http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=276429

Το γεγονός και μόνο έμοιαζε γοητευτικά προκλητικό. Παρασκευή βράδυ στο Gagarin, στη Λιοσίων, στο στόμα του λύκου δηλαδή, εκεί που είχαν πάρει το νόμο στα χέρια τους κάτι κοντοκουρεμένα φυντάνια, «φουσκωμένα», με στρατιωτικά τζάκετ και την ελληνική σημαία στο μπράτσο, το ίδιο βράδυ λοιπόν στο συγκεκριμένο live club έπαιζαν οι Asian Dub Foundation.
Ενα συγκρότημα που έχει κάνει παντιέρα του τον αντιρατσιστικό αγώνα. Οι χρυσαυγίτες να ψάχνουν για κακόμοιρους μετανάστες στα γύρω στενά και οι Asian Dub Foundation, μέσα, να τους τα «χώνουν» κανονικά.

Δεν μάζεψε πολύ κόσμο η συναυλία. Ισως γιατί το βλέπουμε συχνά το γκρουπ στην Αθήνα, τελευταία φορά που θυμάμαι ήταν σε ένα φεστιβάλ του ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια ημέρα που έπαιζε και η Μαντόνα στο ΟΑΚΑ. Δεν μπορεί όμως, κάποιο ρόλο για τη χαμηλή προσέλευση θα έπαιξε και ο φόβος. Δεν ξεκινάς εύκολα να πας σε ένα μέρος στο οποίο συμβαίνουν πολλά και διάφορα, μέρες τώρα. Τετρακόσιοι ήταν οι «ατρόμητοι», που δεν υπολόγισαν τίποτε και έτρεξαν να ακούσουν τις αντιφασιστικές ρίμες των Asian. Αλλωστε, με την καλή μουσική μπορείς να κάνεις την πλέον αποτελεσματική πολιτική. Οχι πως η παρουσία τους εκεί αποτελούσε απαραιτήτως πολιτική πράξη, μην τρελαθούμε κιόλας.

Αμέσως μετά τη συναυλία έκανα τουρ στις περιοχές, τις «επικίνδυνες», τις ακροδεξιο-κρατούμενες. Αχαρνών, πλατεία Βικτωρίας, 3ης Σεπτεμβρίου. Μην ξεχνάτε πως στα γύρω τετράγωνα έχουν τη βάση τους πολλά και ιστορικά ροκ κλαμπ. Να πάρω γεύση, να δω κλίμα. Συνάντησα πολλά και πολλούς. Προς το παρόν ένα γρήγορο συμπέρασμα: Ακόμα και οι φασίστες μπροστά στο ροκ στέκονται σούζα...