όσον αφορά το ρημαγμένη χώρα με 13 μνημονια προσφατα εδώ μου την μνημονευαν ως παράδειγμα επιτυχίας και ανάπτυξης!
όσον αφορά το ρημαγμένη χώρα με 13 μνημονια προσφατα εδώ μου την μνημονευαν ως παράδειγμα επιτυχίας και ανάπτυξης!
1) e4, c5
2) Νf3
Δε θεωρώ πως η τελετουργία είναι ίδιον αποκλειστικά των θρησκοληπτικών (ή έστω ένθρησκων) κοινωνιών. Είναι ίδιον, απ' όσο μπορώ να κρίνω, κάθε ανθρώπινης κοινωνίας· θρησκοληπτικής, άθεης, καλής, κακής, ελεύθερης, δίκαιης κ.λπ. Για τα προβλήματα των θεοκρατικών κοινωνιών δεν υπονόησα κάτι, ωστόσο πιστεύω ότι δεν θα διαφωνήσουμε, ακόμη κι αν προσπαθήσουμε, όσον αφορά στα προβλήματά τους. Ούτε στο ότι κάποιες τελετουργίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν (και χρησιμοποιούνται) για τη διαιώνιση αυτών των προβλημάτων διαφωνώ. Προφανώς, δεν πιστεύω ότι κάθε τελετουργία έχει τέτοιον χαρακτήρα.
Αν σε ενδιαφέρει, να μια (μακροσκελής!) σύνοψη του κειμένου που έδωσα παραπάνω.
Αντίστοιχα, οι Τούρκοι, αντί για το σφάξιμο του αρνιού, θα μπορούσαν απλώς να κόψουν μια κορδέλα· που θα ήταν και αισθητικά πιο ταιριαστή, ως τελετουργία, για μερικούς κοστουμαρισμένους που εγκαινιάζουν ένα έργο που συγκεντρώνει τη μισή γνώση που έχει κατακτήσει ο άνθρωπος.Η περιγραφή των μαγικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων των ανθρώπων απ’ τον Frazer δεν είναι ικανοποιητική. Κάνει αυτές τις πεποιθήσεις να φαίνονται σα λάθη. […] Ωστόσο κανένας από αυτούς δεν έχει λάθος, παρά μονάχα εκεί που εισηγείται κάποια θεωρία. […] Στη βάση ενός θρησκευτικού συμβόλου δεν υπάρχει καμμία γνώμη. Και το λάθος ταιριάζει μόνο στη γνώμη. […] Το να καις ένα ομοίωμα, το να φιλάς την εικόνα του αγαπημένου. Αυτό προφανώς δεν βασίζεται στην πίστη ότι επενεργείς κατά κάποιον τρόπο στο αντικείμενο που η εικόνα παριστά. Αποσκοπεί σε μιαν ικανοποίηση και την επιτυγχάνει. Ή μάλλον: δεν αποσκοπεί σε τίποτε. Απλώς έτσι συμπεριφερόμαστε, κι ύστερα νοιώθουμε ικανοποιημένοι. […] Η βάπτισις ως νίψηις. – Λάθος υπάρχει μονάχα εκεί που η μαγεία προβάλλεται ως επιστήμη. […] Ας θυμηθούμε πως, όταν πέθανε ο Σούμπερτ, ο αδερφός του έσκισε μερικές παρτιτούρες του Σούμπερτ σε κομματακιά, λίγες μπατούτες το καθένα, και τις μοίρασε στους αγαπημένους του μαθητές. Αυτή η πράξη ως δείγμα ευλάβειας, μας είναι τόσο κατανοητή όσο και το να θες να διατηρήσεις τις παρτιτούρες ανέπαφες και να μην αφήνεις κανέναν να τις πλησιάσει. Ακόμη κι αν ο αδερφός του Σούμπερτ έκαιγε τις παρτιτούρες, πάλι η πράξη του θα ήταν κατανοητή ως δείγμα ευλάβειας.
Κατ' αντιστοιχία, το ότι οι κοστουμαρισμένοι επιστράτευσαν τη μισή επιστήμη για την κατασκευή του έργου, δείχνει πως δεν περιμένουν από το σφάγιο να κάνει τα πράγματα να λειτουργήσουν. Αν το πίστευαν δεν θα εφάρμοζαν καμιά επιστήμη· θα κρατούσαν τα λεφτά τους, θα έσφαζαν το αρνί και θα περίμεναν.Είναι ανόητο να εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε πως το χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτών των ενεργειών είναι ότι προέρχονται από εσφαλμένες αντιλήψεις γύρω από τη φυσική των πραγμάτων. (Αυτό κάνει ο Frazer, όταν λέει πως η μαγεία είναι στην ουσία εσφαλμένη φυσική, δηλαδή εσφαλμένη θεραπευτική, τεχνολογία κ.λπ.) […] Αν εγώ που δεν πιστεύω πως υπάρχουν υπεράνθρωπα ανθρωποειδή που μπορεί κανείς να ονομάσει θεούς – αν εγώ πω «φοβούμαι την οργή των θεών», αυτό δείχνει πως μ’ αυτές τις λέξεις μπορώ να εννοώ κάτι, ή να εκφράζω κάποιο αίσθημα, που δε συνδέεται κατ’ ανάγκη με αυτήν την πίστη. […] Οι δικές του εξηγήσεις των πρωτόγονων εθίμων είναι πολύ χονδροειδέστερες από το νόημα των ίδιων των εθίμων.[…] Διαβάζω, ανάμεσα σε πολλά παρόμοια παραδείγματα, για κάποιο βασιλιά της βροχής στην Αφρική, που ο λαός τον παρακαλεί να φέρει βροχή, όταν έρχεται η εποχή των βροχών. Μα αυτό ακριβώς σημαίνει πως δεν πιστεύουν στ’ αλήθεια ότι μπορεί να φέρει βροχή, διότι αλλιώς θα τον παρακαλούσαν να τη φέρει την εποχή της ξηρασίας, τότε που η χώρα γίνεται μια «κατάξερη και άγονη έρημος». Ακόμη κι αν υποθέσουμε πως ο λαός καθιέρωσε αυτό το θεσμό της βροχής από βλακεία, είναι πασιφανές πως ήδη ήξεραν απ’ την πείρα τους ότι η βροχές αρχίζουν τον Μάρτιο[…]
Κανένας κοινότυπος λόγος, άρα κανένας λόγος γενικώς, δεν μπορεί να είναι εκείνο που ώθησε μερικές ανθρώπινες φυλές στο να λατρέψουν τη βαλανιδιά, αλλά το γεγονός ότι η φυλή και η βαλανιδιά βρίσκονταν ενωμένα σε μια κοινότητα ζωής. Η συνύπαρξή τους δεν ήταν λοιπόν θέμα επιλογής, αλλά κάτι ανάλογο με τη συνύπαρξη του ψύλλου με το σκύλο. (Αν οι ψύλλοι διαμόρφωναν ποτέ καμμιά τελετουργία, αυτή θα ήταν στενά συνδεδεμένη με το σκύλο). Θα μπορούσε κανείς να πει ότι δεν ήταν η ένωση (της βαλανιδιάς και του ανθρώπου) που γέννησε αυτές τις τελετουργίες, αλλά κατά μιαν έννοια ο χωρισμός τους. Διότι η αφύπνιση της διάνοιας συμβαίνει ταυτόχρονα με την απόσπαση από το αρχικό έδαφος, το αρχικό θεμέλιο της ζωής. (Σ’ αυτή τη φάση γεννιέται η επιλογή). Η μορφή του αφυπνιζομένου πνεύματος είναι η λατρεία. […]
Η ανοησία είναι εδώ ότι ο Frazer παρουσιάζει αυτούς τους ανθρώπους σα να έχουν μια εντελώς λανθασμένη (σχεδόν παρανοϊκή) ιδέα για τα φυσικά φαινόμενα, ενώ στην πραγματικότητα έχουν απλώς έναν περίεργο τρόπο να τα ερμηνεύουν.
