[Κύκλος Αυτομόρφωσης] Αναρχία και Κομμουνισμός: διαδικασίες ή στόχοι;

[Γκουλαγκ]

Εδώ θα διαφωνήσω με τον ικονοκλαστ, οι μπλαουμάχεν είναι άριστο διάβασμα, ειδικά αν είσαι στα 20 όπως εγώ και θες να το παίξεις ψαγμένος στους μεγαλύτερους!

Στα σοβαρά τώρα, δεν έχουν να πουν τίποτα για κανένα πραγματικό αγώνα πέρα από γενικολογίες, αφού παρουσιάζουν τους αγώνες σαν κάτι που γίνεται έτσι κι αλλιώς και εν φύσει περιέχουν μέσα τους την κομμουνιστικοποίηση, αλλά ντρέπονται να το πούν, γιατί ο κομμουνισμός είναι περιεχόμενο κι όχι πρόγραμμα!
Με τα 2 χέρια.
Ασχοληθείτε καλύτερα με το τεύχος 3, εκτός απ' την μπαρουφάρα ότι ο δεκέμβρης ήταν προλεταριακή εξέγερση, έχει πιο ενδιαφέροντα πράγματα να πει.

[Dythor]

Γραφικοί ομορφούληδες, ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

[metamelia3]

Ασχοληθείτε καλύτερα με το τεύχος 3, εκτός απ' την μπαρουφάρα ότι ο δεκέμβρης ήταν προλεταριακή εξέγερση, έχει πιο ενδιαφέροντα πράγματα να πει.

καλα, αν δεχτεις το θεωρητικο σχημα των μπλαουμαχεν, ο δεκεμβρης ηταν προλεταριακη εξεγερση: το υποκειμενο της ηταν ενα πληθος που αρνειται την εργασια και την καταφαση του εαυτου του ως προλεταριατο ενω παραλληλα (διαλεκτικα καλυτερα, αλλα τελος παντων) οριζεται αναποφευκτα εντος της σχεσης κεφαλαιο.

αρα, ή ο δεκεμβρης ειναι προλεταριακη εξεγερση ή οι μπλαουμαχεν λενε μαλακιες γενικοτερα. να γινει πολλ.

[Γκουλαγκ]

Ποιοι αρνούνται την εργασία ρε μάγκες, οι ΜΑΘΗΤΕΣ (που αποτέλεσαν το βασικό υποκείμενο της εξέγερσης) ή οι μετανάστες εργάτες; Ή μήπως το "εξεγερμένο πλήθος" αποτελούσε μια ενιαία ταξική μάζα, έστω και εν δυνάμει εργατών; Τα μικρομεσοαστά μήπως δεν πήραν μέρος στις ταραχές;
Μήπως τα ωραιοποιούμε πολύ στο κεφάλι μας;

[metamelia3]

α, εγω υποστηριζω οτι οι μπλαουμαχεν λενε μαλακιες γενικοτερα. απλα αν δεχτεις την θεωρια της κομμουνιστικοποιησης, ενα συμπερασμα της ειναι οτι ο δεκεμβρης ειναι προλεταριακη εξεγερση.

μια εξεγερση ειναι de facto αρνηση της εργασιας, μην τα παρουμε απ'την αρχη ολα.

[rat_poison]

ε, ψιτ, γαμάτοι και "γαμάτοι" του πόλιτιξ ψηθείτε να κάνετε μία σοβαρή συζήτηση επί του θέματος (όχι μόνο όσον αφορά το κείμενο) και σταματήστε να μιλάτε με αφορισμούς και "θα σας γράψω ένα κείμενο θα σας δείξω εγώ"

γράφτε να συζητήσουμε επί ίσοις όροις, είτε με άλλα κείμενα είτε με δικές σας θέσεις όχι να κρύβεστε πίσω από θέσεις που ποτέ δε διατυπώνετε. τι διανοητικός σνομπισμός είναι αυτός;

μιλήστε μας για τα κλασικά σχήματα, πώς έρχονται σε αντιπαράθεση με το θέμα;
μιλήστε μας για το νεολαιίστικο λαϊκισμό που φαίνεται στα μάτια σας να προβάλλεται από αυτή τη φάση
από πού προκύπτει αυτό το λογικό σχήμα ότι αν δεχτούμε την {κομμουνιστικοποίση => δεκέμβρης = προλεταριακή εξέγερση}
γενικά μην είστε μαλάκες

[Γκουλαγκ]

μια εξεγερση ειναι de facto αρνηση της εργασιας, μην τα παρουμε απ'την αρχη ολα.

Όχι άμα δουλεύεις

Ρατ πόιζον απόδειξέ μου ότι μπορεί να γίνει σοβαρή συζήτηση εδώ μέσα χωρίς να πεταχτεί ο ικονοκλαστ με ειρωνεία η ο ντύθορ με μαλακία, και θα το σκεφτώ.

[VidnaObmana]

Αυτο το θρεντ βρωμαει ακαδημαισμο

[Helm]

χειρότερο θρεντ στο πολιτιξ εδώ και καιρό

[ikonoklast]

Εμένα μαρέσει να κάνω τέτοια κουβέντα αλλά ποιός νοιάζεται στ' αλήθεια και ποιός θα κάτσει να την κάνει; Και γιατί;

http://www.blaumachen.gr/2011/06/525/

Aυτό για παράδειγμα. Είναι απο τα πιο αστεία και ασυνάρτητα πράγματα που έχω διαβάσει εδώ και καιρό. Αξίζει πραγματικά κάποιος να πιάνει αράδα αράδα το κείμενο και να προσπαθεί να δεχτεί οτιδήποτε λέγεται κυριολεκτικά και με την πραγματική του σημασία. Σε σημεία, επειδή ακριβώς υπάρχει πλήρης αδιαφορία να στοιχειοθετηθεί το οτιδήποτε και λόγω του ύφους, θυμίζει πιο πολύ αποστολικές γραφές παρά πολιτική θεωρία, είναι θεοί. («Αν έστω και ένα από τα μέτρα κατάργησης διαμεσολαβήσεων θεωρηθεί δευτερεύον και το κομμάτι του προλεταριάτου που αφορούν κατασταλεί με κάποιον τρόπο εσωτερικά, ήδη θα ξεκινάει η αντεπανάσταση.»)

Να κάποιες σημειώσεις:

Στις πρώτες δύο παραγράφους είναι αδύνατο να είσαι σίγουρος για το πότε λαβαίνει τελικά χώρα αυτή η κομμουνιστικοποίηση καθώς υπάρχει στο παρόν: «θεωρούμε ότι ο κομμουνισμός σήμερα παράγεται ως επανάσταση της τρέχουσας ιστορικής περιόδου, ως κομμουνιστικοποίηση.», ταυτόχρονα φαίνεται να έχει απλώς ψήγματα από το μέλλον: «Για εμάς, η κομμουνιστικοποίηση προεικονίζεται μέσα στους αγώνες που διεξάγονται σήμερα, ως το ξεπέρασμα των ορίων τους», τέλος τίποτα απο τα δύο! «Η κομμουνιστικοποίηση και ο κομμουνισμός είναι πράγματα του μέλλοντος, δε συμβαίνουν στο παρόν, αλλά πρέπει να μιλάμε γι’ αυτά στο παρόν.»

Με σιγουριά πάντως γνωρίζουμε ότι η κομμουνιστικοποίηση δεν έχει να κάνει με τον κομμουνισμό ή σίγουρα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον μαρξισμό (αυτό το κρατάμε για πιο μετά γιατί είναι αστείο). Αυτά συμβαίνουν καθώς:

Δεν υπάρχουν στάδια ανάμεσα στην επανάσταση αυτού του κύκλου αγώνων και τον κομμουνισμό, ούτε ο σοσιαλισμός ούτε και καμία άλλη μορφή εργατικής εξουσίας ή σταθερής εργατικής διαχείρισης (κατάργηση του κράτους και δημιουργία εργατικών συμβουλίων ή αυτοδιαχείριση). Η κομμουνιστικοποίηση δεν είναι η επανοικειοποίηση των επιμέρους κεφαλαίων από τους προλετάριους• οι προλετάριοι δεν επανοικειοποιούνται τίποτα. Η κομμουνιστικοποίηση δεν είναι αγώνας για την επανοικειοποίηση των κοινών. Για εμάς δεν υπάρχουν δομές κομμουνιστικοποίησης σήμερα, όπως αναφέρεται στην αφίσα του φεστιβάλ-συνεδρίου communismos. Η κομμουνιστικοποίηση δεν είναι κολλεκτιβοποίηση.

Εδώ είναι και το σημείο στο οποίο στέκομαι για να πω ότι η βασική ιδέα είναι αυτή της παραδοσιακής αναρχίας. Το επαναστατικό υποκείμενο (το οποίο στην αντίληψη των μπλαουμάχεν υπάρχει ασαφώς και ακαθόριστα σαν «προλεταριάτο», χωρίς να στοιχειοθετείται ποτέ ποιοί ακριβώς είναι αυτοί) πραγματοποιεί στο παρόν κάποιους «κύκλους αγώνων» από τους οποίους και την «επανάσταση» δεν μεσολαβεί κανενός είδους μεταβατικό, προπαρασκευαστικό ή οποιοδήποτε άλλο στάδιο. Είναι φυσικά οι Bakunin, Kropotkin που πρώτοι τοποθετούνται έτσι απέναντι στην θεωρία του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, παρουσιάζοντας μια στατική αντίληψη για την ανθρώπινη ύπαρξη που δε χρειάζεται να «ωριμάσει» για να επιτύχει τον «κομμουνισμό». Στην πραγματικότητα η αντίληψη αυτή δε σταματάει στην παραδοσιακή αναρχία αντίθετα μετασχηματίζεται ή επαναλαμβάνεται σε διάφορες άλλες αντιλήψεις, όπως φερ' ειπείν χοντρικά ο Debord ή η καστοριαδική αυτονομία. Η τελευταία είναι και η πολιτική καταγωγή των Tristero, άρα και των Blaumachen.

Παρ' όλα αυτά αν οι ίδιοι είχαν απλώς ξανανακαλύψει την παραδοσιακή διαφωνία της πρώτης διεθνούς βαφτίζοντας την «κομμουνιστικοποίηση» τα πράγματα δεν θα ήταν πολύ άσχημα, οι αναρχικοί δεν είναι κακά παιδιά. Από εδώ και πέρα όμως είναι που αρχίζει η πραγματική σχιζοφρένεια. Στη συνέχεια της ίδιας πρότασης μαθαίνουμε τι ΔΕΝ είναι η κομμουνιστικοποίηση, μεταξύ άλλων δεν είναι η «κοινότητα αγώνα», όπως και η επανοικειοποίηση κανενός κεφαλαίου ή κολλεκτιβοποίηση. Δεν έχω ιδέα γιατί χρειάζεται να περιγραφούν αυτά τα συγκεκριμένα πράγματα αυτό που υποπτεύεται κάποιος μέχρι εδώ πάντως είναι ότι δε θα μιλήσουμε για κανενός είδους οργάνωση της παραγωγικής διαδικασίας για τις ανάγκες του «προλεταριάτου». Αν όχι, τότε για τι θα μιλήσουμε ρωτάει κάποιος;

Αμέσως μετά, η εισήγηση δεν απογοητεύει και αρχίζει να απαντάει:

Τί είναι η κομμουνιστικοποίηση; Είναι μέτρα που θα λάβει καταρχήν ένα κομμάτι του προλεταριάτου μέσα στον αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο. Είναι μέτρα που θα λαμβάνει για να μπορέσει να συνεχίσει τον αγώνα του. Τα μέτρα αυτά θα είναι ταυτόχρονα μέτρα επιβίωσης μέσα στην κατάργηση του ως τάξης: κατάργηση κράτους, χρήματος, ιδιοκτησίας, κάθε τύπου μετρησιμότητας και ανταλλαγής. Το προλεταριάτο μπορεί να πάρει αυτά τα μέτρα και να καταργήσει το κεφάλαιο αυτοκαταργούμενο το ίδιο, μόνο γιατί είναι η τάξη του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, από την εκμετάλλευση της οποίας παράγεται υπεραξία.

Μάιστα, το κομμουνιστικοποιημένο προλεταριάτο κάνει λιγο προυντόν και λίγο παραδοσιακό αναρχοπριμιτιβισμό, καταργεί ιδιοκτησία, χρήμα και κάθε είδους ανταλλαγή και τελικά καταργεί το κεφάλαιο (αυτά όλα χωρίς να επανοικειοποιηθεί και χωρίς να κολλεκτιβοποιήσει τίποτα), απλά παίρνοντας κάποια μέτρα. Όπως είπαμε προηγουμένως η κομμουνιστικοποίηση και ο κομμουνισμός των μπλαουμάχεν δεν έχει και δεν θέλει να έχει σχέση με την μαρξική θεωρία. Παρ' όλα αυτά ως δια μαγείας, να σου και μια έννοια της υπεραξίας εδώ! Χωρίς φυσικά κανείς να φιλοτιμηθεί να στοιχειοθετήσει οτιδήποτε σχετικά με... τη θεωρία της αξίας, χωρίς την οποία δεν υπάρχει και υπεραξία. Μαγεία.

Μόνο επειδή αποτελεί πόλο της κεντρικής αντίφασης του καπιταλισμού, της εκμετάλλευσης, μπορεί να καταργήσει την αντίφαση αυτή και μαζί μ’ αυτήν ταυτόχρονα όλες τις καπιταλιστικές κοινωνικές αντιφάσεις.

Εδώ πλέον ο μαρξιστής αναγνώστης είναι σίγουρος ότι οι εισηγητές δεν έχουν καμία απολύτως ιδέα του τι διαβάζουν και γιατί το διαβάζουν απο τον μαρξισμό. Η «κεντρική αντίφαση του καπιταλισμού» είναι πιθανότατα μια κακή ανάγνωση της «θεμελιώδους αντίφασης» που δεν είναι φυσικά η «εκμετάλλευση» αλλά αυτή η αντίφαση μεταξύ ατομικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και κοινωνικού χαρακτήρα της παραγωγής. Τα -κατα μαρξ- κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής θα μπορούσαν να καλύψουν την πείνα και τις ανάγκες σύσσωμης της ανθρωπότητας, είναι όμως η ατομική ιδιοκτησία τους από την καπιταλιστική τάξη που δεν μπορεί να επιτρέψει κάτι τέτοιο. Η «εκμετάλλευση» άλλωστε δεν είναι καν ίδιον του καπιταλισμού, για την ακρίβεια υπήρξε σε κάθε σύστημα το οποίο αυτός αντικατέστησε.

Τα μέτρα αυτά γίνονται πιο σαφή στο τελευταίο κομμάτι που μπορώ να διαβάσω σοβαρά:

Μέσα στην εξέλιξη των διεκδικητικών αγώνων του θα επιτεθεί συγκεκριμένα στα μέσα παραγωγής ως τέτοια, δηλαδή στο ρόλο τους ως μέσα παραγωγής (όπως για παράδειγμα κάνουν ήδη οι εργάτες στο Μπαγκλαντες την ώρα που διεκδικούν το μισθό τους• μπορούμε να σκεφτούμε τη γενίκευση μιας τέτοιας κατάστασης). Αυτή η επίθεση, αν η επανάσταση συνεχιστεί σαν αλυσιδωτή αντίδραση, σαν επανάσταση μέσα στην επανάσταση, θα οδηγήσει στην κατάργηση τους ως αξία, θα τα αποκαπιταλιστικοποιήσει. Η επίθεση στις τράπεζες στις οποίες οι προλετάριοι έχουν χρήματα στους λογαριασμούς τους, είναι που θα θέσει αναγκαστικά το ζήτημα του πώς θα υπάρχει ζωή χωρίς χρήμα και δε θα είναι μια απόφαση κατάργησης του χρήματος. Η επίθεση στα αστυνομικά τμήματα θα θέσει το θέμα του οπλισμού της επανάστασης για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεων της. Η κατάληψη των τηλεπικοινωνιακών δικτύων και δικτύων μεταφορών ή η καταστροφή τους θα θέσει το θέμα της επικοινωνίας των εξεγερμένων ή του μπλοκαρίσματος της επικοινωνίας ανάμεσα στις δυνάμεις καταστολής. Η επίθεση στα καταστήματα και η λεηλασία των εμπορευμάτων θα θέσει το θέμα της μη ανταλλαγής και μη διανομής σε ένα πρωτόλειο επίπεδο και για μικρό αλλά κρίσιμο χρονικό διάστημα. Η συνέχιση του αγώνα στο δημόσιο χώρο, η μη δυνατότητα επιστροφής στο σπίτι, θα θέσει σε αμφισβήτηση τη διάκριση ανάμεσα στην ιδιωτική και τη δημόσια σφαίρα, θα θέσει το θέμα του φύλου. Η κατάληψη των χώρων παραγωγής ή η καταστροφή κάποιων από αυτούς θα θέσει το θέμα του πώς θα αναπαράγεται η ζωή συνολικά.

[ikonoklast]

Εδώ φτάνουμε στην απόλυτη καινοτομία στην πολιτική θεωρία και μάλλον στο σημείο που ο dythor εννοεί σαν πιο σπουδαία μακροσκοπική και μικροσκοπική ανάλυση της πραγματικότητος. Οι μπλαουμάχεν με βασικό παράδειγμα τις τεράστιας σημασίας εργατικές εξεγέρσεις στο ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ εισάγουν καινοφανώς στην πολιτική θεωρία... τον Νεο-Λουδισμό!

Tι ήταν οι Λουδίτες; Αυτό: http://en.wikipedia.org/wiki/Luddite

Εργάτες υφαντουργίων στην γαμημένη Αγγλία του 1800 που απελπισμένοι απο την πείνα και την εξαθλίωση αποφάσισαν ότι αυτό που ευθύνεται για την εκμετάλλευση είναι τα ίδια τα μέσα παραγωγής τους και έσπευσαν να τα καταστρέψουν. Ό,τι έκαναν και οι μπαγκλαντεσιανοί εργάτες (η πλούσια εργατική παράδοση του οποίου μας πείθει ότι βρίσκεται στο ίδιο στάδιο με αυτό που βρισκόντουσαν οι άγγλοι εργάτες το 1800). Ό,τι μας καλούν να κάνουμε και οι μπλαουμάχεν για να κομμουνιστικοποίησουμε. Αυτή η επίθεση στα μέσα παραγωγής θα οδηγήσει στο να τα... «αποκαπιταλιστικοποιήσει». Θα πρέπει λοιπόν εγώ, ρημάζοντας το pc μου και το laptop της εταιρείας, o γιατρός, ρημάζοντας τα άθλια ιατρικά εργαστήρια στα οποία δουλεύει, ο χημικός, το ίδιο, ο μεταλλεργάτης, το ίδιο, ο υπάλληλος στη ΔΕΗ, ο ζαχαροπλάστης, η δασκάλα, η πουτάνα, όλοι μαζί πρέπει να καταστρέψουμε τα μέσα παραγωγής για να τα αποκαπιταλιστικοποιήσουμε! Η επίθεση στα καταστήματα, θα διαλύσει την ιδιοκτησία και θα θέσει το θέμα της μη ανταλλαγής! Η «μη δυνατότητα επιστροφής στο σπίτι» (!!!!) θα θέσει το θέμα της διάκρισης ιδιωτικής και δημόσιας σφαίρας! Και το θέμα του φύλου!

Προσοχή όμως! Τα μέτρα της κομμουνιστικοποίησης πρέπει να ληφθούν όλα μαζί, αν ένα μόνο του ξωκείλει τότε η αντεπανάσταση ξεκινά!

Ένα παράδειγμα!

Ένα παράδειγμα: Αν οι γυναίκες αναγκαστούν να γυρίσουν στο σπίτι και στα παιδιά, αν παραμείνει το σπίτι το ίδιο ως κάτι ξεχωριστό, δεν μπορεί να προχωρήσει η κομμουνιστικοποίηση.

