Primavera Festival, Βαρκελώνη και γιατί όχι Πόρτο

[Art In Haste]

Λεπόν, η κατάσταση έχει ως εξής. Κέρδισα δυο εισιτήρια για το φετινό Primavera και δεν ξέρω ποιον να πάρω μάζι μου, όπως επίσης και αν θα χρησιμοποιήσω το δώρο στην τελική. Πρέπει να δώκω τελική απάντηση και ονόματα μέχρι την Κυριακή 03/02. Το πακέτο περιλαμβάνει τα εισιτήρια για το φεστιβάλ και ένα εκπτωτικό κουπόνι για τα αεροπορικά. Το ένα όνομα πρέπει να είμαι εγώ αλλοιώς πάει στον επιλαχόν. Έχω ήδη ρωτήσει και μερικούς άλλους φίλους αν ψήνονται και περιμένω απαντήσεις. Τα εισιτήρια πρέπει να είναι ονομαστικά και θα πρέπει να δείξουμε ταυτότητα/διαβατήριο για την παραλαβή.

Αν ενδιαφέρεται κάποιος ας στείλει πμ.

εντιτ: πέρα από τον αγαπημένο 12στερο δεν έδειξε κανείς άλλο ενδιαφέρον, η θέση καπαρώθηκε, καλά να περάσουμε!

Με βάση το παραπάνω ανοίγω θρεντ για ένα από τα πιο μεγάλα Ευρωπαϊκά φεστιβάλ. Δεύτερη χρονιά συνεχόμενη που βρέθηκα εκεί αν και για διάφορους λόγους δε το χάρηκα τόσο.

Ακολουθεί μια μικρή παρουσίαση που έγραψα για τις 2 πρώτες μέρες του φετινού Primavera. Αύριο μεθαύριο θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες μέρες καθώς και κάποιες φωτογραφίες.

[Art In Haste]

Primavera Sound 2013, Βαρκελώνη, 22/05 – 26/05


Τετάρτη 22/05

Τετάρτη. Για κάποιους η πρώτη μέρα του φεστιβάλ και αυτή που συνήθως ο κόσμος φτάνει στη Βαρκελώνη και μπαίνει στο κλίμα, με τις σχετικές εκδηλώσεις σε διάφορα μέρη, την ουρά για την παραλαβή του εισιτήριου κτλ. Κάποια στιγμή το απόγευμα φτάσαμε και μεις για να το απολαύσουμε και φέτος.

Το αρχικό μας πρόγραμμα δεν περιλάμβανε επίσκεψη στο Parc del Forum, το βασικό χώρο του Primavera, αλλά αποφασίσαμε να κινηθούμε προς τα εκεί νωρίς το βράδυ για την παραλαβή των εισιτηρίων ώστε να μπορούμε αρκετά αργότερα να μπούμε στην Sala Apollo, το club που παραδοσιακά φιλοξενεί κάποια ονόματα κατά την διάρκεια του φεστιβάλ για τους κατόχους εισιτηρίων. Φέτος η παραλαβή των εισιτηρίων γίνεται από την είσοδο του Forum και η ουρά είναι τεράστια αλλά αυτό δε μας απασχολεί αφού εμείς απλά πρέπει να τα παραλάβουμε από τον χώρο των προσκλήσεων.

Και φυσικά αφού ήρθαμε μέχρι εδώ, δεν υπάρχει λόγος να μην μπούμε και μέσα, μιας και φέτος το Forum έχει την τιμητική του, από σήμερα κιόλας. Με το που μπαίνουμε στον χώρο, χωρίς έλεγχο εισιτηρίων αφού η μέρα ήταν δωρεάν για όλους, μας υποδέχονται οι Κολομβιάνοι Telebit στην μικρή σκηνή του Myspace/Smint, Οι Telebit μας απασχολούν για λίγα μόλις λεπτά αφού θέλουμε σύντομα να κινηθούμε προς τα κάτω για τους Vaccines.

Αποφασίζουμε να ξοδέψουμε τα λεπτά που μας απομένουν με μια επίσκεψη στα μαγαζιά και μια μικρή ξενάγηση στους ενδιάμεσους χώρους στον μοναδικό της παρέας που είναι η πρώτη του φορά στο Primavera. Στο κατάστημα της Rough Trade, που φέτος συνεργάζεται για πρώτη φορά με το φεστιβάλ και έχει αναλάβει και το official merchandise του, γίνεται ένας μικρός χαμός και λογικό είναι, αφού τα υπόλοιπα μαγαζιά σήμερα είναι όλα κλειστά. Γενικά η ατμόσφαιρα είναι λίγο περίεργη, λίγο ο καιρός, λίγο πως σχεδόν όλα είναι κλειστά. Καθώς φτάνουμε στη 2η μεγαλύτερη σκηνή, την Primavera, βλέπουμε πως η 'είσοδος' σε αυτήν είναι μπλοκαρισμένη και κατά συνέπεια και αυτή που οδηγεί στις Vice και Pitchfork.

Αντίστοιχα και η μικρή σκηνή της Rayban Unplugged είναι κλειστή. Μόνο η Rayban, η 3η κατά σειρά μεγαλύτερη σκηνή και η μόνη φέτος με αμφιθέατρο καθώς η ATP έχει μεταφερθεί, είναι ανοιχτή και οι Vaccines μας περιμένουν.
Τον πρώτο τους δίσκο τον είχα βρει καλό και μάλιστα τον είχα παρουσιάσει και στο περιοδικό που έγραφα τότε αλλά ο δεύτερος και κάποια EP που άκουσα στη συνέχεια με βρήκαν τελείως αδιάφορο. Οι Vaccines, όπως και σχέδον όλα τα σχήματα, βγαίνουν στην ώρα τους και ο κόσμος έχει αρχίσει να γεμίζει το χώρο. Δυστυχώς τα πρώτα 20-30 λεπτά της εμφάνισής τους είναι βασισμένα στον δεύτερο δίσκο τους και δεν καταφέρνουν να κερδίσουν την προσοχή μας και όπως φαίνεται το ίδιο ισχύει και με τον υπόλοιπο κόσμο. Το μυαλό μας άλλωστε είναι στο Apollo και στο φαγητό, οπότε αποφασίζουμε να φύγουμε για φαγητό και ποτό στην Gracia.



Στη Myspace/Smint βρίσκονται τώρα οι Ιταλοί Foxhound αλλά όσο περίεργος και αν είναι ο Ιταλός της παρέας τα λίγα λεπτά που τους δίνουμε δεν είναι αρκετά να μας καθυστερήσουν. Δε πειράζει, αύριο ξεκινάνε τα καλά και ο ένας εκ των αδερφών που αποτελούν τους The Bots περνάει γρήγορα με το skate του από μπροστά μας.

Πέμπτη 23/05

Πρώτη στάση στην Rayban για να δω τους Καταλανούς Manel για λίγο και να στείλω ένα θετικό μήνυμα στον Oρέστη που δε μπόρεσε να έρθει. Δυστυχώς δε μπορώ να μείνω πολύ. Πρέπει να κινηθώ προς την Adidas Originals δίπλα στη θάλασσα και να δω για λίγο επίσης τους Άγγλους Εvans the Death. Δεν είχα ακούσει ποτέ πριν για αυτούς μέχρι χθες που τσεκάραμε τυχαία ονόματα από το festιval στο youtube και μου θύμισαν μια μπάντα που ήξερα πριν χρόνια στο Λονδίνο. Μουσικά με κέρδισαν. Αρκετά ευχάριστο indie punk rock (ποτέ δε μου άρεσαν οι ταμπέλες), αλλά. όπως και η μπάντα που ήξερα τότε στο Λονδίνο και δεν υπάρχει πια, δε βλέπω να ξανακούμε γι'αυτούς στο μέλλον. Όταν είσαι, δεν είσαι 18 και εμφανίζεσαι σε ένα τέτοιο festival σκοπός σου πρέπει να είναι να κερδίσεις τον κόσμο. Καμιά συνεννόηση ανάμεσα στα μέλη, η τραγουδίστρια είναι κομμάτια και προλογίζει το επόμενο κομμάτι ανάμεσα σε what the fuck, καθώς οι κιθαριστες τζαμάρουν...



Tame Impala: ΟΚ καλοί. Ποτέ δε κατάλαβα το hype για αυτούς. Άπειρο πλήθος μπροστά από την μεγαλύτερη σκηνή του Primavera, που για φέτος ονομάζεται Heineken, σοκαριστικά άπειρο πλήθος. Έκπληκτικά visuals αλλα κάτι η μετατόπιση τις σκηνής, με αποτέλεσμα να μη μπορείς να δεις και πολλά αν είσαι μετριού ύψους, κάτι η συνάντηση με φίλους, κάτι πως οι Do Make Say Think ξεκινούν σε λίγο μας κάνει να μετακινηθούμε γρήγορα για λίγα λεπτά στην ATP πριν πάμε στην κεντρική για Dinosaur Jr.



Οι DMST κέρδιζουν άμεσα τις εντυπώσεις. Ψάχνουν και για Torontians στο κοινό το οποίο κατά κύριο λόγω είναι διεθνές και σίγουρα θέλω να απολαύσω πιο πολύ αλλά τα 90s μας καλούν.

Μέσα από το πλήθος που κινείται προς την Primavera, αφού οι Tame Impala έχουν μόλις τελειώσει, βρισκόμαστε στα δεξιά της σκηνής για ένα ταξίδι στα νιάτα και τους Dinosaur Jr. Για να δούμε έναν J Mascis που μοιάζει πιο πολύ από ποτέ σα να άφησε την metal band του και να ήρθε να μας βρει. Αυτό βασικά έκανε και τώρα μας προσέφερε αμερικάνικο rock και ευχάριστο διάλειμμα 45 λεπτών χωρίς μετακινήσεις.

Οι Deerhunter φαίνεται πως έχουν την τιμητική τους φέτος αφού είναι να ξαναπαίξουν την Κυριακή στο Apollo αλλά δεν είναι αρκετοί για να με κρατήσουν πέρα από ένα τραγούδι όσο και αν η Rayban έχει διαφορετική άποψη. Μια ακόμη μετακίνηση στην Heineken για Postal Service που όμως είναι σαφως κατώτεροι των προσδοκιών μου και η μετακίνηση προς κάπου αλλού είναι πολύ πιο σύντομη από οτι υπολόγιζα. Εδώ να σημειώσω πως τώρα που ξαναβλέπω την Heineken, η ιδέα της μετακίνησης της σκηνής δεν είναι τόσο αποτυχημένη, αλλά δικαιολογείται και από την μεταφορά της ATP παραδίπλα.

Επόμενη στάση, με αρκετή ώραα ενδιάμεσα για φαγητό, τουαλέτα κτλ είναι οι Grizzly Bear στην Primavera. Δυστυχώς ούτε εδώ υπάρχει κάτι να μας κερδίσει και πάμε για αλλού.

Επόμενη στάση Vice και Pitchfork. Σκηνές που δε κατάφερα να επισκεφτώ καθόλου πέρυσι. Η Vice αποδεικνύεται δραματική με τους Menomena αλλά ίσως και να μην αντέχω άλλες αλλαγές μέσα σε μια μέρα και οι experimental ήχοι δεν είναι και ότι καλύτερο τώρα. Μεταφορά μόλις λίγα μέτρα πιο πέρα στην Pitchfork για κάτι που κάνει το "Scotty Doesn't Know" να ακούγεται σαν την 9η συμφωνία του Beethoven. Fucked Up, ή αλλοιώς ολίγον τι από hardcore, ολίγον τι από punk, αρκετά από την κοιλιά του ημίγυμνου τραγουδιστή τους, πήραν και μουσικό βραβείο λέει. Ειλικρινά...yankees go home... Δύσκολα θα μπορούσα να φανταστώ να ακούω κάτι τόσο κακό. Απόψεις είναι αυτές βέβαια και όλοι ξέρουμε τί λένε για αυτές αλλά ας δώσω ένα τέρμα στον βασανισμό μου και να πιάσω μια καλή θέση για τους Ισλανδούς Dead Skeletons.

Ο δίσκος τους ήταν σε αρκετές λίστες της χρονιάς πριν 2 χρόνια και θέλω πολύ να τους δω μια και τους ανακάλυψα πολύ πρόσφατα. Και κερδίζουν αμέσως το χειροκρότημα μου αφού είναι αυτοί οι ίδιοι πάνω στη σκηνή να στήνουν τον εξοπλισμό τους. Ξεκινούν με τον mainman τους, Jón Sæmundur Audarson, και συχνό συνεργάτη των Brian Jonestown Massacre να ζωγραφίζει κάτι που μοιάζει με τον Joker του Heath Ledger και συνεχίζουν κερδίζοντας κοινό και εντυπώσεις.

