στην αιγυπτο ειμαι al ahly λογω σικαμπαλα και μεγκαχεντ φυσικα!
στην αιγυπτο ειμαι al ahly λογω σικαμπαλα και μεγκαχεντ φυσικα!
http://stresss.deviantart.comσηκωσες λιγο την μπλουζιτσα και υποψιαστηκα οτι εισαι ο φρικ. Σε λιγα δευτερολεπτα ειχα μαθει την τραγικη αληθεια.Δεν ξερω αν προσεξες την απογοητευση στo προσωπο μου..
http://www.myspace.com/posteke
Yesterday 19:29 <menumission> de mporeis na kaneis ignore ton eauto sou sto tsat molis to dokimasa
στο θεωρητικό παρκούρ δίνω οστά και σάρκα,απο εμπόδιο σ΄ εμπόδιο πετάγομαι για πλάκα Άκου τον Φόρη and don't worry
Originally Posted by mrmaiden
Σε ηλικία 10 ετών το 1988 πετυχαίνω τότε στην ΕΡΤ μάτς κυπέλλου Αγγλίας Everton-Liverpool στο Goodison Park με επικές περιγραφές Γιάννη Αργυρίου. Το κόλλησε ο Ray Houghton, νίκη 1-0 και η αρρώστεια μου για την αρμάδα του Merseyside ξεκίνησε.
ΔΙΑΟΛΕ!!!!
το ειχα δει και γω αυτο.
ειμουν 8.
"Τι χτυπαω??"
"Ενα μονο με ελιες. Και ενα μονο με πατατες."
ΔΙΑΟΛΕ!!!!
το ειχα δει και γω αυτο.
ειμουν 8.
Brotherhood Without Banners
Δε θυμάμαι πιο ωραίο αουτσάιντερ να γίνεται τελικά νικητής από την Άρσεναλ γύρω στο 2003-04 των Παρλούρ, Πιρές, Λιούνμπεργκ και φυσικά του Ανρί που από τότε τον θεωρώ τον πιο ολοκληρωμένο σέντερ φορ που έχει αγωνιστεί ποτέ στο νησί. Λίγο το σήμα, λίγο το χρώμα, λίγο το ελεγκάνς του γάλλου, λίγο το φραντσάις Arsenal Soccer Schools στην ομάδα που πήγαινα τότε (δεν κάνω πλάκα, από 'κει να καταλάβετε σκάουτιν), γούσταρα.
Μεγάλη αγάπη και η Τσέλσι μέχρι εποχές Αμπράμοβιτς γιατί την έπαιρνα στο FIFA 2000 με Tore Andre Flo και Zola μέσα.
Γυρναγα απο "επισκεψη" σε κορασιδα στην Σαντα.
Λατρεία ήτανΝΤΙΕΓΚΟ ΤΡΙΣΤΑΝ
Εγώ Ισπανία Αθλέτικ Μπιλμπάο επειδή δεν είχε χορηγό στη φανέλα και επειδή είναι βάσκοι.
Αγγλία Λιντς από την πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ πριν 10 χρόνια περίπου.
Γερμανία Σεντ Πάουλι για ευνόητους λόγους.
Spoiler
Χμ οκ.
Αγγλία: Λιβερπουλ. Το περίεργο είναι πως δε θυμάμαι πως άρχισε.
Μπλακπουλ: Championship Manager 3, εποχές χωρίς να βλέπεις τον αγώνα, απλά διάβαζες την περιγραφή. Ήθελα μια ομάδα μικρότερης κατηγορίας γιατί είχα βαρεθεί τα premier league κτλ. Κατέληξα στη League 2 και τη Blackpool μιας και μου άρεσε το όνομα και είχε μη-τυπικά-χρώματα. Εξαιρετική σεζον!
Ιταλία: Λάτσιο: Εκείνη η ομάδα του 2000-2001 με Claudio Lopez, Nesta κτλ κτλ που γαμούσε το σύμπαν. Η 1η επιλογή όταν έπαιζα PES.
Πάρμα: Επί εποχής Ντινο Μπάτζιο (; ). Δεν την υποστήριζα αλλά της είχα μια α' συμπάθεια γιατί ήταν καλό αουτσάιντερ απεναντι στις Μιλαν/Γιουβέντους/κτλ που υποστήριζαν ολοι.
Ισπανία:
αυτή η ομάδα έπαιζε από τις πιο όμορφες μπάλες που έχω δει ποτέ.ντεπορτίβο λα κορούνια. οκ ποζεράδικο, αλλά είχε ανέβει τρένο όλες τις κατηγορίες, πήρε πρωτάθλημα κι έσκιζε στο cl με ΝΤΙΕΓΚΟ ΤΡΙΣΤΑΝ
Επίσης μεγάλη συμπαθεια η Βαλένθια (ειδικά επί Μεντιέτα) και στήριζα Ρεαλ Σοσιεδαδ που μόλις είχε ανέβει με Xabi Alonso, Darko κτλ.
<menumission> otan fas klwtsia sth mapa pou 8a sou meinei a3exasth 8a to prosexeis to stomataki sou kalutera peoroufhxtra
<menumission> eunouxismenh orka
Το 1989 o Marco van Basten κερδίζει για 2η σερι χρονιά την χρυσή μπάλλα , με 2ο τον Baresi και 3ο τον Rijkaard ( ο οποίος ήταν 3ος και το 1988 )
Κανονικά έπρεπε να έχει και όλη την άμυνα για χρυσή μπάλλα καθώς τo roaster εξωγήινο με 20 τόσους ιταλούς + 3 ολλάνδους, και προπονητή χωρίς περγαμηνές.
Goalkeepers
Giovanni Galli , Andrea Pazzagli
Defenders
Paolo Maldini , Alessandro Costacurta , Filippo Galli , Franco Baresi , Mauro Tassotti , Stefano Carobbi
Midfielders
Alberigo Evani , Angelo Colombo , Roberto Donadoni , Diego Fuser , Stefano Salvatori , Christian Lantignotti , Dil Ruud Gullit , Demetrio Albertini , Giovanni Stroppa , Franklin Edmundo Rijkaard , Carlo Ancelotti
Forwards
Marco Van Basten , Stefano Borgonovo , Daniele Massaro , Marco Simone
Ενδιαφέρον είναι ότι φέτος μόνο έκανε και η barchelona την τριάδα της για χρυσή μπάλλα και το αγαπημένο μας score
section .text
global _start
_start:
xor ebx, ebx
mov eax, ebx
inc eax
int 80h
ret
οτι ειπε ο απο πανω
I swear on tomorrow, if you take this chance
Our lives are this moment, the music - the dance
And here in this labyrinth of lost mysteries
I close my eyes on this night and you're all that I see
εγώ είμαι μικρός
τον Πανιώνιο να καταλάβετε τον έβαλα στην καρδιά μου το '98 (...το γκόλ του Ναλιτζή ρε μουνιά)
2001 λοιπόν: η Liverpool είναι στο ΟΥΕΦΑ και βλέπω τον τελικό με Deportivo Alaves... και 5-4 στην παράταση!!! από τους καλύτερους τελικούς που έχω δει ποτέ και φυσικά Owen, Mcallister, Fowler, Babbel και ένα σωρό. έκείνη την χρονιά μπορεί να είχε παίξει και την καύτερη μπάλα στην αγγλία, κατακτόντας και ΦΑ ΚΑΠ και ΛΙΓΚ ΚΑΠ (άτυπο τρεμπλ). αργότερα με τις εμφανίσεις στην Ευρώπη η αγάπη μόνο μεγάλωνε. Κάτι 4-0 σε Ρεάλ με κατσαπλιάδες και πάει λέγοντας. αποκωρύφομα ο τελικός στην Istanbull.
Ιταλία: το 2003 ερωτεύτηκα την Juventus. Del Piero στα καλύτερά του, Nedved μόνο δάκρυα στα μάτια κάθε φορά, Tachinardi, Trezeguet, Ferrara, Montero, Buffon
Ισπανία: ανέκαθεν αγαπούσα Μπάρτσα και νομίζω η αρχή έγινε όταν είδα να παίζει μπάλα ο Luis Enrique. Δε θυμάμαι καν μάτς αλλά ήταν χρόνια που η Μπάρτσα παρέπεε ενώ η Ρεάλ γάμαγε τα πάντα. Όμως εμένα ο Luis με κέρδισε και φυσικά τα χρώματα. Μάρεσε πάρα πολύ ο Συνδιασμός. Τα τελευταία χρόνια βέβαια αρχίζω και γουστάρω τίγκα Bilbao
τη Deportivo εκείνη τη θυμάμαι (Τριστάν, Βαλερόν, κτλ) στους ημιτελικούς με Μιλαν
4-1 στο μιλάνο, 5-0 στην Ισπανία
edit: Θέλω να δώσω και ιδιαίτερα μνήμεια σε ένα παίχτη, που δε έπαξε κάπου γάματα επί χρόνια αλλά όπου έπαιζε ήταν Λατρείας.
Henrik Larsson. έκανε όνομα με Celtic και πήρε CL (εκείνος το πήρε εκείνο το CL) με Μπάρτσα. ενώ έδωσε και εκείνο το πρωτάθλημα σε Μαντσεστερ. Αυτά στα Γεράματα ε!
Last edited by rebelos; 19-03-2011 at 21:09.
I knew the pass was the safest play that's why i chose to go with a run
Επειδή όμως πρέπει να είναι δική μου ιστορία να προσθέσω πως πρώτη επαφή έγινε το 1987, για να έρθει το 1988 με το Ευρωπαϊκό της Ολλανδίας να δέσει το γλυκό - 9χρονο τσουτσέκι να μαλώνει στις διακοπές του στο Πήλιο με διάφορους μπαρμπάδες που υποστηρίζαν USSR τονίζοντας πως οι Ολλανδοί πάιζουν στην Μίλαν.
Μίλαν ΠΑΝΩ απ'όλα!
Μεγάλες χαρές: Πολλές...
Μεγάλη πίκρα: Τελικός 2005 και σφαλιάρες από μισητή Ίντερ τα τελευταία χρόνια
Αγγλία: Τέλη δεκαετίας 80, αρχές 90 και ο ξάδερφος - φανατικός Αγγλόφιλος - μου λέει για μια ομάδα με ιστορία στο σκληρό παιχνίδι και στους αλήτες/μπάσταρδους, με την καλή έννοια, παίχτες. Αν και ποτέ δεν δήλωνα φαν του Αγγλικού πρωταθλήματος άρχισα να την υποστηρίζω. Χαρά το 92 με το πρωτάθλημα, άμεσα βρισίδια με πώληση Καντονά λίγους μήνες μετά και σχετική αδιαφορία να ακολουθεί μέχρι να φτάσουμε στα τέλη της δεκαετίας και να χαρούμε πορεία στο Τσουλού με μια ακόμα αλανομάδα. Ακολούθησε η πτώση και ταυτόχρονα το άμεσο ενδιαφέρον για την ομάδα και στήριξη με την ευχή να την ξαναδούμε του χρόνου στην Πρέμιερ. LEEDS UNITED!
Μεγάλη χαρα: Πορεία Τσουλου, άνοδος Τσάμπιονσιπ
Μεγάλη πίκρα: Ήττα από Ντονκάστερ στον τελικό πλέυ οφ στο Γουέμπλευ για άνοδο Τσάμπιονσιπ, και ήμουν και μέσα.
Ισπανία: Από τους σούπερ ήρωες πάντα προτιμούσα τον Batman, όταν λοιπόν είδα αρχές 90 πως μια ομάδα στην Ισπανία είχε για σήμα της μια νυχτερίδα....Θαυμάσαμε και την ομάδα στα τέλη 90 αρχές 00 και κολλήσαμε και νοιώθουμε περηφανία να την βλέπουμε να χτυπάει πρωταθλήματα παρά τα όσα μύρια προβλήματα της απέναντι σε Μπαρτσελόνα και Ρεάλ. VALENCIA
Μεγάλη χαρα: Πορεία Τσουλου, κύπελο Ουέφα, πρωτάθλημα 2004
Μεγάλη πίκρα: Οι 2 συνεχόμενοι χαμένοι τελικοί.
Σουηδία: Πλύση εγκεφάλου από φίλο Σουηδό για Elfsborg, και στηρίζουμε.
Γαμαει το θρεντ!! Εννοειται πως θα ειναι tl;dr.
Υποστηριζω Juventus, Manchester Utd, Kaiserslautern, Barcelona στα 4/5 μεγαλυτερα πρωταθληματα της Ευρωπης με χρονολογικη σειρα κατα την οποια αρχισε αυτη η υποστηριξη. Στη Γαλλια ποτε δε με κερδισε καποια ομαδα, αλλα αν επρεπε να εχω μια ε θα ηταν σιγουρα η Lyon των Ζουνινιο κτλ, πανεμορφη μπαλα.
Ιταλια
Πρωτη μου επαφη με ποδοσφαιρο γενικα ηταν το 1993, οταν πετυχα αγωνα Borussia Dortmund - Juventus στον πρωτο τελικο του UEFA Cup τοτε, το οποιο εληξε 1-3 υπερ της Juve. Λατρεψα το ποδοσφαιρο και μεσα σε 2 βδομαδες (ημουν και 12 χρονων, διψα για γνωση) ειχα απορροφησει τα παντα οσον αφορα το πως διεξαγονται οι διοργανωσεις, ειχα μαθει τι ειναι το Πρωταθλητριων, το ΟΥΕΦΑ, πως πανε απο τα εγχωρια πρωταθληματα κτλ. Ετσι 2 βδομαδες μετα ημουν στον καναπε (inb4 "εκανες προπονηση ε") και εβλεπα τη ρεβανς που εληξε 3-0. Στο πρωτο ματς, ενα γκολ ο Ντινο Μπατζιο, και δυο γκολ ο Ρομπερτο Μπατζιο, ο πρωτος παιχτης που λατρεψα. Στο δευτερο ματς δυο γκολ ο Ντινο και ενα ο Μέλλερ
Στο ροστερ της ομαδας Gianluca Vialli, Fabrizio Ravanelli, Dino & Roberto Baggio , Andreas Moller, Jurgen Kohler, Angelo Peruzzi, Αntonie Conte και Moreno Torricelli (τρομακτικος). Ε μετα ηρθαν κατι Del Piero, Nevded, Buffon, Zambrotta, Zidane και πολλοι αλλοι και η αγαπη μονο μεγαλωνε. Τωρα μονο καταντιες.
