"η περιπέτεια των λέξεων",

[Deggial]

Μερικές βασικές παρατηρήσεις:

1. Καθώς δε κάνεις κανενός είδους σύγκριση, παρά μόνο παρουσιάζεις τι σου αρέσει στην ελληνική γλώσσα, δεν προσφέρεις και κάποιο σοβαρό επιχείρημα για το οποίο η ελληνική γλώσσα είναι κατά κάποιο τρόπο ανώτερη.

2. Το μόνο επιχειρήμα που κάνεις, στην ουσία, είναι πως πολλές λέξεις στις δυτικές γλώσσες έχουν ελληνική ρίζα. Αν η αρχική ρίζα καθορίζει την ανωτερότητα, τότε υπάρχει το πρόβλημα πως πολλές λέξεις έχουν ινδο-ευρωπαϊκή ρίζα. Παράδειγμα: Μερικές λέξεις συνδέονται με τις αντίστοιχες των δυτικών γλωσσών μόνο μέσω της ινδο-ευρωπαϊκής ρίζας, όπως η λέξη nightπου εσφαλμένα αναφέρεις πως σχετίζεται με την λέξη νύχτα - αντ' αυτού, έχουν και οι δύο την ινδο-ευρωπαϊκή ρίζα *nókʷts. Άρα, με το δικό σου σκεπτικό, δεν υπάρχει μια πιο ανώτερη γλώσσα από την οποία προέρχονται και αρχαίες ελληνικές λέξεις;

3. Αναφέρεις σε ένα σημείο για τις λέξεις με ελληνική ετυμολογική προέλευση πως "αν τις αφαιρέσεις από την σημερινή Lingua Franca του πλανήτη όλες οι συζητήσεις θα πέφτουν στο κενό.. δεν υπάρχουν ΚΑΝ υποκατάστατα.. ". Ειλικρινά, αυτό δε λέει τίποτε άλλο πέρα από την πρακτικότητα του ζητήματος, πως αν υπάρχει ήδη μία λέξη που μπορείς να υιοθετήσεις από άλλη γλώσσα, τότε δεν υπάρχει και η ανάγκη να εφυήρεις μία εντελώς καινούργια γλώσσα. Αντίστοιχα, υπάρχουν πολλές λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά, οι οποίες δεν έχουν ελληνική λέξη, ή κι αν έχουν αυτή δεν χρησιμοποιείται: στυλό, ζάντα, κρουασάν, ντιμπέΐτ, μπετόν (η ελληνική είναι σκυρόδεμα και χρησιμοποιείται πολύ πιο σπάνια), τάνκερ, φάουλ, μέϊκαπ, μακιγιάζ, μπουφάν, κεμπάπ, ρεκόρ και πολλές άλλες.


Υ.Γ. Ασήμαντο, αλλά μιας και το πρόσεξα, η λέξη peace προέρχεται από την λατινική pax. Θέλει φαντασία και ωραία λογικά άλματα για να την θεωρείς ελληνική.

[sfinotouvlaki]

Εν τέλει το ξεκινάω, το βάζω όπως θα ήταν η αρχική απάντηση στο ερώτημα
και επιτέλους ας συζητήσουμε (συν-ζητήσουμε, ψάξουμε μαζί) για κάτι ενδιαφέρον και
αφήστε τις προτάσεις και τα σούπα μούπες για το πως θα γίνει το ER λιγότερο μαλακισμένο
απ' ότι είναι σήμερα .
Στο politics of ecstasy, ειρωνικά (irony ε) Ελληνικές λεξούλες αμφότερες.

πώς ορίζεται μια "ανώτερη γλώσσα"; Σε τι μετριέται αυτή η ανωτερώτητα;

Μετριέται στην δύναμη των νοημάτων της πρότασης (δηλαδή την εξωτερίκευση της σκεψης) και στο σημαίνον/σημαινόμενο.
Άλλο να πεις ένα car πχ επειδή έτσι μου κατσε να το πω και άλλο "αυτο-κίνητο" αυτό που κινειται από μονο του δηλαδή..
Στην αποτελεσματικότηα έκφρασης βασικα και
αυτό μεταταφράζεται ΚΑΙ ως αντίληψη/ευφυία..


Είναι τεράστιο το θέμα και με απίστευτες προεκτάσεις, τουλαχιστον όπως το αντιλαμβάνομαι από την μεριά μου..
Δεν έχω τον χρόνο τώρα (πρωινό αυριανό ξύπνημα) , αλλά πάει

Άντε να γράψει κάνας ΡΑ κ να πάει άπατο,
προφανώς κ δεν είναι το κατάλληλο μερος για κάτι τέτοιο αλλά αρκεί η καλή θέληση (?)

