Αξιοπρεπέστατο άλμπουμ, και λαμβάνοντας υπ' όψιν τις συνθήκες που ηχογραφήθηκε (με τον Όζζυ ξανά μέσα στις ντρόγκες, τον Μουστάκια να παλεύει με καρκίνους και χωρίς τον Bill Ward), ίσως να είναι και πολύ καλύτερο απ' ότι προσδοκούσα. Βλέπω αρκετούς που γκρινιάζουν για την παραγωγή και πάλι, αλλά εμένα δε με χαλάει. Η φωνή του Όζζυ εννοείται πως έχει οτι ηχητικό φτιασίδωμα υπάρχει, γιατί όπως φαίνεται και στα πρόσφατα live ξύνει νέο πάτο, αλλά τουλάχιστον στο δισκο ακούγεται αξιοπρεπής. Κατά τα άλλα, μπασαδούρα κομπλέ από τον Geezer, αρκετά καλά (μεταξύ των οποίων και 2-3 δολοφονικά) Iommi-κά riff και τιμιότητα από τον Wilk. Επίσης Damaged Soul . Επικών διαστάσεων κομμάτι, που αν έβγαινε στα 70s, χαλαρά θα το είχαν όλες οι best of συλλογές τους σήμερα. Μια χαρά δίσκος με άλλα λόγια, που ναι μεν δεν μας ανατίναξε το κεφάλι, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι και η ξεπέτα της αρπαχτής που πολλοί φοβόντουσαν.
Fred FlintSTONER: YabadabaDOOM !
Θα μου πει κάποιος χριστιανός πόσο του βαλε το χαμμερ;
στο κύριο review του, αντι για βαθμό έχει βάλει αυτό:
αλλα πραγματικά σε τι έχει να κάνει το review του hammer με την ποιότητα ή οχι του δίσκου ;
Fred FlintSTONER: YabadabaDOOM !
Πεθαίνω ρε πούστη μου.
Δεν είπα ότι έχει σχέση με την ποιότητα, είπα ήδη μία δύο φορές ότι ο δίσκος δεν ακούγεται. Εγώ ρωτάω γιατί όντως το "10" μου φαινόταν πολύ λίγο σε σχέση με τα δείγματα που δίνει το χάμμερ για τους πατριάρχες του χέβυ μέταλ.
Κυκλοφόρησε ένα EP με ακυκλοφόρητα από το 13 και μερικά live. Θα το πουλάνε στις συναυλίες λέει μόνο.
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare