Άργησε κάπως, αλλά εδώ και 2 βδομάδες ελέω εξεταστικής τρέχω και δεν φτάνω.
Πάμε λοιπόν.
Φτάσαμε όταν ήδη παίζανε οι million hollers. Απευθείας λοιπόν πέφτω πάνω σε 2 κιθάρες και έναν drummer. Ψιλοκόλλησα με απουσία μπάσσου σε ένα τέτοιο live (λόγω των 2 επόμενων μπαντών στυλ) και πραγματικά άκουσα με τεράστια προσοχή τι παίζει με τα παιδιά. Αρκετά καλή δουλειά στις 2 κιθάρες, τα drums ίσως θα θέλανε λίγο παραπάνω, αλλά η μπάντα ακόμα δένει από ό,τι φάνηκε, πιστεύω ότι μπορούν να τα πάνε πολύ καλά. Τα γυναικία φωνητικά συγκαταλέγονται πολύ άνετα στα ατού της μπάντας.
Προς το παρόν δεν έχουν κάτι στα internet για να ακούμε, οπότε όπου τους πετύχετε και μπορείτε τσεκάρετε άφοβα.
Ύστερα βγήκανε οι spine chilling breeze.
Εντάξει, χωρίς λόγια, οι τύποι είναι θεούληδες. Βασιλάκη, είμαι καψούρης με την πάρτυ σου Όλοι τους φτύναν φωτιές, άψογοι στο live. Παίξανε όλο το milky way μαζί με δυο διασκευάρες σε nightstalker (baby god is dead) και kyuss (green machine). Για τρελά γούστα, η μουσική ήταν ένα πάρτυ μοναχή της.
Και τέλος οι brotherhood. Έκστασυ. Μαγεία. Φιγούρες αγέροχες να χώνουν μουσική για τους δικούς τους λόγους. Και όταν η μουσική έρχεται από [χτυπάς το στέρνο δυο φορές με μπουνιά], ε, δεν μπορείς να κάνεις λάθος. Ο ήχος φοβερός, τα παιδιά επί σκηνής να σπέρνουν τον όλεθρο και να σαγηνεύουν τον κόσμο. Χάσιμο η μουσική των bos, αλλά live μιλάμε για "άλλα" πράγματα. Τελειότητα. Εκσπερμάτωση.
Παίξανε: Into Our Sea Of Melting Dreams, Aranian Gates, Well Of Solace, Dark As Light, Doom Reigns και Ain Berashyth. Αποδείχθηκε πολύ λίγο :/
Η οικογενειακή κατάσταση που επικρατούσε στο live τελικά ήταν ένας λόγος να πιάσεις τη μουσική που παιζότανε. Χωρίς πολλά-πολλά πέρασαν 3 ώρες πάρα πολύ όμορφα και δυστυχώς πολύ γρήγορα. Pure gavla.