Το καραφλό πάνσοφο αγόρι ειρωνεύτηκε περί μεγάλης περιεκτικότητας ποστ σε TxC,
κάποιον κάποτε (δεν θυμαμαι λεπτομέρεις)
ο οποιος ισχυριστηκε πως η λέξη RAP προέρχεται απο το ΡΑΨΩΔΙΑ - rapsody
και κανείς δεν βρέθηκε να τον ταπώσει. Εκεί παρέδωσα πνεύμα και εσωτερικά παραδέχτηκα πως δεν υπάρχει ελπίδα,
ούτε κ λόγος για περαιτέρω κουβέντα, χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι..

Aς δούμε πως
πάνω στην μουσική την ίδια έχουμε το ιδιο το MUSIC αυτό καθ' αυτό. (απο τις Μούσες φυσικά ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΛΕΜΕ)
και συνεχίζουμε
Rhythm - Ρυθμός
Chorus - Χορός
Melody - Μελωδία
Symphony - Συμφωνία
Harmony - Αρμονία
Rhyme - Ρίμα
Note - Νότα
Pentagram - Πεντάγραμμο


και όλο και κάτι θα ξεχνάω στην προχειρότητα της στιγμής
ΤΟ RAPSODY ΜΑΣ ΠΕΙΡΑΞΕ ΡΕ ΦΙΛΕ. ~`~~~~

Για να μην πουμε για psychedelic, metallic[(A) \m/] , hypnotic, atmospheric κ τελειωμό δεν έχει..
αυτά για την μουσική μονο.



Άπαντες οι δυτικές γλώσσες (τουλάχιστον, γιατί μέχρι κ οι Ιάπωνες χρησιμοποιούν 'ενέργεια', 'διάρροια' κ.ά)
πατάνε στην Ελληνική - τον πληρέστερο κώδικα που εφευρέθηκε από καταβολής ανθρώπου- τα μαθηματικα δεν πιάνονται είναι γλώσσα της φύσης-
δεν μιλάμε μόνο για μερικές τυχαίες λεξούλες αλλά για άπειρες και σημαντικότατες που φανερώνουν και τον τρόπο σκέψης - τι άλλο είναι η γλώσσα-

system
problem
logic
apologize
cosmos
galaxy
planet
peace (αλλά και page) από το πήγνυμι, πάγος στην πορεία έγινε PAZ , η λατινική ειρήνη- μία παγιωμένη κατάσταση δηλαδή η ειρήνη αλλά και η σελίδα..
exist (εξ·ιστημι > http://m.katabiblon.com/lexicon.php?...B7%CE%BC%CE%B9
is>esto> εστί
night (η νύχτα είναι αυτή και γερμανικά naacht - στοιχηματίζω πως πολλοί δεν είχατε κάνει καν τον παραλλήλισμό -

school
phrase
army

KΛΠ ΚΛΠ

τις οποίες αν τις αφαιρέσεις από την σημερινή Lingua Franca http://en.wikipedia.org/wiki/Lingua_franca
του πλανήτη όλες οι συζητήσεις θα πέφτουν στο κενό..
δεν υπάρχουν ΚΑΝ υποκατάστατα..

Τώρα έχω ένα πλάνο να φτιάξω κάτι σαν αυτό του Ζολώτα

Kyrie, it is Zeus' anathema on our epoch (for the dynamism of our economies) and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic,strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this,we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, i sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies, although I have some logomachy with them.I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue, i emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie stenographers.

είναι ο ένας λόγος μόνο κ έχει κ άλλα εδώ
http://abnet.agrino.org/htmls/E/E015.html

Ελπίζω να σε κάλυψα αρχικά Λιτσάκο όπως και
ελπίζω να μην αρχίσετε ΑΚΥΡΕΣ ΠΑΠΑΡΙΕΣ περί εθνικισμού

sarcasm, paranoia, period

στ αληθεια δεν θελεις να αποδειξεις αλλα να συζητησεις cybernaut; οπως πολυ σωστα ειπες, η γλωσσα φανερωνει τον τροπο σκεψης.

Spoiler

αφήστε τις προτάσεις και τα σούπα μούπες για το πως θα γίνει το ER λιγότερο μαλακισμένο

κανείς δεν βρέθηκε να τον ταπώσει. Εκεί παρέδωσα πνεύμα και εσωτερικά παραδέχτηκα πως δεν υπάρχει ελπίδα,
ούτε κ λόγος για περαιτέρω κουβέντα, χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι..

ελπίζω να μην αρχίσετε ΑΚΥΡΕΣ ΠΑΠΑΡΙΕΣ

τα παραπανω λοιπον, δεν εμπνεουν για κουβεντα, την ευνουχιζουν πριν καν αρχισει. και σε συνδυασμο με τα

Spoiler

ειρωνικά (irony ε) Ελληνικές λεξούλες αμφότερες.

