Αρονόφσκι.

[Amnesiac.]

Διαφωνώ κάθετα στο ότι προσπαθεί να πείσει για την αληθοφάνεια της, το οποίο σημαίνει ότι αυτά που θα γράψω παρακάτω είναι μαλακίες, αλλά θα πέσω στο επίπεδο σου (..) και θα απαντήσω για να καταλάβεις την αντίφαση των όσων λες. Στο τελευταίο σου ποστ λες "παρουσιάζοντας την τραγική κατάληξη μερικών εθισμένων ανθρώπων" ενώ στο πρώτο σου ποστ "Οι ιστορίες εθισμού είναι πολύ λιγότερο εντυπωσιακές και πολύ περισσότερο καθημερινές από αυτές που παρουσιάζονται στην ταινία". Ακόμα και να ήθελε να είναι αληθοφανής η ιστορία, που επαναλαμβάνω ότι δε το πιστεύω, δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται αυτή η γενίκευση, λες και θέλει να καταγράψει την πραγματικότητα της ζωής του μέσου ναρκωμανή. Ναι, κάποιοι ναρκωμανείς κάπου κάπως κάποτε θα μπορούσαν να καταλήξουν με κομμένο χέρι και ηλεκτροσόκ, αν αυτό σε τρώει, δε σημαίνει ότι αυτό είναι ο κανόνας. Γενικά όλες οι ταινίες του Αρονόφσκι έχουν να κάνουν με τον εθισμό πάνω κάτω και για να περάσει το όποιο μήνυμα του χρησιμοποιεί χίλιες δυο περιπτώσεις, από ανθρώπους του μέλλοντος και του παρελθόντος μέχρι χορεύτριες και "βαρεμένες" μάνες (όχι μάνες). το ότι υπάρχουν ζάκια στον κόσμο μας ενώ άνθρωποι από το μέλλον μάλλον όχι, δε σημαίνει ότι αυτή η ταινία του είχε σκοπό να είναι περισσότερο αληθοφανής από το fountain ξερωγώ.

Για να τελειώνουμε, Αρονόφσκι και ρεαλισμός όπως τον εννοείς ποτέ δεν πήγαιναν μαζί, ούτε και στο ρέκβιεμ θαρρώ.

[ubu]

Δεν βλέπω κάποια αντίφαση μεταξύ των δύο προτάσεων που ανέφερες. Επίσης όντως κάπου, κάπως, κάποτε θα μπορούσαν να συμβούν όλα αυτά. Επίσης θα μπορούσε να συμβεί και το pulp fiction. Η διαφορά είναι ότι το pulp fiction δεν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό του.

[Amnesiac.]

Ε ούτε το ρέκβιεμ τον παίρνει στα σοβαρά, όπως το εννοείς, αυτό λέω.

[ubu]

Σε αυτό διαφωνούμε και εξήγησα ήδη γιατί. Δεν θα είχε νόημα το μήνυμα που πάει να περάσει η ταινία αν δεν προσπαθούσε να σε πείσει για τις καταστάσεις που παρουσιάζει. Το είπα ήδη, αν ο θεατής έβλεπε την ταινία έχοντας κατά νου ότι δεν είναι κάτι ρεαλιστικό τότε γιατί να τον αγγίξει το (μελό)δραμα αυτών των ανθρώπων; Εσύ στο pulp fiction σκεφτόσουν "τον καημένο τον μαυρούκο που έφαγε την αδέσποτη σφαίρα του Τραβόλτα"; Προφανώς όχι γιατί η συγκεκριμένη ταινία δε νοιάζεται να σε πείσει για την αληθοφάνειά της. Αν λοιπόν έβλεπες το Ρέκβιεμ σκεφτόμενος ότι στο μπέο οι ήρωες που υποδύονται ο Λίτο και η Κόννελυ, στο μπέο και το ειδύλλιό τους, αφού ούτως ή άλλως δεν είναι ρεαλιστικοί, τότε γιατί να σε νοιάξει πώς κατέληξαν;

[Amnesiac.]

