50/50 (2011)

[ikonoklast]

Απαράδεκτο.

Καταρχήν πολιτικά. Σε μια περίοδο που η αμερική αρχίζει να καταλαβαίνει ότι τα πράγματα είναι έτσι και όχι αλλιώς, όπου το κατάπτυστο σύστημα υγείας στις ΗΠΑ το γλεντάει ακόμα και ένας Michael Moore. Εδώ έχουμε μια Παπακαλιατειάδα που ξεκινάει με την προσδοκία να μιλήσουμε «ειλικρινά» και «με θάρρος» για τον καρκίνο και χάνει ήδη από την αρχή παρουσιάζοντας το δράμα ένας ραδιοφωνικού παραγωγού ( .. ) που μπορεί και πληρώνει για σπίτι, ιδιωτική περίθαλψη με όλα τα κομφορ (βλ. ψυχολόγο γκόμενα) και «τον καλύτερο χειρουργό στη χώρα». Θα ήθελα την Πέμη Ζούνη στο ρόλο της μητέρας.

Προσπερνώντας τα παραπάνω περιμένεις να δεις κάτι έστω χαριτωμένο. Ο (μέτριος αλλά συμπαθής) Levitt όμως μάλλον σκοπεύει να τυποποιηθεί στο ρόλο του indie κακομοίρογλου, αδιάφορη και τελείως άνευρη ερμηνεία ενός τύπου που η καριόλα γκόμενά του τον κερατώνει με τον goa gill, ο κρετίνος κολλητός του τον χρησιμοποιεί για να βγάλει γκόμενες ( .. ), η καταπιεστική του μάνα τον... καταπιέζει και κάπου εμφανίζεται μια διακοσμητική καρικατούρα πατέρα με αλτσχάιμερ ενώ αυτός υπομένει αψήφιστα την κακή του μοίρα για να τον δικαιώσει προφανώς το σενάριο με γκομενίστικο happy end. Το όλο δε υποτιθέμενο ατού της ταινίας να προσεγγίσει «αλλιώς» τι αντιμετωπίζει ένας καρκινοπαθής διαγράφεται οριστικά από τους τραβηγμένους χαρακτήρες και το προκλητικά χαζό σενάριο. Βαριέμαι να γράψω περισσότερα, μην το δείτε ακόμα κι αν σας αρέσουν δήθεν μαλακίες όπως, ναι προφανώς, το (500) days of summer. Το 50/50 είναι ακόμα χειρότερο.

[antimusic]

το παιδί μας μεγαλώνει, περνάει τη φάση δανίκας τώρα. άχου.

[ikonoklast]

Καταρχήν όταν είναι να κράξεις ταινία, ή το κάνεις σα Δανίκας ή δε το κάνεις. Μη μου λες για φάσεις και μαλακίες, εγώ πάντα έτσι το έκανα.

Κατατάλλα, ξέρεις ότι έχω σε όλα δίκιο γι' αυτό φοβάσαι να υπερασπιστείς τον Παπακαλιάτη σου.

[rottenside]

παιζει κ να ναι η χειροτερη ταινια για φετος. εμετικη προσεγγιση της ασθενειας. το μονο τρου σε ολη την ταινια ειναι η αντιδραση της μανας του οταν το μαθαινει. συμφωνω με κριτικη του φαν του Δανικα.

[metamelia3]

ειναι ο δανικας κι ο γιωρικας, αχα.

[asimoulis]

πω άκυρη κριτική ρε μαλάκα. η ταινία δεν ήταν ποτέ αυτό που που κρίνεις. μιλάμε για ένα χαρακτηριστικό ελαφρύ είδος αμερικάνικων ταινιών που βλέπονται ευχάριστα, δεν θίγονται οικονομικά ζητήματα με explicit τρόπο,

Spoiler

o καρκίνος ήρθε για να φύγει

η μάνα είναι υπερπροστατευτική όχι καταπιεστική, ο ρόγκεν παίζει τον χαρακτηριστικό ρόλο που κόβει κάθε δραματική προέκταση που θα μπορούσε να δωθεί.

δηλαδή οκ, τώρα πες και πόσο μαλακίες είναι οι ταινίες του άνταμ σάντλερ.

[BibleBlackBird]

ικονο. ειναι σχεδον κωμωδια με τον ρογκεν τον οποιον συνιθιζεις σε ταινιες του will ferell ξερωγω και εσυ κανεις ταξικη αναλυση. Εχει βαση αυτο που λες αλλα μιλαμε για ταινιες που εξ ορισμου βγαινουν για να χτυπισουν τα ταμεια του 'box office' με τα τρεντυ προσωπα που πρωταγωνιστουν. Δεν πας και βλεπεις μια ταινια για τον καρκινο με τον ρογκεν πχ και περιμενεις να τελειωσει να πεις οτι σου αλλαξε τη ζωη.