(απο τις Μούσες φυσικά ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΛΕΜΕ)

ΤΟ RAPSODY ΜΑΣ ΠΕΙΡΑΞΕ ΡΕ ΦΙΛΕ. ~`~~~~

πατάνε στην Ελληνική - τον πληρέστερο κώδικα που εφευρέθηκε από καταβολής ανθρώπου-

τα οποια δεν δειχνουν πνευμα αναζητησης και συν-ψαξιματος αλλα μια παγιωμενη, βαθια προκατειλημμενη και μονομερως σχηματισμενη αποψη, η κατασταση γινεται χειροτερη. ειτε λοιπον θα πρεπει να εκμεταλλευτεις καλυτερα τον εκφραστικο πλουτο της ελληνικης και τους κανονες της ωστε να βγαζεις με μεγαλυτερη επιτυχια προς τα εξω τα κινητρα σου, ειτε θα πρεπει να εισαι πιο ειλικρινης με τα κινητρα σου ωστε αυτα να μην υπονομευουν την προσπαθεια σου για κριτικη σκεψη. απλες παρατηρησεις, αν θελεις τις λαμβανεις υποψη.

στα υπολοιπα τωρα, σε πεντε σειρες ο ρα παρια τα ειπε πολυ καλα. επισης, προφανως δεν ηταν τοσο δυσκολο για εναν εγγλεζο [η οποιασδηποτε αλλης εθνικοτητας] αστρονομο να φτιαξει μια παντελως νεα λεξη για να αντικαταστησει μια ηδη υπαρχουσα ελληνικη που εκφραζει επαρκως το νοημα που θελει να εκφρασει κι ο ιδιος. υποθετω ομως πως σημαντικοτερη για εναν επιστημονα ειναι η επιστημονικη ανακαλυψη και οχι ο γλωσσικος ανταγωνισμος. και απο τη στιγμη που μεγαλο μερος της επιστημονικης κοινοτητας στην οποια ανηκει, εχοντας μελετησει την ελληνικη βιβλιογραφια, ειναι ηδη εξοικειωμενο με την ελληνικη ορολογια δεν υπαρχει σοβαρος λογος να μην βασιστει εκει. οπως δεν υπαρχει σοβαρος λογος να μη βασιστει ενας σημερινος ελληνας επιστημονας σε ξενικους ορους οι οποιοι εχουν δημιουργηθει για να εκφρασουν νεες ανακαλυψεις.

παντως, ακομη και να μην ισχυαν αυτα που εγραψε ο ραπαρια αδυνατω να δω την ανωτεροτητα μιας γλωσσας και πως εγω που χρησιμοποιω τη λεξη αμαξι και οχι car μπορω να γινω καλυτερος μηχανικος απο εναν εγγλεζο η ειμαι πιο ευφυης απο αυτον που συνελαβε την ιδεα του αυτοκινουμενου και το κατασκευασε κι ας το ελεγε και φσραχτν.

[Tyler_Durden]

Κάπου εδώ να σημειώσουμε πως ούτε ανθρωπολογικά τεκμαίρεται η ύπαρξη ανώτερων και κατώτερων γλωσσών. Η κάθε γλώσσα ενσωματώνει νοήματα και δομές οι οποίες εξυπηρετούν ως επι το πλείστον τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες της κοινωνίας που την χρησιμοποιεί. Για παράδειγμα δεν μπορείς να φανταστείς τι πλούτος λέξεων υπάρχει σε φαινομενικά "κατώτερες" γλώσσες προκειμένου να περιγραφούν εξαιρετικά σύνθετα συστήματα συγγένειας ή ας πούμε τις "κι εγώ δεν ξέρω πόσες" αποχρώσεις του -φαινομενικά σε εμάς- ίδιου χρώματος.

[Leech]

Λοιπόν, είμαι στη δουλειά (inb4 post Τζήμερου) και δεν έχω χρόνο να γράψω με τη μία ποστ-σεντόνι, το ποστ αυτό γίνεται αποσπασματικά με save ενδιάμεσα, οπότε σχωράτε μου τυχόν λογικά άλματα.