Σε αυτό διαφωνούμε και εξήγησα ήδη γιατί. Δεν θα είχε νόημα το μήνυμα που πάει να περάσει η ταινία αν δεν προσπαθούσε να σε πείσει για τις καταστάσεις που παρουσιάζει. Το είπα ήδη, αν ο θεατής έβλεπε την ταινία έχοντας κατά νου ότι δεν είναι κάτι ρεαλιστικό τότε γιατί να τον αγγίξει το (μελό)δραμα αυτών των ανθρώπων; Εσύ στο pulp fiction σκεφτόσουν "τον καημένο τον μαυρούκο που έφαγε την αδέσποτη σφαίρα του Τραβόλτα"; Προφανώς όχι γιατί η συγκεκριμένη ταινία δε νοιάζεται να σε πείσει για την αληθοφάνειά της. Αν λοιπόν έβλεπες το Ρέκβιεμ σκεφτόμενος ότι στο μπέο οι ήρωες που υποδύονται ο Λίτο και η Κόννελυ, στο μπέο και το ειδύλλιό τους, αφού ούτως ή άλλως δεν είναι ρεαλιστικοί, τότε γιατί να σε νοιάξει πώς κατέληξαν;

Την απάντηση θα την βρεις αν δεις και τις άλλες ταινίες του Αρονόφσκι. Κάποιες έστω.

[ubu]

Αφενός αμφιβάλλω, αφετέρου νομίζω μία ταινία πρέπει να μπορεί να σταθεί μόνη της, ανεξάρτητα από το υπόλοιπο έργο του σκηνοθέτη.

[Amnesiac.]

Λες μαλακίες αλλά σε αγαπάω. Έχω γαμηθεί να σου εξηγώ ότι ποτέ δεν ήταν σκοπός του Αρονόφσκι να κάνει ρεαλιστικές ταινίες, απλά εσύ έχεις κολλήσει σε αυτό το πράγμα γιατί έχεις δει μόνο αυτή, είμαι σίγουρος ότι αν έβλεπες και τις υπόλοιπες δε θα ασχολιόσουν καθόλου με το ρεαλισμό του πράγματος και θα καταλάβαινες ότι το κόνσεπτ "ζάκια" είναι απλά ένα κόνσεπτ όπως τα υπόλοιπα που χρησιμοποιεί ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης για να περάσει τα σκατομηνύματα του και ο κόσμος θα ήταν καλύτερος και θα είχαμε παγκόσμια ειρήνη.

[FIXXXER]

Ρε μλκ ουμπου, ξεκολλα απο το μυαλο σου, δεν ειναι ΟΛΕΣ οι γαμημενες ταινιες φτιαγμενες για να προετοιμασουν τον μεσο ανθρωπο και να τον κανουν ενα υπερτελειο ον το οποιο θα ειναι ετοιμο να ενταχθει σε μια νεα εποχη μιας Νεας Ταξης Πραγματων που θα αποδιδει δικαιοσυνη, ισοτητα, νεκταρ και αμβροσια σε ολους τους ανθρωπους του πλανητη. Ο Αρονοφσκυ εχει ενα συγκεκριμενο ΜΗ ρεαλιστικο στυλακι, πονταρει πολυ στο συναισθημα και στο μελοδραματισμο και μιλαει για ιστοριες καποιων χαρακτηρων που εχουν ειτε ενα ειτε περισσοτερα προβληματα στη ζωη τους τα οποια τους οδηγουν στην αποτυχια με τον εναν τροπο ή τον αλλον. Εθισμοι, θανατος, επαγγελματικη αποτυχια κ.ο.κ. Οκ σε πολλους δεν αρεσει αυτο και καλα κανετε και δε σας αρεσουν οι ταινιες του και το στυλ του. Απο αυτο το σημειο μεχρι το "ειναι μαπας σκηνοθετης", "η ταινια ηταν για το μπουτσο", "σημερα δε γαμησα και γαμω τον Αρονοφσκυ" ε απεχει αρκετα νομιζω

[ubu]

Καλά, το 'χετε ρίξει στην τρέλα. Δεν έχει καμία σημασία πως είναι οι άλλες ταινίες του Αρονόφσκι. Ευνόητο είναι ότι ένας σκηνοθέτης αλλάζει ύφος από ταινία σε ταινία. Έχω δει το Πι και ξέρω ότι δεν ήταν ρεαλιστικό, αυτό δε σημαίνει τίποτα σχετικά με το Ρέκβιεμ.

