Christina Carter ντε
της κρεμασαν και γκδουνια
Laetitia Sadier
Paula Frazer
Jennifer Herema
Christina Carter ντε
της κρεμασαν και γκδουνια
Laetitia Sadier
Paula Frazer
Jennifer Herema
Last edited by 00i00; 08-04-2011 at 15:52.
η αγαπημένη μου από αυτήν την κλίκα με τις γυναίκες είναι η Jessica Bailiff
όχι ίσως τόσο πληθωρική για να την πω Μεγάλη Κυρία, αλλά ακούτε το ομώνυμο album της στην κράνκυ
έχει ξαναγίνει συζήτηση για αυτό το μεγάλο album, που την είχε αρχίσει ο γιούζερ κάλκι. Συνοπτικά παίζει τα πάντα, αυτό που λέτε στο άλλο θρεντ slowcore, λίγο shoegaze, μελαγχολία και μυσταγωγία, και γράφει μόνο καταπληκτικά τραγούδια
η tujiko noriko έκανε συμμετοχή στο προηγούμενο Vampillia album (μεγάλη μπάντα των Merzbow και Jarboe, καταπληκτικό φετινό album btw) και γενικά η κοπελίτσα είναι η χαρά του leftfield. Ναι μεν bjorkιζον, αλλά δεν θα την είχα και πρώτη αναφορά στις επιρροές της. Με έψησες όμως θα ακούσω μετά ξανά το σόσο τόσι.
επίσης, ποιά η γνώμη σου για την Maja Ratkje; για εμένα είναι απλά η κορυφή του θρεντ αυτού, σε σχέση με το τι ακούω συχνότερα σπίτι μου, αποφεύγοντας διακριτικά την galas
όλα αυτά στα γράφω ενώ ακούω το φετινό album του David Hasselhoff. Δεν δίνουν μόνο οι Ulver γραμμή!
αμα ακουτε power pop θα την ξέρετε. έγινε γνωστή με τις blake babies, εχει prolific σολο καριέρα κ πέρασε απτους lemonheads την περιοδο του it's a shame about ray. αγαπάμε το sunburn των babies για τα ανέμελα φωνητικά και το πιο καθαρό tone εβερ σε κιθάρα.
η μια ζαπάτα ειναι η τραγουδίστρια των gits στους οποίους ηταν η στιχουργός/συνσυνθετρια και φωνάρα. την βιασαν και στην συνέχεια την έπνιξαν. ο ενοχος βρέθηκε πολλά χρόνια αργότερα απ'το σαλιο του. μετά τον φόνο, εγιναν καποια λαιβ ωστε να βρεθούν πόροι διελευκανσης του εγκληματος, με την joan jett να αναλαμβάνει τα φωνητικά!
οι 7 year bitch εβγαλαν δίσκο viva zapata λιγο καιρό αργότερα.
η kathleen Hanna είναι ιδρυτικό μέλος των bikini kill ενός θρυλικού Punk grrrl σχηματος. ακτιβίστρια, φεμινίστρια και punk-ισσα. Πηγε σε πολυεθνική με τις le tigre και έχασε λιγο credibility αλλά την αγαπάμε ακομα.
κ τέλος :
Spoiler
INDIE ROCK, PUNK-METAL, EMOCORE COMMANDO
http://letselectrify.blogspot.com si senior boss man, england very pretty
ΓΥΡΟΣ ΠΑΟΛΑ ΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟΣ
ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΒΟΛΑΝΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
είχα δει ενα documentary για αυτό με τον φόνο της, στην τηλεόραση
πραγματικά creepy ο τύπος
αυτό θα λες
INDIE ROCK, PUNK-METAL, EMOCORE COMMANDO
http://letselectrify.blogspot.com si senior boss man, england very pretty
ΓΥΡΟΣ ΠΑΟΛΑ ΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟΣ
ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΒΟΛΑΝΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Μετα χαρας θα την επνιγα την Μια Ζαπατα Μαριλλιον,γαμω την τσιριδα της.Πολυ βαρετη μπάντα oι Gits και σε αυτό συνέβαλλε και η γαμωφωνη της.
Kathleen hanna ειναι για φαπες πλεον,βασικα και αυτη τσιριζε γαμω τον χριστο της στις bikini kill.
Juliana παραδεχομαστε ολοι ομως με συνοπτικες.
Barry Prudom-He's Public Enemy No1.
