Αν δεν τον ξέρεις να τσεκάρεις σωποδήποτε το Something About April που ανέφερα, απίστευτος δίσκος και σε ένα τραγούδι συμμετέχει και ο Shawn Lee.
Αν δεν τον ξέρεις να τσεκάρεις σωποδήποτε το Something About April που ανέφερα, απίστευτος δίσκος και σε ένα τραγούδι συμμετέχει και ο Shawn Lee.
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
άκουσα μόλις το Delfonics και νταξ.. χλιαρό αλλά θα το ξανακούσουμε προφανώς
τώρα ακούω αυτό τ' Απρίλη και ναι ναι ναι!!!
κατεβαίνει και το ep που έβαλα στην τύχη αυτό και ναι και πάλι
προβλέπεται κόλλημα
I must have some booze. I demand to have some booze
Ναι και γω με το Delfonics δε τρελάθηκα, είχαν ανέβει οι προσδοκίες με το σινγκλ που πόσταρα και είχα ακούσει πρώτα. Αλλά το Something About April, και το ΕΡ, στους δίσκους της χρονιάς τότε.
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
το λοιπόν. το εν λόγω κομμάτι είναι αυτό
λογικό λοιπόν ότι τσεκάρουμε Calibro 35 (δεν ξέρω αν το'χεις ήδη κάνει Αρτ) και:
περσινός δίσκος παίζει όλη μέρα και συνεχίζει. έχει τα πάντα:
Spoiler
I must have some booze. I demand to have some booze
Στο πρώτο άκουσμα, κάνοντας βέβαια πολλά ταυτόχρονα, δε τρελάθηκα. Αλλά οκ, θα ακολουθήσουν πολλά άλλα.
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
εχετε ξαναδει πιο κουλ ανθρωπο και εξωφυλλο?
ιδιαιτερη φωνη επισης
α παρτε ακομη ενα ike white με ψυχεδελοφανκτζαζ επιρροες
Last edited by Pornofunk; 29-01-2014 at 19:56.
Stanton Davis
things can't stop forever (Ghetto Mysticism)
“Two and a half million bucks. Spent it all on candy. My mom told me I was foolish. I’ve always been foolish when it comes to money.”
Εκπληκτική σελίδα η προηγούμενη. Είμαστε σε καλό δρόμο.
Μοναδική ένσταση,
το ποστ #96 του Pornofunk θα έπρεπε να βρίσκεται σε τόπικ όπου θα λέμε για Soul, RnB και θα δίνουμε πόνο.
Ωραίος ο O.V. Wright και φωνάρα, αλλά εξίσου φωνάρα και θεούλης ο συνθέτης του original, Latimore.
Κλείνω και πάω να πινκάρω τους αδικημένους της πίσω σελίδας. Αγάπη ρε μοθνιά.
edit: ουψ!, δεν άλλαξε η σελίδα ακόμα
Resistance is useless
...και για να είμεθα οντόπικ, Latimore is the shit.
Resistance is useless
I run this joint, μαδαφάκαζ
Αρχικά κίνησα να το βάλω στα gay πλην ωραία τραγουδάκια λόγω και του τραγελαφικού βίντεου με τον μαιντανό, αλλά
- το πάνελ έχει άλλη άποψη
- ο τύπος είναι μίμος του Στινκ και μας αρέσει
- η μπασογραμμή:
... και για να κλείσουμε το θέμα με τον ύμνο "Let's straighten it out"(που βασάνισε πολύ κόσμο), ορίστε μια βερσιόν που το φέρνει στα μέτρα του τόπικ.
εν κατακλείδι, για ύπνο ετοιμαζόμουνα, αλλά με βλέπω να βάζω τεκίλες.
Resistance is useless
Ένα, δύο, τρία, χιλιάδες ποστ στη σειρά...
Γιατί τέτοια απαξίωσις σε τούτο το τόπικ βρε παιδιά? Εγώ όλο ξεθάβω νέο(και "νέο")υλικό και ανατρέχω στα προηγούμενα ποστ για να κάνω κεφάκι.
Τέλος πάντων. Δείτε τώρα τι κύκλους κάνει η ζωή. Από προχθές έχω φάει κόλλημα με κομμάτι Shawn Lee που ταιριάζει γάντι στο θέμα του τόπικ, αλλά ξέροντας ότι το er αγαπάει Shawn Lee, έκανα σερτς να δω μπας και έχει αναφερθεί κάπου παλιότερα. Ξαναθυμήθηκα το παρόν νήμα και το έκανα ένα ξεφύλισμα, οπότε έπεσα πάνω στο ποστ του spoiler:
Spoiler
Δείτε τώρα σύνδεση.
Στο πρώτο κομμάτι συμμετέχει ο Shawn Lee. Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, τον βρίσκεις από κάτω.
Το κομμάτι που πυροδότησε αυτό το ποστ-γαϊτανάκι είναι το:
Από τον τίτλο μέχρι και τους στίχους, ορίζει το τόπικ. Ορκίζομαι.
Την πάσα, παρεμπιπτόντως, έδωσε πάλι ο apollinaire. Άχρηστο ίνφο, αλλά οφείλω να αναφέρω πηγές.
Συνεχίζω. Τον καιρό εκείνο που πρωτοάκουσα Blundetto και το Hercules μονοπωλούσε τα decks, ούτε που μου πέρασε απ'το μυαλό να ψάξω αν πρόκειται για πρωτότυπη σύνθεση ή διασκευή. Ακούσιο φάουλ. Η αλήθεια είναι ότι έχει κάνει καλή δουλειά, το έφερε στα μέτρα του ο παλίκαρος, αλλά θα'πρεπε να πονηρευτώ. Γιατί όπως λέμε και στο χωριό μου, they don't make 'em like this, anymore. Τιμή και δόξα στον unsung hero Aaron Neville.
Άρχοντας
Τέλος, να ξαναδώσουμε τα εύσημα στον κύριο Blundetto για την ευχέρειά του στην επιλογή συνεργατών/guests στους δίσκους του. O Tommy Guerrero είναι ενδιαφέρουσα περίπτωση artisan/enterpreneur. Στο μουσικό κομμάτι που μας αφορά, προτείνεται ως εισαγωγικό άκουσμα το Lifeboats and follies του 2011. Μακριά από το ύφος του τόπικ, αλλά κάπου πρέπει να αναφερθεί.
Τελειότητα συνδυασμού ήχου και εικόνας. Full screen και άραγμα πίσω.
Λατρεύω τον τρόπο που χτίζει,
χτίζει,
χτίζει
και μας αφήνει με τις υποσχέσεις για τον απόλυτο φανκ τυφώνα. Κάτι σαν handjob για τα αυτιά που δεν γεύονται την ολοκλήρωση. damn
Resistance is useless
Να βρεθεί χρόνος να τσεκαριστούν όλα. Και με την ευκαιρία του ποστ σου είπα να δω τι κάνει ο Shawn και πέτυχα πρόταση του να τσεκάρουμε την μπάντα που περιοδεύε μαζί του πέρυσι. Παίρνει και αυτή σειρά και προτείνω με την σειρά μου χωρίς να έχω ακούσει νότα.
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare