Blues

[chris_boss]

Επειδή το τόπικ της Χ είναι σχετικά περιοριστικό κι έχει αποκτήσει πιο συγκεκριμένη κατεύθυνση, αποφασίσαμε οι συνεργάτες μου κι εγώ να γίνει ένα τόπικ που θα μοιράζει σολάρες και γκριμάτσες. Γράφουμε και κανα-δυο λογάκια αν έχουμε όρεξη.
Τα πάντα χωρούν εδώ. Μαύρο μπλουζ, λευκό μπλουζ, RnB, New Orleans, Chicago blues, βρετανικό κλπ. Και φυσικά δεν είναι απαραίτητο να αποτελέσει δινοσαυρικό τόπικ, υπάρχουν και φρέσκα πράγματα εκεί έξω.

[VidnaObmana]

[casshern]

Προσωπικά, θα προσπαθήσω να συγκρατήσω την ορμή για κολασμένο αλύπητο (μάταιο) namedropping και link overloading, γιατί θα είναι σα να πετάω τα φλόκια στο γκαζόν.
Από την άλλη, το να προσπαθήσω(εγώ τουλάχιστο) να τα πιάσω από την αρχή ή να τα βάλω σε μια λογική σειρά παραείναι φιλόδοξο πρότζεκτ και εδώ βρισκόμαστε για να περνάμε καλά, ε?

Ένα ποστ ανά καλλιτέχνη με λίγα λογάκια και 2-3 λινκς εν είδει ερεθίσματος, είναι καλά πιστεύω. Θα δείξει.

Jimmy Dawkins

Μεγάλος, πολύ μεγάλος κιθαρίστας της σκηνής του Σικάγο, ψημένος στην εργατιά και το μόχθο πριν πάρει τη θέση του κάπου στη μεσαία γραμμή των μπλουζ πρεσβευτών(με εκτενείς περιοδείες σε Ευρώπη και Άπω Ανατολή) και γεμάτες χρονιές στα μεγαλύτερα διαστήματα της 40χρονης καριέρας του. Η οποία, παρεμπιπτόντως, έληξε αναπάντεχα τον περασμένο μήνα :'(
Η δισκογραφία του δεν έχει σκαμπανεβάσματα, ο μακαρίτης ήταν συνεπέστατος. Όλοι οι δίσκοι του είναι άνω του μετρίου, με τον καθένα να περιέχει τουλάχιστον 2-3 γαμηστερά tracks να ξεχωρίζουν. Αν με έπειθαν τα παρακάτω δείγματα να ασχοληθώ περαιτέρω, θα ξεκινούσα από τα δύο πρώτα άλμπουμ που είναι και τα πιο αντιπροσωπευτικά του και θα συνέχιζα με το Blisterstring του 76' , πριν βουτήξω στα πεπραγμένα του κατά τις αφιλόξενες για τα μπλουζ δεκαετίες του 80' και 90'.













/R.I.P.

[Parasight]

Ειχαμε πει καμποσα και στο http://www.electricrequiem.com/forum...read.php?22128

[chris_boss]

Άκουσα το Fast Fingers του Dawkins. Εξαιρετικό παίξιμο, ακούς τα δάκτυλα πάνω στην fender.

R.L. Burnside
Δελτοειδής μπλουζμαν που σνόμπαρε την κυκλοφορία ενός κανονικού άλμπουμ μέχρι λίγο πριν τα 70 του. Στα περίπου 15 χρόνια δισκογραφίας πρόλαβε και έβγαλε κάπου τόσα άλμπουμ στα οποία κυριαρχεί το κλασικό Μισισιπη μπλουζ, αλλά μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν κάποιες συνεργασίες με μοντερνιές τύπου σκρατς, λουπς κλπ.

[casshern]

Είχα αποφασίσει να κάνω μέγκα ποστ για Albert King, για να ξαλαφρώσω και το browser που έχει γονατίσει από τα δεκάδες μπλουζοtabs, αλλά
1) δεν ξέρω τι να συμπεριλάβω και τι να αφήσω απέξω, και
2) δεν παίζει πολύς ελεύθερος χρόνος για να τα γράψω αναλυτικά.

Οπότε, αφήνω 2 κομμάτια εδώ και σίγουρα κάποιο από αυτά θα μπει στη συλλογή που ετοιμάζεται με φροντίδα και προδέρμ(και με ρυθμούς χελώνας).