Η κούραση όμως με έχει κυριεύσει και αποφασίζω να φύγω και να πάρω το δρόμο της επιστροφής με το που τελειώσουν. Ανεβαίνοντας τα σκαλιά διαπιστώνω πως στην Pitchfork τώρα παίζουν οι Four Tet που ήθελα πολύ να δω και δεν έχω ξαναδεί αλλά δεν αντέχω άλλο και απλά προσπαθώ να κερδίσω όσο μπορώ από τους ήχους που φτάνουν στα αυτιά μου κατά την επιστροφή προς την Primavera. Εδώ πια ανακοινώνω στην παρέα πως δε θα μείνω για Animal Collective, η ώρα έχει πάει 03:00 και προτιμώ το κρεβάτι μου από το να τους δώσω άλλη μια ευκαιρία και όπως έμαθα την επομένη μέρα πολύ καλά έκανα. Έξοδος λοιπόν μετά από 11-12 σχήματα αλλά μόνο τους Dead Skeletons ολοκληρωμένα αν και όπως εξελίχθηκε η μέρα θα ήθελα να λέω το ίδιο και για τους Do Make Say Think. Το βράδυ έκλεισε ένας αφηνιασμένος ταξιτζής που ήθελε να γυρίσει στο χώρο του φεστιβάλ όσο πιο γρήγορα γινόταν με αποτέλεσμα να μη σταματήσει ούτε σε ένα φανάρι, και μιλάμε για βαθύ κόκκινο...

[Ghoul]

έλα Art In Haste, βγήκε η βρώμα, πες την αλήθεια για τα εισιτήρια...


Με ειδική επιδότηση του ΕΟΤ ταξίδεψαν εκατοντάδες Έλληνες στο μουσικό φεστιβάλ Πριμαβέρα

Το μουσικό φεστιβάλ Πριμαβέρα, το οποίο πραγματοποιείται κάθε χρόνο στη Βαρκελώνη, έριξε την Κυριακή την αυλαία του, με την παρουσία των Ελλήνων μουσικόφιλων να είναι για ακόμη μια χρονιά δυναμική. Σε πείσμα των αντίξοων οικονομικών συνθηκών και της γενικότερης κρίσης, οι συμπατριώτες μας τίμησαν την χώρα, υψώνοντας τη γαλανόλευκη σε όλες τις σκηνές του φεστιβάλ.

Το γεγονός ωστόσο πως τόσοι Έλληνες αψήφισαν τους χαλεπούς οικονομικά καιρούς και κατόρθωσαν να ανταπεξέλθουν στα οικονομικά δεδομένα του ταξιδιού καταβάλλοντας αρκετές εκατοντάδες ευρώ, κίνησε την υποψία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναγκάζοντας τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωή Κωνσταντοπούλου να καταθέσει σήμερα το πρωί σχετική επερώτηση στο Κοινοβούλιο. Ύστερα από τις έντονες πιέσεις της κυρίας Κωνσταντοπούλου, η Υπουργός Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη, αναγκάστηκε να παραδεχτεί την ύπαρξη ειδικού σχεδίου με το όνομα «Πρίμα-Βέρα», το οποίο επιδοτεί την παρουσία όλων των Ελλήνων στο φεστιβάλ.

Σύμφωνα με το σχέδιο, το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη από την περσινή κιόλας χρονιά του φεστιβάλ, το Υπουργείο Τουρισμού χρηματοδοτεί την παρουσία Ελλήνων μουσικόφιλων στη Βαρκελώνη, αποσκοπώντας στο σπάνιο χάρισμα που διαθέτουν στο «καμάκι». Οι συμπατριώτες μας, στο περιθώριο του ακούσματος των αγαπημένων τους μουσικών, διατηρούν τη συνήθεια να συνάπτουν ερωτικές σχέσεις με τουρίστριες, οι οποίες το καλοκαίρι τους επισκέπτονται στα ελληνικά νησιά, αυξάνοντας την τουριστική κίνηση σε ποσοστό τουλάχιστον 73%. Έτσι, το Υπουργείο καλύπτει όλα τα έξοδα των Ελλήνων ταξιδιωτών καθώς τα έσοδα που εισπράττονται κατά τη θερινή περίοδο είναι πολλαπλάσια.

