λοιπον κατοπιν προσεκτικων ακροασεων συμφωνω με οτι ειπε ο παναγιας πιο πανω με εξαίρεση την προτελευταία πρόταση. ειναι πολύ κατώτεροι των περιστάσεων.

οι tragedy προσπαθούν ακομα να περάσουν αυτόν τον επικό χαρακτήρα που είχαν πάντοτε, βγάζουν εν μερει μια παγωμαρα στον ηχο που επιλέγουν για τις κιθάρες, απλά δεν υπάρχει φυσικότητα πλέον. όλα ειναι με το ζόρι. κλασικη περίπτωση μπάντας που έχει λιωσει μετά από τόσα χρόνια και σε συνδυασμό με την προοπτική ενός ακόμα μεγαλύτερου ανοίγματος ή τεσπα ηχητικής προοδου βγάζουν κάτι τέτοιο.

κάποιες ιδέες που βρισκονται δυο επιπεδα πιο πανω απ'το συνολικο αποτέλεσμα υπάρχουν, αλλά είναι γεγονός πως το darker days ακούγεται με δυσκολία.