Villagers of Ioannina City / Chinese Basement ~ 4/4/14 @ Μύλος Club, Thessaloniki

[overdriven]

Άφιξη νωρίς και ταυτόχρονα με Σώτο. Του είχα τάξει τσίπουρο Αρτινό αλλά παίχτηκε πουστιά και τσίπουρο δεν υπήρχε να τον φιλέψω. Άδειο το μαγαζί ακόμα, μας υποδέχτηκε με black metal ήχους. Ίσως η μουσική αυτή να επηρέασε τον Σώτο που ξεκοίλιασε το ποντίκι που έφερε μαζί του.
Πέρασε αρκετή ώρα ώσπου να ανέβουν οι Chinese Basement ενώ στο μεταξύ το μαγαζί γέμισε. Όχι πήχτρα βεβαίως αλλά γέμισε. Σαφώς βέβαια έπαιξε ρόλο και η άφιξη των φίλων των VIC απ' τα Γιάννενα. Οι CB λοιπόν είναι πιτσιρίκια που παίζουν πολύ δυνατά, με πολλή ένταση, με πολύ ταλέντο και πολλή ενέργεια. Η μουσική τους, με τον ελληνικό στίχο, απέχει χιλιόμετρα από το γούστο μου και γι αυτό δεν τους κρίνω. Ήταν βέβαια αλάνθαστοι και εκτελεστικά λίγο πάνω απ' το μ.ο. Ιδίως αν ληφθεί υπ' όψιν η ηλικία τους. Κάποιος που ακούει τέτοια μουσική ας γράψει περισσότερα...

3 μέρες μετά την κυκλοφορία τους οι VIC ήρθαν στα μέρη μας και η συγκυρία για εμένα υπήρξε ιδανική αφού 3 μέρες τώρα ακούω μόνο το άλμπουμ τους. Στο σπίτι, στη δουλειά, στο αμάξι... παντού. Είχα μέσα μου μια επιφύλαξη διότι άλλαξαν κλαριτζή και ο προηγούμενος ήταν τρομερός, με συγκλονιστικές δεύτερες. Κανένα θέμα... ο νέος είναι επίσης άψογος, με τρομερή παρουσία και υπέροχη αύρα. Σε στιγμές έπαιρνε το λάιβ επάνω του και γαμιόταν το σύμπαν. Δεν έχω παρά να τον συγχαρώ.
Δεν δύναμαι να καταγράψω το λάιβ λεπτομερώς μιας και από την αρχή παραδόθηκα και συμμετείχα στη μυσταγωγία των VIC. Αναδείχθηκαν συναισθήματα, ανασύρθηκαν αναμνήσεις, κορυφώθηκαν ένστικτα. Αυτό που λέμε ίσως από συνήθεια καμιά φορά, "αγάπη", χθες ήταν εκεί. Στο βάθος της ψυχής κάθε διπλανού σου υπήρχε αγάπη. Μετά ήρθε ο πόνος. Γιάννη μου το μαντήλι σου και ξενιτεμένο μου πουλί. Ίσως να θεωρηθεί υπερβολή αλλά ποτέ κανείς δεν κατάφερε να με κάνει να κλάψω σε μια συναυλία. Ούτε καν ο Πετρολουκας, το ιερό αυτό τέρας της ηπειρώτικης μουσικής. Να στείλω μήλο σέπεται κυδώνι μαραγκιάζει... Το συναίσθημα με νίκησε και τραγουδούσα δακρυσμένος.

Στο τέλος ήρθε η έκσταση. Χάιδω, ζαλίζομαι και ένα μεγάλο, τεράστιο, χαωτικό γλέντι.
Χαιρετίσματα στη Γιανιώτισσα που χορέψαμε μαζί τη Χάιδω (ουδέν πονηρό, μόνο αγάπη). Art in Haste, χάρηκα.

