Υπάρχει εδώ και αιώνες μια αγχόνη που η θηλειά της σφιχταγκαλίαζει το λαιμό
και οι ίδιοι κρεμασμένοι χρόνια τώρα υμνούνε και δοξάζουν το σκονί και τον πνιγμό
εδώ και αιώνες μια λιτανεία τραγουδιέται από τα χείλια των πιστών,
σε κάτεργα που μοιάζουν νεκροταφεία, σκάβουν εθελούσια τους λάκους ολονών
ανθρώπινα ναυάγια με ονόματα νεκρών, τραγουδούν μέσα στο τάφο έρχεται κηδεία...
έρχεται κηδεία
με σταυρό τη μιζέρια σε έναν επιτάφιο ψάχνουν να βρούν καταφύγιο στο θάνατο
και με κάθε φτυαριά που τους σκεπάζει ευχονται να είναι το χώμα απαλό
αυτό είναι το αιώνιο ταξίδι στη δυστυχία, με μανία σφραγίζεται ο δρόμος μας
στη λιτανεία, οδεύουμε όλοι στη λιτανεία