"Uniting the Powers of Metal"

Αυτός είναι ο τίτλος που έδωσαν οι διοργανωτές σε αυτο το διήμερο πολιτισμού και δημιουργίας! δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αναφέρω ποιοί άλλοι παίξαν γιατί δεν τους είδα. Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι όμως πριν τους Orphaned Land παίξαν οι THE MARS CHRONICLES, KLONE, BILOCATE και κάποιο τοπικό μάλλον σαπορτ σε leprous αλλά δεν έχω ιδέα. 1η μερα οι μεν και Σάββατο οι Νορβηγοί. Το προηγούμενο άλμπουμ των πρώτων δεν το χα ακούσει. Στο τωρινό έριξα μιά γρήγορη αυτιά πριν την συναυλία και ομολογώ ότι φάνηκε ενδιαφέρον αλλά δεν ξέρω αν θα φτάνει το έπος που ονομάζεται Mabool. Κατέφτασα στον συναυλιακό χώρο έτοιμος για την 1η μπύρα η οποία συνοδεύτηκε από συζήτηση υπό τους ήχους της προηγούμενης μπάντας. Δεν πλησιάσα στην συναυλιακή αίθουσα και παρέμεινα κάτω στην είσοδο. Με το που τελείωσαν ανέβηκα και αφού πέρασα το μπαρ μπήκα στον συναυλιακό χώρο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν λίγο μεγαλύτερο από το καθιστικό μου..και επειδή φαντάζομαι ότι δεν έχετε έρθει όλοι στο καθιστικό μου υπολογίστε χώρο για περίπου 100 ατομα βαριά βαριά. ε παίζει να είμασταν καμιά 70. το εισητηριο παρεπιπτόντως ήταν 125 κορώνες για κάθε μέρα, περίπου 18 ευρώ και αν έπαιρνες και για τις 2 μερες 200, δηλαδή 29 ευρώ. Ξεκίνησαν οι φίλτατοι ανατολίτες και είχαν πολλά κέφια και ωραίες μελωδίες. Ο ήχος πολυ καλός αν και η φωνή ήταν λίγο πίσω και γενικά μπορούσες και να μιλάς στον διπλανό σου χωρίς να ουρλιάζεις για να σε ακούσει. Σκηνή μικρότερη από του Αν. Κάποια στιγμή είχαν ένα μικρό τεχνικό πρόβλημα και βρήκε την ευκαιρία για 1-2 ανεκδοτα ο τραγουδιστής. δεν θα τα γράψω τώρα θα τα περάσω στον αντίστοιχο τοπικ για να μην μπερδευτούν οι μούτζες. το γενικότερο μήνυμα ήταν αυτό της συναδελφωσης και της προσπάθειας τους να έρθουν πιο κοντά οι πολιτισμοί και να κατανοήσουν οι μεν και οι δε ότι πρόκειται για αδέρφια όπως είπε και ο τραγουδιάρης και σε κάποια στιγμή. ένα άλλο τραγούδι αφιερώθηκε στα παιδιά στην Συρία που πλήττονται από τον εμφύλιο περισσότερο και γενικά ήταν συγκινητικοί. παίξαν περίπου 1:30 ώρα και ανέβηκαν και για ενκορ. Προς το τέλος της συναυλίας έσκασε και μια ελληνική σημαία από ένα παληκάρι. Κατόπιν ανακάλυψα και άλλον εναν Ελληνα οπότε δώσαμε και κει το βροντερό μας παρόν.

Και πάμε στην δεύτερη μέρα του μινι φεστιβαλ. Να ξεκαθαρίσω πως δεν φέρω καμία σχέση με οτιδήποτε έχει να κάνει με progressive πέρα ελαχίστων περιπτώσεων και να με συγχωρήσετε. Οπότε ένεκα και των τραυματικών μου εμπειριών με evergrey, pain of salvation, tool, και συναφή των ακούσματα από δω και πέρα να δείξετε λίγη υπομονή αλλιώς να πα να γαμηθείτε. οκ; Πριν την συναυλία έριξα μια αυτιά στο προηγούμενο τους αλμπουμ, μπιλατεραλ. Ακούστηκε ενδιαφέρον αλλά και πολύ μακρυά από τα γούστα μου. αλλά λέω ας πάω να εκτιμήσω ιδιοις όμμασι τι ρόλο βαράνε τα ψυχάκια. Είχα ήδη και το εισητηριο. ΓΙα να μην πολυλογώ/γραφω να μπω στο ζουμί. Ξεκινάνε με ένα επιβλητικό ψαρωτικό τραγούδι με το τραγουδιστή να γκαρίζει και να μας βάζει στο κλίμα. όταν λέω να γκαρίζει εννοώ να τραγουδά σχετικά ψιλά και να νιώθεις λίγο βορρά . ψυχρα. απομόνωση. οργή. τρέλλα. έλλειψη επικοινωνίας. Το αποκορύφωμα του δυτικού πολιτισμού και της απομόνωσης και της αλλοτρίωσης του σύγχρονου πολιτισμού. ξέρω ξέρω έκθεση 2 λυκείου. όλα αυτά τα γνώριμα στοιχεία του τα οποία μας συντρόφευσαν κατα την διάρκεια αυτής της συναυλίας. ήταν ιδιαίτερα τεχνικοί χωρίς επίδειξη. ήταν παθιασμένοι αλλά ήταν τελείως διαφορετικό πάθος από των προηγούμενων. Και κάπου εκεί συνειδητοποίησα πως δεν μου ταιριάζουν, παρά μόνο σε κάποιες πολύ ιδιαίτερες στιγμές. Θα δοκιμάσω να τους ακούσω σπίτι ειδικά για κείνες τις 2-3 στιγμές που έβγαλαν ωραίες μελωδίες και τραγούδησαν σαν άνθρωποι,λέμε τώρα. Αλλά δεν ταυτίζονται τα ηχοχρώματα τους με αυτά που συνήθως αναζητώ. Ισως να είμαι απλά ένας φελλός και να μην πιάνω την τέχνη. όμολογώ πάντως πως ήταν εντυπωσιακοί. Βγήκαν κουστουμαρισμένοι. Ο τραγουδιστής τα έδινε όλα και κοπανιόταν και ενίοτε. Ο μπασίστας ανάθεμα και αν είχε επαφή με το περιβάλλον. Οι κιθαρίστες οκ, αν και θα προτιμούσα να έχουν πιο πολύ ένταση. ο ήχος ήταν σαφώς πιο δυνατός απο χθες και γενικά ο κοσμός ένα κλικ λιγότερο. καμιά 50αρια άτομα. Θα σας έδειχνα φωτο αλλά ποιος έχει όρεξη για λεπτομέρειες τέτοιου τύπου. Ακολούθησε και ενκορ στο οποίο παίξαν άλλο λίγο και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος εν μέσω εντόνου χειροκρότηματος. Εν κατακλείδει, αν πέσουν στο δρόμο σας αυτοί οι αβανγκαρντιστες τσεκάρετε τους ειδικά εσείς οι πιο ανοιχτόμυαλοι. οι υπόλοιποι μόνο αν θέλετε να δοκιμάστε τα όρια σας.