μου βγήκε ο πάτος να διαβάσω το βασικό κείμενο (τι είναι η κομμουνιστικοποίηση - θα μπορούσα να το μεταφράσω και κοινωνικοποίηση κατά μία έννοια αλλά θα'ταν κακό) στην αυθεντική του γλώσσα, εν τέλει το πάλεψα με τα σκουριασμένα γαλλικά μου.
ενδιαφέρουσα η άποψη του κομμουνισμού ως διαδικασία, και αρκετά της μόδας θα έλεγα (όχι κακό). μ' άρεσε και η ιστορική ανάλυση για την κόντρα ρεφορμισμού/ριζοσπαστισμού και για την πολυδιάσπαση του αγώνα, καθώς και για το νέο χαρακτήρα του καπιταλισμού. λίγο μαρξιστής στα οικονομικά ο συντάκτης, αλλά όχι με ενοχλητικό ή επιστημονίστικο τρόπο (δλδ τον κατάλαβα έχοντας διαβάσει το πρώτο κεφάλαιο απ' το κεφάλαιο) θα ήθελα να συζητήσω με κάποιον αριστερό για τέτοια ζητήματα, κομμουνισμός/αναρχία ως διαδικασία και όχι (μόνο ή απαραιτήτως) ως στόχος. εδώ πιχί σε φρικοκύκλους τώρα τελευταία ακούγεται πολύ το σύνθημα "με την αναρχία για τον κομμουνισμό"
σ' ένα βαυκαλιστικό επίπεδο θα'ταν ωραίο να βρεθεί μία έστω και πρακτικίστικη σύμπλευση αυτών των δύο αναλύσεων (τριών αν προσθέσεις την αυτονομία, που εγώ δεν τη θεωρώ ως ξέχωρη από τις άλλες, αλλά ως εν δυνάμει ιδιότητά τους)
ΒΑΣΑΝΙΣΤΕΙΤΕ ΜΩΡΑΓελάει ο κόσμος σε όλα τα επίπεδα.
Φοβερή κριτική του (sic) στην κομμουνιστικοποίηση (sic) βρίσκεται εδώ:
http://www.badarts.gr/2011/12/%CE%BA...%CE%AF-%CE%B8/
Θα στεκόμουν κυρίως στην υπογραφή του χρήστη Καλκη:
Να γίνει άμεσα θρεντ rat_poison σε εκλιπαρώ.Εάν ο κομμουνισμός είναι μια διαδικασία (οργάνωσης) του παρόντος, θα είναι διαδικασία κάθε παρόντος, δηλαδή και του παρελθόντος και του μέλλοντος, αφού το παρελθόν ήταν παρόν και το μέλλον θα γίνει παρελθόν μέσω του παρόντος. Και δεν μπορεί να είναι μόνο του μέλλοντος, εάν δεν είναι του παρόντος, άρα και του παρελθόντος.
πσ. Αυτά περι «κομμουνισμού ως διαδικασία» είναι σκέτη απόλαυση.