[12 stars circle your brow]

Γενικά λάιβ πρέπει να είναι σκέτος οργασμός τα παιδιά αλλά αυτό εδώ

Στο τέλος ήρθε η έκσταση. Χάιδω, ζαλίζομαι και ένα μεγάλο, τεράστιο, χαωτικό γλέντι.

θέλω πολύ να το ζήσω.

[Coloubra]

i8ela polu na eimai s'auto to live gamw thn doulia mou
ap'oti vlepw prepei na perasate omorfa

Spoiler

overdriven pes leptomeries gia gianniotisa isos mporesw na tis doso ta xeretismata kai na diatirisw thn agapi sas

[overdriven]

Χαχαχα... Τι λεπτομερειες να πω μωρε, δεν μιλησαμε καθολου. Ποτε και που ξαναπαιζουν ξερουμε;

[cybernaut]

και για Αθήνα να μάθουμε .

[Daffy]

omorfa pramata

[OniBocho]

Μερικώς off topic, αλλά έχω κάνει ήχο σε αυτούς τους Japanese Rooftop και πραγματικά, ειδικά τον κοκκινομάλλη πιτσιρικά που "τραγουδούσε" ήθελα να τον φτύσω. Δεν έφερε ούτε καλώδιο για την κιθάρα του και με ύφος μεγάλου πανκ καλλιτέχνη (λωλ, ανέκδοτο) απαίτησε να του βάλω distortion πεταλάκι στη φωνή (λέμε τώρα) το οποίο φυσικά και δεν είχε κι έπρεπε να πατεντάρω την κατάσταση εγώ με δανειζόμενος κι αφού έγινε το όλο πράγμα εφικτό, ζητούσε και τρίτο μόνιτορ για τον εαυτό του.

Σε κατάληψη ήρθες να παίξεις ρε γίδι. Δεν ξέρω πως ήταν προχτές overdriven, αλλά τότε ήταν ΜΟΝΟ θόρυβος, στριγγλιές (δηλαδή στίχους που αναφέρεις εσύ δεν έπαιζε να καταλάβεις) και μαγκιά - κλανιά - εξάτμιση.

[Art In Haste]

Μετά από αρκετές ώρες με μπουκάλια τσίπουρου, με, στην αγκαλιά ας πω και γω τα δικά μου.

Όπως και ο Overdriven είχα άφιξη σχετικά νωρίς στον χώρο και καβαντζώσαμε ένα από τα τελευταία σταντ διαθέσιμα, χωρίς καρέκλες και δε μας χάλασε καθόλου πέρα φυσικά από την τραγική καθυστέρηση στην ώρα έναρξης.

Για τους Chinese Basement είχα ακούσει πολλά τα τελευταία χρόνια, η ακρόαση του σιντίου τους προ 2ετίας στον Λωτό δε με είχε κερδίσει αλλά όλοι μιλούσαν για τις ζωντανές τους εμφανίσεις. Σίγουρα έχουν κάποιο δίκαιο και ίσως ναναι και πολύ καλύτεροι στο μέλλον αν βρεθεί κάποιος να τους δώσει μερικά σκαμπίλια ώστε χαμηλώσει λίγο το κεφάλι που έχουν σηκώσει. Σε αντίθεση με Overdriven ο ήχος τους μου αρέσει απλά τα φωνητικά δε τα βρήκα και τόσο ταιριαστά. Οφείλω να ομολογήσω πως όσο περνούσε η ώρα με κέρδιζαν και πιο πολύ.

Για τους χωριάτες οτι και να πω είναι λίγο. Καταπληκτική εμφάνιση και δε νομίζω να έφυγε κανείς παραπονεμένος. Ο φίλος που είχε έρθει παρέα, χωρίς να έχει ακούσει ούτε νότα, έπαθε γερή πλάκα. Όπως επίσης και όποιος έχει ακούσει τις τελευταίες 2 μέρες που τους βάζω να παίζουν όπου σταθώ και όπου βρεθώ. Γενικά απολαύσαμε μια 2ωρη μυσταγωγία που δε θα με χαλούσε να παρακολουθώ κάθε βδομάδα και σε κάθε πιθανό μέρος. Νομίζω πως αν συνέχιζαν να παίζουν άλλες 2 ώρες δε θα είχε κανείς πρόβλημα, πέρα ίσως από την έλλειψη τσίπουρου που στην συγκεκριμένη εμφάνιση τέλειωσε με το τελευταίο τραγούδι. Τώρα που το σκέφτομαι αν δεν υπήρχε η καθυστέρηση στην αρχή θα υπήρχε τσίπουρο και για πολλαπλά encore.

Η αποχώρηση έγινε λίγο άτακτα από το χώρο αφού καλούσε η καντίνα απέξω και χάθηκα με Zoonchild και ίσως Sotos για μπύρα αργότερα. Γενικά χάρηκα που είδα μετά από χρόνια Zoonchild, μετά από ακόμα πιο πολλά χρόνια Daffy, και επίσης για την γνωριμία με Sotos και Overdriven.

Πάντα τέτοια!

[Zoonchild]

απο προχθες



πρωτη φορα που (προσπαθησα να)χορεψω ηπειρωτικα σε moshpit

[12 stars circle your brow]

coloubrito σίγουρα ο πιστιόλης δεν παίζει μαζί τους πια; γιατί αυτός στην σκηνή είναι κάποιος σωσίας του

[Sotos_The_Tequiler]

κλαίω ακόμα
πραγματικά όμως

Τρίτη φορά σε 2 χρόνια που βλέπω vic ζωντανά και κάθε φορά είναι και πιο έντονη. Δεν ξέρω αν μπορώ να βρω λόγια να περιγράψω τέτοια συναισθήματα αλλά από την άλλη δε νομίζω ότι υπάρχει λόγος να προσπαθήσω καν να το κάνω. Το κάνει η μουσική από μόνη της... αυτή η μουσική. Δεν ξέρω τι κακό έκανα ο καημένος και κλαίω με το κλαρίνο. Συμβαίνει από παλιά, παλιά βλάβη, φταίει η καταγωγή. Μακάρι να μη διορθωθεί ποτέ.


Εκτός από το κλαρίνο, καβάλι και "τζαμπούνα", νομίζω και φλογέρα φαίνονται να μπαίνουν για τα καλά στο ρεπερτόριο.






Εκτός από τα κομμάτια του δίσκου ακούστηκαν ακόμα 5 νέα κομμάτια και αν προσθέσεις και το "Age of Aquarius" καθώς και το "τούτοι μπάτσοι που ΄ρθαν τώρα" έχουμε σύνολο 7 νέα κομμάτια.

Προσπάθησα να μαζέψω τα μυαλά μου στη συναυλία για να μπορέσω να συγκρατήσω τη σειρά των κομματιών αλλά δεν το κατάφερα 100% αν και είμαι πολύ κοντά νομίζω Το χάος... το χάος... κλάμα

Ξεκίνημα με Age of Aquarius και καπάκι δυνατή συνέχεια με Echoes όπου το κλαρίνο δείχνει τις διαθέσεις του από νωρίς.

Συνέχεια με Ταμπούρλα και εμφάνιση του "ΘΕΟΥ" επί σκηνής για τη γνωστή απαγγελία


Nova στη συνέχεια
και διπλό αφιέρωμα στην ξενιτιά με το Γιάννη μου το μαντήλι σου και το Ξενιτεμένο μου πουλί που πήραν σειρά και το κοινό όντας ζεστό εξ'αρχής και με πλήρη συμμετοχή άρχισε να αδημονεί για τη συνέχεια που όλοι ήξεραν ποια θα είναι απλά περίμεναν το μεγάλο ξέσπασμα.









