Καιρός ήταν.

Το δεύτερο lp τους (Angst) το έχω παρουσιάσει πριν καιρό, αλλά είναι κρίμα να μην δωθεί σημασία σε μία τόσο μεγάλη μπάντα όπως οι Neurotic Arseholes.

Σε αυτόν τον πρώτο τους δίσκο οι Γερμανοί N.A, παίζουν ένα εξαιρετικό ιδιόμορφο hardcore punk, ταχύτητο, με εναλλαγές, με post-punk παραγωγή, και μελωδίες, ΜΕΛΩΔΙΕΣ. Φυσικά οι Ν.Α έχουν πάνω από όλα τραγούδια (δεν έχουν σχέση δηλαδή με μπάντες όπως οι δεκάδες που βγάζουν σήμερα οι Σουηδοί ή οι White Lung, που τα έχουν όλα σωστά μελετημένα-ήχος, attitude, εξώφυλλα- αλλά από τραγούδια που να θυμάσαι ένα ολοστρόγγυλο ΜΗΔΕΝ), και αυτό είναι το μεγαλύτερο ατού τους.

Ο πρώτος τους δίσκος μου αρέσει το ίδιο με τον δεύτερο, και είναι πιο ωμός και χύμα, με ένα κλειστοφοβικό sing along στυλ, ένα κλασσικότατο παράδειγμα Euro Punk δηλαδή.