Κατ'αρχήν, όλες οι γλώσσες του κόσμου (τουλάχιστον αυτές που έχουν γραφή) είναι αυτάρκεις, δηλαδή έχουν όλες τις έννοιες/λέξεις που χρειάζεται ο λαός που τις ομιλεί για να εκφράσει ό,τι τον ενδιαφέρει. Και αν για κάποια έννοια δεν έχει λέξη, δανείζεται από άλλη γλώσσα, αυτό συμβαίνει με όλες τις γλώσσες. Καλοί χρυσοί οι αρχαίοι υμών πρόγονοι με τη φιλοσοφία και τις επιστήμες τους, αλλά όταν ο έλληνας (=ελληνόφωνος) χρειάστηκε τρακτέρ ή κιθάρα, ο Δημόκριτος δεν μπορούσε να τον βοηθήσει και τον έστειλε στον εξωτερικό δανεισμό του ΔΝΤ

Επίσης λέμε "η Ελληνική Γλώσσα". Για ποιό πράγμα μιλάμε; Η Γλώσσα είναι κάτι ζωντανό, τα ελληνικά του σήμερα έχουν διαφορές από τα ελληνικά του βυζαντίου, που έχουν διαφορές από τα ελληνικά του Ηρόδοτου, που έχουν διαφορές από τα ελληνικά των Μυκηνών κλπ. Η Γλώσσα ενός λαού είναι σαν τη θάλασσα, δεν είναι κάτι μετρήσιμο, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, σε κάποια γωνιά του κόσμου κάποιος ελληνόφωνος δημιουργεί μια νέα λέξη την οποία θα βρούμε σε 6-7 χρόνια στα λεξικά. Η Γλώσσα ενός λαού δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από το αποτύπωμα της ιστορίας του. Το ότι αποκαλούμε τους ζάπλουτους "Κροίσους" είναι ο αντίκτυπος των εμπορικών(και όχι μόνο) σχέσεων μεταξύ των ελλήνων και των ευκατάστατων λυδών στην αρχαιότητα, και αντίστοιχα οι διάφοροι μαναβομπακάληδες είναι ο αντίκτυπος των πέντε αιώνων οθωμανικής κυριαρχίας. Επίσης, η ναυτική παράδοση πέντε χιλιετιών φαίνεται στο ότι η ελληνική γλώσσα έχει λέξη για να περιγράψει το παραμικρό βοτσαλάκι, το παραμικρό γαμημένο ψαράκι που απαντάται στις ευρωπαϊκές θάλασσες. Αυτό την κάνει "ανώτερη"; Όχι. Η γλώσσα των εσκιμώων έχει εκατονπεντακόσιες διαφορετικές λέξεις για το χιόνι. Είναι κι αυτή "ανώτερη"; πάλι όχι. Απλά δείχνουν κωδικοποιημένα τα χαρακτηριστικά του λαού που τη μιλάει.

Λογικά η βάση πίσω από τη συγκεκριμένη αντίληψη είναι η κλασική ατάκα "Η Ελληνική είναι μια από τις πλουσιότερες γλώσσες του κόσμου" που μαθαίνουμε από παιδιά. Αυτό γεννάει άλλα ερωτήματα όμως: Υπάρχει κάποια κατάταξη; Σε τι μετριέται αυτός ο πλούτος (υπάρχει μια σταθερά και αξιόπιστη μονάδα μέτρησης); ποιά είναι η πλουσιότερη; πόσες λέξεις πρέπει να φτιάξει ο talkdirtytome για να τους γαμήσουμε τη μάνα και να πάρουμε την κούπα;
Κάνοντας ένα google search ψάχνοντας για την απάντηση, είδα ότι (σουρπράιζ!) ο κάθε λαός θεωρεί ακριβώς αυτό το πράμα για τη γλώσσα του. Λογικό, μιας και δεν υπάρχει μια μονάδα-μέτρησης-πλούτου-γλώσσας (sic), και δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να τις γνωρίζει σε βάθος ΟΛΕΣ ώστε να γίνει οποιουδήποτε είδους συγκριτική μελέτη. Ο καθένας γνωρίζει σε βάθος τη μητρική του γλώσσα, ξέρει και κάτι ψιλά από αγγλογαλλογερμανικά και κάνει μια σύγκριση της πουτσάρας. Ε δε γάμησε κανείς έτσι.

tl;dr. Τα περί "ανώτερης και τόσο πλούσιας γλώσσας" είναι ένα ωραίο παραμυθάκι για να'χαμε να λέγαμε.

[metamelia3]

ΚΛΙΦΟΡΝΤ ΓΚΙΡΤΖ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΟ ΜΠΛΕΝΤΕΡ~!

γκουχ.

Το θρεντ είναι επιπέδου "Γάμος Αλά Ελληνικά".

[ikonoklast]

Mινωικής προέλευσης το «Άκατα Μάκατα Σούκουτου Μπε» μαρτυρά ο δίσκος της Φαιστού

Ο δίσκος της Φαιστού δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εγχάρακτη γραφική απεικόνιση του λεκτικού παιγνίου κλήρου «άκατα μάκατα σούκουτου μπε, άμπερ φάμπερ ντομινέ, άκατα μάκατα σούκουτου μπε, άμπερ φάμπερ βγε». Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μετά από χρόνια έρευνας και μελέτης ο συνταξιούχος αυτοκινητιστής από την Αγία Βαρβάρα Αττικής, Αγησίλαος Κακαρούκας.

