Tracklist

1. Epic
2. Splitter
3. Sinner in the Sea
4. Fortune Teller
5. Para
6. Algiers
7. Maybe in Monday
8. Puerto
9. Better and Better
10. No te Vayas
11. Hush
12. Solstice of Vanishing Mind

Ο μουσικός πλούτος που φωλιάζει στην αμερικάνικη φολκ μουσική κληρονομιά είναι μπόλικος και δεν σου επιτρέπει να τον κρίνεις με προχειρότητα και με επιδερμική προσέγγιση. Η μπάντα από την Αριζόνα έχει κερδίσει πια τον μικρό χώρο της στο τόσο δύσκολο είδος που αποκαλείται Alt-Country και Αmericana, είδος που δεν αρέσκεται και σε πολλούς νεωτερισμούς. Και πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, αφού αποτελεί την μουσική παράδοση που έσμιξε τους νέγρους με τους λευκούς εργάτες, που διακατέχεται από μια βαθιά θρησκευτική κατανυκτικότητα και έχει δημιουργήσει σημαντικά μουσικά έργα και έχει ασκήσει τεράστια επιρροή σε όλες τις τέχνες. Οι Calexico ωστόσο, στο μουσικό τους ταξίδι, δεν δίστασαν "να φυτέψουν και να καλλιεργήσουν" αρκετά μουσική είδη στον κήπο της φολκ. Η μουσική τους όμως παρέμενε πάντα άψογη, πλημμυρισμένη με αυτοσχεδιασμό και πάθος. Ο ερωτάς τους με την μεξικάνικη κουλτούρα βοηθούσε σε αυτό. Στην μουσική τους πορεία οι δίσκοι τους γίνονταν όλο και πιο ήρεμοι και γαλήνιοι κάτι που ίσως απογοήτευε εν μέρη το κοινό τους. Ο παρόν δίσκος τους ακούγεται στα αυτιά μου ως ο πιο γλυκός δίσκος τους γεμάτος από κατασταλαγμένη πείρα. Ήρεμα-γλυκά φωνητικά και η κλασική ρυθμική ακουστική κιθάρα είναι εδώ. Aν είχα last.fm το Splitter θα είχε εξέχοντα θέση. Πιο πίσω θα ακολουθούσε Sinner in the sea και Ηush που είναι και αυτές κομματάρες. Ο δίσκος είναι ένα αφιέρωμα στην "Αλγερία" της Νέας Ορλεάνης. Είναι μία εργατική γειτονιά που ενέπνευσε την μπάντα και πέρνα μουσικά και στιχουργικά μέσα στον δίσκο. Εν κατακλείδι, θεωρώ το έβδομο άλμπουμ τους ένα πολύ καλό δίσκο. Αν το κρίνω μουσικά θα έλεγα σίγουρα αυτό. Αν το κρίνω συναισθηματικά και τις τάσεις απόδρασης που μου δημιούργησε από αυτήν την βαρβαρότητα που ζούμε θα το χαρακτήριζα estupendo..