- Πάρτε ισόποσες δόσεις Judas Priest και Iron Maiden και τοποθετήστε τα σε δίσκο ώστε να μην ανακατευτούν πλήρως τα υλικά.
- Προσθέστε μια πρέζα ταχύτητας.
- Πιασάρετε σε δυνατή φωτιά.
- Πασπαλίστε με σουηδο-power φωνητικά a la Hammerfall.
- Σερβίρετε καυτό.
Αυτό είναι το νέο album των Steelwing, οι οποίοι ανήκουν στη μακρυά λίστα των νέων heavy metal συγκροτημάτων που ξεπήδησαν από τη Σουηδία. Μη γελιέστε από την "ημι-ειρωνική" εισαγωγή μου. Οι Steelwing - όπως έδειξαν και από το πρώτο album τους "Lord of the Wasteland" - αυτό που κάνουν, ξέρουν να το κάνουν πολύ καλά. Ανεβασμένες ταχύτητες, catchy συνθέσεις, ο δίσκος φεύγει νεράκι... Κι από όσα είδα σε μια σύντομη έρευνα που έκανα σε άλλα reviews, έχουν αποσπάσει πολύ καλές εως άριστες κριτικές. ΑΛΛΑ... δεν ξέρω. Κάτι δε μου κάθεται καλά. Δεν ένιωσα αυτή την ανατριχίλα που μου προκάλεσαν οι Battle Beast πρόσφατα. H δουλειά τους δεν είναι με τίποτα κακή... κάθε άλλο. Είναι πολύ καλή, αλλά δε θεωρώ ότι του χρόνου θα τη θυμάμαι. Φαντάζομαι, όμως, αυτή είναι και η διαφορά του πολύ καλού με αυτό που σχίζει το σύμπαν στα δύο.