Hertz Festival, 8-9 Φεβρουαρίου, Μέγαρο Μουσικής

[phthoggon]

Αυτο λεω. Υποθετω αν ακουσεις το Univrs ή το Unitxt ολοκληρα σπιτι σου , παλι θα κουραστεις.

όχι!!!!! Ή μάλλον ναι, αλλά για εντελώς διαφορετικό λόγο. Το είχα ακούσει μία φορά το Unitxt όταν βγήκε, ψιλοσυμπαθητικό αλλά μονότονο μου είχε φανεί τότε. Αλλά στο σπίτι μου δε βάζω μουσική στα 110 decibel, το Unitxt σπίτι ακούγεται σαν ψυχρή ακαδημαϊκή, "intellectual" glitch (ούτε καν techno δε θα το λεγα) που με τη καμία δε σε κάνει να κουνηθείς. H "club" έκδοση που ακούσαμε λάιβ του univrs (του οποίου η άλμπουμ εκδοχή από ότι ακούω τώρα δεν έχει μεγάλες διαφορές από το unitxt) δεν είχε καμία σχέση αισθητικά με αυτό το πράγμα που ακούμε γενικά στους δίσκους. Από την μία οπότε αρχικά μπορείς να το πεις και πρόοδο αυτό (για αυτό μου άρεσε η αρχή) από την άλλη όσο προχωρούσε ήταν απλά μια συνεχόμενη ιντραστριαλοειδούς τύπου ΕΠΙΘΕΣΗ στις αισθήσεις που πέρα από ότι με κούφανε και με ξενέρωσε, προσωπικά μου δημιουργεί και ερωτήματα τι είναι αυτό που θέλει ο καλλιτέχνης ακριβώς και μήπως κατά βάθος θα ήθελε να είναι στην Ίμπιζα ξέρω γω εκείνη την ώρα. Ξέρω, χεστήκατε, απλά ψήνω τον ικόνοκλαστ να με πάρει στο καλλιτεχνικό σέξιον του λούμπεν.

[VidnaObmana]

Ποια ιμπιζα μωρε τι σχεση εχει ο αλβα νοτο .... Απλα νομιζω πρεπει να καταλαβεις οτι το να θελει να παιξει φουλ χορευτικα καποιος δεν σημαινει οτι ριχνει το επιπεδο ή οτι θα θελε να ναι σε κλαμπακια που παιζουν χαουζ και τεκνο και τρανς της πουτσας ξερω γω...

Αναμενομενο ηταν να παιξει ετσι αφου το Univers ηταν πολυ technoid .. και η λαηβ εκδοση ε δεν μπορεις να πει οτι δεν ειχε καμμια σχεση με αυτο που ηταν το αλμπουμ ...

[phthoggon]

ε, αστειάκι ήταν αυτο για την ίμπιζα. Φυσικά και δε λέω ότι αντικειμενικά ρίχνει το επίπεδο, αλλά εγώ από χέβι μέταλ περσπέκτιβ μιλάω, δε μου αρέσουν οι ΧΟΡΟΙ, τι να κάνουμε. Μπορεί να ήταν και νότα προς νότα ίδιο, ναι, αλλά μόνο κ μόνο η ένταση να είναι τόσο διαφορετική, αλλάζει πιστεύω η αισθητική. Τουλάχιστον έτσι το ένιωσα, δεν εξηγείται εύκολα αυτό με επιχειρήματα από μόνα τους.

[VidnaObmana]

Κοιτα εννοειται αλλαζουν αρκετα, αλλα για μενα αν κατι ειναι χορευτικο ακουγοντας το απο το ηχοσυστηματακι μου (της πλακας τελειως) θα ειναι ακουγοντας το και στο μεγαρο

[zeo]

[έχω να πω πολλά]

1η μέρα_ Αδιάφορη

Ο Novi-Sad, ο Μέγας Μαλάκας, που στο παρελθόν έχει φάει γιαούρτια σε πρεσβεία, του έπεφτε και ο ήχος και το βίντεο. Που στην τελική, ούτε από ήχο είχε να πει τίποτα, ούτε από βίντεο. Να του πέφτει πάντα, να μη μπορεί να το κρατήσει όρθιο. Το βίντεο. Στο διάολο πια με τις ψωνάρες που δηλώνουν αναρχία και είναι οι χειρότεροι εξουσιαστές.

Ο Byetone, σκατά κι αυτός.
Την είδε κλαμπάτος, με επαναλαμβανόμενες ξερές μελωδίες, χωρίς ίχνος συναισθήματος ή εγκεφάλου. Πόσο μάλλον νοήματος. Βέβαια, ορισμένοι, ειδικά στις πίσω σειρές, βρήκαν σπουδαίο νόημα, τα έσπαγαν και ζητοκραύγαζαν, λες και βρίσκονταν σε Λονδρέζικη υπερκλαμπάρα, στο λάιβ της ζωής τους [ούτε οι τρανσάδες δεν κάνουν έτσι]. Σε αυτή τη φάση ήταν που βγήκα από την αίθουσα και δυσκολεύτηκα να ξαναμπώ.


