πρωινο ξυπνημα...
-Λυπαμαι Στηβ,πραγματικα λυπαμαι
(ρεχα στον καθρεπτη)
-Μην λυπασαι...ποτε μην λυπασαι
μια φαινομενικα τυπικη οικογενεια...μπαμπας,μαμα και δυο παιδια
ημερα γενεθλιων για τον μπαμπα,δωρα στο κρεβατι απο τα παιδια,πρωινη γυμναστικη και βουρ για την δουλεια στην πολυεθνικη ξερωγω
ο μπαμπας συνεχιζει γκαυλαδερα την ημερα του παιρνωντας προαγωγη,ολα φαινοντε ιδανικα ενω πισω στο αψογα προστατευμενο σπιτι με τα τελευταια συστηματα ασφαλειας η μαμα του ετοιμαζει το παρτυ γενεθλιων...οπως πιστευει
ο νταντυς γυρναει αλλα βρισκει το σπιτι αδειο και ανω κατω...μια πολυθρονα και μια βιντεοκασετα τον περιμενει
η ταινια αρχιζει...
εξοχο ψυχολογικο δραμα με μια καταπιεσμενη συζυγο σε μια συγκλονιστικη εξομολογησις/κατηγορω μπροστα στην καμερα
ενα αμφιδρομο show δυο ρολων σε ενα δωματιο με τον συζυγο να αντιμετωπιζει τις οσες αληθειες δεν του ειχε πει ποτε η γυναικα του,ή τις ηξερε αλλα τις αρνιοταν πεισματικα η φαλλοκρατικη του ανωμαλια
εδω η ''ιδανικη'' υποταγμενη,σιωπηρη,ανεκτικη συζυγος εχει το πανω χερι και κανει σμπαραλια τον μπαμπα με εικονικη αυτοκτονια,με μια ''φαρσα'' καρκινου και ενδεχομενης μαστεκτομης (=μικρος θανατος για τον μπαμπα-θα καταλαβεται που το παει η θειτσα...),με πισωκολλητο μπροστα στην καμερα,με...με...
η ταινια ειναι απολαυσις και παρα το οτι εκτυλισεται στο 80/90% περιπου της διαρκειας της μεσα σε ενα δωματιο οπου στην ουσια βλεπομε τον μπαμπα να πινει μπροστα στην οθονη της TV δεν γινεται καθολου μα καθολου βαρετη
imdb