Το καλύτερο video-game είναι:

[H.]

Μπλίτζερ από το 2004 κι έπειτα τι άλλο εκτός από wow έχεις παίξει?

[BLiTzER]

Σχεδόν οτιδήποτε άξιζε να παιχθεί.

Επίσης το WoW πρωτοκυκλοφόρησε (EU) 2005.

EDIT: Τι σχέση έχει, αλήθεια? Ψήφισα Fallout (2). Εκτός αν υπονοείς ότι έχει βγει ισάξιο RPG τελευταία, το οποίο μου διέφυγε.

[Dythor]

[Phantom Duck]

ΣΚΑΤΟΦΛΩΡΟΙ

[Once_Emperor]

Καλύτερο

[metamelia1]

[00i00]

η πασιεντζα στα Windows 7 δεν ειναι ασχημη...

[Mitsmann]

ηρθα να κανω το ποστ.


και τωρα


τα καλυτερα γκεημ εβερς κατα Μιτσμανν, δηλαδη η αποψη του για το θεμα.


Προφανως τα καλυτερα games για μενα ηταν αυτα που κολλησα τοσο πολυ ωστε να θελω να τα ξαναπαιξω, και να τα ξαναπαιξω και να τα ξαναπαιξω.
Οποτε μιλαμε για τα :

Half Life/Opposing Force/Half Life 2. Πρωτοποριακα, παρα πολυ καλο σεναριο για FPS και το μπρεηκθρου μαγκια αλλαγης οπτικης γωνιας που εγινε με το Opposing Force ειναι απλα απολαυση. Φορες ενασχολησης (= τερματισμοι) = 3. (εκτος του Opposing Force που δυστυχως το ειχα παιξει μονο μια.)

Starcraft. ε. το Starcraft. Απλα επος. ειμαι αθλιος που δεν εχω παιξει το Starcraft II ακομα. Και για οσους ηταν ευκολακι, χεχεχ, υπηρχε και το Brood Wars. Φορες ενασχολησης = 4-5 περιπου.

Heroes of Might and Magic III. Κανενα απ τα προηγουμενα δεν εφτασε την τεχνικη του γαματοσυνη (σικ) κανενα απ τα υποδελοιπα δεν επιασε το feeling και το σεναριο του. Φορες ενασχολησης = 5-6 τερματισμοι περιπου.

UFO Enemy Unknown. 1994. Eδω ειμαστε. καψιμο. εκδοση 3 δισκετων 1.44 και ενα απ τα καλυτερα στρατετζυ ολων των εποχων. Συμφωνω οτι μολις αποκτουσες 2-3 σοβαρα researches οπως το flying suit, το Avenger σκαφος και κυριως τα psionics το παιχνιδι γινοταν πανευκολο ως τον τερματισμο, αλλα συμφωνειτε και σεις οτι μεχρι να τα κανεις αυτα τα researches εφτυνες αιμα και κυριως μεχρι να περασει το πρωτο εναμιση ετος παιχνιδιου, εκανες το σκατο παξιμαδι και το ευρω σου μετρουσε. (δολλαριο, οκ.) Προσφατα (δηλαδη πριν 2-3 χρονια) ανακαλυψα εκδοση για Win XP, οπου το εχουν κανει υπερπανδυσκολο και το τερματισα 2-3 φορες ακομα για το καψιμο. Φορες ενασχολησης = 8-10 τουλαχιστον.

Diablo/Diablo II. Βλεπεις Blizzard, ειναι καλο. το ενα ητο μπρεηκθρου το δυο πορωτικο μεχρι αηδιας. το ενα ηταν λιγο πιο φοβιστικο παντως σε γραφικα ατμοσφαιρα. στο 2 οχι τοσο. Φορες ενασχολησης = 4-5 +1 τωρα που ξαναπαιζω το Diablo 1 με Sorcerer γιατι δεν ειχα παρει ποτε. ΔΕ ΜΠΟΥΤΣΕΡ ΙΣ Ε ΣΑΝΤΙΣΤΙΚ ΚΡΗΤΣΟΥΡ........(φωνη της κωλογριας γελας μεχρι αηδιας)

Dune II. Φορες ενασχολησης = 15 περιπου τερματισμοι, 5 φορες με καθε faction. Μιλαμε για την εκδοση με δισκετες την παλια, καπου στα 1992-3. το Dune 2000 δυστυχως δεν εβγαλε την ιδια ατμοσφαιρα, δε ξερω γιατι. Αλλα το τοτε γαμουσε. Και χωρις κολπακια μεταγενεστερα ευκολοτερης ζωης σου στο χειρισμο, τυπου drag και ελεγχος 20 μοναδων. Ηθελες να μετακινησεις 15 μοναδες μεσα στη μαχη?? μια-μια κυριε. δε τα ξεραμε εμεις αυτα τα μετα.