Ο Αγησίλαος Κακαρούκας -κύριος Άγης όπως τον φωνάζουν όσοι τον ξέρουν καλά στην γειτονιά- είναι, εκτός από επαγγελματίας ταξιτζής, ιστοριοδίφης και ερασιτέχνης αρχαιολόγος. Η μελέτη του τα τελευταία χρόνια είχε επικεντωθεί στο άλυτο μυστήριο του δίσκου της Φαιστού. Αν και η έρευνα χρόνων είχε τελματώσει, η λύση ήρθε από το πουθενά.

«Καθόμουν προβληματισμένος και απογοητευμένος πάνω από τις σημειώσεις μου», μας αφηγείται ο κ. Άγης, «όταν την ησυχία του γραφείου μου έσπασαν οι παιδικές φωνούλες από τον δρόμο. Την ώρα που διαολισμένος ετοιμαζόμουν να τους στείλω στον αγύριστο, καθώς ήταν ώρες κοινής ησυχίας, βρήκα τη λύση του μυστηρίου. Τα παιδιά ετοιμαζόντουσαν να παίξουν κρυφτό και έλεγαν το γνωστό «άκατα μάκατα σουκουτου μπε» για να δουν ποιος θα τα φυλάξει. Αυτό που δεν ήξεραν είναι πως μόλις είχαν λύσει τον γρίφο του δίσκου της Φαιστού. Βλέπετε η Αγιά Βαρβάρα και μερικές ακόμα περιοχές της Αττικής ουδέποτε έπεσαν στα χέρια των βάρβαρων Ελληνικών φύλων (σ.σ. Ίωνες, Δωριείς κλπ) και διατήρησαν την Πελασγική τους προέλευση. Αν πάτε μια βόλτα στα καφενεία της περιοχής θα ακούσετε κάποιους από τους γεροντότερους να μιλούν ακόμα μια παραφθαρμένη διάλεκτο της αρχαίας Πελασγικής. Ας μην ξεχνούμε τις στενές σχέσεις που είχαν οι Πελασγοί της Αττικής με τον μινωικό πολιτισμό. Τα ιερογλυφικά του δίσκου της Φαιστού συμβολίζουν διφθόγγους της ιερής φράσης «άκατα μάκατα σούκουτου μπε» που μεταφέρθηκε αυτούσια και στον Πελασγικό χώρο. Η ιερή αυτή φράση χρησιμοποιούταν για να επιλέξουν τον επόμενο βασιλιά του μινωικού πολιτισμού από τους υποψήφιους διαδόχους, ενώ χρησιμοποιήθηκε βάσει αναφορών και μεταγενέστερα από τους Μυκηναίους. Σύμφωνα με τις ενδείξεις, με το «άκατα μάκατα σούκουτου μπε» φέρεται να επιλέχτηκε η Ιφιγένεια για θυσία στη Αυλίδα, όπως επίσης με τον ίδιο τρόπο επέλεξε ο Αρης με ποιόν θα είναι στον Τρωικό πόλεμο».

Έγκριτοι αναλυτές όπως ο Κυριάκος Βελόπουλος και ο Δημοσθένης Λιακόπουλος ήδη μιλούν για την ανακάλυψη του αιώνα. Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος σχολίασε σχετικά: «Αν οι πρόσφατες ανακαλύψεις για την αρχαιοελληνική προέλευση του αμπεμπαμπλομ και του «ακατα μακατα σουκουτου μπε» δεν αποδεικνύουν την ιστορική και διαχρονική σύνδεση των αρχαίων Ελλήνων με την μοντέρνα Ορθόδοξη Ελλάδα, τότε δεν ξέρω τι το κάνει», ενώ ο πάντα εύθυμος Άδωνις Γεωργιάδης τόνισε χαριτολογώντας για την ανακάλυψη: «Αν ισχύει κάτι τέτοιο, εγώ θα σταματήσω να πουλάω βιβλία».

[Tyler_Durden]

ΚΛΙΦΟΡΝΤ ΓΚΙΡΤΖ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΟ ΜΠΛΕΝΤΕΡ~!.

