Ο κήπος του Θεού, Τάκης Σπυριδάκης (1994)
Μια ταινία του Νίκου Νικολαϊδη χωρίς το Νίκο Νικολαϊδη... Εννοώ ότι η ταινία "βρωμάει" Νικολαϊδη από μακρυά, αν και δεν είναι δική του. Είναι του Τάκη Σπυριδάκη, ο οποίος βέβαια έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες του Νικαλαϊδη, όπως η "Γλυκειά Συμμορία" και άρα βρίσκουμε το νήμα της επιρροής.
Film Noir, με δυνατές εικόνες. Θεματολογία πάνω στα δημοκρατικά δικαιώματα και την ελευθερία, μοτίβο αδιέξοδο-συλλογικότητα-δράση-αδιέξοδο, δηλαδή όλα τα τυπικά στοιχεία των έργων του Νικολαϊδη.
Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας ομάδας ανθρώπων που βρίσκονται έγκλειστοι σε φυλακή, αν και κάθε άλλο παρά εγκληματίες μοιάζουν. Ο λόγος της φυλάκισης δεν αναφέρεται πουθενά. Αφήνεται έτσι να νοηθεί πως η φυλάκιση είναι μια φυσική κατάσταση, δε θέλει κάποιο ιδιαίτερο λόγο. Οι φυλακισμένοι αναπαριστούν της γης τους κολασμένους. Κανένα περιθώριο διαφυγής. Έρχονται γιορτές των Χριστουγέννων και φτάνουν στους κατάδικους
άχρηστα δώρα από αγαθοεργίες από τον έξω κόσμο. Σαν τα άχρηστα καταναλωτικά αγαθά, των οποίων η μαζική δυνατότητα κατανάλωσης παρέχεται σαν αντάλλαγμα κοινωνικής ειρήνης. Όχι όμως για τους κατάδικους της ταινίας. Αρνούνται να πάρουν μέρος στον εορτασμό των Χριστουγέννων και ετοιμάζουν μια -χαμένη από χέρι- εξέγερση.