εντιτ: δεν το ειδα αλλα γραφω σχεδον οτι γραφει ο απο πανω

[ikonoklast]

Παιδιά, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον Adam Sandler, κάνει αυτό που κάνει, είναι ειλικρινής και δε φοβάται τίποτα. Για την ακρίβεια δεν είχα ιδέα για το σενάριο, ακριβώς αυτό που λέτε πήγα να δω, «μια ελαφριά ταινιά που περνάει ευχάριστα». Όμως με τσάτισε γιατί η ταινία δεν είναι αυτό, είναι μια χαζή κομεντί που προσποιείται ότι αγγίζει ένα σημαντικό ζήτημα με ανθρώπινο και άμεσο τρόπο. Αν είναι να μιλήσουμε για καρκίνους, να μιλήσουμε στα σοβαρά, αν είναι να κάνουμε χαζοκομεντί, να κάνουμε. Αν πάρω μια οποιαδήποτε ταινία του Rogen, της ρίξω λίγο καρκίνο και ένα αλτσχάιμερ, την πλακώσω στους Radiohead και στους Pearl Jam, και έναν cute πρωταγωνιστή που τρώει τα νυχάκια του δε φτιάχνω ούτε γαμάτο indie δράμα ούτε κωμωδία, μια μαλακία φτιάχνω. Αυτά, 'ρκετά είπα.

[Lazyass]

on topic http://youtu.be/jSPxRFDA99g

[Ghoul]

ο TUG, που έχει καρκίνο σε τρία διαφορετικά μέρη του σώματός του, διαφωνεί με τους ikonoklast και rottenside.

http://www.georgekant.com/?p=4398

[KoiliaSamprela]

ζώντας σε ένα σπίτι που το έχει βιώσει καλά το θέμα να πω, ότι η μαλακία με τον καρκίνο και την τηλεόραση / κινηματογράφο έχει καταντήσει πιο κλισεδούρα από το κλαμένο ύφος της ζιλιέτ μπινός όταν μαθαίνει ότι κέρδισε το λότο.
Ειδικά βλέποντας ένα σωρό ανακρίβειες σχετικές με την νόσο, υπάρχουν φορές που δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις, να κλάψεις, ή απλά να βρεις αυτόν που γύρισε την όποια μαλακία και να του σπάσεις τα μούτρα.
Όχι δεν το είδα το φιλμ, αλλά δεν ήξερα και που να το πω

[Κυρία Μαριάννα]

εγώ από την άλλη σκέφτομαι πως ο τρόπος που το θέτεις "ο tug που έχει καρκίνο μπλα μπλα μπλα" βιάζει λίγο τις καταστάσεις ώστε να συμφωνήσεις μαζί του γιατί εκείνος ξέρει ενώ εσύ δεν ξέρεις.
λοιπόν ούτε εγώ την είδα για διάφορους λόγους αλλά και πριν εμφανιστεί στον tug ο καρκίνος δεν συμφωνούσα και πολύ με τις ταινίες που του άρεσαν θα την δω όμως και θα επανέλθω με βαρύγδουπες δηλώσεις όωπς "εγώ που είχε η αδερφή μου μπλα μπλα μπλα αποφάσισα πως η ταινία μπλα μπλα μπλα" και φαντάζομαι έτσι δεν θα μπορεί κανείς να μου φέρει αντίρρηση.

[ikonoklast]

Πολύ χαίρομαι που του άρεσε του ανθρώπου, είναι πιο ευχάριστο από το να έβγαινε και να έλεγε «έχω καρκίνο, είδα αυτή την ταινία και μου ήρθε να σπάσω την οθόνη».

Η αλήθεια είναι ωστόσο ότι η αμέσως προηγούμενη ταινία που προτείνει στην ίδια στήλη είναι το Αν του Παπακαλιάτη.

[Ghoul]

εντάξει εγώ το έθεσα σαν ένα fact, ότι έχει μια άλλη βαρύτητα η άποψή του λόγω της εμπειρίας του. όχι πως είναι η απόλυτα σωστή (αυτό με τον παπακαλιάτη ισορροπεί κάπως την κατάσταση). και τέλος πάντων εμάς μας άρεσε και να πάτε να γαμηθείτε!

[Kasrith]

Ότι πεις ρε κακσακερ