Έληξα τη συζήτηση με τη μαλακία μου ε; σόρρυ
Κι εδώ τελειώνει η φάση.
Κρουξ, έχει περάσει μια βδομάδα.
Ακόμα θεωρείς έξυπνη ιδέα το να συγκρίνεις έναν μουσικό που ζητά να πληρωθεί σε ένα μαγαζί που παίζει με έναν τύπο που αγόρασε ένα επιτραπέζιο και ζητά να τον πληρώνουν;
Ποιό είναι το πρόβλημα στη σύγκριση αυτή, όσον αφορά την πληρωμή;
Νομίζω οτι είσαι έξυπνο παιδί και μπορείς να καταλάβεις οτι χρησιμοποίησα μια υπερβολή για να δείξω οτι κάθε περίπτωση είναι ιδιαίτερη και καλό είναι να κοιτάμε το πλαίσιο, πριν αποφασίσουμε. Εκανα την σύγκριση γιατί εσείς επιμένετε να εξισώνετε κάθε περίπτωση παροχής υπηρεσίας/διασκέδασης και είμαι σίγουρος οτι μπορώ να σκεφτώ πολλά περισσότερα ακόμα πιο αστεία παραδείγματα. Για να το ξεκαθαρίσουμε και για να τελειώνουμε. Ειμαι 101% υπερ του να ζητάει κάποιος πληρωμή για κάτι που παρέχει. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όπως έχει λεχθεί πολλές φορές, η φάση είναι πιο οικογενειακή και χωρίς πολλά πρέπει εκατέρωθεν. Οταν η φάση ξεφεύγει από το οικογενειακό, τότε ναι υπάρχει αντίτιμο το οποίο πάλι το καρπώνεται στο φουλ ο καλλιτέχνης.
I'll bury you in your god's fucked garden
τα άκυρα ποστς που αφορούσαν σε προσωπικές διαφορές μελών μεταφέρθηκαν στη "χωματερή"
Rock or Nothing
Κρουξ στα post σου αναφέρεσαι στην τακτική του coo. Εγώ δεν αναφέρομαι στην τακτική του coo. Είναι το πρώτο πράμα που γράφω. Τα του μαγαζιού τα οποία αναφέρεις, τα έγραψα και ο ίδιος στον ονιμπότσο μιας και συμφωνώ!
Από εκεί και πέρα, εάν είσαι "101% υπέρ του να ζητάει κάποιος πληρωμή για κάτι που παρέχει", δεν καταλαβαίνω γιατί κοντράρεις. Λέω το ίδιο πράμα.
Πάρασαητ δεν κατάλαβα τα περί "επιλεκτικής σύγκρισης". Όμως επειδή παραπέμπεις σε όσα είπες στην προηγούμενη σελίδα, θα αναφερθώ σε αυτά. Πιστεύω ότι κάνεις μεγάλο λάθος. Το πρόβλημα δεν ξεκινάει από την επικρατούσα νομοθεσία και status. Το πρόβλημα είναι πρωτίστως στην νοοτροπία. Απόδειξη είναι το γεγονός ότι η νομοθεσία και όσα επικαλείσαι είναι πρόσφατο φαινόμενο. Εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια. Η αντίληψη περί απλήρωτου μουσικού και όσα γράφω στο προηγούμενό μου post, υφίστανται πολλά χρόνια πριν. Ακόμα και δεδομένης της νομοθεσίας όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απόλυτα όσο τα περιγράφεις. Δεν ξέρω ποια είναι η φάση σου, όποια και να είναι όμως αποτελεί ένα παράδειγμα στα τόσα. Προσωπικά ξέρω αρκετούς ανθρώπους που εργάζονται και ταυτόχρονα παίζουν νόμιμα ως μουσικοί. Ίσα ίσα ξέρω πολύ λίγους που να ζουν αποκλειστικά παίζοντας μουσική. Επί τη ευκαιρία, είμαι πραγματικά περίεργος για το ποιο επάγγελμα είναι αυτό το οποίο είναι νομικά ασυμβίβαστο με την ιδιότητα του μουσικού.
Ζούμε σε μια κοινωνία όπου το κέρδος είναι βασικό κίνητρο. Ένας μαγαζάτορας θέλει όσα λιγότερα έξοδα γίνεται και ένας μουσικός θέλει να πληρωθεί. Πιθανολογώ ότι χάσαμε τη μπάλα κάπου στη φάση που ο μαγαζάτορας που θέλει λιγότερα έξοδα άρχισε να προτείνει "θα ανοίξετε τους τάδε και αυτό σας αρκεί, γιατί κερδίζετε τη διαφήμιση". Ίσως φταίει το ότι μπορεί επιχειρήματα όπως το παραπάνω να πιάσανε πρώτα σε μικρότερης ηλικίας άτομα. Όπως και να έχει, εδραιώθηκε μια νοοτροπία που επιτρέπει στον καθένα να θεωρεί υπερβολικό το να πληρώνεται ένας μουσικός. Να λέει ότι κάτι τέτοιο είναι ωραίο σενάριο, αλλά για μια ρομαντική κοινωνία.
