Ex Machina
Ο Mitchell Hundred ήταν γιος μιας ανύπατρης χίπισσας. Το πιο κοντινό πρόσωπο που είχε για πατρική φιγούρα ήταν ο Ρώσος μετανάστης με το παρατσούκλι Kremlin, που δούλευε στο Coney Island της Νέας Υόρκης. Όταν ο Mitchell μεγάλωσε έγινε πολιτικός μηχανικός και διορίστηκε ως υπεύθυνος μηχανικός στον δήμο της NY. Κάποια βραδιά που πήγε να επιθεωρήσει μια βλάβη στην γεφυρα της Νέας Υόρκης ένα αντικείμενο εξερράγη στο πρόσωπό του ,καταστρέφοντας το αριστερό του αυτί και μέρος της αριστερής πλευράς του προσώπου του. Επίσης θράυσματα αυτού του αντικειμένου σφηνώθηκαν στο κεφάλι του. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο ο Mitchell αποκτά υπερδυνάμεις ύστερα από αυτό το ατύχημα, που του δίνουν την ικανότητα να επικοινωνεί με οποιοδήποτε μηχανικό κατασκεύασμα και το δεύτερο να υπακούει στις εντολές του.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτεται είναι να θέσει τις νεοαποκτηθέντες δυνάμεις του στην υπηρεσία των πολιτών της NY φορώντας μια στολή και μια ρουκέτα στην πλάτη του για να πετάει. Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονται έτσι όπως πιστεύει ότι θα εξελιχθούν και τελικά αποφασίζει να παρατήσει το κουστούμι του ήρωα και να ενταχθεί στον πολιτικό στίβο, βάζοντας υποψηφιότητα για δήμαρχος της Νέας Υόρκης. Προς έκπληξη όλων, κερδίζει τις εκλογές και εγκαθίσταται στο αξίωμα. Και εκεί ξεκινάει το κόμικ. Πρόκειται ουσιαστικά για τις περιπέτειες ενός δημάρχου με υπερδυνάμεις και όλες τις πολιτικές και μη δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει αυτός.
Το χαρακτηριστικότερο γνώρισμα του κόμικ, πέραν του αμίμητου artwork από τον Tony Harris είναι το πόσο καλοδουλεμένη είναι η πλοκή.Όλες οι ιστορίες που συνήθως καταλαμβάνουν 5 ή 6 τεύχη η καθεμία είναι ξεχωριστές ,αλλά κάθε μια έχει επιπτώσεις στην επόμενη. Επίσης τα προβλήματα με τα οποία καταπιάνεται είναι πραγματικά και φαίνεται ότι ο Vaughan έχει μελετήσει πολύ καλά το αντικείμενό του.
Το πιο αμφιλεγόμενο σημείο του κόμικ πάντως είναι η ίδια η πολιτική. Είναι αξιοθαύμαστο το πως ο Vaughan ισορροπεί τους χαρακτήρες του και δεν τους κάνει ούτε ακραίους, ούτε όμως μαλθακούς. Σίγουρα ο κεντρικός άξονας είναι η αμερικάνικη πολιτική, αλλά είναι εξίσου ελκυστικό για έναν Ευρωπαίο μιας και ο δήμαρχος είναι πολιτικώς ανεξάρτητος συνεπώς οι αποφάσεις του ποικίλλουν σε κάθε θέμα. Αυτό είναι το δυνατότερο χαρτί του κόμικ πιθανότερα μιας και ο κάθε αναγνώστης, ανάλογα τις απόψεις του, θα ικανοποιηθεί ή θα αντιταχθεί στις αποφάσεις του δήμαρχου Mitchell.
Έτσι λοιπόν το αμφιλεγόμενο σημείο του κόμικ γίνεται και το πιο δυνατό χαρτί του μιας και αφήνει στην κρίση του αναγνώστη, τους ήρωές του.
