42
42
Last edited by commissar; 05-11-2012 at 01:36.
τωρα αυτο ειναι κριτικη δισκου?
http://stresss.deviantart.comσηκωσες λιγο την μπλουζιτσα και υποψιαστηκα οτι εισαι ο φρικ. Σε λιγα δευτερολεπτα ειχα μαθει την τραγικη αληθεια.Δεν ξερω αν προσεξες την απογοητευση στo προσωπο μου..
http://www.myspace.com/posteke
Yesterday 19:29 <menumission> de mporeis na kaneis ignore ton eauto sou sto tsat molis to dokimasa
στο θεωρητικό παρκούρ δίνω οστά και σάρκα,απο εμπόδιο σ΄ εμπόδιο πετάγομαι για πλάκα Άκου τον Φόρη and don't worry
Αφού μιλάει για γκλικι - γκλικι στις κιθάρες και για σχεδόν τελετουργικό ντουντουμ - τουτουμ στα τύμπανα.
Σαφέστατα και είναι κριτική δίσκου.
Η μονή μαλακία είναι ότι με αυτή την κριτική καποιος θα πει σιγα τους μαλάκες και το δίσκο τους αλλά μαλλον είναι καλοι τυπάδες γιατί ρεύονται και κλάνουν αρα είναι σαν εμας.
εντιτ γιατί έχουμε και σοβαρές απαντήσεις.
Ο δίσκος είναι πολύ ωραίος. Κάποιος θα πει ότι δεν είναι κατι το καινούργιο. Ισως γιατι οι Primordial σταθερά βγάζουν καλούς δίσκους και έχουν ένα κάπως παγιωμένο ύφος με συνεχόμενους καλούς δισκους (για μένα εξαίρεση το The Gathering Wilderness καθώς είναι ένα σκαλί πιο κάτω από το Calm before Sotrm και κυρίως το To the Nameless Dead). Ο Alan ακούγεται πιο εκφραστικός(?) βγάζει πιο πολύ συναίσθημα(?) κάτι τέτοιο (το διάλειμα με Blood Revolt καλό του έκανε). Σαν μουσική είναι λίγο πιο αργή σαν σύνολο και βγάζει έναν περισσότερο πεισιμισμο, έχει μια πιο διάχυτη ατμόσφαιρα.
Last edited by ion_storm; 09-05-2011 at 23:23.
I don't do drugs. I am drugs.
Λεγοντας οτι κανει για ΚΤΕΛ ο δισκος, εννοω οτι ειναι ταξιδιαρικος και οτι δεν κουραζει σε ενα μεγαλο ταξιδι.
Ειναι ωραιος δισκος συνολικα, πολυ καλη δουλεια στα φωνητικα.
Πολύ καλή δουλειά όντως στα φωνητικά και αναμένω από Alan να κυκλοφορήσει τη νέα του δουλειά με Plagued. Ο δίσκος όμως δε μάρεσε, ναι έχει τις καλές του στιγμές, ναι για κάποιους μπορεί να είναι δισκάρα, ΑΛΛΑ όταν έχουν προηγηθεί ένα Gathering Wilderness και ένα To The Nameless Dead η λέξη απογοήτευση, βαριά κουβέντα αλλά ναι, σου χαμογελάει από την γωνία. Ποτέ δεν έχω δηλώσει απογοητευμένος από δίσκο τους, ίσα ίσα. Και τους παρακολουθώ από Imrama.
Αυτά έλεγα όταν το πρωτοάκουσα, ούτε με τα 2 τραγούδια που είχαν διαρρεύσει ενθουσιάστικα, αυτό λέω και τώρα που το άκουσα πολλές και συνεχόμενες φορές. Δυστυχώς απλά καλές στιγμές. Το ότι είναι δισκάρα σε σχέση με άλλα συγκροτήματα είναι σίγουρο, με την καμμία όμως για Primordial.
Δεν είναι άσχημος ο δίσκος, αλλά έχουν αρχίσει και "κολλάνε". Προσωπικά, σε σημεία με κούρασε.
Mouth of Judas και Death of the Gods νομίζω ξεχωρίζουν
Έχει κάποια βαρετά κομμάτια. Κρίμα. Αγαπημένο μου το εναρκτήριο είναι.
ALL YOU THE TRUTHFUL SPRATTLE WITH ME,
LET'S SWEEP THE FALSE ONES AWAY!
Γενικά τείνω και εγώ προς την κατάληξη ότι είναι ένας απλά_ωραίος_δίσκος, αλλά δε μου βγαίνει και από το μυαλό η ιδέα ότι αυτά τα κομμάτια μπορούσαν να τα γράψουν χωρίς να ιδρώσουν και ιδιαίτερα. Δεν πιστεύω ότι θα μείνει και στην ιστορία.
Can't get it down without crying
Το Gathering Wilderness και μονο το The Coffin Ships να ειχε θα ηταν τελειο!
Για το νεο πιστευω οτι εχει καποια ΠΟΛΥ καλα κομματια (το mouth of judas χυνει στη μαπα μας) και καποια βαρετα..ωραιο γενικα δλδ αλλα τπτ το αριστουργηματικο
Αυτό είναι το κακό με το gathering wilderness, ότι έχει το καλύτερό τους κομμάτι ever και μόνο γι' αυτό θα τον βάλεις να τον ακούσεις.
Ο δίσκος είναι φοβερός, στα πλαίσια της αξιοθαύμαστης σταθερότητάς τους σε ποιοτικές συνθέσεις. Το σκαλί παραπάνω όμως δεν. Το nameless νομίζω ότι είναι ο δίσκος που δεν ξαναφτάνεται.
Sons of Morrigan είμαστε.
ALL YOU THE TRUTHFUL SPRATTLE WITH ME,
LET'S SWEEP THE FALSE ONES AWAY!
εγώ παιδάκια μου δεν τον έχω ακούσει ακόμα, θα τον ακούσω το βραδάκι.
τα αγαπημένα μου δισκάκια είναι βεβαίως το gathering και το journey's end.
δεν μπορώ να ξεχωρίσω.
το αγαπημένο μου κομμάτι όμως είναι αυτό
I'll bury you in your god's fucked garden
Με συγκίνησες ρε Κρούξε, αυτό είναι και το δικό μου. Μέταλ ινβέιντερ συλλογή την εποχή που βγήκε ο δίσκος, πρώτη επαφή μαζί τους. Από τις ελάχιστες περιπτώσεις που έχω ακούσει ένα κομμάτι (κ τόσο μεγάλο ε) επτά οχτώ συνεχόμενες φορές από πρώτη επαφή, ανατριχίλα, ιδρώτας, άλλαξε η μουσική μου κοσμοθεωρία μετά.
Δεν τον έχω ακούσει το καινούργιο και δε με πολυψήνει γενικά όπως με όλες τις αγαπημένες μου μπάντες όταν μυρίζομαι λέβελ ντάουν. Δηλαδή καιρός τους είναι να βγάλουν και κάνα μέτριο, για πόσο πια? Φέτος έβγαλαν και οι Moonsorrow ψιλοαδιάφορο δίσκο, όλα τα καλά τελειώνουν κάποια στιγμή.
"we are not evacuating this house, we don't believe in you and your wrecking crew"