2 μεγαλοι του ποδοσφαιρου
2 μεγαλοι του ποδοσφαιρου
τρελός τσακωμός με γονείς και τελικά δεν πήγα γήπεδο
το είδα με τον παππού στο σπίτι, δεν το φχαριστήθηκα γιατί νόμιζα ότι θα μου πάθει εγκεφαλικό ο γέρος και θα μείνει στον τόπο
επόμενη μέρα στο σχολείο, η εκδίκηση των τριών πανιωνίων ανάμεσα στους 3241412 βάζελους της τάξης
έτσι ανδρωθήκαμε ως πιτσιρίκια με την Πανιωνάρα της καρδιάς μας
ήμουν πρώτη γυμνασίου
άλλες στιγμές που βαριέμαι να ψάξω βίντεο στο youtube:
- Πανιώνιος - Lazio 0-4 την επόμενη χρονιά, μεγάλη ομάδα η Lazio τότες, με Σάλας, Λομπάρντο, Nedved, Mattias Almeyda, Nesta και δε συμμαζεύεται
- Πανιώνιος - Μπάρτσα 0-3, πρώτη χρονιά Ronaldinho.
Κι εδώ τελειώνει η φάση.
Μαιος, 2010.
το ρολλερ κοαστερ της Νταγκεναμ συνεχιζοταν με την σχετικα ευκολη προκριση στα πλεη οφφ της Ληγκ 2. Παρ ολα αυτα ολοι ελεγαν οτι και ως εδω καλα θα ηταν, αλλα αν περναγαν τελικα θα ηταν κατι υπεροχο. ο ημιτελικος εφερε το πρωτο ματς στο Βικτορια Ροαντ, με αντιπαλο καθαρα στα μετρα της Νταγκεναμ, την Μορκαμ.
Μια γραμμη μετρο απ τον Παντιγκντον στο κεντρο (τη μαυρη νομιζω), μια γραμμη την κιτρινη μεχρι να βρω τον αντιστοιχο ΗΣΑΠ τους και 20κατι σταθμοι πιο ανατολικα, εφτανα στο Νταγκεναμ, ενα προαστιο φτωχικο αρκετα, σαν χωριο καπου αλλου, με εναν κεντρικο δρομο και σπιτια δεξια αριστερα. Τρεις στασεις πριν στο Upton Park, καποιοι οπαδοι της Γουεστ Χαμ (φιλαθλοι μαλλον) μπηκαν στο βαγονι και ερχονταν κι αυτοι στο γηπεδο να στηριξουν τους πτωχους γειτονες.
Κι ενω για πρωτη φορα το γηπεδο των 6000 θεσεων θα γεμιζε, η ιδεα ηταν να παρθει ενα καλο αποτελεσμα.
Αμ δε, μερικες φορες καπου που πας για μια φορα (η ελαχιστα) συμβαινουν τα μαγικα κι απιθανα. Στο καλυτερο παιχνιδι της ολη τη σαιζον, η Νταγκεναμ ισοπεδωσε τη Μορκαμ 6-0. Τεσσερα γκολ ο Josh Scott, δυο γκολ ο Μπενσον, και προκριση στον τελικο απ το πρωτο ματς.
Απ τις φορες που πηγα και μου φαινοταν οτι (ξανα)παω πρωτη φορα γηπεδο. Και λιγο ως καλεσμενος βεβαια.
Ομαδαρα η τοτε Νταγκεναμ, με Μπενσον μπροστα, Αρμπερ αρχηγαρα και τον πρωτο παικτη Νταγκεναμ που ειδα λαηβ στα τρια μετρα στην προθερμανση, Τονι Ρομπερτς στην προτελευταια του χρονια στα 40, πριν γινει φουλ ταημ προπονητης τερματοφυλακων ακαδημιας της Αρσεναλ, Ρομαιν Βινσελοτ απ τα αζητητα της Γ Γαλλιας και κυριως τον παικτη νο1 ανακαλυψη του Υπερπαππου, τον Ντανι Γκριν, απ την 6η κατηγορια, και ετοιμο να σταματησει το ποδοσφαιρο και να βρει δουλεια να ζησει, πριν τον παρουν στην Νταγκεναμ (οπου σε 3 σαιζον ειχε μεσο ορο 15 γκολ και 15 ασιστ, δεξι εξτρεμ, ο Γκαλετι των παμπφτωχων αγγλων και μετα πηγε στην Τσαρλτον με 400.000 (!!) λιρες, οπου τωρα στην Τσαμπιονσηπ παιζει που και που κιολας και χαιρομαι).
Εφυγα υπερχαρουμενος και στον τελικο εστειλα στο Γουεμπλεη τον Τζακ δε ριππερ, να δει την Νταγκεναμ στην μεγαλυτερη εκπληξη των τελευταιων ετων στις μικρες κατηγοριες, οπου οντας ομαδα του 1992 και με μπατζετ χειροτερο απο μπατζετ τυροπιταδικου, ανεβηκε στην Ληγκ 1 να παιζει με τις Σεφιλντ Γουενστεης με 20.000 κοσμο και τις Ολνταμς.
ο Τζακ δε ριππερ αν βρει χρονο να συνεχισει την ιστορια.
"Τι χτυπαω??"
"Ενα μονο με ελιες. Και ενα μονο με πατατες."
Ο φιλτατος χρηστης Μιτσμανν μας ειχε βαλει ολους στο τρυπακι να βλεπουμε ματς της νταγκεναμ. Αρχικα ειχε ξεκινησει ως ενας ωραιος τροπος να βγαζεις λεφτα στο στοιχημα αλλα ακολουθησε αυτη η παρανοικη πορεια εκεινη τη σεζον που δε γινοταν να μην λατρεψεις την ομαδα. Εκεινη τη χρονια ημουν Λονδινο. Με το που περναει τελικο η ομαδα μαθαινω τιμες για τικετς και επειδη ηταν ΟΚ αποφασιζω να παω Wembley για τελικο league 2.
Νταγκεναμ - Ροδεραμ λοιπον. Και μονο απο το ονομα ειναι σιχαμενη ομαδα η ροδεραμ (δεν ξερω γιατι μη ρωτατε).
Φτανω στο Wembley και πετυχαινω πριν μπω μονο οπαδους ροδεραμ. σκηνικο που συναντιεται ενα γκρουπ ροδεραμεων με νταγκεναμεους και τη λεγανε το ενα γκρουπ στο αλλο. Αναμεσα τους ειχε κατι θαμνους χαμηλους και ενας ηταν λιωμα και απλα επεσε και χαθηκε μεσα στους θαμνους.
Wembley μεσα υπερπαραγωγη για τελικο λιγκ 2. Πυροτεχνηματα και δε συμμαζευεται. Ενω η ροδεραμ ειχε την κατοχη απο το πουθενα εγινε το 1-0 απο την παιχτουρα τον ΜΠΕΝΣΟΝ και στο πεταλο της νταγκεναμ εγινε της καριολαρας. Παππους τερματζης εκανε μια περιεργη χορογραφια - πανηγυρισμο. Στα καπακια ομως(1 λεπτο μετα) το πεταξε η ροδεραμ και το ματς ηρθε στα ισια.
Ξαναπαιρνει το προβαδισμα η νταγκεναμ με γκολακι του γκριν και παλι μετα απο λιγο ισοφαριζει η ροδεραμ.
Στο τελος ομως περιπου στο 75 αν θυμαμαι καλα πεταει και τριτο γκολακι η νταγκεναμ το οποιο ηταν και το τελευταιο της αναμετρησης.
Νταγκεναμ - Ροδεραμ: 3-2 και ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ΕΜΕΤΟΙ.
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 14:55.
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 14:56.
Δε γαμιέται, θα το βάλω
Μόλις είχε γίνει η κλήρωση, ήρθε στο μυαλό μου η προηγούμενη φορά το 1998 που είχαμε σκορ πρόκρισης στο ημίχρονο στον επαναληπτικό στο νησί και το δεύτερο ημίχρονο το γύρισε ο Ολυμπιακός...ακούστηκε τότε πως ο τότε πρόεδρος μας (γνωστό λαμόγιο) το είχε πουλήσει στον Κόκκαλη. Έκανα και ένα γυρο απο το ιντερνετ να δω τι λένε στα διάφορα φορουμς, έπεσα και πάνω σε ένα ΗΑΡ και είδα κάποιους φιξξξερς και μιτσμαννς και αττίλες να κοροιδεύουν τους κύπριονς αδερφόνς.
Πρώτο ματς, δεν πιστεύαμε το 3-0. Λίγο η τύχη, λίγο η αμπαλοσύνη και υποτίμηση του τότε Ολυμπιακού, λίγο η μαλακία του Μήτρογλου και το γεγονός πως το θέλαμε 100 φορές περισσότερο...
Ξαναπέρασα από τα φορουμς και λέγανε για 5-0 στο Καραϊσκάκη. Επικές εκπομπές Τσουκαλα. Εμείς ξέραμε πως η άμυνα της τότε ομάδας του Κετσπάγια δεν μασούσε...κλείσαμε εισητήρια για Ελλάδα, κάναμε και λίγες μέρες Σαντορίνη πιο πριν, ωραίοι καιροί, υπήρχαν λίγα χρήματα τότε που μας το επέτρεπαν. Όλοι στη Σαντορίνη μας έλεγαν να προσέχουμε όταν πάμε Αθήνα, θα μας δείρουν, μαχαιρώσουν, βιάσουν, κλπ. Είναι δυνατό να γίνει κάτι τέτοιο λέμε; Ακούσαμε για επίθεση στο λεωφορείο της ομάδας, αλλά δεν δώσαμε σημασία.