Υπάρχουν αρκετές αδικίες γύρω μας και προφανώς τονίζουμε όσες μας αφορούν πιο άμεσα. Προφανώς και με ενδιαφέρει να αλλάξει η παραπάνω νοοτροπία γιατί μιλάω ως μουσικός. Όμως δυσκολεύομαι να χωνέψω ότι άνθρωποι που αγαπούν τη μουσική αντιμετωπίζουν τόσο ψυχρά το θέμα. Αντί να πείτε "ναι ρε αδερφέ, έχεις δίκιο" και να λήξει εκεί όπως κάνετε σε ένα σωρό άλλες αδικίες που αναφέρονται, έχετε μετατραπεί σε μια στρατιά ΤΖΗΜΕΡΩΝ που μας λένε ότι έτσι είναι ο κόσμος και να το χωνέψουμε χωρίς να ζητάμε υπερβολές. Ειδικά εσύ παρασαητ που παίζεις μουσική (αν δεν κάνω λάθος, παίζεις πιο πολλά χρόνια από εμένα), θα πρεπε να έχεις διαφορετική στάση. Γιατί; Γιατί το να παίζεις μουσική είναι ένα σπορ που απαιτεί χρήμα και χρόνο. Και όταν κάποιος πληρώνεται για να κάνει κάτι που απαιτεί χρήμα και χρόνο μπορεί να το κάνει καλύτερα. Εάν αγαπάτε τη μουσική, θα θέλατε καλύτερες συνθήκες για αυτούς που τη δημιουργούν και την αναπαράγουν.
Το επιχείρημα περί ασυμβατότητας χρήματος με την τέχνη επίσης δεν το δέχομαι. Υπάρχουν κι άλλες μορφές τέχνης. Δεν θυμάμαι όμως την τελευταία φορά που κάποιος ζωγράφος στόλισε ένα μαγαζί επειδή "θα το κοιτάνε οι πελάτες και θα γίνει γνωστός". Προφανώς υπάρχουν περιπτώσεις που αυτό έχει γίνει, κι εδώ ερχόμαστε στην περίπτωση των "τζαμπατζήδων". Εάν κάποιος δουλεύει ως DJ και ξαφνικά σκάω εγώ να παίξω μουσική τζάμπα επειδή μαρέσει να διαλέγω τι τραγούδι θα παίξει δεν είμαι μαλάκας; Εάν κάποιος κάνει τη δουλειά σου και σκάσω εγώ να την κάνω δωρεάν ή πολύ φθηνά είμαι μαλάκας; Όλα αυτά είναι θέματα τα οποία οι άνθρωποι τα έχουν λύσει καιρό πριν. Απλά στο συγκεκριμένο τομέα δεν υπάρχει η κατάλληλη νοοτροπία. Κάνουμε πράγματα με σκοπό το κέρδος. Το κέρδος αντικατοπτρίζεται πιο ολοκληρωμένα με τη μορφή χρήματος. Όταν σε έναν χώρο κάνω κάτι και κάποιος βγάζει χρήματα, δικαιούμαι κάποια από αυτά. Εκεί τελειώνει το θέμα για μένα. Η λύση για να αλλάξει κατάσταση αυτή δεν είναι μόνο το ξύλο, λολ. Θεωρώ ότι οι νοοτροπίες αλλάζουν, γι αυτό και κάνω αυτή την κουβέντα. Ίσως δεν είναι η καλύτερη ιδέα να το κάνω σε ένα φόρουμ όπου κάθε διαφωνία μεταφράζεται αυτόματα σε κόντρα και ο ένας κοιτάει να την πει στον άλλο. Αλλά δε γαμείς...
