Εγω παιζω 5-6 χρονια ντραμς, ξεκινησα εμαθα τα βασικα μονος μου η με βοηθεια φιλων (οχι απαραιτητα σωστα) κι εκανα και δυο χρονια μαθημα σε τζαζιστα που με εβαζε να παιζω σουινγκ με αλλους 2-3 σαν εργαστηριο (ενας πιανο, ενας μπασο κλπ).
Το σημαντικο, κατα τη γνωμη μου, ειναι να ξεχωρισουμε την εννοια τεχνικη και τεχνη.
Η τεχνικη ειναι το εργαλειο σου. Οσο καλυτερα μαθεις να το χειριζεσαι τοσο το καλυτερο. Παντως αν θες να δεις τραγικα γρηγορη βελτιωση ξεκινα να παιζεις αρκετα συχνα με κοσμο. Μπορεις και να μελετας ασκησεις μεσα σε ενα τζαμ δε σε αναγκαζει κανεις να παιζεις κατι συγκεκριμενο.
Για μενα το να μπορεις να διαβασεις τον αλλο και να "αισθανθεις" ποτε πρεπει να παιξεις οτι παιξεις ειναι πιο σημαντικο απο το να εισαι υπερτεχνιτης. Στο κατω κατω οι μισοι "μεγαλοι" ντραμμερ δε παιζουν και τιποτα παπαδες. Απλα αυτα που παιζουν τα νιωθουν.
Παρε ανετο καρεκλακι (θα περασεις πολυ καιρο πανω του) και στρωσε κωλο.
Edit: Σιχαινομαι κατι εκφρασεις του τυπου "το νιωθω" "οπως αισθανεσαι" "ετσι ενιωθα" κι αυτα τα αερατα. Αλλα στη συγκεκριμενη περιπτωση αυτη ειναι η φαση.
