα θρυλος
μια φεντερ στρατοκαστερ του '62
μαυρη

πρωην ιδιοκτησια ενος θρυλικου ξενου κιθαριστα
με τον οποιο ειχε τυχει να συνεργαστει ο τελης - καπταιν πριν απο πολλα πολλα χρονια



Ο χαρης πληρωσε τον κυρ-Αρτέμη και πηρε τη μαυρη θηκη με την κιθαρα προσπαθωντας να κρυψει τον ενθουσιασμο του..
την ακουμπησε με ευλαβεια στο πορτ παγκαζ του σιτροεν και εφυγε με ταχυτητα για περιστερι
εφτασε επιτελους..η γιαννα ειχε φυγει για τη δουλεια της


Το σπιτι τους ένα αχουρι.Βρωμικα πιατα στο νεροχυτη , σαλονι ακαταστατο ,πεταμενα χαρτια λογαριασμοι ,βιβλια ,ακαταστασια
Αλλα δεν τον ενοιαζε να ασχοληθει με τιποτα από αυτά
Ετρεξε στο δωματιο να ενωσει την κιθαρα με τον ενισχυτη.
την κιθαρα
αυτην την ξεφτισμενη μαυρη θεα
απο ξυλο που δεν υπαρχει πλεον στον κοσμο


Αρχισε να παιζει απλες νοτες στην αρχη , επειτα συγχορδιες , επειτα παλια δικα του σολο
Όλα ακουγονταν τελεια..τελειος ηχος , τελειες οι νοτες , τελειο παιξιμο..
Όλα μετρημενα με απολυτη ακριβεια , με μια τελεια κιθαρα , την πιο καλη κιθαρα που ειχε πιασει ποτε στα χερια του , για έναν ομολογουμενως καλο κιθαριστα
(Τοσες φορες που ειχε παιξει σεσιονιστας μουσικος σε πολυαριθμες γνωστες ροκ μπαντες τα τεελευταια χρονια..Ε διαολε το κατειχε το αντικειμενο !)
Όλα πιο τελεια από ποτε
αποστειρωμενα


Τον επιασε καταθλιψη για αυτην την τελειοτητα
Δεν μπορουσε να κανει λαθος!
Ειχε χασει την παλια του αυθορμητοσυνη
Επρεπε να κανει !
Πως όμως ?
Μηπως είναι οριστικο ?
Μαλλον !
Ναι



Και τοτε
Και τοτε θυμηθηκε τον ανθρωπο - λαθος .

Τον Φουιτη.

Τον φτωχοδιαβολο
Γνωστος του από τη γειτονια , από το σχολειο

ΟΙ σχεσεις τους αλλαζαν μεσα στο χρονο. Ποτε δεν ηταν κολλητοι ουτε καλοι φιλοι.
Αλλα ο Φου ηταν μια σταθερα
Παντα εκει , παντα γειτονας.Ηταν ο φουιτης
Ηταν ζαμανφου , εξ ου και το παρατσουκλι
Ζαμανφουιτης – φουιτης
Ολο καπου δουλευε και απόλυοταν συνεχεια
Παντως από βαπορακι ποτε δεν απολυθηκε
Θα τον ελεγες ζακι αν και όχι τοσο πολύ
Ειχε μονο τη μανα του στη ζωη και χρειαζοταν να χει λεφτα για να τη φροντιζει
Ετσι δεν χαλαγε πολλα για πρεζα



Χτυπησε λοιπον τηλεφωνο στον Φουιτη και κανονισαν συναντηση κοντα στην ομονοια
Ο φουιτης ηταν αρκετα φτιαγμενος, πραγμα καλο γιατι δεν θα εκανε περιεργες ερωτησεις στον χαρη που ηθελε το σταφ

Του δωσε λοιπον το σταφ σε μια σακουλα από μαγαζι ρουχων και χαθηκε στο πληθος
Ο χαρης κινουμενος προς το αυτοκινητο του ειχε μια αισθηση ότι καποιος τον παρακολουθει
«Μαλακιες» σκεφτηκε «ποιος χεστηκε για μενα σ ολοκληρη αθηνα»
Εφτασε παλι περιστερι


Μεσημεριανο Φαι και υπνος


γυρω στις 5 το απογευμα ξυπνησε απο αρκετα ταραγμενο υπνο
Η γιαννα ειχε ερθει οσο κοιμοταν , και ειχε αφησει σημειωμα οτι θα εβγαινε μεχρι αργα με φιλες


Μετα από λιγη σκεψη…και λιγο ασκοπο χαζολογημα στην τηλεοραση
ο Χαρης εχει μια ιδεα
αρχιζει το ψαξιμο στις επαφες του κινητου του

φτανει στο ονομα μηνας

Χτυπαει τηλεφωνο στο μηνα
«Μηνα»
«……»
«Γλυφαδα όπως τοτε ?
«όπως παλια,ναι»
Απαντησε ο παντα λακωνικος μηνας και εκλεισε το κινητο



7 το απογευμα , γλυφαδα