Football Manager 2008. Eχω παιξει ολα τα ΦΜ απ το 2007 ως τωρα εκτος του 09 γιατι δε το σηκωνε το -τοτε- πισι μου. Οποτενες αναγκαστικα επαιξα το 08 για πανω απο 2μιση χρονια, και με πανω απο 20 saves. Ολες οι πιθανες ομαδες με potential (=γηπεδο της προκοπης και να μη χρωστανε) της League 2 και 1, οι μισες της Τσαμπιονσηπ, μια φορα Πρεμιερ, και επισης Β Γαλλιας, Β Γερμανιας, Γ Ισπανιας.

και.

και.


ΚΑΙ ΛΕΩ.


TIE FIGHTER COLLECTORS EDITION (που σημαινει επανασχεδιασμενα γραφικα στο επιπεδο του μεταγενεστερου X Wing VS TIE Fighter)/Defender of the Empire expansion.
το προσωπικο μου αγαπημενο. Ξερω με κλειστα ματια πως πετιεται το καθε γαμωσκαφος της Αυτοκρατοριας και τι θελουν τα αντιπαλα σκαφη για να τα κανεις βιδες. 13 campaigns κοντα 100 αποστολες, το εχω τερματισει πανω απο 20 φορες, εχω αλλαξει 3 joystick (τα οποια φυσικα και αγοραζω μονο γι αυτο) και 2 mouse μια εποχη που μου ειχε χαλασει το joystick οποτε προσπαθουσα να πεταξω με το mouse το παλιο με τη μπιλια, και τωρα πια ενω θυμαμαι την καθε αποστολη απ εξω κι ανακατωτα, το ξαναπαιζω ανετα οποτεδηποτε. Ακομα και τωρα με συγκινει η αποστολη στο 5ο campaign οπου (ΣΠΟΙΛΕΡ) αποδεικνυονται οι προδοτες στρατηγοι αυτοκρατορικοι (σκατα στον ταφο σας) οι οποιοι ολως τυχαιως εχουν ρωσσικα ονοματα (χαχαχ) και διδεται η εντολη στο flight group Gamma στο οποιο μετεχω, πιστος στον Αυτοκρατορα μας, πολλα τα ετη του, "Gamma 2 and 3, destroy Gamma 1, now" κατι που την 1η φορα που το ειχα παιξει καπου στα 1995 με ειχε αναγκασει να πατησω pause και να κοιταω την οθονη περιπου κανα 10 λεπτο με τη εκφραση "ΤΙ ΛΕΤΕ ΡΕ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ".
Τωρα που μιλαμε το ξανακατεβαζω απο τορρεντ γιατι ο προηγουμενος σκληρος κρασαρε πριν 3-4 μηνες. εχασα και το τοτε save μου.
ε και?

[JnB]

Πάμε ανά είδος:

[Phoebus]

8a antalassa poly aneta to dikaiwma na 3anapai3w multiplayer game ef orou zwhs (me e3airesh fighting ) me mia plhrhs amnhsia twn psx final fantasy wste na ta 3anapai3w gia prwth fora.

Αυτός είναι ο λόγος που γράφω ό,τι γράφω αλλά δε πρόκειται μάλλον να καταλάβετε τι εννοώ.