Αγγλια
Η αγαπη για την Manchester ηρθε ενα χρονο αργοτερα, οταν ηδη εβλεπα συστηματικα Σουπερ Σαββατο στον ANT1 και τις καλυτερες φασεις απο ολα τα ξενα πρωταθληματα. Αν κανω λαθος για την εκπομπη, συγχωρεστε με, μπορει να ηταν καποια αλλη αντιστοιχη εκπομπη και το Σουπερ Σαββατο να ξεκινησε πιο μετα, αλλα δε νομιζω. Τη σεζον 1993-1994 λοιπον ηταν η πρωτη απο δυο χρονιες που η Manchester κονταροχτυπιοταν με την Blackburn (η οποια ειναι η μονη ομαδα εκτος των big3 που εχει παρει τιτλο μετα την καθιερωση της Premier League τπ 1992 ε) για το πρωταθλημα. Εκει αγαπησα Εric Cantona, Mark Hughes, Brian McClair, Ryan Giggs, Gary Pallister, Paul Ince και φυσικα τη ΜΕΓΑΛΗ ΛΑΤΡΕΙΑ Andrei Kanchelskis. Την επομενη χρονια το πηρε η Blackburn, αλλα εμεις μειναμε σταθεροι και ειδαμε ορδες παικταραδων απο τοτε μεχρι τωρα, περιττο να τους αναφερω. Ακομα στεναχωριεμαι λιγακι που δεν ειδα live τον τελικο του 1999 γιατι ειχα παει για σουβλακια.
Ισπανια
Στο Ισπανικο πρωταθλημα παραδοξως αλλαξα αρκετες ομαδες μεχρι να καταληξω στην Barcelona αλλα ξεκινησα απο αυτην στα early 90's (συγκεκριμενα την ομαδα που ειχε παει τελικο Champions League στο ΟΑΚΑ και εφαγε πουτσα απο Μιλαν), στη συνεχεια Αtletico Madrid στο δευτερο μισο των 90'ς, μετα Valencia στο πρωτο μισο των 2000'ς, και τελος Barcelona παλι εδω και 5-6 χρονια περιπου, λογω Messi αρχικα, και λογω Iniesta, Xavi και αλλων στην πορεια. Ενω Juventus και Manchester Utd στηριζω ακομα και σε dark ages, με τη Barcelona δεν ξερω αν θα γινει κατι τετοιο οταν ερθουν, κυριως γιατι πλεον δεν ασχολουμαι με τοσο παθος οπως παλιοτερα.
Γερμανια
Για καποιο λογο ειχα διαλεξει ως ομαδα μου στη Γερμανια καπου απο το 1995 την Κaiserslautern. Νομιζω απλα μαρεσε το ονομα, γιατι πηγαινα και Γερμανικα τοτε. Συγκινητικο το πρωταθλημα του 1998, το οποιο προηλθε μετα απο σεζον στη δευτερη κατηγορια
Last edited by FIXXXER; 19-03-2011 at 22:49.
Τί πάει να πεί δεν είδες τελικό 99 επειδή πήγες για σουβλάκια;;;;;;;;;;
E επιδοξη γκομενα, μη λεμε τα αυτονοητα (νταξει σορρυ ηταν μεγαλος ερωτας ομως)
Τέλος πάντων, το δεχόμαστε.
Mέσα ήμουν είχε μαζευτεί όλος ο κόσμος να δει Zubizarreta, Koeman, Romario, Stoichkov κτλ
Κάνει το 3-0 ο Savicevic ...και δεν θυμάμε τι έγινε μετά. Γιώργο το παιχνίδι ήταν Μάιος 1994, τον ίδιο μήνα που βγήκε το Hvis Lyset Tar Oss.
Τι χρονιά και εκείνη
section .text
global _start
_start:
xor ebx, ebx
mov eax, ebx
inc eax
int 80h
ret
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
