Ο Φίλος μου είχε καθυστερήσει και είχα αρχίσει τις μπύρες (6) στο μετρό του Άγ. Δημητρίου μέχρι να έρθει.
Με μια και δυο μες την τρελή χαρά μπήκαμε στο μετρό και ξεκινήσαμε προς Κεραμεικό.
Στον δρόμο είδαμε αρκετά μπορντό παντελόνια αρκετά V με άτριχα αγοράκια και χαριτωμένες δεσποινίδες που θα μπορούσαν να μπουν στο "Δικάστε Με".
Φτάνοντας στο Κ44 και ενώ είναι σχεδόν 10++ βλέπω την μπάντα απ έξω να πίνουν Κάιζερ (ρισπεχτ) , με μιας βγαίνει και ο Ρεγκουλαρ Πολ από μέσα και μας λέει ότι δεν έχει αρχίσει κάτι , και δεν έχει κόσμο.
Να πιούμε άλλην μια μπυρίτσα ? προτείνεται , γιατί όχι λοιπόν, και πάμε προς το περίπτερο στον σταθμό και πήραμε μερικές (εγώ άλλες 12) και πατατάκια.
Στο ενδιάμεσο να πω ότι σκάει όχημα καταδρομικό και βγαίνει από μέσα η λατρεία η ίδια με εφτά (7) μπουκάλια μπύρας σε ένα χέρι, ο Πινατέρος που αν τον συμπαθείς απλά σαν e-persona που να τον δεις από κοντά, ανταλλάσσουμε αβρότητες καθώς και κάποιες ευχές από άλλο γιουζερ που τον αγαπά πολύ αλλά έχει καιρό να τον δει.
Ξαφνικά βλέπουμε να αποχωρούν οι μπάντες από το πεζούλι και μπαίνουν μέσα , λέμε, όπα IT'S TIME, και μπουκάρουμε και μεις, ο κόσμος γενικά έχει αυξηθεί και αποκτά ενδιαφέρον.
Τους This Is Nowhere τους είδα πρώτη φορά σαν οπενινκ ακτ στους psychic ills και είχαμε πάθει πλάκα , υπέροχοι ταξιδιάρικοι , αυτό που λέω εγώ καλό Rock , δεν μπαίνω σε εξτρα ονομασίες.
Η δεύτερη φορά συνήθως είναι που σου ρίχνει ένα σκαμπίλι και λες εντάξει, υπερέβαλα ... ΑΜ ΔΕ, τα παιδιά γαμάνε, σε κάνουν να πονέσεις στα μυαΛΛα , σαφώς με περισσότερη ενέργεια αυτήν την φορά , ποιο άνετοι και χαλαροί αυτός ο παλίκαρος ο τραγουδιάρης να σε γαργαλάει στα αυτιά, και ανεπαίσθητα να αναζητάς το ντουμάνι του Πασχάλη , όχι για να σε ταξιδέψει, αλλά για να μην φύγεις κι άλλο. Δεν ξέρω πόσο παίξανε, είναι από αυτές τις φορές που περνάς τόσο καλά που ο χρόνος μοιάζει να πέρασε σαν ένα τσαφ. Στην διάρκεια ήπια μερικές μπύρες (6).
Η μπάντα είναι υπέροχη, όσοι δεν τους έχετε δει λάιβ να το κάνετε στην πρώτη ευκαιρία, κρίμα είναι πάνω απ όλα για σας.
Να πω την αμαρτία μου στο λάιβ πήγα για This Is Nowhere με τους De Sades είχα ελάχιστη επαφή.
Μετά λοιπόν από 2 ώρες * σάουντ τσεκ και φώτα τσεκ ανεβαίνουν στην σκηνή οι De Sades και αρχίζει το ποδοβολητό , ο πόλεμος , το ρογκεντρόλ ρε πούστη μου, ένα κράμα από Στούτζες και Ραμόνς.
Πινατέρος σε παροξυσμό, κοινό που μάλλον τους ήξερε και να χώνει , ένας σαμπρέλας να έχει σβέρκο πιασμένο σήμερα και όλα αυτά με το καλημέρα ε!
Θα σταθώ λίγο στον φροντ μαν. Τον βλέπεις και δεν σε πείθει , λες τι είναι αυτός ο "κυριούλης" , και ανεβαίνει στην σκηνή και γαμάει σαν σουβλάκι ότι υπάρχει. Σαν να βλέπεις έναν πιτσιρίκο που πριν πάει για ύπνο έκαναν την μαλακία οι γονείς του και του έδωσαν ζάχαρη. Ενέργεια που δεν την βρίσκεις εύκολα, παρουσία σογκεντρόλ, επαφή με τον κόσμο δυνατή , το απεριόριστο σέβας μου απόκτησαν αυτοί οι μάγκες.
Στο ενδιάμεσο Πινατέρος να κάνει κράουντ σέρφ.
Παίζουν Μαδα φάκιν μπλουζ και ισοπεδώνεται το είναι μου, και κει που λες οκ όλα τέλειωσαν πάμε σπίτι
ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΎΠΟΥΛΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΟΥΣHey hey hey hey hey everybody
I'm out looking for a girl
She's the sharpest one
In the whole wide world
I want to be her man
Lord, i'll catch her if i can
και κατέβασα με την μια (7) μπύρες
Κάποιος εκλεκτός γιούζερ είχε πει, μην τους χάσετε , εσείς θα χάσετε , ε, ευτυχώς δεν χάσαμε.
Ρογκεντρολομάνα Θεσσαλονίκη έχεις κάνει πάλι τα θαυματά σου.
Υπέροχο λάιβ, και τζάμπα και απ όλα.
Φεύγοντας και έχοντας πιει 31 κουτάκια μπύρα (το μαξ που ξέρω να έχει αντέξει άνθρωπος είναι 30) ήμουν νηφάλιος, τσίμπησα και 497/500 10' και ένιωσα γεμάτος.
*Spoiler