Τα λόγια που ακούγονται στην εισαγωγή του attic από που είναι;
Τα λόγια που ακούγονται στην εισαγωγή του attic από που είναι;
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
Λοιπον το τελος του (καταπληκτικου) Αttic ειναι αυτο :
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
bump
Τρίτος δίσκος τον Μάρτιο.
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
Δείγμα πρώτο
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
Δε τρελάθηκα να πω την αλήθεια...Εντωμεταξύ πάει να γίνει sold out ήδη λέει.
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
Μου άρεσε αρκετά εκτός απ'το τελείωμα! Σε ένα ρηβιού που διάβασα λέει πως αφήνουν πίσω το αμιγώς πανκ ύφος στο νέο. Να δούμε.
Για πες...
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
Με δύο ακροάσεις είμαι μόνο αλλά αρκετά θετικές.
Επιβεβαιώνω το review που ανέφερα πιο πάνω μιας και όντως δεν παίζουν αμιγώς πανκ στο νέο. Έχουν βέβαια πάλι διάφορα πανκ στοιχεία στα περισσότερα τραγούδια αλλά έχουν ρίξει αρκετή δουλειά στην ενορχήστρωση (πιάνo, cello, διάφορα εφφέ στις κιθάρες) προσπαθώντας να πιάσουν μια μουσικότητα που έλειπε στα προηγούμενα. Τα τραγούδια έχουν αρκετές αλλαγές και δεν ακολουθούν ένα μοτίβο. Η παραγωγή παραείναι καθαρή πάντως και αυτό ίσως να ξενίσει κάποιους (όχι εμένα). Δεν ξέρω πως ακριβώς να περιγράψω το νέο ύφος. Σε σημεία μου θυμίζουν πρώιμους Sunny Day Real Estate, σε άλλα μεταγενέστερους Yaphet Kottο. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι όποιες επιρροές είναι καλά φιλτραρισμένες και το τελικό αποτέλεσμα είναι Crusades.
Έχω ξεχωρίσει το 1940 (Whirr and Chime) για την ώρα, αν και δεν έχω εντοπίσει φίλλερ.