Grace Potter & the Nocturnals
Και τώρα κάτι πιο ανάλαφρο!
Δεν ξέρω αν είναι ευρύτερα γνωστή στο παγκόσμιο στερέωμα (μιας και οι πηγές πληροφόρησής μου είναι πολύ περιορισμένες) ή στο παρόν φόρουμ μιας και το search έβγαλε 0 αναφορές. Κανονικά, μπορεί να πει κανείς ότι είναι έξω από τα γούστα του μέσου ερίτη και πιθανότατα θα περάσει απαρατήρητη, αλλά αφού έγραψα το όνομά της στο youtube έχοντας ξεχάσει τα ελληνικά στο πληκτρολόγιο, εμφανίστηκε μπροστά μου η Θεία Βούληση να με προστάζει: "Γράψε".
Και μια και δυο, βάρκα στο γιαλό.
Από το 2004 οπότε και χρονολογείται η πρώτη δισκογραφική απόπειρα της 5άδας από το Βερμόντ, ακολούθησαν άλλοι τέσσεροι δίσκοι απαράμιλλου στυλιζαρισμένου ποπ ροκ με ισόποσες κάντρυ, φολκ, μπλουζ και σόουλ αναφορές.
Να μην τα πολυλογώ, η μπάντα προορίζεται να κατακτήσει τον κόσμο και να μπει στις δισκοθήκες και τους δέκτες κάθε νοικοκυριού με πολιορκητικό κριό τη ΜΟΥΝΑΡΑ Grace που παίζει, γράφει και τραγουδάει σαν αφεντικό.
Θα μπορούσα να γράφω για πολυποίκιλες ενορχηστρώσεις, παραγωγάρες, ευφάνταστες μελωδίες που ξαφνιάζουν με τη φρεσκάδα τους αλλά ακούγονται όσο πρέπει οικείες, μεστό παίξιμο, ιλλιγειώδεις κοθόρνους και φουστανάκια που κόβουν την ανάσα, αλλά ειλικρινά, ποιός νοιάστηκε?
Πάμε στο απαραίτητο μαλλί:
1. To αφοπλιστικό εναρκτήριο λινκ για να φτιάξει η ατμόσφαιρα:
(συστήνεται η απενεργοποίηση των κινητών τηλεφώνων και η πρόσδεση σας στο κάθισμα μετά το 2μιση λεπτό για το ενδεχόμενο αναταράξεων)
2. Ο θηλυκός Gregg Allman παιδιά, όταν πεθάνω θάψτε με.
3. Girls got rhythm σε άσπρο και σε μαύρο. Οι πηγές μου κάνουν λόγο για μακροχρόνιο δεσμό της φλογερής Γκρέυς με τον καρπό του έρωτα μεταξύ Μπαρμπαρούση-Τόνυ Σφίνου που κουράρει τα τύμπανα
4. Το κομμάτι που έλειψε από το τελευταίο ER πάρτυ. Μπέρνη χώσου
5. ...και φυσικά, χωρίς τους κατάλληλους φίλους στα κατάλληλα πόστα, δεν πας πουθενά:
Μεγάλο κρίμα, και κλείνω, η αποχώρηση της μπασίστριας μετά τη δίχρονη παρουσία της στη μπάντα που έδινε την έξτρα πουτανιά στο line-up. RIP