Φίξξξερ, δεν υπάρχει καν επιχείρημα στο ποστ σου, αλλά παρόλαυτα να επισημάνω ότι το Ρέκβιεμ είναι μια ξεκάθαρα ηθικοπλαστική ταινία. Οπότε, ναι, είναι φτιαγμένη για να επηρεάσει ηθικά τον θεατή και όλα αυτά που λες. Και ως ηθικοπλαστική ταινία έχει ανάγκη να πείσει για τους χαρακτήρες της και τις καταστάσεις στις οποίες αυτοί βρίσκονται ώστε εσύ να νιώσεις κάποια ταύτιση και να σε αγγίξει η άσχημη κατάληξή τους. Οπότε δε μπα να 'ναι για την επίθεση εξωγήινων ζόμπι από το διάστημα το Black Swan και για την προαιώνια μάχη μεταξύ Autobots και Decepticons το Wrestler; Το Ρέκβιεμ παραμένει ένα ηθικοπλαστικό μελόδραμα που προσπαθεί να πείσει για όσα εξιστορεί.

Τέλος, το να μη μ' αρέσει μία ταινία από το να πω ότι είναι για τον πούτσο στην πραγματικότητα δεν απέχει καθόλου. Συγκεκριμένα, το πρώτο είναι η άποψή μου ενώ το δεύτερο είναι η έκφραση της άποψής μου.

[atom_smasher]

Εγω ξερω οτι μετα το Π ξεΠουληθηκε. Στο Παλαιστη με αρεσε, στα αλλα οχι.

[Phoebus]

Το Ρέκβιεμ περνάει μήνυμα, συγκεκριμένα περνάει ένα από το πιο τετριμμένα μηνύματα των τελευταίων δεκαετιών, "οι εθισμοί κάνουν κακό". Αυτό καθ' αυτό το μήνυμα δεν με ενοχλεί, ούτε εγώ γουστάρω τους εθισμούς, με ενοχλεί όμως ο τρόπος που το περνάει η ταινία. Αυτό που εσύ βαφτίζεις "emotive" (λολ) έχει ήδη όνομα και λέγεται μελόδραμα. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το wikipedia, "the term melodrama refers to a dramatic work which exaggerates plot and characters in order to appeal to the emotions". Λοιπόν, αυτό ακριβώς είναι το Ρέκβιεμ για ένα Όνειρο. Μέχρι και ο τίτλος είναι μελό. Όταν, λοιπόν, ένας σκηνοθέτης αποφασίζει να περάσει ένα τόσο τετριμμένο μήνυμα με ένα τόσο χοντροκομμένο και συγκινησιακό τρόπο για μένα είναι συμβιβασμένος. Μετά ίσως σοβαρεύτηκε, δεν έχω ιδέα, δεν ξαναείδα ταινία του.

ΟΚ μην δεις ποτέ το The Fountain τότε γιατί η ταινία είναι για ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ (πόσο πιο τετριμμένο και χιλιοειπωμένο).

:psyduck:

[ubu]

Υπονοείς ότι υπεραπλούστευσα τα πολλαπλά και πολυσύνθετα μηνύματα που κρύβoνται πίσω από το Ρέκβιεμ; Ή ότι η απλότητα ενός μηνύματος δεν είναι λόγος να απορρίψεις μια ταινία; Στην πρώτη περίπτωση, δεν υπάρχουν πολλαπλά και πολυσύνθετα μηνύματα στο Ρέκβιεμ, στην δεύτερη, είπα ήδη ότι δεν έχω πρόβλημα με το μήνυμα αυτό καθ' αυτό, αν και ομολογουμένως είναι εντελώς κοινότοπο και τετριμμένο. Παρ' όλ' αυτά υπάρχουν ταινίες που πραγματεύονται το ίδιο θέμα αλλά φροντίζουν να το κάνουν πολυ αξιοπρεπέστερα. Όπως αυτή, η οποία μάλιστα βγήκε είκοσι ολόκληρα χρόνια πριν από το Ρέκβιεμ.

[Lethargica]

^^Το Φάουντεν είναι ταινία-τσόφλι. Μένουμε μακριά αηδιασμένοι.

[namiroth]

^^Το Φάουντεν είναι ταινία-τσόφλι. Μένουμε μακριά αηδιασμένοι.

[cybernaut]

Συμφωνώ για Fountain,
ειχε τα φοντα (βασικά το σεναριο για να) γινει ταινιάρα αλλα τελικώς απογοήτευσε.

άσχετο, το αυτοβιογραφικο βιβλιο της Christiane F. ήταν απο τα πρωτα βιβλια της ζωή μου.
απο το λινκ της ταινιας που εδωκε ο ubu αυτό, τωρα καταβαζω κ εργακι, πολυ ενδιαφερον φαινεται..