Όπως είπα και σε προηγούμενο ποστ, λατρεύω κάθετι με ωραίο storyline (όχι μόνο videogames!) αλλά στο συγκεκριμένο τόπικ μιλάμε για παιχνίδια. Και η πραγματικότητα είναι πως ως gamer με ελκύει το gaming του πράγματος, δηλαδή να μελετάω τα mechanics ενός balanced παιχνιδιού και να παίζω για να κερδίσω έναν αντίπαλο που έχει τις ίδιες πιθανότητες με μένα, όχι να δω μια interactive ταινία, ίσως με καλό σενάριο αλλά πάντα με απίστευτα βαρετό gameplay (aka κάθε μαλακία RPG που έρχεται από Ιαπωνία ή Κορέα).

Και επειδή εδώ είναι το ιδανικό μέρος να το παίξω και γω πιουρίστας, ας πούμε πως παλιότερα, μικροί μου 19χρονοι φίλοι, όταν εσείς ήσαντο σπέρματα και εμείς είχαμε τη μισή ηλικία από σας, εμείς παίζαμε adventures και τα κρίναμε από το πόσο δύσκολα είναι σε συνδυασμό με το πόσο μας τράβαγε η ιστορία ή το χιούμορ του adventure (Space Quest κάποιος; ). Ο morm τουλάχιστον καταλαβαίνει ΑΠΟΛΥΤΑ για τι μιλάω, καθότι LVL50 αποκαήδι. Σίγουρα θα μπορούσα να μιλάω για εκείνα τα παιχνίδια και να νοσταλγώ και να σας πρήζω τ'αρχίδια λέγοντας Παγκόσμιες Αλήθειες ΑΛΛΑ όταν επιτέλους μεγάλωσα και ανακάλυψα το πουλάκι ανάμεσα στα πόδια μου και κατά συνέπεια τη μαλακία, απλά τραβούσα μια πηχτή και μου περνούσε αυτή η ένταση που ένιωθα και όταν καθόμουν στο PC περίμενα κάτι άλλο από ένα game, παρά να μαλακιστώ και να χαχανίζω σε ένα σκοτεινό δωμάτιο μόνος μου σε αστεία που δε μπορούσα (τότε) να διηγηθώ σε κάποιον και να γελάσουμε παρέα (ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο). Και δεν είμαι μόνο εγώ, είναι μια ολόκληρη γενιά developers που δημιούργησε όλο αυτό τον οχετό-παράδεισο από multiplayer games κάθε τάξης, από 1vs1 (παράδειγμα Starcraft) μέχρι 1000vs1000 (EVE Online), με όλες τις ενδιάμεσες διαβαθμίσεις τόσο σε χρήστες όσο και ποιότητα, ακριβώς επειδή στα παιχνίδια παλιότερα απουσίαζε ο ανθρώπινος παράγοντας και το interactivity, στοιχεία που δημιουργούν ισχυρά communities και το πιο σημαντικό: εκμεταλλεύονται το metagaming.

Και επειδή δεν ανέφερα παιχνίδι που θεωρώ "καλύτερο" ας πω πως το αγαπημένο μου παιχνίδι είναι το Splinter Cell Chaos Theory, αποκλειστικά και μόνο για το Versus mode (είναι 2vs2, που αν το παίξεις με άλλα 3 άτομα σε LAN που καταλαβαίνουν τα mechanics και το όλο mindset στο παιχνίδι θα στάζεις στη κάβλα... και μου λέτε μετά για MGS, lmao, είστε άμπαλοι αν δεν έχετε παίξει SCCT αλλά γράφετε ύμνους για το MGS).

[Dythor]

Ναι ρε φίλε αλλά ΣΤ' ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΣ

[Ruthless]

Φοίβο, σε αυτά τα 1vs1 και 2vs2 κανένα Splinter Cell δεν θα φτάσει οποιοδήποτε καλό ποδοσφαιράκι ή ξυλίκι σε απόλαυση. Μιλώντας αποκλειστικά και μόνο για τον παράγοντα διασκέδαση, replayability, mechanics και balance.

Το να βγάζεις εκτός παιχνίδια λόγω έλλειψης multiplay είναι σα να βγάζεις αυτομάτως εκτός 15 χρόνια videogames το λιγότερο(από τα 25 που υπάρχει αυτό το πράγμα?). Δεδομένων των απαιτήσεών σου μιλάμε για 20+ πρακτικά εκτός, αφήνοντας μια πενταετία με το ζόρι μόνο να παίζει.

Εγώ προτιμώ να κρίνω το καλύτερο παιχνίδι από τον παράγοντα OMG που μου βγάζει, το καθένα στην εποχή του. Ξέρεις, να σε αφήνει μαλάκα, να λες τι έγινε τώρα, πω πρέπει να κάνω κι αυτό κι εκείνο και γενικά να σε κρατάει κολλημένο. Και με gameplay, και με ιστορία, και με όλα. Ούτε μόνο gameplay, ούτε μόνο ιστορία. Αλλιώς απλά διαλέγεις ανάμεσα σε 1 ποδοσφαιράκι και 1 ταινία.

Τέλος, τα splinter cell γενικά κλάνουν μια μάντρα αρχίδια του MGS, γιατί πολύ απλά δεν υπήρχαν χαρακτήρες μέσα που να ήταν ούτε το 1% γαμάτοι από όσο ήταν μια Sniper Wolf ή ένας Greyfox. Θα έλεγα και για την Boss στο 3, αλλά γενικά όσο τέλειο και αν ήταν το τέλος του 3, συνολικά τον παράγοντα OMG που σου προσέφερε το 1ο MGS στην εποχή του δεν το φτάνει. Γενικά τότε στις εποχές PSX λίγα παιχνίδια προσέφεραν απλόχερα αυτόν τον παράγοντα, και κανένα όσο το 1ο MGS.

ΥΓ: Μόνο κανά Defender of the Crown παίζει να είχε πιο μεγάλο OMG παράγοντα από το 1ο MGS, δεδομένου του πότε βγήκε και του τι προσέφερε.

[Doomsayer]

Πραγματικά αν αναλογιστεί κανείς το όλο sequel του MGS που ξεκίνησε από το 1987 και ολοκληρώθηκε το 2010 είναι φοβερό.Μιλάμε για χαρακτήρες που σου βγάζουν συναίσθημα αποκορύφωμα κατ'εμέ η σχέση Snake-Boss.Ουσιαστικά είναι ένα "παιχνίδι" αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτόν τον όρο που κάνει το τέλειο Blend πραγματικών πολιτικών συμβάντων,ανθρώπινων σχέσεων,φαντασίας,δράσης και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο.Ακόμη αναλογίζομαι πώς κατάφερε ο Kojima και έγραψε το όλο σενάριο και το έδεσε το ένα μετά το άλλο.Όλα τα υπόλοιπα παραπλήσια video-games του είδους σε καμία περίπτωση δεν πιάνουν μία μπροστά σ'τα όσα έχει να προσφέρει η σειρά MGS,τόσο από θέμα ιστορίας όσο και από gameplay.

[MoRmEnGiL]

Foibe, prwton xronia polla, deuteron einai ligo isopedwtiko to post sou, kaide lew exei plaka to pvp, alla dunno, isws epeidh megalwsa exontas allo pragma sto myalo mou de me sygkinei toso to multigaming, eidika vs atomwn pou den 3erw. E3airesh einai multigames pou paizeis me filous me tous opoious briskese ston idio xwro. Auto to briskw poly diaskedastiko.

[cloud]

Ναι ρε φίλε αλλά ΣΤ' ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΣ

Bold αόριστο "σταρχίδιαμας" και random άκυρο βιντεάκι COMI που πιθανότατα έπαιξες επειδή "'έπρεπε", ναι μας έπεισες ότι ξέρεις για τι πράγμα μιλάς.

Το να βγάζεις εκτός παιχνίδια λόγω έλλειψης multiplay είναι σα να βγάζεις αυτομάτως εκτός 15 χρόνια videogames το λιγότερο(από τα 25 που υπάρχει αυτό το πράγμα?). Δεδομένων των απαιτήσεών σου μιλάμε για 20+ πρακτικά εκτός, αφήνοντας μια πενταετία με το ζόρι μόνο να παίζει.

Εγώ δε νομίζω ότι βγάζει απέξω τίποτα, το καθένα στην εποχή του είναι, αλλά είναι πολύ σημαντικό αυτό που είπε, ότι τα σημερινά multi/mmo τα φτιαξαν άνθρωποι που μεγάλωσαν με αυτά τα κλασσικά games που λέτε, όπως κι εμείς, ωραία φάση δλδ -συνήθως- gamers έφτιαξαν games για gamers.