Και πέρα από την εξήγησή του των τελετουργιών, να η άποψή του γι' αυτές:
Οτιδήποτε τελετουργικό (που θυμίζει ιεροτελεστία) πρέπει με κάθε τρόπο ν’ αποφεύγεται γιατί σαπίζει αμέσως. Και το φιλί είναι βέβαια μια τελετουργία, κι ωστόσο δε σαπίζει. Γι’ αυτό η τελετουργία τότε μονάχα είναι επιτρεπτή, όταν είναι τόσο γνήσια, όσο και ένα φιλί. [Πολιτισμός και Αξίες, σελ. 26]
Και από τον πρόλογο του Κωβαίου:
Στη βάση των εξηγήσεων του Frazer δεν βρίσκεται καμμία επιβεβαιωμένη υπόθεση, αλλά μια πρόληψη. Η πρόληψη πως τάχα η ιστορία της ανθρωπότητας είναι η ιστορία της ηρωικής επιστήμης που θριαμβεύει πάνω στην άγνοια και στη δεισιδαιμονία. […] Οι μόνοι που καταφέρνει να πείσει είναι εκείνοι που ήδη εμφορούνται απ’ την ίδια κυρίαρχη ιδέα. […] Η εξήγηση του Frazer αποστερεί τον πρωτόγονο κι απ’ αυτή την ικανότητα της παρατήρησης και τη συνεπαγόμενη βιοτική πείρα. Κι όμως, η αλήθεια είναι πως ο πρωτόγονος δείχνει όχι μόνο εμπειρική γνώση αλλά και εξαιρετική ευφυΐα σε αναρίθμητες άλλες δραστηριότητες[…] Ο Frazer είναι ανίκανος να δει το οφθαλμοφανές γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν καταγίνονται όλη την ώρα με τη διατύπωση υποθέσεων περί του κόσμου• ότι υπάρχουν στιγμές στη ζωή τους, κατά τις οποίες τελετουργούν και η έκφραση της χαράς ή της λύπης τους δεν υπαγορεύεται απ’ τις κατηγορίες της επιστήμης. Αδυνατεί ν’ αντιληφθεί ότι ο πρωτόγονος που χορεύει τον χορό της βροχής δεν προσπαθεί να κάνει τη βροχή να πέσει, αλλά απλώς εκφράζει την ελπίδα ή την επιθυμία του να βρέξει, μ’ έναν τρόπο διαφορετικό απ’ τον δικό μας.[…] Ο Frazer πέφτει θύμα εκείνου ακριβώς που διαπιστώνει στους αγρίους: της μυθοπλασίας. Διότι εκείνο που τον οδηγεί στη συγκεκριμένη ερμηνεία δεν είναι παρά ένας μύθος, κι ας έχει την εμφάνιση επιστημονικής υπόθεσης. Οι μαρτυρίες που έχει συγκεντρώσει δεν τον οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα έθιμα του πρωτογόνου αποτελούν επιστημονικές υποθέσεις της νηπιακής ηλικίας του ανθρώπου, αλλ’ αντίστροφα, αυτό το τελευταίο αποτελεί την προϋπόθεση, το πλαίσιο, μέσα στο οποίο οι μαρτυρίες αποκτούν το χρώμα που ο Frazer τους αποδίδει. […] Εκείνο που ο Frazer «ξέρει» είναι το ιστορικό υλικό που έχει συγκεντρώσει γύρω απ’ τα έθιμα των πρωτογόνων, επομένως οι εξηγήσεις του θα έπρεπε να προέρχονται μόνο απ’ τα στοιχεία που έχει μπρος του κι όχι από εκείνα που δεν αποτελούν μέρος του υλικού. Και η πεποίθηση του ότι τάχα οι τελετουργίες των πρωτογόνων στηρίζονταν σε πρωτόγονες υποθέσεις δεν αντλείται από το υλικό που έχει συγκεντρώσει. Δεν είναι κάτι που «ξέρει» σχετικά μ’ αυτά τα έθιμα, αλλά η μυθολογική σκοπιά μέσα από την οποία βλέπει