Ξεκινάμε να βρούμε την αποστολή μεσημέρι της μερας του ματς στο ξενοδοχείο Τιτάνια. Καμια 1,000αριά εμείς, μπίρες, πανηγύρια, μπρίο και φωτιές. Μας λένε πως σε μισή ώρα θα έρθει η συνοδία για να ξεκινήσουμε πορεία στο σταθμό του μετρό, θα μας έβαζαν σε 2 τρένα να πάμε. Ποιός θα μας πάρει μέχρι το σταθμό, διερωτήθηκα...15 λεπτά ένας ίσιος δρόμος είναι. Στη μισή ώρα κατεβαίνουν 5-6 τεθωρακισμένα με κάμποσους ρομποκοπ με φουλ εξάρτηση. Θα ήταν τυπική διαδικασία, ήθελα να πιστεύω.
Στο σταθμό, κάτι με φώτησε και λέω στα παιδιά που ήμασταν μαζί να περιμένουν λίγο να μπούμε στο δεύτερο τρένο. Ξεκινάμε, όλα καλά. Κάμποσοι ρομποκοπ μέσα στο βαγόνι, κάποιοι Ολυμπιακοί, κάποιοι Παναθηναϊκοί, γενικά καλαμπούρι. Έδειχναν όμως λίγο ανήσυχοι. Κατα που πλησιάζουμε στο γήπεδο, κάτι ακούγεται στον ασύρματο του αφεντικού-ρομποκοπ, φωνάζει μια διαταγή, και ξαφνικα βάζουν κράνη, εξαρτήσεις, ζαρτιέρες, και γυρίζουν τις ασπίδες προς τα παράθυρα. Ακολούθησε η πρώτη βροχή.
Σταματά το τρένο, βγαίνουμε έξω και είδαμε το πεδίο μάχης. Πέτρες, καρεκλοπόδαρα, σπασμένα γυαλιά, ένας γνωστός μου που ήταν στο πρώτο τρένο να σφαδάζει με σκισμένο όλο του τονβ μηρο από κομάτι γυαλί...τελικά καλά κάναμε που μπήκαμε στο δεύτερο τρένο, τουλάχιστο αποφύγαμε τα περισσότερα αντικείμενα που έφαγαν οι πρώτοι. Πήγα σε μια στιγμή να πάρω νερό, και είδα ένα ρομποκοπ 2 μέτρα να κοχλάζει το αίμα του. Τον ρώτησα τί έχει: "Είμαι Παοκ, και πραγματικά θέλω να τους γαμήσετε απόψε". Priceless.
Το γήπεδο είχε γεμίσει, και πραγματικά ήταν ωραια ατμόσφαιρα, αν εξαιρέσεις τα συνθήματα για το ότι είμαστε τούρκοι. Δε βαριέσαι...φανατισμός, είπαμε. Πρώτο ημίχρονο και το σκορ ήταν ακόμα 0-0. Πάει, τελείωσε λέμε...το έχουμε το σκορ. Ούτε το γκολ του Λεντέσμα ( ή του Μπελούτσι νομίζω) δεν μας χάλασε ιδιαίτερα, ελέγχαμε το παιχνίδι. Προς το τέλος, άναψε για τα καλά το πανηγύρι, και ξανάρχισαν να μας ρίχνουν αντικείμενα. Κάτι έσκασε στο πάνω χείλος μου και με έσκισε, κοιτάζω, ήταν αναπτήρας Hondos Center. Τον μαζεύω, ανάβω τσιγάρο, και συνεχίζουμε τα ωραία...λίγο αίμα δεν μας χάλασε. Τελείωσε το ματς και πήραμε την πρόκριση για πρώτη φορά στην ιστορία μας (και γενικά του Κυπριακού ποδοσφαίρου), ήταν μεγάλη υπόθεση.
Το βράδυ πήγαμε σε ένα ροκάδικο στο Γκάζι, μας περιποιήθηκε μια απίστευτη 35άρα μπαργουμαν, ήπιαμε, το χαρήκαμε, και την επομένη ακούσαμε την κλήρωση των ομίλων που μας έβαζε στον ίδιο όμιλο με τον Παναθηναϊκό, πρώτο ματς εντός. Αστειευόμενοι είπαμε "ρε λες να τους βάλουμε και αυτούς 3;;;¨
Τον αναπτήρα τον έχω ακόμα.
Last edited by The Donnn; 09-11-2012 at 21:23.
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 14:58.
Χειμωνας 2000-2001
Ξεκιναμε με το πουλμαν για Τουμπα.