Ο Ιάπωνας ήταν ο καλύτερος της πρώτης μέρας, ωραίος ήχος, συχνοτικός, ταχύτατος, διεγερτικός και διανοητικός, αν και τον περίμενα περισσότερο πειραματικό. Μου ήρθε δηλαδή μία αφαιρετική διάθεση να κουνήσω αυτιστικά τα πόδια μου, αλλά με καθήλωσε η εικόνα. Ο τύπος πρέπει να έχει παρακολουθήσει άπειρες ώρες anime στην ιαπωνική, επιληπτική τηλεόραση, κάτι ήξερε που βγήκε με κατάμαυρα γυαλιά ηλίου. Εγώ αλλιθώρισα, είχα την κρίση στο τσεπάκι. Και δε μου άρεσε που έβαλε την εικόνα πάνω από τον ήχο.


2η μέρα_ Χίπστερς του κόσμου, ενωθείτε υπό την σκέπην του Μεγάρου.
Αίσχος. Έψαχνα να βρω έναν απλό άνθρωπο να τον φιλήσω και δεν έβρισκα.

Ο κινηματογραφιστής Köner,
η καλύτερη εισαγωγή για το φεστιβάλ. Εικόνες να θυμίζουν αισθητικά και συναισθηματικά τον Bergman και τον Bela Tarr, ο ήχος του ήταν συγκινητικός. Όμως εδώ τίθεται το ερώτημα, τι είναι ο Köner, μουσικός ή βιζουαλάς; Να μας πει. Θα ήθελα να τον ξανακούσω, εκτός σπιτιού, χωρίς την εικόνα, γιατί η εικόνα του ήταν αποπροσανατολιστική.

Ο εγκέφαλος του Mika.
Ναι, από τους καλύτερους. Τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση, πέραν που γουστάρω τη μακρόστενη σπασμένη Φινλανδοφάτσα του. Ο ήχος, πέραν του αμιγώς εγκεφαλικού, ήταν και ερωτικός. Σκοτεινός και βαθύς, έφτανε στα ενδότερα. Η επανάληψη του μαυροντυμένου ανθρώπου σε πτώση, με την κινηματογραφική ταχύτητα του von Trier: Αυτοκτονία; Αδρεναλίνη; Φούντο από τους Δίδυμους Πύργους; Με έκανε να θέλω να βρω σχολή να με μάθουν να πέφτω από ψηλά βουνά. Ίσως και χωρίς αλεξίπτωτο.


Η καρδιά του Deathprod.
Πολλοί ήταν αυτοί που "αγωνιούσαν" να τον δουν. Εγώ πάλι νομίζω ότι αυτός αγωνιούσε ευγενικά πότε ο κόσμος θα σταματήσει να μιλάει και να κάτσει στις θέσεις του. Ήταν εκεί με τον άλλο με το βιολί και μας κοιτούσαν κανα μισάωρο... Πολύ συναισθηματικός, πολύ και μου άρεσε αυτό, μόνο που έπαιξε τον δίσκο, σχεδόν ολόκληρο, περίπου έτσι όπως τον είχε γράψει. Νομίζω πως ο Deathprod είναι για να κατασκευάζει ζωντανά πειράματα στη σκηνή και όχι για να κόβει στουντιακούς δίσκους. Δηλαδή, είναι καλλιτέχνης ο άνθρωπος. Σίγουρα ήταν ο καλλιτέχνης του φεστιβάλ. Και το άκρως αντίθετο του Byetone.


Ο Alva Noto μάλλον ήταν το ιδανικό κλείσιμο και ο μοναδικός, μαζί με τον Deathprod που ήταν αμιγώς μουσικός, που δεν έριξε εικόνες στα μάτια για τον αντιπερισπασμό και εκεί είναι ίσως η ουσία. Και είχε απ' όλα. Καρδιά, μυαλό, ολοκληρωμένες προτάσεις, ήταν ψυχρός και αυστηρός, αντιπροσώπευσε την εποχή του. Και απλότητα, ε. Το μοναδικό βίντεο του φεστιβάλ με πολιτικό λόγο:


The best of Hertz Festival: Να μπαίνει ο Vainio και να ακούγεται ουρλιαχτό από τις πίσω σειρές "!έξω οι Χριστιανοί!".
The worst of Hertz festival: Η δυστυχισμένη χοντρή χρυσή καδένα με το κατακόκκινο ρουμπίνι, κρεμασμένη στο λαιμό ενός χοντρού μουστακίου. Για σφαλιάρες.

[κι έγραψα πολλά, έχω κι άλλα]

[ikonoklast]

Γενικώς για να τα λέμε κι αυτά, είναι ευχάριστο που το Μέγαρο έχει χρεοκοπήσει big time και κάνει και τέτοιες αρπαχτές, μπας και δούμε και τίποτα σοβαρό σε τιμές για το λαό σε έναν αξιοπρεπή χώρο με σωστό ήχο.

Dance club γίνεται στις 27 Νοεμβρίου το... Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Στην πρώτη παρουσία της ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής στις αίθουσες του Μεγάρου Μουσικής, συμμετέχουν μερικοί από τους πιο γνωστούς dj και παραγωγούς της ελληνικής ντανς σκηνής, που αποτελούν το έμψυχο υλικό των δισκογραφικών εταιρειών Zero10 Records και Panik Records: Playmen, Dim Chord, Dino MFU, Issy (Slickbeats), V-Sag και Agent Greg με ζωντανές ερμηνείες από τους Demy, Yalena, Gabriel (Slick Βeats), Alexandra McKay και τα συγκροτήματα Slick Βeats και Star Motel.

Mόνο τη Demy ξέρω!

[my_troubled_Mind]

πείτε λίγο σε απλά ρεκβιεμς τι είναι αυτοί οι playmen.

τους ακούω παντού, τους φαντάζομαι με μπλου οϋστερ στολές για κάποιο λόγο.