Nooooo

Δεύτερο παράδειγμα!

Άλλο παράδειγμα: αν ριζώσει μέσα από την επανάσταση ένα σύστημα ανταλλαγής και μετρησιμότητας, ακόμη και χωρίς χρήμα, αν επικρατήσει οποιαδήποτε συστηματοποίηση και θεσμοποιημένη ή μη διαμεσολάβηση των σχέσεων ανάμεσα στα άτομα, η επανάσταση θα υποχωρήσει.

Νοοοοοοοοοοοοοοο

Θα πρέπει το κομμουνιστικοποιημένο προλεταριάτο χωρίς να κολλεκτιβοποιεί, χωρίς να επανοικειοποιείται, χωρίς μέσα παραγωγής (αφου θα τα έχει διαλύσει), χωρίς οργάνωση της παραγωγής (ποιάς παραγωγής; ) να προσπαθήσει ΣΚΛΗΡΑ μέσα στο post-apocalyptic κομμουνιστικοποιημένο σκηνικό να μη θεσμοποιήσει, διαμεσολαβήσει ή συστηματοποιήσει οτιδήποτε... Αλλιώς, η νέμεσις της αντεπανάστασης έρχεται και η επανάσταση, υποχωρεί.

Υπάρχουν κι άλλα θαύματα και στη συνέχεια του κειμένου και στα υπόλοιπα που δημοσιεύονται. Δεδομένου ότι αυτό αποτελεί και ΕΙΣΗΓΗΣΗ περι του ζητήματος σκέφτηκα ότι είναι το πιο κεντρικό. Εγώ μέχρι εκεί ασχολούμαι σοβαρά μάγκες, κι αυτό γιατί έχω χόμπι με τέτοιες μαλακίες. Σκέψου τώρα.

πσ. Ένα, Ένα μικρό τελευταίο:

Καθώς όμως ο κύκλος συσσώρευσης προχωράει προς την κρίση υπερσυσσώρευσης, σημαντικά γεγονότα δείχνουν τί παράγεται μέσα σ’αυτόν τον κύκλο ως επανάσταση και ως αντεπανάσταση

Μιλάνε για κρίση υπερσυσσώρευσης. Αυτό. Τέλος.

[stam and the witches]

Άλλο παράδειγμα: αν ριζώσει μέσα από την επανάσταση ένα σύστημα ανταλλαγής και μετρησιμότητας, ακόμη και χωρίς χρήμα,

Αυτισμός.

[00i00]

να ρωτησω κατι εγω ο αγροτης...

τι ειναι τελικα αυτος ο κομμουνισμος που εδω και 150 χρονια δεν εχετε βγαλει ακρη?
επισης τι επανασταση ετοιμαζετε και θελετε απο την στιγμη που την οριοθετητε και ομιλατε ως αλλοι Λαλιωτηδες μωρε?

[katwrimos]

Κατ αρχήν να πώ οτι η πρώτη μου σκέψη μόλις είδα το τόπικ ήταν να σας βρίσω και τους μπλαουμαχενζ και εσας που τους διαβάζετε γιατι ασχολείστε με πράγματα οπως το αν η μετάβαση στον κομουνισμό γίνεται αυτόματα η αν απαιτείται μια σοσιαλιστική προσαρμογή, πράγματα δηλαδή που απάντησαν επαρκέστατα οι μαρξ/ενγκελσ/μπακουνιν/λενιν και στα οποία ενας καθυστέρας στην ελλάδα του 2011 δεν έχει τίποτα ουσιώδες να προσθέσει. Και το γεγονός οτι οι απόψεις που παραθέτονται στο παραπάνω σαιτ παρουσιάζονται σαν απόψεις των αρθρογράφων του σάιτ, χωρις μια εστω για δείγμα αναφορά στα βιβλία οπου τις διάβασαν ετσι για να δώσουν το γαμημένο κρέντιτ σε αυτόν που είχε πρώτος την ιδέα ρε αδερφέ, με κάνει να θέλω να ξεράσω πάνω τους. Για να μην αρχίσω ενα ακόμα πιο ανούσιο φλέημ για το πόσο ξέρασμα είναι οι εν λόγω γελοίοι τύποι κράτησα το βρωμόστομά μου κλειστό, αλλα δεν πειράζει, απάντησε επαρκώς ο Ικόνοκλαστ.

Τωρα λοιπόν που βγήκε το ξέρασμα κατά λογοκλόπων επαναστατών της πούτσας απο τη μέση , θα αναφερθώ στο σίγκνατουρ του κάλκι, για να πώ οτι ναι μεν ΔΕΝ είναι απο μόνο του άχρηστο και καθυστερημένο, αλλα όταν ο επαναστάτης χρησιμοποιεί ως απάντηση σε κάθε ερώτημα ενα τέτοιο κατασκεύασμα, το καταντά άχρηστο και καθυστερημένο. Θέλω να πώ, όταν ρωτάω πχ. εναν "επαναστάτη" για το πως σκοπεύει να παράγει το αγαθό Χ μετά την επανάσταση, στην καλύτερη περίπτωση μου απαντάει οτι "το αγαθό Χ είναι προιόν που με έπεισε ο καπιταλισμός οτι χρειάζομαι και δεν χρειάζομαι πραγματικά" και στην χειρότερη μου απαντάει ασυναρτησίες περι παρόντος και μέλλοντος.

Ποιό το νόημα να κάνετε ενα τόπικ για θεωρητική συζήτηση περι του κομουνισμού οταν οι ίδιοι οι κομμουνιστές δεν έχετε την διανοητική επάρκεια για να απαντήσετε στο απλούστατο ερώτημα τι σκατά θα κάνετε διαφορετικά απο τις προηγούμενες επαναστάσεις ωστε να μη χρειάζεστε να κανετε τους μισούς πολίτες στρατιώτες για να εμποδίζουν τους άλλους μισούς απο το να μεταναστεύσουν σε καπιταλιστικές χώρες?

Θέλω να πω, απο το να σφάζεστε για ζητήματα που απάντησαν επαρκώς ο λενιν και ο μπακούνιν (συχνα χωρις καν να τους δινετε το κρέντιτ), γιατί δεν ασχολείστε με το να δώσετε μια απάντηση σε ερωτήματα όπως το παραπάνω που ο λενιν η και ο μαρξ δεντό ασχολήθηκαν (γιατι θεωρούσαν οτι οι εργατες στις καπιταλιστικές χωρες θα εφευγαν για τους σοσιαλιστικούς παραδείσους και οχι το αντίθετο)?

[Γκουλαγκ]

Να σου πω εγώ γιατί:
Είμαστε στην πολύ ευχάριστη κατάσταση, σαν τάξη πάντα, να έχουμε κινηματική (ανταγωνιστική, διάολε) δράση στον πάτο του βαρελιού. Τι καλύτερο έχουμε να κάνουμε λοιπόν, απ' το να ασχολούμαστε με τέτοιες παπαριές (εμείς οι ελάχιστες μειοψηφίες), ποιος θα κάνει την επανάσταση, θα είναι πρόγραμμα ή διαδικασία, θα έχει κεντρική οργάνωση ή όχι, θα είναι ένοπλη ή όχι, θα αρνηθεί την εργασία ή όχι, όταν υπάρχει μηδαμινή πραγματική επαναστατική μαζική διαδικασία αμφισβήτησης έστω του υπάρχοντος; Όταν δεν υπάρχουν οι στοιχειώδεις διεκδικήσεις; Αντί να οργανωνόμαστε έστω για να αντιμετωπίσουμε τους φασίστες και τ' αφεντικά,

ελάτε να πούμε και για το έμφυλο ρε παιδιά.

Α και κάτι άλλο: μινμιν (και παρόμοια όντα), όταν το πιο κοινωνικό πράγμα που κάνεις είναι καμιά απόσταξη, βούλωσε το ρε βλαμμένε που θα μας κάνεις και κριτική. Αρκετά με τους παρλαπίπες καναπεδάκηδες ε.