πιστεψε οτι θελεις για τους gits σα μουσική (που κάποτε τους ειχες πει κε ''δυνατούς'' παναθεμα σε απιθανε) αλλά το να εισαι πανκης και να σου φαινεται τσιρίδα η φωνή της όταν ξεκαθαρα ειναι πολυ πιο πανω απτον μεσο ορο (λεμε τωρα, καπου στη κορυφη βρισκεται) ειναι απλά γραφικό. κ προσπερναω τα περι πνιξιματος που ειναι αντιδραστικα καφριλικια για καποιο λογο δηλαδη.
INDIE ROCK, PUNK-METAL, EMOCORE COMMANDO
http://letselectrify.blogspot.com si senior boss man, england very pretty
ΓΥΡΟΣ ΠΑΟΛΑ ΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟΣ
ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΒΟΛΑΝΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
ρε,μουσικα ειναι δυνατοι,όταν πανκίζουν.Αλλα μου την σπαει η φωνη της τρομερα.Και μιλάω για αυτά που έχω ακούσει-Frenching the bully και το 7αρακι το Precious blood(και δεν ψήνομαι να ακούσω τα υπόλοιπα).Σε αυτο που πόσταρες ειναι συγκρατημένη σε σχέση με αυτά.Ψεματα,δεν τσιρίζει,απλα μου την δίνει στα νεύρα η φωνή της-το βιντεάκι αποδεικνύει και του λόγου το αληθές.Ε γαμω το βιμπρατο σου.
Γενικα στο riot grrrl κινημα οι φωνες μου την δίνουν,και ξερεις πολυ καλα οτι γυναικεια φωνητικα γουσταρω καργα (γενικα).
Το πνιξιμο θα μπορουσε να πηγαινε και στην Kathleen άνετα,αυτη και αν ειναι σπαστικη!
Aλλά ξέχασα,αυτή είχε πολιτική στάση,ήταν ψαγμένη,όχι καγκούρισσα σαν την Beki Bondage (που γουστάρω με τα χίλια).Άσχετο αν πολλά κομμάτια των Bikini Kill ειναι για κλωτσιές,όπως το πιο πάνω.Για Le Tigre δεν το συζητάω κάν.ΤΚΟ.
Last edited by Reject; 08-04-2011 at 20:21.
Barry Prudom-He's Public Enemy No1.
μιας και αναφέρθηκαν και κάποιες δροσερές πανκ παρουσίες, ας μην ξεχάσουμε την penelope houston (avengers) και την exene cervenka (X)
και έχουν βγάλει ωραιότατα σόλο και οι δύο
νομίζω ότι οι spunk θα 'πρεπε να λατρεύονται ως θεές. που είναι, ειδικά αν σκεφτούμε πόσος επαρχιώτικος ψευτοπειραματισμός εκθειάζεται/σπρώχνεται αδικαιολόγητα από τον εναλλακτικό μουσικό τύπο. αυτός ο συνειρμός με φέρνει στην rune grammofon. όχι ότι είναι όλα τα παραπάνω φυσικά (spunk λέμε!), αλλά κάτι με χαλάει συνήθως στη φάση της. θες η σχέση με την ecm (που δεν την εκτιμώ, και προφανώς επέδρασε και μουσικά), θες η μανία του wire, κάτι τελοσπάντων. πώς σχετίζονται με την ratkje όλα αυτά; ότι και εκεί κάτι με ξενίζει, παρόλο που ο συγκρατημένος και αυστηρός πειραματισμός του voice με εξιτάρει πάρα πολύ.
τελοσπάντων, δεν προσέφερα και τίποτα σαν άποψη, αλλά τα είπα όπως τα νιώθω!
μια προσθήκη που χρώσταγα εδώ, για τη γυναικεία παρουσία στην αμερικάνικη (κυρίως) και αγγλική αντι-φολκ σκηνή. δε χρειάζεται συζήτηση για το αντι-φολκ, και για να μην τρομάξει κάναν αναγνώστει που θα νομίσει ότι πρόκειται για ήχο ψαγμένο/πειραματικό/ομπσκιούρ, απλά φολκ είναι παιδιά (άντε έχει και λίγο πανκ-ο-ίντυ μέσα) το οποίο δε γούσταρε την συντηρητική, "σοβαρή", "καταξιωμένη", και "αξιοσέβαστη" επίσημη φολκ σκηνή της αμερικής, με όλες τις πολιτικές, αισθητικές, θρησκευτικές (α ρε ντύλαν) συνδηλώσεις που αυτή απέκτησε κυρίως τη δεκαετία του '80. underground folk θα λέγαμε, με μικρά αυτοσχέδια φεστιβάλ, συναυλίες σε κλαμπάκια και πάρκα κλπ.