εκείνα που ξέρει. […]Μια σωστή ερμηνεία θα πρέπει να μας βοηθάει να βγάζουμε νόημα κι απ’ τις υπόλοιπες ανθρώπινες πρακτικές, κι όχι να τις καθιστά ακατανόητες. Οι εξηγήσεις του Frazer, με το να στηρίζονται σε μια μονοδιάστατη εικόνα του ανθρώπου (εκείνη του κατασκευαστού υποθέσεων) αποτυγχάνουν να μας δώσουν μια τέτοια ερμηνεία. […] Η ισχυρή μυθολογία της οποίας ο Frazer είναι δέσμιος τον οδηγεί στην αντίληψη ότι οι μαγικές τελετουργίες αποτελούν εκδηλώσεις κακών επιστημόνων!Νομίζω, Φθόγγε, εσένα θα σε ενδιέφερε και το κεφάλαιο "Συνέχεια και συνέπεια στην ηθική" από το βιβλίο του Κωβαίου "Όλα κυοφορούνται μες στη γλώσσα". Συνδέεται και με τα παραπάνω, αν και από διαφορετική οτική γωνία.Το ότι η αποτελεσματικότητα ενός σημείου έγκειται στις φυσικές του ιδιότητες είναι η πλανερή εικόνα που κατακυριαρχεί τη σκέψη του μεταφυσικού φιλοσόφου, όταν, αναφερόμενος στο νόημα ενός σημείου, νομίζει ότι είναι μια φυσική ιδιότητα που διαθέτει αυτό το ίδιο, όπου κι αν το βάλουμε. Η μαγική αντίληψη των σημείων είναι ασφαλώς ένα παραπλανητικό μοντέλο όταν φιλοδοξεί να εξηγήσει ολόκληρη τη γλωσσική επικράτεια. Όμως και η «λογισμική αντίληψη», σύμφωνα με την οποία τα σημεία οφείλουν το νόημά τους στο γλωσσικό σύστημα (γλωσσικό παιχνίδι) στο οποίο ανήκουν, δεν αποτελεί λιγότερο ελλιπή περιγραφή της γλωσσικής πραγματικότητας. Διότι αποτυγχάνει να εξηγήσει τη μαγική διάσταση του ανθρώπου. Ένα μεγάλο μέρος των δραστηριοτήτων μας έχει σαφώς μαγικό χαρακτήρα. Ένα σωρό τελετουργίες που βρίσκονται ενσωματωμένες στην εν γένει λογοκρατούμενη ζωή μας θα έμεναν ακατανόητες, αν οι κινήσεις και τα λόγια μας εκεί μέσα δεν είχαν περίπου χαρακτήρα φυσικών αντικειμένων με σταθερές ιδιότητες. […] Σε βλέπω στο δρόμο. Σου χαμογελώ, έρχομαι προς εσένα, τείνω το χέρι μου, πιάνω το δικό σου και το κουνάω. Κι εσύ, αυθόρμητα —χωρίς διαταγές, τεχνάσματα ή βία, χωρίς καμία προσπάθεια από μέρους μου να σε εξαναγκάσω να το κάνεις— τρέχεις προς το μέρος μου, μου ανταποδίδεις το χαμόγελο, μου τείνεις το χέρι. Δίνουμε τα χέρια —όχι τραβώντας μου ή τραβώντας σου το χέρι προς τα πάνω, αλλά με αυθόρμητη και τέλεια συλλειτουργία. Συνήθως δεν αντιλαμβανόμαστε τη λεπταίσθητη και καταπληκτική συνθετότητα αυτής της συντονισμένης «τελετουργίας». Το φιλί: μια τελετουργία. Ο μαγικός του χαρακτήρας έγκειται στο ότι δεν είναι οι περιστάσεις εκείνες που προσδιορίζουν τη σημασία του, αλλά μάλλον αυτό προσδίδει, κατά κανόνα, νόημα στις περιστάσεις όπου εμφανίζεται. Εξ ου και η φρίκη που νιώθουμε όταν καμιά φορά το βλέπουμε να κάνει την εμφάνισή του σε παιχνίδια που αντλούν το νόημά τους από αλλού (πρβλ. την προδοσία του Ιούδα).