Ατμοσφαιρα μουντη , ψυχολογια οχι ιδιεταιρα ανεβασμενη για καποιο λογο .
Οσο πλησιαζουμε Θεσσαλονικη η βροχη γινεται καταρρακτωδης και το μποτιλιαρισμα στην πολη τεραστιο .
Ο Σιμος Λαζαρης στο ραδιοφωνο λεει πως αν και ο κοσμος ειναι απογοητευμενος θα κανει το καθηκον του και θα ερθει εστω και την τελευταια στιγμη στο γηπεδο .
Πριν ακομα φτασουμε στο υψος των δικαστηριων , το λεοφωρειο παει σημειωτον , μιλαμε για τεραστιο μποτιλιαρισμα .
Το ματς έχει ηδη ξεκινησει και ακουμε οτι γινονται οργια , εχει ηδη αποβληθει ο Γεωργιαδης με δυο καρτες μουφα και οσοι ειναι μεσα τα εχουν παρει στο κρανιο .
Φτανουμε επιτελους στον κομβο κατω απο την Τουμπα (εκει που σταματουσαν πιο παλια ολα τα λεοφωρεια απο επαρχια και ξεκιναμε μια τρεχαλα μεσα στη βροχη που εχουμε γινει μουσκεμα στα πρωτα πεντε βηματα .
Φτανουμε στο γηπεδο και μολις μπαινω στην 4 βλεπω οτι εχει γινει φαουλ υπερ του Ολυμπιακου .
Ενας καραφλας (Γεωργατος νομιζω) κρεμαει απο τα 30 μετρα τον Τοχουρογλου ο οποιος τυφλωθηκε λεει απο τους προβολεις .
Με το καλημερα απογοητευση ρε πουστη .
Αλλα παραδοξως η ομαδα γαμαει και δερνει εκεινη τη μερα και η τουμπα αν και δεν εχει παραπανω απο 10.000 δινει τα ρεστα της .
Σε καποια φαση καταφερνουμε και ισοφαριζουμε , ενταξει λεμε , τους εχουμε γαμησει τα ραμματα τωρα .
Ο Καζναφερης εχει ηδη ξεκινησει τη μεγαλυτερη σφαγη του Ελληνικου πρωταθληματος τα τελευταια 20 χρονια .
Ο Ολυμπιακος βαζει δευτερο , ο Καζναφερης σφυραει οτι του γουσταρει , ολοι εχουμε εξαγριωθει , ολο το γηπεδο μια ψυχη σε μιλαω .
Οταν ο ΠΑΟΚ ξανα ισοφαριζει το τι γινεται μεσα δεν περιγραφεται , κοσμος να γλυστραει στα σκαλια , καρεκλες , κερματα , μπουκαλια , οτι μπορει κανεις να φανταστει .
Κι εκει το φλακρο κορακι γαμαει τα παντα . Εκει που ελεγες ''ποσο ακομα να σε σφαξει '' , ξεκιναει να δινει ΤΑ ΠΑΝΤΑ αναποδα .
Απο ενα σημειο και μετα ουτε κοσμος δεν εχει κουραγιο να φωναξει για τη διαιτησια .
Με τη ληξη , μολις το κορακι φτανει στη φυσουνα , απο 4 σημεια στα επισημα αναβουν ταυτοχρονα φωτοβολιδες και πεφτουν επανω του , εν τελει τον πετυχαινει κερμα και φευγει αιμοφυρτος .
Για την ιστορια το ματς εληξε 2-4 , ηταν η μεγαλυτερη σφαγη που εχω δει ποτε σε γηπεδο και η καλυτερη κερκιδα μαζι.
Την αλλη μερα στο σχολειο ημουν μπαρουτι και δεν τολμησε να με μιλησει κανενας .
Μετα απο μερικους μηνες , ο ΠΑΟΚ παιρνει εκδικηση μεσα στη Φιλαδελφεια δινοντας ισως τη μεγαλυτερη παρασταση του επι Μπαγεβιτς .
Το ιδιο κορακι κληθηκε να σφυριξει και σε αυτο τον αγωνα , αλλα επαιξε 50-50 και η πουτσα εφτασε μεχρι το παχυ εντερο .
ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΕΚΕΙ .
Αυτη ηταν η πιο ζωντανη μου αναμνηση απο γηπεδο , εχω παει στον τελικο με τον Ολυμπιακο , εχω παει στον τελικο με τον Αρη , στο 3-0 με την Ουντινεζε , στο 3-2 με την Αιντχοβεν και σε αλλα πολλα , αλλα αυτη ηταν η πιο εντονη στιγμη μου .
Σορι δια το μακροσκελες .
Last edited by stelios_o; 09-11-2012 at 22:09.
.
Last edited by 00i00; 07-05-2014 at 14:58.