Μοναδικό μελανό σημείο του φετινού προγράμματος «Πρίμα-Βέρα» αποτέλεσε το γεγονός πως ο ΕΟΤ δεν κατόρθωσε να εξασφαλίσει ειδικά προγράμματα ίντερνετ στο κινητό σε όλους τους ταξιδιώτες, με αποτέλεσμα κάποιοι από τους μουσικόφιλους να μην έχουν τη δυνατότητα να ανεβάζουν φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Έτσι, η διάθεση τους για ερωτικές περιπέτειες ήταν αισθητά μειωμένη, κάτι το οποίο αναμένεται να κοστίσει στη φετινή τουριστική κίνηση.

«Όλη τη χρονιά ζω για το Πριμαβέρα. Μόλις βγει το συγκρότημα πάνω στη σκηνή ανατριχιάζω. Πιάνω αμέσως το κινητό, ενημερώνω τους πάντες από όλα μου τα προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στη συνέχεια ψάχνω ποιά χίπστερ τουρίστρια θα κεράσω μπύρα. Νιώθω περήφανος που βοηθάω τη χώρα μου στις δύσκολες στιγμές που περνάει» δηλώνει στο «Κουλούρι» ο νεαρός Λουκάς, ο οποίος ταξίδεψε στο φεστιβάλ για τρίτη συνεχή χρονιά, για να συμπληρώσει: «Κάποιοι χαρακτηρίζουν το ταξίδι μας κοροϊδευτικά ως πενταήμερη αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται απλά για ένα ακόμη επαγγελματικό ταξίδι στην υπηρεσία της πατρίδας. Πρόκειται για βρωμοδουλειά, αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει».

[Art In Haste]

Δηλώνω αθώος, στην Ισπανία ζω και δεν έχω σχέση με αγγλοσάξονες που το επισκέπτονται!

[Art In Haste]

Παρασκευή 24/05

Μια μικρή καθυστέρηση στην παραλαβή των δώρων, αλλά και στην είσοδο καθώς μόλις τώρα τέλειωσε η εμφάνιση του Daniel Johnston στο Auditorium, η μοναδική σκηνή εσωτερικού χώρου και χωρητικότητας 3 χιλιάδων στην είσοδο του Parc del Forum, και λόγω του χαμού που επικρατεί, αναγκαζόμαστε να ακυρώσουμε την επίσκεψη στην ATP για τους Om. Βόλτες στα μαγαζάκια με τις αφίσες λοιπόν, ή μάλλον καλύτερα στην έκθεση με δημιουργούς από όλο τον κόσμο, μέχρι να στηθούμε μπροστά στην Primavera και να δούμε The Breeders. Γενικά η μεταφορά της έκθεσης στο φόρουμ ήταν πολύ καλή ιδέα αφού πέρυσι που ήταν σε ένα κτίριο στην La Rambla δε κατάφερα να την επισκεφτώ όσο και αν ήθελα.

Όπως γνωρίζαμε από το πρόγραμμα αλλά και μόλις μας ανακοίνωσε η Kim Deal, η οποια είχε ένα secret show στο Apollo την Tετάρτη, θα παίξουν ολόκληρο το Last Splash. Απλή εμφάνιση, με αρκετά μικροπροβλήματα στον ήχο και με τα σύννεφα να πλησιάζουν απειλητικά, μέχρι να απομακρυνθούν τελικά προς το τέλος τις εμφάνισης. Αρνητικό επίσης το ντύσιμό τους που παραπέμπει σε παλιόρουχα που φοράνε για να κάνουν δουλειές στο κήπο τους στο Ohio. Και επίσης ένα άντε γαμ... στην Josephine Wiggs που κρύωνει λέει και είναι σα να της έχουμε σκοτώσει την μάνα σε όλη την διάρκεια του σετ.



Αφήνουμε την Primavera για να κινηθούμε προς τις Ηeineken/ATP όπου και θα περάσουμε το υπόλοιπο βραδυ. Το σημερινό μας πρόγραμμα λέει επιστροφή στην Primavera κατά την έξοδο αρκετές ώρες αργότερα.

