Η παρουσα ανταποκριση εχει σαν σκοπο να δει αν καποιος γνωριζει καποια απ αυτες τις μπαντες και αν οι διαφοροι περιεργοι του φορου ψαχτουν να τους ακουσουν.
Οντας ελευθερος σημερα πηγα να τσεκαρω τα εν λογω συγκροτηματακια που παιζαν στο αν της Κοπενχαγης. Μπαινοντας βρηκα την υπολοιπη παρεα και αφου εφοδιαστηκα με ζυθο ξεκινησα την απολαυση...; της μουσικης βραδυας.
Συγχωρηστε μου την αγνοια για τα Post-mathcore ή neurosis clones ή οπως αλλιως θα τα λεγατε εσεις οι ειδημονες,, αλλα δεν κατεχω απο τον ηχο τους και πραγματικα δεν βλεπω συντομα να εντρυφω.
Ξεκινημα με τους Intronaut. 4 παληκαρια. 2 στην φωνη. Μαζι δεν κανουν ουτε για μισος σοβαρος τραγουδιστης. Παιξαν δυνατα τα μακροσυρτα τραγουδια τους αλλα τα 45 λεπτα της εμφανισης τους κυλισαν μαρτυρικα και βασανιστικα αργα. ingolstadt ή οπως λεγεται και βγαλε. Μικροι ειναι ομως θα βελτιωθουν.
Στην συνεχεια ηρθε η σειρα για τους storm of light. Συμπαθητικοτερο ηχητικα αν και μου την εσπασαν τα βιντεο τους που ειχαν μια εμμονη με το β π.π. και γενικα εικονες απο πολεμο. Ο μπασιστας κοπανιοταν εντιμα, με την μιξη τραγιασκα-χιπχοπερκαπελο που φοραγε για να ξεχωριζει. το γκομενακι στην κιθαρα ηταν συμπαθητικο και ο φιξερ (σορρυ. καραφλας)στην ετερη κιθαρα και φωνη αρκετα ενδιαφερον. ο ντραμερ ηταν ο φλωρος της παρεας. χιπστεροστυλ. τα σπασαν ευχαριστα και ομολογω οτι κουνησα λιγο ρυθμικα το κεφαλι μου. λιγο ομως. σαφως ανωτεροι απο τους πρωτους. Κατι σαν St Pauli.
περναμε και στους χεντλαινερς. χερτα βερολινου. σαφως ανωτερη μπαντα απο τους προαναφερθεντες. το πρεζακι που χουν για τραγουδιστη ηταν ωραιος. την ειπε και σε καποιον δανο που πηγε να ειρωνευτει. κοπανηθηκαμε. περασαμε ωραια. μοντερνοι ηχοι και στυλακι παρομοιο με τους προηγουμενους. ενταξει για 12 ευρω οκ ηταν.
σημειωσεις απο τον συντακτη: καλος ηχος και τα 3 συγκροτηματα. κοσμος με το ζορι 50 ατομα. ενταξει ειχε προηγηθει και διημερο φεστιβαλ. δανια κιολας μην περιμενετε "κοσμο".
*φωτογραφιες δεν υπαρχουν καθοτι μου την σπανε και αυτες και οσοι τις βγαζουν.αυτα