Για τη συνέχεια έχω θολό τοπίο όσον αφορά στη σειρά των κομματιών αλλά νομίζω ακούστηκε πρώτα η Περδικομάτα κι έπειτα ο Σκάρος. Στην περδικομάτα πρέπει να άρχισα να βραχνιάζω, ο κόσμος από κάτω παραλήρημα, μεράκλωμα, τραγούδι και δώσε πόνο και κλάμα. Το συγκρότημα είχε ήδη αρχίσει να αντιλαμβάνεται τι σκατά γίνεται από κάτω και έδειχνε να το ζει με το καλύτερο τρόπο. Η αλληλεπίδραση ήταν εμφανής, αναπόφευκτη και έντονη.
Πριν και μετά από αυτά τα τραγούδια ακούστηκαν κάποια καινούρια που δεν υπάρχουν στο δίσκο για τα οποία προφανώς και δεν έχω τίτλους, και αν θυμάμαι καλά πρέπει σε ένα να μη συμμετείχει πνευστό.





ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΚΑΕΙ Η ΒΟΜΒΑ


ΤΙ ΚΑΚΟ; ΤΙ ΚΑΚΟ; ΤΙ ΚΑΚΟ ΕΚΑΝΑ Ο ΚΑΗΜΕΝΟΣ;
κι ένα μαγαζί να σείεται ολάκερο από τα θεμέλια. Απο τις καλύτερες στιγμές της βραδιάς για ένα κομμάτι που οι περισσότεροι το περιμέναν πως και πως.






Κόσμος να μαζεύει τα σαγόνια από το πάτωμα, κόσμος να είναι αλλού, εγώ χαμένος, βραχνιασμένος....

Μέχρι να μαζέψω το μυαλό μου πήρε κάποια λεπτά, και κάπου εκεί νομίζω άκουσα ένα σόλο φλογέρα.

Κι έδω έρχονται αυτοί οι αλήτες! Οι αλήτες! Οι άλητες οι vic γαμώ το σπίτι μου!
Ερχονται οι αλήτες και παίζουν καπάκι το ΚΡΑΣΙ.
Ώλεθρος, σκοτωμός, χάος, σεισμός, σοβάδες να πέφτουν, οι μπροστινοί να λικνίζονται κι όλοι να τραγουδάνε.
Ναι είναι παλιό το "χιτάκι" και ναι μας αρέσει ρε μπινέδες!
Και μας άρεσε από πάντα, υπήρχε πριν γεννηθούμε και θα υπάρχει, το 'χουμε χορέψει και σε αυλές σχολείων, στα γήπεδα των χωριών, σε προαύλια ναών, και σε πράσινα ξέφωτα παρέα με γίδα βραστή, κοψίδια, και τσίπουρο.

Λιγο πριν το τέλος ήρθε το χτύπημα κάτω απ'τη μέση. Είναι αλήτες λέμε! Παίζουν βρώμικα, παίζουν με τα μυαλά μας, την ψυχική μας υγεία, τα νεύρα μας

Αγιά Τριάδα και δεν είμαι καλά,
Αγιά Τριάδα μας πήρες τα μυαλά
Αγιά Τριάδα κούκλα μου, φέρε το τσίπρο τσούπρα μου!


Με το που σκάει το πρώτο φύσημα στο κλαρίνο, έφυγε ακαριαία γουλιά τσίπουρο στον καταπιόνα, πόνος στο μυαλό, πήγαινα το δρόμο-δρόμο, Ζαλίζομαι, έχω μόνιμη Ζάλη στο κεφάλι, ούτε το τσίπουρο δε με κάνει πλέον καλά και μια στιγμιαία αναλαμπή στη σκέψη, διαυγής όσο το αληθινό τσίπουρο με ώθησε σε μια υπέρμετρη εκδήλωση λατρείας εξωτερικευμένη όπως η αναλαμπή όρισε.
Κάτι δε μου πήγαινε καλά όμως... κάτι έλειπε. Πιάνω την Αλεξάνδρα από το χέρι και ξεκινάω τα πρώτα βήματα, δεν περνάν μερικά δευτερόλεπτα και μες τη θολούρα και τη ζάλη βλέπω να έχουμε γίνει 4-5-6-7
άρχισα να βλέπω κύκλους, κύκλοι παντού... έβλεπα κύκλους... κύκλους να χορεύουν, ανθρώπινοι κύκλοι, χέρι-χέρι, μερακλωμένοι, τραγουδώντας, κοιτώντας ψηλά, και δώσε χορό. Που 'σαι Αγια Τριάδα να μας δεις!











ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ!
εγκεφαλικά εγκαύματα, παραμιλητό....

Η αυλαία έπεσε με ρεμπέτικους ρυθμούς και "τούτ' οι μπάτσοι που 'ρθαν τώρα".

συνολικά 2 ώρες, 2+κατι ίσως...
2 ώρες με έντονα συναισθήματα...
και είναι αυτό που λέω από παλιά σε πολλούς και με κοροϊδευουν "αυτό που μου βγάζει το κλαρίνο και η ηπειρώτικη δημοτική μουσική, δεν έχω βρει άλλη μουσική να μπορεί να το φτάσει ή έστω να το πλησιάσει". Και δεν έχει να κάνει με το ότι κάποια μουσική είναι καλύτερη από κάποια άλλη, ή άλλης ποιότητας, όχι προφανώς. Έχει να κάνει με τα ακούσματα, τα βιώματα, τον τόπο που μεγάλωνει ο καθένας. Έχει να κάνει με το αντάμωμα, με το χορό, με τον κύκλο, με το νόημα του κύκλου.... κλπ κλπ

νταξ φλυαρώ... μπορεί να σας φαίνονται γραφικά πολλά από τα παραπάνω αλλά κλάιν... έχω πρόβλημα λέμε. Κι ευτυχώς το κλαρίνο το προκαλεί και με το κλαρίνο περνάει \m/

ΤΕΛΟΣ

είδα Daffy μετά από χρόνια, Plavalaguna και tsksss μετά από καιρό, γνώρισα angel of sorrow και art in haste δυστυχώς στα πολύ πεταχτά. Το χάος που προκλήθηκε δε βοήθησε και πολύ για να πούμε πολλά με τα παιδιά.

Να στείλω επίσης κι εγώ τα χαιρετίσματα σε όλους τους άγνωστους στην πρώτη γραμμή και που οι μισοί είχαν σκάσει με λεοφωρείο από Ήπειρο \m/
Μοιραστήκαμε πολλά


chinese basement μου άφησαν μόνο θετικές εντυπώσεις και σε πολλά σημεία μου έδιναν την αίσθηση ότι είναι αρκετά χρόνια μπροστά από την ηλικία τους τόσο σε ακούσματα όσο και σε τεχνική κατάρτιση. Πολλοί άνετοι, με ενέργεια, με δικό τους προσωπικό στυλ και τσαμπουκά. Ήθελα να δω από καιρό αλλά δεν είχε κάτσει ευκαιρία κι ευτυχώς τους πέτυχα τώρα. Μακάρι να συνεχίσουν με την ίδια όρεξη.

[Coloubra]

coloubrito σίγουρα ο πιστιόλης δεν παίζει μαζί τους πια; γιατί αυτός στην σκηνή είναι κάποιος σωσίας του

dikio grapse la8os o palios efige o pistiolis einai to kainourio klarino o tupakos me tis mpoukles

[Parasight]

Σώτο

[sekitouroum]

Αν και τελικά η πλάστιγγα για μένα έγειρε απο νωρίς προς Dub Trio (που δυστυχώς παίζαν ίδια μέρα λίγο πιο πέρα και φυσικά γάμησαν για άλλη μια φορά), χαίρομαι που οι VIC είχαν κόσμο και που έγινε τόσο ωραίο σκηνικό. Σίγουρα θα τους πετύχω σε κάποιο μελλοντικό λάιβ.