αναφέρεστε στον James George Frazer του 1880; στον γνωστο "ανθρωπολογο της πολυθρόνας"; Ο κωβαίος ποιός είναι; Αυτός ο πρόλογος του σε ποιο βιβλίο ειναι;
1) e4, c5
2) Νf3
Vielen Dank für alles was mal war
Σμύρνη
Ένα νέο βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα πυροδοτεί νέο κύκλο αντιδράσεων κατά του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για τον βίαιο τρόπο που ίδιος και η συνοδεία του αντέδρασε στις διαμαρτυρίες των πολιτών της Σόμα, όπου λίγες ώρες νωρίτερα είχε πληγεί από την πολύνεκρη τραγωδία στα ορυχεία της πόλης.
Στο νέο βίντεο ο πρωθυπουργός εμφανίζεται την ώρα που, εν μέσω συνθημάτων για παραίτησή του, φυγαδεύεται σε παρακείμενο σούπερ μάρκετ. Μόλις πλησιάζει στην είσοδο ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να προσπαθεί να αρπάξει έναν διαδηλωτή από το κεφάλι και στη συνέχεια να τον χτυπά. Εκείνη την ώρα ακούγεται μια φωνή να βρίζει τον διαδηλωτή με αντισημιτικό χαρακτηρισμό: «Γιατί φεύγεις σπέρμα του Ισραήλ;». Τα αντιπολιτευόμενα μέσα ενημέρωσης της γειτονικής χώρας υποστηρίζουν ότι ο υβριστικός αυτός χαρακτηρισμός βγήκε από το στόμα του ίδιου του κ. Ερντογάν.
stam, τον όρο white Turks πού τον διάβασες και τον χρησιμοποιείς; Είναι θλιβερός όρος, ρατσιστικός, τον κάναν σχεδόν μόδα οι ισλαμιστές τα τελευταία χρόνια και αν μπει στα μυαλα των τουρκων εκει θα έχουν κακα ξεμπερδέματα
Μετά το ατύχημα στο ορυχείο κυκλοφόρησε ένα βίντεο ενός τραυματισμένου εργάτη που ρωτούσε αν πρέπει να βγάλει τις μπότες του για να μη λερώσει το ασθενοφόρο. Ξεκίνησαν συζητήσεις (και μάλλον πολλοί άρχισαν να μπαίνουν σε σκέψεις) γιατί ένας άνθρωπος τραυματισμένος, ο οποίος θα έπρεπε να είναι θυμωμενος εκείνη την ωρα, είναι στο μυαλό του τόσο ταξικά υποταγμένος, που δε νιώθει άξιος να μπει στο ασθενοφόρο. Αν αλλάξει κάτι, τουλάχιστον ο τρόπος με τον οποίο μιλάνε και συμπεριφέρονται στους εργάτες και στο "προσωπικό"
Vielen Dank für alles was mal war
ναι γιατι τωρα με τον Ερντογαν και το γυρολοι του να κυβερναει εχουν καλα αποτελεσματα.
http://stresss.deviantart.comσηκωσες λιγο την μπλουζιτσα και υποψιαστηκα οτι εισαι ο φρικ. Σε λιγα δευτερολεπτα ειχα μαθει την τραγικη αληθεια.Δεν ξερω αν προσεξες την απογοητευση στo προσωπο μου..
http://www.myspace.com/posteke
Yesterday 19:29 <menumission> de mporeis na kaneis ignore ton eauto sou sto tsat molis to dokimasa
στο θεωρητικό παρκούρ δίνω οστά και σάρκα,απο εμπόδιο σ΄ εμπόδιο πετάγομαι για πλάκα Άκου τον Φόρη and don't worry
δεν ξέρω αν προσβλήθηκε. αν το πήρε ως κοπλιμεντο δείχνει έναν ελιτισμό που είναι ανησυχητικός. στην τουρκία δεν υπήρχε ρατσισμός μεταξύ τους (με τόσες προσμίξεις και πολυφυλετικότητα θα ήταν γελοίο), αν δήλωνες τούρκος δε σε πείραζε κανείς. τώρα έχουμε τους δυτικοoriented white turks και τους παραδοσιακούς μαυρους (; ). Και μπορεί να ξεκίνησε σαν αστείο ή από τους ισλαμιστικούς κύκλους, αλλά αν όντως αυτοι των παραλίων αρχίσουν να νιώθουν λευκοί και οι αλλοι σκούροι, μου φαίνεται τόσο μαλακία όσο το να αρχίσουμε να παίρνουμε στα σοβαρα το χαμουτζηδες στην Ελλάδα.