Ο κόσμος έχει αρχίσει να μαζεύεται για τους Jesus and Mary Chain. Πολύ λιγότερος όμως σε σύγκριση με χθες για τους Tame Impala και μου δημιουργούνται απορίες. Πάνε περίπου 6 χρόνια από την επιστροφή τους χωρίς όμως να μας έχουν προσφέρει κάτι καινούριο. Η εμφάνιση τους ήταν καθαρά επαγγελματική. Ενδιαφέρον setlist, όμως με το που ξεκινάει το Just Like Honey αποχωρούμε γιατί η ώρα περνάει και τα στομάχια έχουν αρχίσει να διαμαρτύρονται καθώς πρέπει να γεμίσουν και να υποδεχτούν τους Neurosis. Αργό και βαρύ post-metal. Ποτε δεν ήμουν fan του συγκεκριμένου είδους metal αλλα δε χαλάστηκα κιόλας.

Μετά το τέλος των Neurosis ήρθε η ώρα για σύντομη επιστροφή στην Heineken και για κάτι τελείως διαφορετικό. Για τους Blur και ο κόσμος έρχεται και έρχεται και έρχεται. Η απόφαση να μείνουμε αρκετά πίσω είναι αναγκαία αφού σύντομα θα πρέπει να ξαναφύγουμε. Απομένουν 15 λεπτά για την ώρα έναρξης με βάση το πρόγραμμα και η μουσική ξεκινάει, ο κόσμος γύρω μας τρέχει αλλά κάτι δε πάει καλά. Σίγουρα δεν είναι οι Blur αυτοί. Και δεν είναι πάνω στην σκηνή αλλά σε μια υπεριψωμένη σκηνή στην VIP εξέδρα της Heineken. Τώρα για το ποιοι είναι αγνώστου ταυτότητας μπάντα, ένας Θεός ξέρει... Σύντομα όλη η αρένα έχει γεμίσει και ο κόσμος συνεχίζει να φτάνει.

Οι Blur ξεκινάνε με το Girls and Boys και ο κόσμος χοροπηδάει, όπως και ο Albarn, όπως και ο Coxon, όπως όλοι τους. Τρομερή ενέργεια και λυπάμαι πολύ που θα πρέπει να τους αφήσω σύντομα. Πέντε με έξι τραγούδια κατάφερνω να ακούσω και μπορώ να πω σίγουρα ότι ήταν μια πολύ δυνατή εμφάνιση και αυτή που αρμόζει σε headliners. Ας ελπίσουμε πως θα παίξουν αρκετή ώρα μπας και προλάβω το encore γιατί οι ιερείς των βουντού, οι σαμάνοι και λοιπές παγανιστικές δυνάμεις μας καλούν πίσω στην ATP για κάτι τελείως διαφορετικό.

Οι Goat είναι η μπάντα που δεν ήθελα με τίποτα να χάσω και μόλις η 3η μπάντα που θα καταφέρω να απολαύσω ολόκληρο το σετ της μέχρι στιγμής. Απίστευτη ατμόσφαιρα, οι τραγουδίστριες/χορεύτριες οργώνουν την σκηνή και ο χορός τους δεν έχει τελειωμό. Ο κόσμος είναι σχετικά λίγος αλλά αυτό φαίνεται να αλλάζει όσο περνάει η ώρα και χορεύει και αυτός με την σειρά του. Το ταξίδι αυτό δυστυχώς διαρκεί μόνο μια ώρα και δυστυχώς την ίδια ώρα δίνουν τέλος στην εμφάνιση τους και οι Blur.



Χιλιάδες κόσμου επιστρέφουμε προς την Primavera και εμείς πρέπει να βρεθούμε σε αυτόν τον πανικό, με αυτούς της παρέας που προτίμησαν τους Swans οι οποίοι παίζαν επίσης την ίδια ώρα στην Rayban. Γενικά αυτό είναι το μεγάλο αρνητικό της φετινής διοργάνωσης. Τρεις φορές σε 2 μέρες παίζουν πάνω από 2 καλά ονόματα την ίδια ακριβώς ώρα. Τους βρίσκουμε σχετικά εύκολα και ανταλλάζουμε τα εκστασιασμένα σχόλια μας για Goat και Swans ενώ οι The Knife έχουν ήδη αρχίσει στην Primavera. Μερικά λεπτά ξεκούρασης στα σκαλιά του αμφιθεάτρου της Rayban είναι αρκετά για να αποφασίσουμε πως οι The Knife απλά αποτελούν το soundtrack της εξόδου μας από το φόρουμ.

[cybernaut]

αποτελεί μεγάλο δικό μου απωθημένο να δω λάιβ αυτήν την μπάντα