Μιλώντας για κόντρα, το παράδειγμα του κρουξ είναι μια ηλιθιότητα. Δεν είναι ούτε υπερβολή, ούτε αστείο. Είναι μια απλή βλακεία. Το να ζητάς χρήματα από κάποιους που ήρθαν στο σπίτι σου και παίζουν ένα επιτραπέζιο που αγόρασες είναι παντελώς άσχετο με έναν άνθρωπο που ζητάει χρήματα επειδή παίζει σε έναν χώρο που κάποιοι άνθρωποι αγοράζουν ποτά για να τον δούνε. Αυτό που το κάνει ακόμα πιο άσχετο είναι ότι στα μαγαζιά προσφέρονται επιτραπέζια. Μάντεψε τι όμως. Όταν πληρώνεις τον καφέ, ο καφές πολύ πιθανόν στην τιμή του να περιλαμβάνει σε ένα μικρό ποσοστό και το γεγονός ότι εσύ παίζεις το επιτραπέζιο. Μάλιστα υπάρχουν περιπτώσεις μαγαζιών που νοικιάζουν τα επιτραπέζια. Ενώ η τεχνολογία έφερε αρκετά παιχνίδια να χρειάζονται κέρματα για να παίξουν. Αν το scrabble μπορούσε να έχει coin slot, να είσαι σίγουρος ότι θα είχε.
Πάρη, δε διαφωνούμε σε κάτι όσον αφορά στο πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα. Τώρα, ππόσο το αποδέχομαι εγώ ή εσύ σίγουρα έχει να κάνει με το κατά πόσο ενεργά και όσον αφορά την κύρια ιδιότητά του εμπλέκεται κάποιος. Απλά να σημειώσω ότι η συγκεκριμένη νοοτροπία δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, αλλά παγκόσμιο. Δεν είναι δλδ κάτι το οποίο πρέπει να αλλάξουμε εμείς εδώ και νιώθουμε μαλάκες επειδή παντού εκτός Ελλάδας όλοι πληρώνονται. Παρεμπιπτόντως, κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με καλλιτέχνες, γραφίστες κλπ.
Αν σε αυτό το ποστ:
βρίσκει κάποιος συγκεκριμένη αναφορά στο συγκεκριμένο μαγαζί, το οποίο αποτέλεσε αφετηρία για αυτή τη συζήτηση, τότε ό,τι έχει γράψει παραπάνω ο Good Son κινδυνεύουν να μη γίνουν αντιληπτά, ενώ είναι απλά ΟΛΟΣΩΣΤΑ.
Τώρα βέβαια κι ο Good Son, προσπαθεί να εξηγήσει απ' την πλευρά του πράγματα, χωρίς να έχει κατανοήσει πλήρως τι σημαίνει η φασούλα "fur uns" οπότε κάνει άπειρα λάθη στο συλλογισμό του. Όταν τα βρουν οι ειδήμονες του φόρουμ, η συζήτηση θα απογειωθεί.
Επειδή μπορεί να χάθηκαν κάπου στα archives του chatbox, να πούμε ότι υπάρχουν μαργαριταρένιες απόψεις όπως:
"δεν μπορεί να θεωρείς τον εαυτό σου ηχολήπτη, αν περιστασιακά πηγαίνεις σε ένα μαγαζί και πατάς κουμπάκια και να περιμένεις να πληρωθείς για αυτό" ενώ επί της ουσίας, έχεις αγοράσει τον εξοπλισμό (πλήρες PA, monitors, μικρόφωνα, backline), τα κουβαλάς, τα στήνεις, κάνεις ήχο, ξεστήνεις, τα ξανακουβαλάς και η αμοιβή σου τελικά είναι εντελώς θολή ανάμεσα στην επινοικίαση (κι άρα απόσβεση) του εξοπλισμού και του νυχτοκάματου ως τεχνικός ήχου, αλλά και αρκετά χαμηλή, γιατί όπως γράφει παραπάνω ο άσχετος Good Son, όλα τα μαγαζιά προσπαθούν να μειώσουν τα έξοδα.
"θέλεις άρτιο ήχο και εξοπλισμό για να γρατζουνάς την κιθάρα σου και να παίζεις διασκευές Β.Π και Θηβαίου, λολ, τι μαλάκας" ενώ πιστεύεις, επιθυμείς και προσπαθείς να έχει άρτιο ήχο και εξοπλισμό ο ΚΑΘΕΝΑΣ, γιατί αυτό είναι το σωστό, τόσο για τον μουσικό όσο και για το κοινό, γιατί για αυτό πληρώνει (και πληρώνεται; ) ο άλλος και γιατί αυτό θα διαιωνίσει τη δουλειά. Βεβαίως, "ως μουσικός είσαι για τον πέοντα" και "μπλα μπλα μπλα διασκευές ΒΠ και Θηβαίου" αλλά sorry, music police αυτό δεν είναι κάτι που εσείς θα αποφανθείτε, αλλά το κοινό που ΠΛΗΡΩΝΕΙ για να δει και να ακούσει, οπότε βάλτα ΒΑΘΕΙΑ τα παπάρια μου στο στόμα σας.
