Ό,τι είπε. Μόνο που γουστάρω ακόμα τα παπάκια.
Σοβαρά, αδυνατώ να κατανοήσω πως γίνεται οι 9 στους 10 ανθρώπους να παθαίνουν πονοκέφαλο στο άκουσμα μουσικών που παλιά -όσο παλιά και να ήταν αυτό- αγάπαγαν. Όχι επειδή το θεωρώ λάθος με λογικά κριτήρια, απλά επειδή κρίνοντας εξ' ιδίων είναι κάτι μου φαίνεται αδικαιολόγητο. Βασικά, για να πω την αλήθεια, έχω στο νου μου μια θεωρία σχετικά με το γιατί συμβαίνει, αλλά δε θα ακουγόταν καθόλου όμορφο, οπότε γάμα το. Αρκούμαι να πω στο ότι θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό επειδή, για κάποιο λόγο που δεν έχω επιλέξει, ό,τι μουσική μου έχει κάνει κλικ μπαίνει αυτόματα σ' ένα πατάρι και μου δημιουργεί πάντα έντονα συναισθήματα όποτε την ξεπακετάρω.