Vielen Dank für alles was mal war
Μια χαρα ρατσισμος υπαρχει , δεν εκδηλωνεται σαν - οι κατωτεροι Τουρκοι της ενδοχωρας απο εμας τους ταξιδεμενους φιλοδυτικους - αλλα σαν ... - εχουμε και τους υπαναπτυκτους αγραμματους θρησκοληπτους που ζουν στα συνορα με την Συρια να μας καθοριζουν της ζωες ... Και οταν βλεπουν και καναν πολυ μαυριδερο λενε - αυτος ειναι η Κουρδος η Συριος .. απο τα λιγα που ειδα στην Πολη που μουν μονο με Τουρκους .
http://stresss.deviantart.comσηκωσες λιγο την μπλουζιτσα και υποψιαστηκα οτι εισαι ο φρικ. Σε λιγα δευτερολεπτα ειχα μαθει την τραγικη αληθεια.Δεν ξερω αν προσεξες την απογοητευση στo προσωπο μου..
http://www.myspace.com/posteke
Yesterday 19:29 <menumission> de mporeis na kaneis ignore ton eauto sou sto tsat molis to dokimasa
στο θεωρητικό παρκούρ δίνω οστά και σάρκα,απο εμπόδιο σ΄ εμπόδιο πετάγομαι για πλάκα Άκου τον Φόρη and don't worry
Η Τουρκία είναι τεράστια χώρα και οι πληθυσμοί της οριακά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Η Ελλάδα δεν είναι το καλύτερο αντίστοιχο παράδειγμα. Η "Λευκοί Τούρκοι" ουσιαστικά φρίκαραν τώρα που είδαν, μέσω του AKP, έναν τεράστιο πληθυσμό του οποίου την ύπαρξη αγνοούσαν να συμμετέχει στα πράγματα.
σταμ στο τελευταιο συμφωνω. Επίσης στο ότι πληθυσμιακα δεν έχουν σχέση μεταξύ τους, οπότε αυτό που τους κρατούσε ενωμένη χώρα με κοινό πατριωτικό συναίσθημα ήταν το είμαστε όλοι τούρκοι, ανεξαρτήτως εξωτερικών χαρακτηριστικών. Το οποίο με το "λευκοί τούρκοι" πάει να καταρριφθεί. Δε συνέκρινα με την Ελλάδα, εννοούσα απλά ότι οκ η πλάκα με το χαμουτζήδες, αλλά αν αυτό άρχιζε να επηρεάζει το εθνικό αίσθημα και να προσδίδει τα χψ χαρακτηριστικά στο χαμουτζή, εκεί θα σταματούσε η πλάκα. Το ίδιο και με το "λευκοί τούρκοι". Μπορεί να ξεκίνησε σαν αστείο, αλλά πλέον δεν είναι.
Vielen Dank für alles was mal war
Γι αυτό κι εν τέλει πιστεύω, ότι όταν τέτοιες αντιθέσεις βγαίνουν στην επιφάνεια, τότε δε φταίει απλά ένας χαρακτηρισμός. Στην Τουρκία τους μετανάστες από την ανατολή δεν τους βλέπουν απλά σα βλάχους, τους βλέπουν όπως εμείς βλέπουμε τους Αφγανούς στον Άγιο Παντελεήμονα.
"τι γλυκούλικααα με τα σχιστά τους τα ματάαααακιααααααααααα";
Es el sonido de su mundo derrumbándose/Es el del nuestro resurgiendo
El día que fue el día, era noche/Y noche será el día que será el día