(o beck λέγεται ότι ήταν ενεργό μέλος αυτής της σκηνής στα νιάτα του)
τελοσπάντων, σ' αυτήν την σκηνή πρωτοστάτησαν συντρόφισσες τροβαδούρες μερακλούδες κάποιες απ' τις οποίες θα ψιλοπιάσουμε εδώ..
Cindy Lee Berryhill
απ' τις πρώτες δισκογραφικές παρουσίες της φάσης (μαζί με τον ποιητή του δρόμου john s. hall και τους king missile του), το ντεμπούτο της berryhill κυκλοφορεί το 1987 με τίτλο who's gonna save the world. μουσικά είναι γρήγορη κιθαριστική φολκ με έντονες πανκ πινελιές. στη δεκαετία του '90 συνέχισε με μια συνεργία με τον θρυλικό για το νεουορκέζικο underground/diy lenny kaye (patti smith group) - η οποία σε εμένα ακούστηκε απογοητευτική βέβαια -, και κάνα δυο δίσκους με πιο 60ς ψυχεδελοφολκ στροφή.
Michelle Shocked
άλλη μια απ' τις πρώτες νεουορκέζες που εμφανίστηκαν στα τέλη του '80. η michelle shocked πατάει εξίσου στο αμερικάνικο πανκ με την berryhill, με τη διαφορά ότι η πρώτη είναι και άρρηκτα δεμένα στο πολιτικό άρμα των καταλήψεων της νέας υόρκης. πρώτη της κυκλοφορία είναι μια κασσετούλα που αργότερα κυκλοφορησε σε cd με τον τίτλο "the texas campfire tapes", και πρώτος της δίσκος το short sharp shocked του 1988. κατά τη γνώμη μου πρόκειται για το καλύτερα δείγμα αυτού του ήχου. έχει μεγάλη δισκογραφία κατά τ' άλλα, οπότε όποιος έχει ακούσει κάτι ας πει καμιά άποψη.
Brenda Kahn
η μπρέντα καν κλείνει την τριάδα των κυριότερων θηλυκών εκπροσώπων της αμερικάνικης αντι-φολκ σκηνής, όντας η πιο πανκίζουσα και η πιο ποιητική μαζί. απ' τη μία οι δίσκοι της έχουν πιο καθερά και ξάστερα πανκ αισθητική/τραγούδια, απ' την άλλη στιχουργικά είναι πολύ πιο κοντά στην patti smith απ' ότι στον πιο πολιτικό στίχο της michelle και τον πιο προσωπικό της berryhill. επίσης τα είχε με τον roger manning, ίσως τον βασικότερο (και καλύτερο για μένα) αρσενικό εκπρόσωπο της φάσης. οι δίσκοι της epiphany in brooklyn (1992) και destination anywhere (1996) είναι μαστ κατά τη γνώμη μου.
συνεχίζουμε σε λίγο με άλλες 2-3 βρεταννίδες που έδρασαν μετά το 2000.......
κλείνουμε αυτό το (πολύ) μικρό αφιέρωμα στις γυναικείες αντι-φολκ παρουσίες με 2 βρετανίδες εκπροσώπους των τελευταίων 5-10 χρόνων.
Jaymay
η jaymay είναι βέρα νεουορκέζα, εγκατεστημένη όμως και δραστήρια στα λονδίνα. το ντεμπούτο της "autumn fallin" είναι πολύ αξιόλογο, χωρίς να 'χει να προσφέρει κάτι καινούριο. ωραία φωνή, ωραία κιθάρα, ωραίο γενικά. άσχετο τρίβια: είναι φίλη με αυτόν από το how i met your mother, και έγραψε το σάουντρακ της πρώτης ταινίας που έκανε ("happythankyoumoreplease").
Emmy The Great
άλλη μια πιτσιρίκα με ένα full length (first love, 2009) και δύο-τρια ep πριν απ' αυτό. πολύ jonimitchellικό στυλ, όμορφα τραγουδάκια, εσωστρεφής και μελαγχολική διάθεση. τραγουδούσε κι ένα φεγγάρι (μαζί με τον φλώρενς από τους machines) στη μπάντα του lightspeed champion.
Θαμζ απ για την τελευταία, το album της μου είχε κολλήσει για αρκετό καιρό όταν είχε βγει. Εξαιρετική συνθέτης με μια γοητευτικότατη παραξενιά.
Can't get it down without crying