Aυτο λεει τρελα. Και παραδοξως συνηθως πιανει.
Δοκιμη 1. Κατα φαντασια μιλφς εχουν αφησει το οφσπρινγκ να τρελαινει κοσμο σε καφετερια. Σε φαση το πιο ξεπεταγμενο να κανει τον Ταρζαν απο τα μαλλια μας. Γω τωρα, τα παιδακια τα γουσταρω κ συνηθως ανταποκρινονται και αυτα. Το σετινγκ ομως δεν βοηθουσε και η κατασταση ειχε χτυπησει επιπεδα εξορκιστη. Ε, καπου εκει, ανεβασαμε τονους και καφριλικι που σε καθε προταση το μπινελικι επεφτε βροχη. Τα μαζεψανε και φυγανε σε ντετε.
Δοκιμη 2. Μπαμπαδες σε πρακτορειο-παμε στοιχημα, μαμαδες στα γυρω μαγαζια, αγελη απο παραμελημενα δαιμονακια σε δραση. Να βγαινει κοσμος και να τους ζηταει ευγενικα να τα μαζεψουν και μονο για την ασφαλεια τους (χυμαδιο σε πεζοδρομο κ δρομο), αυτοι τιποτα. Ε, στο τελος, βαζουμε με γειτονα τερμα Γκουσγκουνη. Το ζουζουνοπαρτυ ειχε αδοξο τελος.