Δεν πρέπει. Wishful thinking, δε θυμάμαι να έχω ρίξει τόσο γέλιο σε κινηματογράφο σε άλλη ταινία πλην του Inglourious.
Δεν πρέπει. Wishful thinking, δε θυμάμαι να έχω ρίξει τόσο γέλιο σε κινηματογράφο σε άλλη ταινία πλην του Inglourious.
μου φαίνεται περίεργο γιατί το μπάστερντς κι εμένα μου 'χε αρέσει αλλά όλοι το κράζανε, και όντως δεν ήταν κάτι αντικειμενικά τρομερό (θα ήταν αν η ταινία ήταν όντως οι μπάστερντς του μπραντ πιτ και όχι το σοβαρό κομμάτι). το τζάνγκο παρ' όλα αυτά γάμησε και μιλάμε για τρομερό πράμα για τα western όπως είχε κάνει ο ταραντίνο τα δύο πρώτα για τον σινεμά των 80's.
τώρα ο άλλος είναι σίγουρα τρολλ, για καστ με φοξξ ντικάπριο τζάκσον και το γερμανό τι να πεις. ευτυχώς ο μαν έφτιαξε πολύ δυνατούς χαρακτήρες. ακόμα και η άκυρη ραπ που πετάχτηκε στις κλιμακώσεις ήταν ό,τι πρέπει.
Απογοήτευση. Λάτρεψα τον Ταραντίνο μέχρι και πριν 3-4 χρόνια. Είχα δει όποια ταινία συμμετείχε με οποιονδήποτε τρόπο - μέχρι και κάτι Curdled και Mr Destiny - αλλά έχω φάει τρελή ξενέρα με το Basterds και αυτό.
Για να μη παρεξηγηθώ, ίσως να είχα τελείως διαφορετική γνώμη για το Django αν η διάρκεια του ήταν 45 λεπτά μικρότερη, αν πχ είχε αφαιρεθεί το τελευταίο άθλιο μισάωρο. Αλλά σε αυτή τη περίπτωση θα μιλούσαμε για διαφορετική ταινία. Μέχρι κάποιο σημείο γούσταρα και έλεγα ναι, το Basterds ήταν μια κακή παρένθεση, αλλά όταν επιτέλους έπεσαν οι τίτλοι τέλους....απογοήτευση.
Άπειρα σεναριακά κενά, μη ανάπτυξη χαρακτήρων, μουσική που σε σημεία ναι γαμάει αλλά σε άλλα απλά δεν.
Μοναδική χαρά που μου έμεινε στο τέλος ήταν ο Tom Wopat.
Spoiler
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
Κάτι δεν πήγε καλά. Υπήρχαν όλα τα κλασσικά στοιχεία του Ταραντίνο (αν και εγώ δε βρήκα τον πραγματικά γαμάτο μονόλογο που βρίσκω σε κάθε ταινία του) κι όμως σε φάσεις ήταν σα να μην είναι δικιά του. Δε μπορώ να προσδιορίσω τι έλειπε, ίσως το στυλ, ίσως δεν ήταν αρκετά over the top, ίσως δεν ήταν αρκετά exploitation.
Δε με χάλασε το τελευταίο μισάωρο αν και λίγο φλυάρο. Με χάλασε όμως κάπου μετά τη μέση, ένιωσα να κάνει κοιλιά και εν τέλει συμφωνώ ότι έπρεπε να είναι μικρότερο. Το Inglourious με τις παράλληλες ιστορίες και τους περισσότερους ενδιαφέροντες χαρακτήρες δεν το είχε αυτό το πρόβλημα.
Καλή ταίνια αλλά πρώτη φορά δεν νιώθω ανυπομονησία να το ξαναδώ. Α, εμένα με χάλασε το rap στις σκηνές κλιμάκωσης, αυτά είναι για τον "σκηνοθέτη" RZA ρε γαμώ. Κατά τα άλλα το soundtrack ήταν άψογο.
Και ο Samuel Jackson είναι θεός. Και ναι μέχρι και τον DiCaprio έκανε μάγκα ο πούστης.
Last edited by cloud; 18-01-2013 at 13:26.
το diss στον ντικάπριο είναι 90s, μετά έχει διαλέξει μόνο ΩΡΑΙΕΣ ταινίες (κι έχει αποδώσει όπως πρέπει).
Άν εννοείς του Scorcese τις ταινίες ντάξει δεν είμαι και ο μεγαλύτερος fan, δεν ξέρω. Gangs of new york για παράδειγμα δεν το άντεξα ούτε την ταινία ούτε και τον Di Caprio. Τέτοιο ρόλο πάντως δε νομίζω να έχει ξαναπαίξει.
μ'άρεσε και δε με χάλασε η μεγάλη διάρκεια.
Rock or Nothing
Άλλη μια μετριότητα του Ταραντίνο. Το ξεκίνησε καλά, στη μέση κάπου αρχισε να τα γαμάει και το τελευταίο μισάωρο ήταν απλά ντροπιαστικό, ακόμα και για τα δικά του δεδομένα.
ελάτε τώρα, Γάμησε κι ας ήταν 3 ώρες, δεν βαρέθηκα καθόλου! Σαν το Inglourious Basterds ίδια φάση. Μια απορία έχω μόνο: τα γυαλιά τύπου Lennon υπήρχαν εκείνη την εποχή; Ή ήταν μια ακόμα καλλιτεχνική αδεία ταραντινική διαστρέβλωση της ιστορίας, όπως με την δολοφονία του Χίτλερ και όλου το επιτελείου του;
Ξέρετε γιατί όταν κάνετε μπάνιο στον Αμαζόνιο πρέπει να φοράτε... προφυλακτικό;
http://www.trollart.com/sound/candiru/index.html
http://rockandecology.blogspot.com/
http://stresss.deviantart.comσηκωσες λιγο την μπλουζιτσα και υποψιαστηκα οτι εισαι ο φρικ. Σε λιγα δευτερολεπτα ειχα μαθει την τραγικη αληθεια.Δεν ξερω αν προσεξες την απογοητευση στo προσωπο μου..
http://www.myspace.com/posteke
Yesterday 19:29 <menumission> de mporeis na kaneis ignore ton eauto sou sto tsat molis to dokimasa
στο θεωρητικό παρκούρ δίνω οστά και σάρκα,απο εμπόδιο σ΄ εμπόδιο πετάγομαι για πλάκα Άκου τον Φόρη and don't worry
FAIL Ταινία
Ο ταραντίνο παίζει να έχει καεί απο την πολλή δόξα
που ειναι να γυρίσει ταινίες όπως reservoir dogs, pulp fiction και Jackie Brown
Είχε όμως ωραίο ost ομολογώ
Born to lose, live to win.
Καμία έκπληξη, κλασική ταραντινιά. Από τη μία ξέρεις τι θα δεις και είσαι προετοιμασμένος και ξέρεις ότι θα γουστάρεις για συγκεκριμένους λόγους, από την άλλη κάπου καταντάει βαρετό. Στ'αρχίδια του τού Ταραντίνο βέβαια, αλλά προσωπικά έχει κουράσει συνέχεια το ίδιο πράμα σε κάθε ταινία αλλάζοντας ουσιαστικά μόνο το background. Η πρόκληση πια για αυτόν είναι να κάνει σοβαρή ταινία. Αλλά όπως είπαμε, μάλλον στ'αρχίδια του.
isws h kalyterh tainia tou tarantino meta to pulp fiction
osoi de piasan to "mhnyma" einai vlakes to ligotero