[tamagothi]

ΦΑΝ ΦΑΚΤ:
το ξέρατε ότι στα κέτσουα (και όχι μόνο) υπάρχει ένα εμείς που παναπεί εμείς-κι-εσύ-μαζί[-έλληνες-και-ξένοι-εργάτες-ενωμένοι] κι ένα που παναπεί ΔΕΣΕΚΑΛΕΣΑΜΕ; )
και μόνο το ότι αυτό αποκλείει το γνωστό αστείο "να μαζευτούμε να πάτε" αποδεικνύει ότι η ελληνική γλώσσα είναι για τα μπάζα κι έτσι δε χρειάζεται να το συζητάμε άλλο.

http://en.wikipedia.org/wiki/Clusivity

Λογικό, μιας και δεν υπάρχει μια μονάδα-μέτρησης-πλούτου-γλώσσας (sic), και δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να τις γνωρίζει σε βάθος ΟΛΕΣ ώστε να γίνει οποιουδήποτε είδους συγκριτική μελέτη.

δώσμου μια δεκαετία ακόμα.=\

[menumission]

Σαν το γαλλικό on dit que δε με λένε γιουλάη ή γιούλι σα να λέμε

http://french.about.com/od/mistakes/a/onestalles.htm

[zeo]

Κατ' αρχήν, ας ξεκινήσουμε από το ότι η γλώσσα δεν είναι τίποτα άλλο, πέρα από ένα καθαρό συμβολικό εργαλείο
που ο Άνθρωπος εφεύρε, πιστεύοντας πως ίσως απαλύνει την αγωνία του στο να εκφράσει τις μοριακές διεργασίες του κεντρικού νευρικού του συστήματος
(εγκέφαλος, μον αμουρ)
και να μεταβιβάσει τις εμπειρίες αυτές στους άλλους.

Υπό αυτή την έννοια, λοιπόν, είναι κι ένα κοινωνικό εργαλείο που με ευφυή (ή όχι) χειρισμό προκαλεί ισχυρότατες συναισθηματικές αντιδράσεις.

Όμως, ακριβώς επειδή είναι συμβολική και τεχνητή (ο Homo Neaderthalus δεν χειρίζονταν το γλωσσικό σύστημα του σήμερα),
όπως άλλωστε συμβαίνει με όλες τις γλώσσες και πράξεις (μαθηματικά, τέχνη, τελετουργίες, μέτρηση του χρόνου),
αφενός αδυνατεί να περιγράψει τη φαντασμαγορία του Νου,
αφετέρου λειτουργεί και ως ένα ΙΣΧΥΡΟΤΑΤΟ ΜΕΣΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ, ένα εργαλείο διατήρησης της κοινωνικής τάξης.

Κατασκευάζει ορισμούς και κατηγορίες κι ως εκ τούτου ανισότητες (ρατσισμός, σεξισμός και και και-ισμός)
κατασκευάζει θρησκείες, πολιτικά συστήματα και την Ηθική,
περιορίζει κάθε έξω-αισθητηριακή συνείδηση, εξημερώνοντας τη Φύση,
τελικά ορίζει τη Ζωή και την Ύπαρξη,
οργανώνοντας και χαλιναγωγώντας το Συναίσθημα και τη Σκέψη, με ένα πολιτισμικό (και "πολιτισμένο") τρόπο.

Έτσι, πρώτα μέσω της γλώσσας και μετά μέσω της τέχνης και της τελετουργίας,
η Κουλτούρα έρχεται να ορίσει και να καταστείλει την Ύπαρξη.

Πόσες φορές "αδυνατούμε να βρούμε τις λέξεις",
πώς περιγράφεται η ψυχεδελική εμπειρία του νέου έρωτα;
Πώς μεταβιβάζεται ο υπαρξιακός φόβος;
Να, εχθές, ένας φίλος με μύησε σε mindblowing ήχους και το μόνο που μπόρεσα να πω είναι "ΤΑ ΣΠΑΕΙ"
-όντως τα έσπαγε ρε φίλε! Αν συμπλήρωνα και τη λέξη "ΑΣΧΗΜΑ" ίσως να ήμουν πιο κοντά, αλλά και πάλι, η απόπειρα ήταν εξ' ορισμού αποτυχημένη, είτε μέσω slang, είτε αγγλικών, είτε ελληνικών-

Τελικά, η γλώσσα είναι Εξουσία και η Εξουσία είναι η φύση του Homo Sapiens
και φυσικά, ένα καλό παράδειγμα αυτού είναι οι απόπειρες των λαών να αποδείξουν την ανωτερότητα του γλωσσικού, συμβολικού συστήματος που χρησιμοποιούν και άρα των γονιδίων τους, "η δικιά μου η γλώσσα καταστέλλει καλύτερα, πάρ' τα, απολίτιστε!".

[Αυτά και άλλα στηρίζει και ο φίλος μας, ο σύγχρονος φιλόσοφος αναρχοπριμιτιβιστής John Zerzan, σηκώνουν ογκώδη κριτική]

Απάντηση δεν έχω, η επιστροφή στην Πρώιμη Παλαιολιθική Εποχή μου φαίνεται εντελώς χαζή.