Τέλος, επειδή θα πεταχτεί κανένα εξυπνοπούλι να πει πως "τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, νομίζεις ότι τα βγάζει το μαγαζί αυτά τα χρήματα για να στα δώσει;" well, guess what? Το μαγαζί ζήτησε να κάνει το live, αν δεν μπορεί να το στηρίξει οικονομικά θα ήταν καλύτερο και τιμιότερο να μην το έκανε εξ' αρχής. Γιατί; Διότι δεν είναι όλοι οι χώροι για να φιλοξενούν live και γιατί ναι μεν είναι αντιληπτό πως κάθε μαγαζί θέλει να κάνει το κάτι παραπάνω για να προσελκύσει κόσμο, αλλά δυστυχώς όταν ο άλλος έρχεται να δουλέψει για σένα (και μάλιστα στον τομέα του θεάματος/ακροάματος) εσύ ως μαγαζάτορας αναλαμβάνεις το λεγόμενο "επιχειρηματικό ρίσκο" και κάνεις τα κουμάντα σου.
Επί τη ευκαιρία, να πούμε ότι "πληρωμή του μουσικού" δεν είναι 1000€ το άτομο για ένα παίξιμο. Δεν είναι όμως και το "20% επί του τζίρου από τη στιγμή που θα ξεκινήσει το live μέχρι να τελειώσει" που ακολουθούσε όλα αυτά τα χρόνια ο Τζώννυ Β. στο βρωμομάγαζό του, όπου φτάνει μια 5μελής μπάντα να παίρνει 40€ συνολικά, aka 8€ το άτομο, aka ούτε την τελευταία τρίωρη στο προβάδικο.
Αν θέλετε και ΜΠΟΡΕΙΤΕ, είναι καλή ευκαιρία να συζητηθεί ο καλύτερος κατά την άποψη του καθενός τρόπος για να βγει η αμοιβή των μουσικών, αλλά επειδή περιμένουμε τώρα τον κυρ Χαραλάμπη το δάσκαλο να βαθμολογήσει τις εκθέσεις μας, ίσως χρειαστεί να μεταφερθεί στο επόμενο μάθημα.
ΥΓ. Το ότι η κατάσταση στο Coo ή στο κάθε Coo μπορεί να λειτουργεί "φιλικά" ή "οικογενειακά" δεν αλλάζει τη θέση μου πως όποιος παίζει χωρίς να πληρώνεται, γαμάει όλους τους υπόλοιπους.
Last edited by OniBocho; 28-01-2019 at 07:58.
"Why do they blame me for all their little failings? They use my name as if I spent my entire day sitting on their shoulders, forcing them to commit acts they would otherwise find repulsive. "The Devil made me do it." I have never made one of them do anything. Never. I need no souls. And how can anyone own a soul? No, they belong to themselves. They just hate to face up to it..." -
Lord Lucifer Morningstar
Αυτό το από τη στιγμή που θα ξεκινήσει το live μέχρι να τελειώσει μετράει από την ώρα που γράφει η αφίσα/ανακοίνωση, από την στιγμή που θα ανέβει η μπάντα στην σκηνή, από την πρώτη νότα, από την τελευταία νότα; Έτσι εξηγούνται και τα τέλειωσε η μπύρα με 10 άτομα.
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
Αυτό που κατάλαβες, Χόρχε. Από την πρώτη νότα, μέχρι την τελευταία. Αλλά όσο είναι ο κόσμος εκεί και πίνει πριν το live δε μετράει και συνεχώς σου παίζει άμυνα "ε, να έρθει κανένας ακόμα, θα ξεκινήσουμε σε λίγο" κτλ κτλ. Οπότε μετά σου λέει "να, αυτός είναι ο τζίρος, τόσο βγαίνει το 20%" που και μάρκα να βάλεις στο μαγαζί του, να μετράει, θα σου πετάξει ότι η συμφωνία είναι για "τη διάρκεια του live" οπότε αντιλαμβάνεσαι...
"Why do they blame me for all their little failings? They use my name as if I spent my entire day sitting on their shoulders, forcing them to commit acts they would otherwise find repulsive. "The Devil made me do it." I have never made one of them do anything. Never. I need no souls. And how can anyone own a soul? No, they belong to themselves. They just hate to face up to it..." -
Lord Lucifer Morningstar
Με τα τελευταία ποστ σαν να αχνο φαίνεται λίγο μαλακά ς ο κου.
1) e4, c5
2) Νf3
Τα τελευταία 2 ποστ δεν είναι για το κου.
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare