καλά τα λέει ο Μικές.
Θα απαντήσω αύριο.
καλά τα λέει ο Μικές.
Θα απαντήσω αύριο.
Barry Prudom-He's Public Enemy No1.
Κλάδος 1. Blues --> Rock'nroll --> Hard Rock --> MetalOriginally Posted by VidnaObmana
Κλάδος 2. Χάος --> Black metal
Blood for all tears shed
And Fire for hate
Death for what shall become
All false ones fate
εντωμεταξυ ΚΑΜΙΑ σχεση αλλα οκ...ειπαμε, τρανσας με αποψη για την ροκ ιστορια...
clopywrite από razor
Last edited by Raven Lord; 18-12-2011 at 01:54.
Rock or Nothing
ρε πορτσαδι εξω απο το χωριο σου σε στειλαν με το ζορι αλλα μυαλο δεν εβαλες...αφου δεν σε κοφτει τι πας να το παιξεις υπερασπιστης
πουλα κιαπερα καμια αμστερ σε καμια πιπιτσα και πουλα ιστορια για ΡΟΚ....
γιδι...εγω δεν εμαθα τις 5-10 υποχρεωτικες μπαντες, μουσικη εκατσα και ακουσα, κι εσυ αυτο το μετρησες ως θολοκουρτουρα...πασοκε του κερατα, γιδι
στο αμεσως απο πανω σχολιο μου περι μπλουζ-ροκενρολλ- κλπ οποιος μουτζωσε να βγει να το πει γιατι σημερα παιζει τρελο ξεβρακωμα
ΓΚΑΥΛΩΝΩ οταν καταριπτω στερεοτυπα
μύγα σε τσίμπισε ρε θείο? βλέπεις να υπερασπίζομαι τίποτα? απλά μου φάνηκε αστείο το βιντεάκι που ανέβασε ο ρέιζορ... και τελικά ποιο είναι το πρόβλημα σου με τα συμπαθή τετράποδα?
Rock or Nothing
ρε ασε τα σαπια...και οχι κανενα προβλημα, βραστη η γιδα ειναι λουκουμι
εσυ θες να το συζητησομε το θεμα σοβαρα? πια ειναι η γνωμη σου για το εμπορικο εκτοπισμα της Θρησκειας απεναντι σε ''φλωρικα'' ειδη?
διατι και πως εγινε ολο αυτο? την αποψις σου περιμενω
και κατι σοβαρα τωρα...εισαι 30 κοντα, ξερεις γραμματα, πηγες εζησες στο μεγαλο χωριο, αυτο με τους κουλτουριαρεους να ΜΗΝ το ξαναπεις εαν δεν θες να στιγματιστεις ως ΓΙΔΙ
φίλε minmin, γενικά με τα της τέχνης, όταν "κράζω" το κάνω ΜΟΝΟ για πλάκα. το θέμα είναι τέρμα υποκειμενικό και επιπλέον δεν μπαίνω στη διαδικασία να κάνω το διαχωρισμό "εμπορικού" ή μη. είναι θέμα "αρέσει" "δεν αρέσει", για 'μενα προσωπικά. ούτε θα μπω στη διαδικασία να κρίνω αυτόν που ακούει παπαρίζου π.χ. ...
αν ζητάς τη γνώμη μου για το είδος "ροκ" δεν μπορώ να τη διατυπώσω γιατί απλά δεν ξέρω σχεδόν τίποτα. μπορείς να με ρωτήσεις για χέβημαίταλ μόνο και εκεί ξέρω κάποια περιορισμένα πράγματα από ό,τι έχω προλάβει να ακούσω στη σύντομη διάρκεια της ζωής μου ως τώρα (θα θελα να είναι σύντομη).
να περάσουμε στο πεδίο του "σοβαρού" τώρα. για την εποχή που μιλάς δεν έχω ιδέα. μπορεί η μουσική βιομηχανία τότε να ήταν όντως έτσι. είμαι σίγουρος ότι η ποπ της εποχής ήταν το aor και κάποιες μορφές metal. έχω πιει πολύ τσίπουρο όμως για να σου αναλύσω τώρα τη γνώμη μου.
"κουλτουριαραίοι" ωραία λέξη... ποτέ δεν τη χρησιμοποίησα όμως για "εσάς" πέρα από το επίπεδο πλάκας. κάτι ντόπιους συριζαίους μου φέρνει στο μυαλό.
Rock or Nothing
με αρεσεις γιατι αν και μπαρμπαδογιδο διατηρεις μια ευγενη στασις
εγω λοιπον μεσα απο αυτο το προβοκατορικο θρεντ θελω να ξεκινησει μια συζητησις...ναι θελω το γουνακι του μεταλ, να το γαμησω τα ραμματα
πες, πειτε επι του θεματος...ξακοσα χρονια μας πατατε τον παπα περι πανκ λαιλαπας ενω το χιεβι ετοιμαζε αυτοχρατορια
ΟΛΕΣ οι πανκ μπαντες πηραν μπουλο απο φραγκα ενω καποιοι μΠΑΟΚτσηδες ''κομπλεξικοι'' που κλαιγοταν γιναν τρισεκατομυριουχοι...3 χιλιετηριδες μετα οι Saxon εξακολουθουν να ξεγελαν κοσμο σε τριτοκοσμικες χωρες και να βγαζουν χοντρο μεροκαματο
και επιασα ''τιμια'' μπαντα...
επειδή ποτέ μου δεν το είδα σαν "διαμάχη", γι'αυτό και δεν μπορώ να καταλάβω ούτε εσένα, ούτε τον πάνκη που έγραψε στο μπλογκ του και του απάντησα στο αντίστοιχο τοπικ.
Rock or Nothing
όχι, τώρα είναι η στιγμή της ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ της grunge, τώρα μουνάκια που λέγατε ότι σκότωσε το μέταλ θα απολογηθείτε για το θάνατό της από τους ΣΑΞΞΟΝ.
Βασικά, αυτό που λέει ο Μαικ, είναι πως μέχρι μία συγκεκριμένη εποχή, το ροκ ήταν επαναστατικό (από τον Elvis έως τους Pistols) , ήταν καινοτόμο (από το Folk rock έως το progressive και το kraut) και ξαφνικά οι εταιρίες πέταξαν στα μούτρα το κρύο και "safe" heavy metal το οποίο και μουσικά, αλλά και στιχουργικά υπαγόρευε μία προβατοποίηση, η οποία και ερχόταν μέσω της διαφυγής, και όχι της αντιμετώπισης (Δεν μιλάω για σωρηδόν το heavy metal, αλλά για τις περισσότερες μπάντες που μπήκαν μπροστάριδες). Η βάση του heavy metal ήταν βαθύτατα συντηρητική, και οι μπάντες που αποτελούσαν εξαιρέσεις ήταν είτε μπάντες που είχαν επιρροές από το progressive (όπως οι Watchtower) είτε από το punk (όπως οι Sacred Reich). Και αυτό συνέφερε και συμφέρει τους πάντες: Συντηρητικοί οπαδοί= καλοζωισμένα παιδάκια που δεν έχουν να ριψοκινδυνεύσουν (και δεν θέλουν) για τίποτα, και δεν πρόκειται να αντιδράσουν σε τίποτα.
Από τα πρώτα πράγματα που θυμάμαι σαν νιάτο να μου λέει μεγαλύτερος μεταλάς περί του punk, ήταν το εξής: "Πως σου αρέσει ρε συ το punk? Είναι πολύ ωμό στιχουργικά, είναι εντελώς χύμα. Εγώ προτιμώ οι στίχοι μου να είναι αλληγορικοί και να με ταξιδεύουν". Και αυτό πολλές φορές, ακόμα και τώρα, μου εξηγεί την "διαφυγή" που ανέφερα πιο πάνω. Διαφυγή που δεν έχει καμία σχέση με το rock n roll.
Δηλαδή οκ, ποιός δεν θα γούσταρε μία ωμή αλήτικη μπάντα όπως οι παρακάτω, έναντι των πχ Crimson Glory*?
Ροκ ή τίποτα αδέρφια.
Α ναι και επίσης,
Κλάδος 1. Blues --> Rock'nroll --> Hard Rock --> Metal
Κλάδος 2. Hardcore punk+Heavy metal--> Black metal
* Tων οποίων τo Red Sharks είναι ύμνος προς τον συντηρητισμό
Last edited by Reject; 18-12-2011 at 17:37.
Barry Prudom-He's Public Enemy No1.
Να επιστρατεύσω κι εγώ όλη μου την αφέλεια και την καλή μου διάθεση και να ρωτήσω, κυρίως Reject και minmin:
ΟΚ καταλαβαίνω την απέχθεια στο metal και στα εμετικά κλισέ του (το "εμετικά" μάλιστα αντανακλά και την προσωπική μου άποψη), αλλά τι τρέχει επιτέλους με όλο αυτό το νταβατζιλίκι περί "έκθεσης" και κραξίματος του συγκεκριμένου μουσικού είδους; Ειλικρινά εκτιμώ τις μουσικές κλίσεις και γνώσεις και των δυο σας και μαθαίνω πράγματα από τα σχετικά με μουσική posts σας τα οποία πολλές φορές κατευθύνουν την έρευνά μου για ακούσματα, αλλά τι δογματισμός και τι μισαλλοδοξία είναι αυτή επιτέλους; Από πού κι ως πού υπάρχει σωστό και λάθος σε ένα πράγμα το οποίο κρίνεται από το γούστο και την αισθητική του καθενός;
Ναι ξέρω, η πόλη είναι γεμάτη μεταλλάδες και μεταλλάδικα μπουχουχου. Άντε λοιπόν, να βγούμε στους δρόμους, να πάρουμε τα όπλα, να γλιτώσουμε τη νέα γενιά από το βόλεμα και τη διαφυγή από την πραγματικότητα που αφειδώς χαρίζει ο καρκίνος που λέγεται metal, ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ. Ποιος χέστηκε.
Βασικά, και έναν να γλυτώσουμε, θα είμαστε χαρούμενοι.
Barry Prudom-He's Public Enemy No1.
Το χιεβι μεταλ το αγόραζαν και το αγοράζουν μικρο και μεσοαστοί, κυρίως λευκοί, ατομικοποιημενοι, χωρίς ιδιαίτερη ταξική συνείδηση και των οποίων οι όποιες 'επαναστάσεις' είναι αυτές οι περί των εσωτερικών τους υπαρξιακών ζητημάτων.
Πούλησε η βιομηχανία χιεβι μεταλ σαν την ποπ μουσική της εποχής στα 80ς, και πάει να το ξαναπουλησει με αλλα ρουχα, είναι ένα τέλειο μέσο για να διοχετεύει ο μεσοαστουλης νέος την οργή του αντί να πάει να κάνει - ίσως - τίποτε πιο χρήσιμο, και να νιώθει και επαναστάτης και καλλίτερος από τους άλλους που ακούνε ξέρω γω, ντισκο ορθό.
Το χιεβι μεταλ γενικά, είναι για αδύναμους ανθρώπους με φαντασίες δύναμης. Από αυτούς φτιάχνεται και σε αυτούς απευθύνεται. Σε ασθενικούς και μοναχικούς και τέτοιους.
Άλλοι που ξέρουν καλλίτερα για προγκ ροκ και πανκ να μας πουν ποιοι τα αγοράζουν και ποια η χρησιμότητά τους για την βιομηχανία.
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