Το Δυσλεκτικό.

[sfinotouvlaki]

Spoiler

Κατ' αρχήν, ας ξεκινήσουμε από το ότι η γλώσσα δεν είναι τίποτα άλλο, πέρα από ένα καθαρό συμβολικό εργαλείο
που ο Άνθρωπος εφεύρε, πιστεύοντας πως ίσως απαλύνει την αγωνία του στο να εκφράσει τις μοριακές διεργασίες του κεντρικού νευρικού του συστήματος
(εγκέφαλος, μον αμουρ)
και να μεταβιβάσει τις εμπειρίες αυτές στους άλλους.

Υπό αυτή την έννοια, λοιπόν, είναι κι ένα κοινωνικό εργαλείο που με ευφυή (ή όχι) χειρισμό προκαλεί ισχυρότατες συναισθηματικές αντιδράσεις.

Όμως, ακριβώς επειδή είναι συμβολική και τεχνητή (ο Homo Neaderthalus δεν χειρίζονταν το γλωσσικό σύστημα του σήμερα),
όπως άλλωστε συμβαίνει με όλες τις γλώσσες και πράξεις (μαθηματικά, τέχνη, τελετουργίες, μέτρηση του χρόνου),
αφενός αδυνατεί να περιγράψει τη φαντασμαγορία του Νου,
αφετέρου λειτουργεί και ως ένα ΙΣΧΥΡΟΤΑΤΟ ΜΕΣΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ, ένα εργαλείο διατήρησης της κοινωνικής τάξης.

Κατασκευάζει ορισμούς και κατηγορίες κι ως εκ τούτου ανισότητες (ρατσισμός, σεξισμός και και και-ισμός)
κατασκευάζει θρησκείες, πολιτικά συστήματα και την Ηθική,
περιορίζει κάθε έξω-αισθητηριακή συνείδηση, εξημερώνοντας τη Φύση,
τελικά ορίζει τη Ζωή και την Ύπαρξη,
οργανώνοντας και χαλιναγωγώντας το Συναίσθημα και τη Σκέψη, με ένα πολιτισμικό (και "πολιτισμένο") τρόπο.

Έτσι, πρώτα μέσω της γλώσσας και μετά μέσω της τέχνης και της τελετουργίας,
η Κουλτούρα έρχεται να ορίσει και να καταστείλει την Ύπαρξη.

Πόσες φορές "αδυνατούμε να βρούμε τις λέξεις",
πώς περιγράφεται η ψυχεδελική εμπειρία του νέου έρωτα;
Πώς μεταβιβάζεται ο υπαρξιακός φόβος;
Να, εχθές, ένας φίλος με μύησε σε mindblowing ήχους και το μόνο που μπόρεσα να πω είναι "ΤΑ ΣΠΑΕΙ"
-όντως τα έσπαγε ρε φίλε! Αν συμπλήρωνα και τη λέξη "ΑΣΧΗΜΑ" ίσως να ήμουν πιο κοντά, αλλά και πάλι, η απόπειρα ήταν εξ' ορισμού αποτυχημένη, είτε μέσω slang, είτε αγγλικών, είτε ελληνικών-

Τελικά, η γλώσσα είναι Εξουσία και η Εξουσία είναι η φύση του Homo Sapiens
και φυσικά, ένα καλό παράδειγμα αυτού είναι οι απόπειρες των λαών να αποδείξουν την ανωτερότητα του γλωσσικού, συμβολικού συστήματος που χρησιμοποιούν και άρα των γονιδίων τους, "η δικιά μου η γλώσσα καταστέλλει καλύτερα, πάρ' τα, απολίτιστε!".

[Αυτά και άλλα στηρίζει και ο φίλος μας, ο σύγχρονος φιλόσοφος αναρχοπριμιτιβιστής John Zerzan, σηκώνουν ογκώδη κριτική]

Απάντηση δεν έχω, η επιστροφή στην Πρώιμη Παλαιολιθική Εποχή μου φαίνεται εντελώς χαζή.


Το Δυσλεκτικό.

http://youtu.be/nvXBKf4ZgWE?t=27s

[menumission]

http://upload.wikimedia.org/math/0/1...b4bd20508b.png

Spoiler

[A ha ha]

1αναρωτιέμαι δε αν θα φάει μπουκέτο όποιος πει "kyrie" ως αγγλική προσφώνηση. ...mc ε και όχι kyrie δε θα γίνουμε σχιζοφρενείς.

[Μελαγχολικός Χοντρούλης]

Κατ' αρχήν, ας ξεκινήσουμε από το ότι η γλώσσα δεν είναι τίποτα άλλο, πέρα από ένα καθαρό συμβολικό εργαλείο
που ο Άνθρωπος εφεύρε, πιστεύοντας πως ίσως απαλύνει την αγωνία του στο να εκφράσει τις μοριακές διεργασίες του κεντρικού νευρικού του συστήματος
(εγκέφαλος, μον αμουρ)
και να μεταβιβάσει τις εμπειρίες αυτές στους άλλους.

Υπό αυτή την έννοια, λοιπόν, είναι κι ένα κοινωνικό εργαλείο που με ευφυή (ή όχι) χειρισμό προκαλεί ισχυρότατες συναισθηματικές αντιδράσεις.

Όμως, ακριβώς επειδή είναι συμβολική και τεχνητή (ο Homo Neaderthalus δεν χειρίζονταν το γλωσσικό σύστημα του σήμερα),
όπως άλλωστε συμβαίνει με όλες τις γλώσσες και πράξεις (μαθηματικά, τέχνη, τελετουργίες, μέτρηση του χρόνου),
αφενός αδυνατεί να περιγράψει τη φαντασμαγορία του Νου,
αφετέρου λειτουργεί και ως ένα ΙΣΧΥΡΟΤΑΤΟ ΜΕΣΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ, ένα εργαλείο διατήρησης της κοινωνικής τάξης.

Κατασκευάζει ορισμούς και κατηγορίες κι ως εκ τούτου ανισότητες (ρατσισμός, σεξισμός και και και-ισμός)
κατασκευάζει θρησκείες, πολιτικά συστήματα και την Ηθική,
περιορίζει κάθε έξω-αισθητηριακή συνείδηση, εξημερώνοντας τη Φύση,
τελικά ορίζει τη Ζωή και την Ύπαρξη,
οργανώνοντας και χαλιναγωγώντας το Συναίσθημα και τη Σκέψη, με ένα πολιτισμικό (και "πολιτισμένο") τρόπο.

Έτσι, πρώτα μέσω της γλώσσας και μετά μέσω της τέχνης και της τελετουργίας,
η Κουλτούρα έρχεται να ορίσει και να καταστείλει την Ύπαρξη.

Πόσες φορές "αδυνατούμε να βρούμε τις λέξεις",
πώς περιγράφεται η ψυχεδελική εμπειρία του νέου έρωτα;
Πώς μεταβιβάζεται ο υπαρξιακός φόβος;
Να, εχθές, ένας φίλος με μύησε σε mindblowing ήχους και το μόνο που μπόρεσα να πω είναι "ΤΑ ΣΠΑΕΙ"
-όντως τα έσπαγε ρε φίλε! Αν συμπλήρωνα και τη λέξη "ΑΣΧΗΜΑ" ίσως να ήμουν πιο κοντά, αλλά και πάλι, η απόπειρα ήταν εξ' ορισμού αποτυχημένη, είτε μέσω slang, είτε αγγλικών, είτε ελληνικών-

Τελικά, η γλώσσα είναι Εξουσία και η Εξουσία είναι η φύση του Homo Sapiens
και φυσικά, ένα καλό παράδειγμα αυτού είναι οι απόπειρες των λαών να αποδείξουν την ανωτερότητα του γλωσσικού, συμβολικού συστήματος που χρησιμοποιούν και άρα των γονιδίων τους, "η δικιά μου η γλώσσα καταστέλλει καλύτερα, πάρ' τα, απολίτιστε!".

[Αυτά και άλλα στηρίζει και ο φίλος μας, ο σύγχρονος φιλόσοφος αναρχοπριμιτιβιστής John Zerzan, σηκώνουν ογκώδη κριτική]

Απάντηση δεν έχω, η επιστροφή στην Πρώιμη Παλαιολιθική Εποχή μου φαίνεται εντελώς χαζή.


Το Δυσλεκτικό.

άμα δεις τη σφεντόνα που έφτιαξα από ξύλο ελιάς θα αλλάξεις γνώμη

[Caffrey]

Η γλώσσα είναι ένας μηχανιζμός που μας εισάγει στο Συμβολικό, αποκόπτοντας μας απο το Πραγματικό, δημιουργώντας μια Έλλειψη που με τη σειρα της δημιουργεί την Επιθυμία. Η οποία παίρνει διάφορες μορφές. Σήμερα θέλεις μια τυρόπιτα. Την τρώς και μετα θέλεις ένα μουνί. Και μετά κάτι άλλο. Συνεπώς η πουτάνα η γλώσσα είναι που μας αποκόπτει απο τη Πληρότητα, και συνεπώς ευτυχία του Πραγματικού, οπότε ασε μας ρε cybernaut που θα μιλάμε και για ανώτερες τέτοιες. Άσε μας στο πόνο μας.