marten, joey dario, ac, lizzy thank you from the depths of our heart
λοιπον, αυτο που ξαναζησαμε δε περιγραφεται
απο χτες μου ειχαν κολλησει μελωδιες στο μυαλο. στο φροντιστηριο σκεφτομουν αιματα και τσεκουρια. στο δρομο προσεχα μη με τρακαρουν και αργησω και δε πιασω καγκελο.
7.46 ημουν εκει. πηγα μεχρι τις 9.10 ισαμε 7 φορες τουαλετα, απο το αγχος μη με πιασει κατουρημα κατα τη διαρκεια των λιζυ.
λογια δεν υπαρχουν. τετοια μπαντα δεν υπαρχει. σιγουρα η πιο αδικημενη μπαντα απο την αμερικη (μαζι με παντσερ). τετοιο καμ μπακ δεν εχει ξαναυπαρξει. τετοιο δεσιμο δε, πουθενα.
οπως μου ειπε και ο ac alexander , me ton dario ειναι σαν αδερφια. blood brothers. αυτο τα λεει ολα. για τον αδερφο του λιζυ, τον joey, δεν υπαρχουν λογια. τρομερος και ευφυεστατος ντραμερ. ενταξει για τον μαρτεν τι να λεμε. ποιος στιβ χαρις και μαλακιες
ουτε δηθενισμοι ουτε τιποτα.
πηρα στη συναυλια 2 πενες και τη μπακετα. ολες χερι χερι. και μονο που ο μαρτεν μου εδωσε την πενα στο χερι και μου χτυπαει το χερι στην καρδια τα λεει ολα για μενα. ετσι ειναι οι μεγαλες μπαντες ρε πουστη μου.
οποιος δεν ηρθε εχασε. οχι απαραιτητα για τη μουσικη τους, γιατι μπορει να μη γουστρετε κλασικο γαμημενο τελειο αμερικανικο χεβι παουερ, αλλα γιατι χασατε το τατς και το φιλινγκ.
δε ξερω τι να γραψω αλλο. να αρχισω να αραδιαζω στιχους?
να σας λεω τι λεγαμε στο λεγκασι? απιστευτοι τυποι. υπεγραψαν το κρας μου βγηκαμε φωτογραφιες, θα τους εχω στην εκπομπη μας στο ραδιο, και μπορει και το επομενο σαπορτ ναμαστε εμεις. ευσεβεις ποθοι. ναι.
αλλα εχω μια ευτυχια στην καρδια
σας αγαπαω ολους
αυτο ειναι το χεβι μεταλ ρε πουστη μου
πινκς καρδουλες και αρκουδακια